Σχόλια για Ο λόφος της Πόνυ θα είναι πάντα εκεί....

Πάντα

libra έγραψε:

- Δεν μου έδειξες κάτι τέτοιο! Που να πάρει ο διάολος μετά από είκοσι καταραμένα χρόνια, πιο πολύ σε νοιάζει αν θα δει ο δάνδης την φωτογραφία σου μαζί μου, παρά να κάνουμε μια φυσιολογική συζήτηση!!! της φώναξε με αποτέλεσμα να την κάνει να πεταχτεί.

εδώ χτύπησα το πρώτο εγκεφαλικό!!!!

κι εγω!!!

libra έγραψε:

- Διαγωνισμό πόνου θες να κάνουμε Κάντυ?! Γιατί πίστεψε με, αν εσύ πήγες μια φορά στην κόλαση, εγώ δεν έχω επιστρέψει ακόμη!!!

εδώ αναθεμάτισα τη στιγμή που δεν έχω τσιγάρα στο σπίτι...

ευτυχως εγω ειχα....!!!! :http://www.pic :http://www.pic :http://www.pic μονο ποτο δεν εβαλα να πιω...

libra έγραψε:

- ...είσαι...ήσουν...και θα είσαι ...μέχρι να φύγει και η τελευταία ανάσα από μέσα μου, ίσως και μετά στην άλλη καταραμένη ζωή που θα πάω...

και εδώ σταμάτησα για άπειρη ώρα βεβαιόνοντας για ακόμη μια φορά τη θεωρία μου ότι πράξεις και λόγια μπορούν να υπερκαλύψουν ένα 'σ'αγαπώ' και να το κάνουν να μοιάζει μικρό και λίγο!!!! πάρα πολύ λίγο!!!

ποσο δικιο εχεις!! παρα πολυ λιγο...!!!

libra έγραψε:

Εκεί χωρίς αλλά λόγια. Εκεί χωρίς λογική. Ένα. Εκεί χωρίς επιστροφή. Ένα. Τίποτε άλλο.

συνεχιζω το εργο σου.....


και παω να το διαβασω ακομη μια φορα γιατι δεν κρατιεμαι... δεν το γλυτωνω το ποτακι τελικα..

Εγώ θα συμφωνήσω με τα κορίτσια...

Πάπι μου τι ένταση ήταν αυτή!!! Δεν θα μπορούσα να φανταστώ διαφορετικά την συγκεκριμένη σκηνή! Πόνος, μνήμες, πάθος... τα είχε όλα! Ήταν τέλεια!!!

εγώ τελικά χτες το χτύπησα το ποτάκι διαβάζοντας... εύκολα!!!

δεν το γλυτωνω το ποτακι τελικα..

εγώ τελικά χτες το χτύπησα το ποτάκι διαβάζοντας... εύκολα!!!

αχχχ τι εκανααααααα....
ολο το φορουμ στους Α.Α το βλεπω!!!!

ακόμα καλά είμαστε... να αρχίσεις να ανησυχείς όταν θα σου στείλουμε το λογαριασμό στο σπίτι

και η πλακα ειναι οτι η libra κι εγω ειμαστε απο τις μη καταναλωτριες αλκοολ.. στη χαση και στη φεξη που λενε... σκεψου οι αλλες τι θα παθουν..

ωχχχχ και αλλα πτωματα!!!

Τα υπόλοιπα σχόλια μετά τη δεύτερη (και τρίτη και τέταρτη...) ανάγνωση...

τωρα αμα γελασω θα γινω πολυ κακια??!!!

εεε δεν με νοιαζει γελαωωωωω δεν φταιω εγω!!!!!

Καλά............................................... :roarrr:

ωχχχχχ με βλεπω να κανω τα προικια μου παλι με σεντονια παπλωματο θηκες και οοολλλααα τα κουβερλια!!!!!
νταλιααααα μην ξεχασεις να μου κανεις και σεμεδακια σαν του αρτσυ!!!!

Δεν θα παραλείψω.....................

Αν άρχισε και η Ντάλια να ακούει Μπάμπη Τσέρτο, τότε είναι ζόρικα τα πράγματα...

Ζόρικα δεν λέτε τπτ... κι επειδή το τραβάει ο οργανισμός μου, καθότι μέχρι στιγμής το'χω διαβάσει τρεις φορές...
https://www.youtube.com/watch?v=VQwIJs-ehYs... το ξέρω, δεν παλεύεται η κατάστασή μου αλλά άλλος ευθύνεται για αυτό το χάλι... Τέλος πάντων στο θέμα μας τώρα...

Ένας μαύρος βελούδινος καναπές, μπροστά από το τζάκι ερχόταν σε αντίθεση με την κόκκινη μπερζέρα δίπλα στο παράθυρο.

Αν μη τι άλλο το μανάρι έχει γούστο στη διακόσμηση...

- Για πόσο ακόμη θα στέκεσαι εκεί?!

Αμάν;;;!!! Τι έγινε καλέ;;; ποιος χαλά την ησυχία και την αρμονία;;;

- ...πρέπει να...θα τηλεφωνήσω να έρθουν να με πάρουν

Το Γουδί το Γουδοχέρι!...

- Θα βάλω τσάι, πήγαινε κοντά στο τζάκι γιατί θα κρυώσεις. Θα σε πάω εγώ στο σπίτι.

Αυτός είναι τζέντλεμαν! Αχ... Μωρό μου εσύ, τι περιποιητικός που είσαι.

- ...θα ήταν αγενές να μην σε κεράσω ούτε ένα τσάι, πρώτη φορά ήρθες σπίτι μου...

Ααααχχχ Εξοχότατε... Ααααχχχ... Ααααχχχχ... Εγώ το πίνω με λίγο μέλι και άρωμα μύλου! Που κάθομαι ;;; στον μαύρο βελούδινο καναπέ ή δίπλα στην κόκκινη μπερζέρα στο παράθυρο;;;

- Δεν θέλω τσάι! Που είναι το τηλέφωνο Τέρρυ?!

Μπα που να φάς τη γλώσσα σου Λυσσάρα! Δεν σ'αντέχω άλλο πια!!! Τέρρυ;;;!!! Κλείστ'της το στόμα, δεν μπορώ να την ακούω!!! :roarrr:

- ...στο γραφείο μου, αλλά εκεί δεν μπαίνει κανείς ποτέ!

Τώρα η περιέργεια μου έχει χτυπήσει κόκκινο, τι να κρύβεται εκεί μέσα;! Πόστερ της φακιδομούρας Ταρζάν;;!

- Το θεωρείς αστείο?! έκανε δυο τρία βήματα για πρώτη φορά, και ...αν είναι να πιω κάτι σίγουρα αυτή την στιγμή έχω ανάγκη από κάτι πιο δυνατό!
Ακούστηκε το σφύριγμα του Τέρρυ.
- Κυρία Άρντλει...με σοκάρετε!!!

Εμείς να δεις... βγήκαμε απ'τα ρούχα μας!!! η κ.Άρντλευ πίνει;;;!!!! που ακούστηκε;;;!!!

- Το ξέρεις ότι μόλις ήπιες πενήντα ετών σκοτσέζικο ουίσκι μια και έξω?! την ρώτησε και με δυσκολία κρατούσε τον εαυτό του να μην γελάσει.

Αμάν βρε χρυσό μου κι εσύ;!... βάλτο τλχστν στη συντήρηση, στον παγοκαταψύκτη! Τι θες τώρα;;; να πάθει καμιά δηλητηρίαση βραδιάτικα να τρέχουμε;;;!!!

-..ορίστε με κέρασες! Τώρα πρέπει να φύγω! συνέχισε απτόητη αν και ένιωσε το δυνατό ποτό να την χτυπάει στους κροτάφους.

Μπα που να βγάλεις τον σκασμό πεισματάρικη γελάδα!!!!

- Θέλω! του φώναξε.

Να σου δέσω εγώ μια θηλιά στο λαιμό να σε πετάξω απ'τον Τάμεση να δεις τι ωραία που είναι!!!

- Τόσο πολύ με μισείς?! Τόσο πολύ με απεχθάνεσαι λοιπόν?!, σαν ψίθυρος η φωνή του ανέκφραστη.

Ωχ όχι... Τέρρυ μη ... μη ξεκινάς...

-..δεν σε μισώ Τέρρυ!

Μην προσπαθείς να το σώσεις τώρα!!! μην το προσπαθήσεις !!!! ούτε καν!!!!

- Δεν μου έδειξες κάτι τέτοιο! Που να πάρει ο διάολος μετά από είκοσι καταραμένα χρόνια, πιο πολύ σε νοιάζει αν θα δει ο δάνδης την φωτογραφία σου μαζί μου, παρά να κάνουμε μια φυσιολογική συζήτηση!!! της φώναξε με αποτέλεσμα να την κάνει να πεταχτεί.

Εξοχότατε... μη... είναι μεσημέρι... είναι ώρα μεσημεριανού... μη με κάνετε να πάω να ψάξω στα ντουλάπια για ουίσκι τέτοια ώρα... σας παρακαλώ... μη...

- Ο Άρτσυ δεν σου φταίει σε κάτι, να μην τον ανακατεύεις! Να γι' αυτό δεν θέλω να κάνω κουβέντα μαζί σου! Γιατί δεν έχουμε τίποτα κοινό! Τίποτα!

Για όνομα του Θεού άχρηστη γυναίκα;!!! Πως τολμάς και μπλέκεις τον φλώρο στην συζήτηση!!!;;;

- Τώρα δεν κάνουμε κουβέντα κυρία μου! Αλλά καβγά! Και όσο για το κοινό ...ναι έχεις δίκιο! Κάποτε είχαμε ένα κοινό! Χα, χα τον ένα και μοναδικό προστάτη σου!

Μη... σας παρακαλώ... νιώθω τα πρώτα τσιμπήματα , έρχονται... εξοχότατε μη δεν χρειάζεται να το πείτε... Να πάρει!!!! Αχ... δεν χρειάζεται να γίνετε πιο ξεκάθαρος...

Την κοιτούσε άγρια, τα φλογισμένα μάτια του κλειδωμένα στα επίσης θυμωμένα δικά της.

Χριστέ μου αυτό το βλέμμά, το νιώθω να πέφτει πάνω μου σαν τις αχτίνες Χ του Σούπερμαν!

- Τον Άλμπερτ!!! Τον προστάτη σου! Τον αδερφικό μου φίλο! Τόσο κοινό που πήγες και τον παντρεύτηκες!!!! Μόνο που ξεχάσατε να με καλέσετε στον γάμο! Θα ήμουν ο τέλειος κουμπάρος δεν νομίζεις?!

Τι αγένεια!!! Ντροπή κι αίσχος κι όνειδος!!! Έπρεπε να πας να χαλάσεις τον γάμο αγαπητέ μου!!! όπως έκανες και στον υποτιθέμενο γάμο στο φικ της Μαριλού, (μόνο που εκεί είχαμε τον φλώρο που παντρευόταν)... στο σημείο για το ποιος έχει αντίρρηση έπρεπε να μπουκάρεις μέσα και την αρπάξεις!!!

Το χαστούκι της ήταν τόσο δυνατό που αντήχησε ο ήχος επάνω στους τοίχους του σαλονιού. Έφερε το χέρι του στο μάγουλο του και μειδίασε.

Μάναααααααααααααααααααααααααα.................... Κουράγιο!!!! Και πιάσε ένα μπέρμπον να βρίσκεται...

-Και ύστερα λες εμένα ότι κάνω σαν έφηβος! Ποιος είναι δεκαπέντε τώρα ??!!

Εμ... αν ρωτάτε εμένα εξοχότατε δεν ξέρω... η Λίμπρα, μις Πεντάμορφη ακά Τζέυ Ράιαν έχει δηλώσει ότι είναι δεκάξι... θέλετε με κάποιον τρόπο να το επιβεβαιώσουμε;;;

- Δεν σου επιτρέπω! Μην τολμήσεις να ξαναβάλεις στο στόμα σου τον Άλμπερτ!..ο Άλμπερτ ήταν...ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος.....είσαι..είσαι το ίδιο ανάγωγος, αγενής και εγωιστής όπως πάντα!

Μπλα... μπλα... μπλα... μπλα.... πρώτα ο φλώρος, τώρα ο θείος ... μα τέλος πάντων τι σόι (διάλογος, συζήτηση) σκ@τ@ καβγάς είναι αυτός;;;;

- Και εσύ είσαι μια πικραμένη, ψυχρή γυναίκα που καμία σχέση δεν έχει με την Κάντυ που ήξερα! Νομίζεις θα ήταν περήφανος ο Άλμπερτ σου, αν σε έβλεπε έτσι?!
- Σταμάτα!

Αχ... όχι, μη μου το συνεχίζεις κι εσύ... μη με κάνεις να σέρνομαι στα πατώματα απ'τον πόνο που νιώθω να έρχεται... μη, μη σε παρακαλώ..

- Ω! όχι.... δεν θα σου κάνω την χάρη, άρπαξε το μπουκάλι με το ουίσκι που είχε πιει πριν από λίγο η Κάντυ και δεν έχασε χρόνο να σερβίρει, απλά ήπιε δυο μεγάλες γουλιές από αυτό.
- Αγενής?..ναι ίσως είμαι...Ανάγωγος?!...χα,χα κρίμα ο τίτλος του σερ....
Άναψε ένα τσιγάρο νευρικά.

Tέρρυ μη... Μάναααααααααααααααααααααααααα που είναι αυτό το μπέρμπον;;;!!! κόκαλά έχει;;;;

- Εγωιστής?!...χα, χα θες να μιλήσουμε για εγωισμούς...ας μιλήσουμε λοιπόν!
Ναι! λοιπόν...ήμουν τόσο εγωιστής που αποφάσισα μόνος μου να μείνω με τη Σουζάνα! Για θυμήσου ποιος μου είπε τι να κάνω?!!! Ποιος με έβαλε να υποσχεθώ ?! Για ποιον το έκανα?! Εγώ ο εγωιστής! Τόσο εγωιστής που έπρεπε να κάνω το χρέος μου, χωρίς να μιλάω! Χωρίς να αισθάνομαι! Σαν μια μαριονέτα!

https://www.youtube.com/watch?v=d0VF7od68fM.............. κι είμαστε ακόμα στην αρχή, δεν αντέχω...

- ...έπρεπε...είχες χρέος...είχαμε και οι δυο...

Ποιο σκ@τ@ χρέος κι εσύ χριστιανή μου;;;!!! που τον καταδίκασες τον άνθρωπο σε 20 χρόνια ισόβια κάθρειξη (κι φυλάκιση)!!!!!!!!!!!!! ΠΟΙΟ ΧΡΕΟΣ ΕΡΩΤΏ;;;;;;;!!!!!!!!!

- Δεν την αγαπούσα Κάντυ! Ποτέ δεν την αγάπησα! Δεν ήθελα! Δεν μπορούσα!..και όμως ποτέ δεν σου ζήτησα να με περιμένεις...τόσο εγωιστής που δέκα καταραμένα χρόνια ήξερα ότι σε είχε στην αγκαλιά του ο Αλμπερτ και γω άλλαξα ήπειρο για να μην σε φέρω ποτέ σε δύσκολη θέση! φώναζε έχοντας χάσει τον έλεγχο του εαυτού πλέον.

Τέρρυ... μη με κάνεις να χτυπιέμαι τέτοιες ώρες, δεν έχω ουίσκι , δεν έχω ποτό, μου τελείωσαν τα χαρτομάντιλά... δεν είμαι καλά Τέρρυ!!!!!!!!!;;;;;;;;;

- Εσύ μου ζήτησες να είμαι ευτυχισμένη Τέρρυ! Και 'γω έκανα αυτό που εσύ ζήτησες!

Μη μου βγάζεις γλώσσα και μου αντιμηλάς εσύ!!! τσιμουδιά τσιμουδιά!!!

- Ω! Ναι !! η κ.Κάντυ που ενώ πάντα σκέφτεται πρώτα όλους τους άλλους...την κακομοίρα την Σουζάνα να της δώσουμε τον Τέρρυ! Χωρίς να σκεφτούμε όμως τι θέλει ο Τέρρυ! Η Αγία Κυρία Κάντυ που νοιαζόταν την ευτυχία των άλλων πάντα..., που έτρεχε να υπερασπιστεί τις κακομοίρες της φίλες της, ξαφνικά σκέφτηκε ότι την δική της ευτυχία θα τη βρει στο πλευρό του Άλμπερτ!! Πως μπόρεσες?!!

https://www.youtube.com/watch?v=4J7nG9aFt9o... τούτος εδώ θα με κάνει να βγω μεσημεριάτικα και να ψάχνω σαν την τρελή στην κάβα! ΤΕΡΡΥ ΔΕΊΞΕ ΛΊΓΟ ΈΛΕΟΣ!

- Αναρωτήθηκες ποτέ πόσο πόνεσα ?! Αναρωτήθηκες ποτέ πως έφυγα εκείνο το βράδυ?! Πόσο δύσκολο ήταν να φύγω?! Τι μου συνέβη ?! Ότι κόντεψα να πεθάνω από πνευμονία! Ότι με έδιωξε η θεια Ελρου με 39 πυρετό?!! Σκέφτηκες σε ποιανού την αγκαλιά έκλαιγα μερόνυχτα?! Σκέφτηκες ποτέ ότι ήμουν ένα δεκαεξάχρονο κοριτσάκι, που έχασα τα πάντα εκείνη την μέρα?!, το ουίσκι είχε κάνει την δουλειά του και έλυσε την γλώσσα της Κάντυ.

Δεν μπορώ να μιλήσω εδώ...

- Διαγωνισμό πόνου θες να κάνουμε Κάντυ?! Γιατί πίστεψε με, αν εσύ πήγες μια φορά στην κόλαση, εγώ δεν έχω επιστρέψει ακόμη!!!

Όχι άλλο πόνο για όνομα του Θεού, δεν με λυπάστε;;;!!!!!!!!!!

- Πιο ορφανή από εκείνη την ημέρα δεν έχω ξανανιώσει στην ζωή μου! Με άφησες μόνη μου Τέρρυ! Μόνη μου! Δεν πάλεψες...Γιατί δεν πάλεψες?!! Τελικά... δεν ήθελες..., τα δάκρυα της πνιγόταν από την ίδια της την φωνή, άρπαξε το μπουκάλι ουίσκι από το χέρι του Τέρρυ και ήπιε μια γερή γουλιά.
- Γιατί με άφησες?! Μου έδωσες την ευκαιρία?! Μόνη σου πήρες την απόφαση να φύγεις! Στο κάτω κάτω και 'γω ούτε δεκαοκτώ δεν είχα γίνει ακόμη! Ξέρεις πόσο φοβόμουν?! Ξέρεις πόση πίεση μου ασκούσε η μάνα της Σουζάνας?! Δεν ήθελα όμως να φύγεις! Ακόμη δεν θέλω να φύγεις...ναι, ίσως τελικά να μην πάλεψα...ίσως τελικά να εγκατέλειψα!..αλλά ποτέ δεν άλλαξα! Εσύ τι έκανες Κάντυ?!!!, ο πόνος και ο θυμός πλημμύριζε το κορμί του.

ΠΑΙΔΊ ;;;;;!!!!!!! ΝΑΙ ΕΣΎ ΤΗΣ ΚΆΒΑΣ!!! ΠΙΆΣΕ ΈΝΑ ΔΙΠΛΟ, ΤΡΙΠΛΌ, ΤΕΤΡΑΠΛΌ..!!! δεν την βγάζω καθαρή σήμερα...

- Τι πάει να πει δεν άλλαξες Τέρρυ?!! σχεδόν ούρλιαξε.
- Πάει να πει αυτό που σου έγραψα στο γράμμα, που ποτέ δεν έκανες τον κόπο να μου απαντήσεις !! Εσύ τι έκανες Κάντυ?!!

Αυτή η καταραμένη αλληλογραφία μας έφαγε... Ωχ Θεέ μου θόλωσα κι εγώ και δεν ξέρω τι λέω...

- Εγώ τι έκανα?! Εγώ μια ζωή σε κυνηγούσα! Εσύ πάλι δεν απαντάς !! Τι δεν άλλαξε Τέρρυ?!!
- Θες να το ακούσεις ε?!!! Είσαι σίγουρη ότι μπορείς να το αντέξεις?!!! Αλλά ναι ξέχασα ...χα, χα, είσαι η βασίλισσα του χιονιού!!!! Όλα τα αντέχεις! ξανά πήρε το μπουκάλι από τα χέρια της και ξανά ήπιε. Με κυνηγούσες?!... συμπλήρωσε με μια νότα απορίας.

Ναι... μα δεν το ήξερες... όλη την ώρα... με ένα λάσσο στο χέρι ήταν...

- Πολύ καλά, δεν σου αρέσουν τα παιχνίδια ε? Μεγαλώσαμε...υπέροχα...πάρε την αλήθεια λοιπόν μεγαλειοτάτη κυρία Άρντλει!.

Άτιμα χρόνια... που περνούν σαν τα κρύα τα νερά...

- Φεύγω !Δεν θέλω...

Και πολύ έκατσες...

- ω! όχι όχι αγαπητή μου θα καθίσεις εδώ και θα ακούσεις! την άρπαξε από το καρπό και την τράβηξε προς το μέρος του, ξαφνιάζοντας την.

Α! δεν βλέπω να έχουμε τελειωμό απόψε... παιδί;;;!!! πιάσε άλλο ένα ρε;;; στέγνωσε το λαρύγγι μου

- Σήμερα δεν έχουμε ούτε άλογο, ούτε δάσος ούτε είναι Μάιος για να σε ξυπνήσω! Σήμερα είμαστε εγώ, εσύ, το βρομό ουίσκι και η αλήθεια!

Θα προτιμούσα την φύση εξοχότατε... καμιά φορά είναι προτιμότερη απ'το πιοτό... όσο να πεις κι αυτό δεν βοηθάει στην αποκάλυψη της αλήθειας...

- Τέρρυ άσε με!
-..την αλήθεια δεν θέλεις...?
-...οχι..σταματα...
- αυτό που δεν άλλαξε Κάντυ...
- Τέρρυ σταμάτα...
-... και ποτέ δεν θα αλλάξει, είναι ότι...
- σε παρακαλώ...
- ...είσαι...ήσουν...και θα είσαι ...μέχρι να φύγει και η τελευταία ανάσα από μέσα μου, ίσως και μετά στην άλλη καταραμένη ζωή που θα πάω...

Σπόιλερ:

- ...όλο έτρεχα πίσω σου και ποτέ δεν σε πρόφταινα...ποτέ Τερρυ...στο λιμάνι , όταν έφυγες από το κολέγιο, έβλεπα το πλοίο να σε παίρνει μακριά μου αλλά δεν σταματούσα να φωνάζω...το όνομα σου.. φώναζα ότι σε αγαπάω, μέχρι που βράχνιασα! Στον λόφο της Πόνυ,κρατούσα το φλιτζάνι που ήπιες τσάι σαν το πιο ιερό αντικείμενο και είδα τις πατημασιές σου μέχρι που χάθηκαν από το νέο χιόνι!
...στο Σικάγο σε είδα να χάνεσαι σε μια θάλασσα από θαυμάστριες...στο νοσοκομείο σε είδα να σηκώνεις την Σουζάνα και ήθελα να τσιρίξω, αυτός είναι ο Τέρρυ μου!!Το ξέρεις ότι ακόμη μπορώ να μετρήσω τους χτύπους που έκανε η καρδιά σου, έτσι όπως την ένιωθα πάνω στην πλάτη μου?!!... μη μου μιλάς για πόνο Τέρρυ.!....μη μου λες για αλλαγές !.... ξέρω την αλήθεια σου... ξέρω και την δικιά μου...δάκρυα απόγνωσης και πόνου έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια της.

Ούτε εδώ δεν μπορώ να μιλήσω... Χριστέ μου η αλήθεια καμιά φορά είναι τόσο πικρή...

- Μην πίνεις άλλο... θα μεθύσεις, της είπε σχεδόν κουρασμένα, έτσι όπως την πήρε η άκρη του ματιού του.
- ...λες και έχει σημασία πια...του απάντησε παραιτημένα.

... κι είναι πλέον πολύ αργά... καθότι έχουμε γίνει τύφλα...

Την έπιασε από τους ώμους και σχεδόν την κόλλησε στο τοίχο πίσω της. Αιχμάλωτη, κάτω από το υγρό φλογισμένο μπλε βλέμμα του.

Να τες πάλι οι περιβόητες αχτίνες Χ... Αχ σιγά αγαπητέ μου ζαλίζομαι... ευχάριστα βέβαια...

- Να πάρει ο διάολος, δεν πάει άλλο! βλαστήμησε μέσα από τα δόντια του βραχνά

Αυτό λέω κι εγώ Τέρρυ απ΄την αρχή του κεφαλαίου!!! που με μεθύσατε με κάνατε τύφλα και σκνίπα , και σαν τα μούτρα σας κι ένα καλό ακόμα δεν έχω δει!!!!!!!!!!!

Όλος ο θυμός, η λύπη, η απουσία, τα χρόνια. Η πίκρα, ο αποχωρισμός και η μοναξιά. Οι αναμνήσεις και το σήμερα, τα δάκρυα και το γέλιο. Ο πόθος και η αγάπη. Οι μνήμες, τα χρόνια...τα χαμένα χρόνια, η χαμένη νιότη..Έγιναν ένα. Ένα φιλί. Μανιασμένο, θυμωμένο, γεμάτο πόνο και πίκρα και πόθο
Ένα φιλί με την γεύση του Μαίου και όμως τόσο καινούργιο. Ένα φιλί μοιρασμένο στα δυο. Χείλη που έδιναν μάχη για την κυριαρχία. Χείλη που έψαχναν απεγνωσμένα ανακούφιση. Ένα ατελείωτο. Αλμυρό από τα δάκρυα. Δάκρυα που ενώθηκαν. Με κοφτή ανάσα, μια αναπνοή. Μια αγκαλιά.Χέρια σφιχτά δεμένα. Ένα κουβάρι μπερδεμένο. Εκεί χωρίς αλλά λόγια. Εκεί χωρίς λογική. Ένα. Εκεί χωρίς επιστροφή. Ένα. Τίποτε άλλο. Σε ένα σμίξιμο που ήταν μοιραίο.

ΦΈΡΤΕ ΤΑ ΚΑΝΌΝΙΑ ΤΟΥ 21' !!!! ΦΈΡΤΕ ΤΑ ΩΡΈΙ ΝΑ ΒΑΡΈΣΟΥΝΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΌΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΌΣ!!! ΔΌΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

οκ το πιασα! σου στελνω το τσεκ για την κλινικη αποτοξινωσης!!!!

αχάριστη συγγραφέα στο δρομοκαίτιο θα με στείλεις στο τέλος!!!!

νταλια με ολα τα σχολια ελιωσα αλλα με αυτα τα 2 με αποτελειωσες!

Μάναααααααααααααααααααααααααα.................... Κουράγιο!!!! Και πιάσε ένα μπέρμπον να βρίσκεται...

Εμ... αν ρωτάτε εμένα εξοχότατε δεν ξέρω... η Λίμπρα, μις Πεντάμορφη ακά Τζέυ Ράιαν έχει δηλώσει ότι είναι δεκάξι... θέλετε με κάποιον τρόπο να το επιβεβαιώσουμε;;;

ρε συ πάπι... δεν έχει μείνει κανένα μέλος όρθιο... τι ζημιά μας έχεις κάνει; Εμ και τα "ψαρεύουμε" με το καλάμι τα μέλη, εμ και μας τα ξεπαστρεύεις!!!

Εμ... αν ρωτάτε εμένα εξοχότατε δεν ξέρω... η Λίμπρα, μις Πεντάμορφη ακά Τζέυ Ράιαν έχει δηλώσει ότι είναι δεκάξι... θέλετε με κάποιον τρόπο να το επιβεβαιώσουμε;;;

Στο επιβεβαιώσω εγώ και η πλαστή μου ταυτότητα

jay??? μίλησε κανείς για jay???

Σπόιλερ:

θεϊκό το ειμότικον...