Σχόλια για "Χριστουγεννιάτικα Τερρο-φικ 2012"

Σταυρουλάκι μου μόλις διάβασα την ιστορία σου και μου άρεσε πολύ μπορεί όπως λες να μη θυμίζει την γνωστή μας ιστορία αλλά αυτό γίνεται στην αρχή, μετά όμως είναι τόσο ωραία και ρομαντική ειδικά στο τέλος με την πρόταση και με το δέντρο που φωτίστηκε μπράβο σταυρου σημασία έχει που έγραψες κάτι κι εσύ έτσι για να περάσουμε καλά

φαντάζομαι την κάντυ να κλωτσοβαράει τον Τέρρυ και τον Τέρρυ να τα πηγαίνει καλά με τον Άρτσι και πέφτω κάτω από τα γέλια...

Μου άρεσε όμως πάρα πολύ και το χιονισμένο ταξίδι και το πρωινό στον καταρράκτη.

Μπράβο μικρούλα μου άσχετο μεν, καλό δε!

Σταυρού, δεν πρόλαβα να σχολιάσω χτες, χίλια συγγνώμη!!!!!!

Λοιπόν πάνω που σκεφτόμουνα πόσο καλός μάγειρας θα είναι ο τέρρυ (και τι θα ήθελα να φάω απο τα χεράκια του) σκάω κάτω απο ανάποδη κλωτσιά Κάντυ style!!!!

"Ηρθα παλιοσκυλοοοοο!!! Muahahahahahahaha"

μαζευω βαλίτσες και την κοιλια μου από τα γέλια και πάω απο κοντά για το σπίτι.

"ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ? ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ [της αννυ xD ] ΔΕΝ ΠΑΩ!!!

Φαντάζομαι την Αννυ-τσιουάουα να γαβγίζει για να τραβήξει την προοσοχή!!!!!! Εντάξυ το πικ νικ δεν ήταν για κρυογάτσουλους σαν και του λόγου μου, αλλά η πρόταση και η πυξ λαξ απάντηση, αξίζανε το κρυο που έφαγα!!!!!

Ενα παράλληλο, εναλλακτικό σύμπαν το φικάκι σου Σταυρού, αλλά ήταν πολύ καλό και αστεία ρομαντικό!

Σταυρουλάκι μου!!!!!! Έριξα πολύ γέλιο με τους καινούργιους χαρακτήρες σου!!!
Μόλις διάβασα ότι η Κάντυ είναι μια κοντούλα γυμνάστρια και ο Τέρρυ κοινωνικός λειτουργός ξεράθηκα! Ήταν πραγματικά σαν να βρισκόμασταν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν! Ένα είναι σίγουρο! Αυτό το ζευγάρι σε ότι ρόλο και να το βάλεις παραμένει ταιριαστό!!!

Μ'αρέσει η πιο τσαμπουκαλού Κάντυ και ο ήρεμος αλλά τρελά ερωτευμένος Τέρρυ! Ο καημένος πρέπει να είναι ο μόνος άντρας κοινωνικός λειτουργός που κακοποιείται συστηματικά από την κοπέλα του!!!!
Αργά η γρήγορα θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον συνάδελφο του!!!

Και φυσικά για το ποιες ήταν οι top ατάκες με κάλυψε η πολυαγαπημένη μου Άριελ!!!!

ariel έγραψε:
Λοιπόν πάνω που σκεφτόμουνα πόσο καλός μάγειρας θα είναι ο τέρρυ (και τι θα ήθελα να φάω απο τα χεράκια του) σκάω κάτω απο ανάποδη κλωτσιά Κάντυ style!!!!

"Ηρθα παλιοσκυλοοοοο!!! Muahahahahahahaha"

μαζευω βαλίτσες και την κοιλια μου από τα γέλια και πάω απο κοντά για το σπίτι.

"ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ? ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ [της αννυ xD ] ΔΕΝ ΠΑΩ!!!

Φαντάζομαι την Αννυ-τσιουάουα να γαβγίζει για να τραβήξει την προοσοχή!!!!!!

Έπεσα κάτω λέμε!!!!!!

Συγχαρητήρια για την πανέμορφη και ξεχωριστή ιστορία σου Σταυρού μου!!!
Πιστεύω πως το να βγάζουμε τους ήρωες μας από τα όρια τους μπορεί να αποτελέσει αστείρευτη πηγή έμπνευσης και γέλιου και το φικάκι σου είναι η περίτρανη απόδειξη!!!

Kαι τώρα κυρίες μου που ξεμπέρδεψα με το δικό μου φικ (που δεν είναι φικ εκτεταμένη νουβέλα θα το έλεγα καλύτερα )θα καταπιαστώ με τον σχολιασμό των άλλων ιστοριών... νομίζω πως ήρθε η ώρα μου να σχολιάσω κι εγώ κανονικά, έτσι δεν είναι;
Και θα ξεκινήσω με την αγαπημένη Πάπιρους Λαρούς Μπριτάνικα (κατά κόσμον Πάπι )

Του άρεσαν αυτές οι μικρές στιγμές.Στιγμές ησυχίας.Μόνος του. Πάντα έτσι ήταν από μικρό παιδί ακόμη, ποτέ ιδιαίτερα κοινωνικός και με μια μοναχικότητα που τον χαρακτήριζε γενικότερα.
μέσα στο μυαλό μου είσαι συνάδελφε...
Θα περνούσε την πόρτα του διαμερίσματος του, οπού θα έβρισκε την Σουζανά να τον περιμένει. Θα της έλεγε ένα τυπικό καλά Χριστούγεννα και θα κλεινόταν στο δωμάτιο του μέχρι την επόμενη μέρα, όπου και θα έπαιρνε το χριστουγεννιάτικο γεύμα του παρέα με την Σουζάνα και την μητέρα της.
γιατί αγόρι μου καταπιέζεις έτσι τον εαυτό σου...;;; κάνε εκεί μια βόλτα στο πάρκο να ξεχαστείς... μην πας σπίτι, δεν θα σου λείψει και κανείς...
Γνωρίζοντας όμως, ότι η συμπάθεια της για την Σουζανα και ειδικά για την κυρία Μάρλοου, ήταν πολύ κάτω του μετρίου, δεν ήθελε να την πιέζει με γεύματα και δείπνα, αν και επιθυμούσε όσο τίποτε άλλο, να περνάει τα Χριστούγεννα μαζί της.
μα πόσο την καταλαβαίνω την Ελεονόρ...
Φόρεσε το σκούρο γκρι παλτό του.
Αααα...σε παρακαλώ μη μου τα κάνεις αυτά... μη μου προσθέτεις στο στόρυ τέτοια χρώματα, δεν με λυπάσαι;;!!!
Βάλτον να φοράει κάτι άλλο κι εσύ... τόσα χρώματα υπάρχουν...
Στα εικοσιεφτά του, ......Ναι,βέβαια εξωτερικά έδειχνε ένας αστραφτερός εικοσιεφτάχρονος άνδρας, εσωτερικά όμως...
Ναι σχετικά με εκείνη την παράγραφο... ΠΑΠΙ ΚΑΛΉ ΜΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ;;; πως σου ήρθε κι έβαλες αυτήν την συγκεκριμένη ηλικία;;; 27 είναι κι ο ξέρεις-ποιος... και δεν εννοώ τον Βόλντεμορτ και σε παρακαλώ... ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ;;; το ξέρουμε το παιδί είναι κελεπούρι... αλλά μην μου τον παρουσιάζει κι εσωτερικά καταβεβλημένο ή πτώμα...δεν το αντέχω...
Ο ίδιος μόνο γνώριζε ότι η ψυχή του...η ψυχή του ήταν τόσο κουρασμένη, που ειρωνικά μέσα στο μυαλό του, πολλές φορές παρομοίαζε τον εαυτό του με τον Ντόριαν Γκρέη...
οκ τώρα εδώ με πέθανες πραγματικά... τι να πει κι ο Κρίστιαν δλδ... όταν του έφυγε η Άνα...
Εκείνα τα χριστούγεννα θα της έδινε το μικρό δαχτυλίδι, που θα την έκανε για πάντα δική του.' Ενα μικρό δαχτυλίδι, που το στόλιζε ένας μικρός χρυσός ασφόδελος και στο κέντρο του είχε ένα μικρό σμαράγδι. Τόσο πράσινο και φωτεινό σαν τα δυο σμαραγδιά λαμπερά της μάτια.
Αλλά ούτε εκείνα τα χριστούγεννα δεν ήρθαν ποτέ...τίποτε απ' όσα είχε σχεδιάσει και ονειρευτεί δεν έγιναν, εξαιτίας του ατυχήματος...και εκείνη την φορά την έχασε για πάντα. Τα χριστούγεννα χαθήκαν μαζί της και χρόνο με τον χρόνο ο Τέρρυ ένιωθε να ασφυκτιεί στην ιδέα των χριστουγέννων.
Αι σιχτήρ απογευματιάτικα... πάει το παιδί μου, Σκουτζ τον έκανες (κι όχι μόνο εσύ εδώ που τα λέμε )αμάν βρε Πάπι όλη την ώρα έτσι είμαι ... έλεος...
Έμειναν έτσι, για λίγο, απολαμβάνοντας την στιγμή, όταν ο Τέρρυ αποφάσισε να γίνει πιο τολμηρός και ανοίγοντας τα χέρια του, της έδειξε ότι την ήθελε στην αγκαλιά του.
Αχ... Κάντυ χρυσή μου τό'ξερα ότι δεν μπορούσες να μείνεις μακριά του... Πήγες στο Λονδίνο και τον βρήκες... Αααχχχ και τώρα θα είστε για πάντα μαζί
...Τερ....Τέρρυ...τι κάνει αυτή εδώ...?!!, είπε ταραγμένη η Σουζάνα κοιτώντας τους έτσι όπως ήταν αγκαλιά.
Αυτιά μωρή ...αυτιά ... που θα μου βρίσεις εμένα το κορίτσι μου :roarrr:
Η Κάντυ θα μείνει εδώ. Εδώ είναι το σπίτι της.... τώρα, της απάντησε τελικά πολύ ήρεμα.
ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ!!Έτσι σε θέλω αγόρι μου αποφασιστικό, τολμηρό, δυναμικό!!!
Η Κάντυ???!!! Η Κάντυ???!!!!, σχεδόν ούρλιαξε η Σουζάνα.....Η Κάντυ???!!! Ονόμασες την αδέσποτη γάτα που βρήκες, Κάντυ???!!!!
Επ... ψιτ... σκηνοθέτη.... κάτι τρέχει με το σενάριο... δεν μας ενημέρωσαν πως έπαιζε γάτα στον ρόλο της Κάντυ μέσα... Τι μπέρδεμα κι αυτό...
Η Κάντυ και γώ είμαστε πολύ κουρασμένοι, πάμε να κοιμηθούμε...,της απάντησε χωρίς κάν να γυρίσει να την κοιτάξει.
Γίνε πιο σαφής αγαπητέ μου... πες"πάω εγώ κι η ψιψίνα μου για ύπνο"...πάει το μυαλό μου αλλού αφού με ξέρεις
..να είσαι φρόνιμο κορίτσι...Κάντυ! Πάω να ετοιμάσω το χριστουγεννιάτικο μας δείπνο!
Κάνε δουλειά σου αγαπητέ μου, δεν τρέχει κάστανο... εγώ θα κάτσω εδώ στο κρεβάτι και θα σε περιμένω νοιαουρίζοντας από χαρά... μόνο μην αργήσει το γάλα έτσι πεινάμε..
Την είδε ξαφνικά να χάνεται από μπροστά του.Όχι στα όνειρα του ήταν δική του, δεν θα την άφηνε να φύγει έτσι απλά!
"...μη....φεύγεις...Κάντυ...", τέντωσε το χέρι του να την πιάσει αλλά τον σταμάτησε...
"....να έχεις ελπίδα Τέρρυ...κάποια χριστούγεννα θα είναι δικά μας...."
" ...Κάντυ..."
" Καλά Χρίστουγεννα Τέρρυ μου!"....και την είδε να χάνεται μέσα σε μια θάλασσα από αστέρια....
" ...Καλά Χριστούγεννα Κάντυ..."
κάνει κι η ΣΟΦΤΕΞ χριστουγεννιατικες διακοπές και δεν έχουμε με τι να σκουπιστούμε, κατάλαβες φίλε μου
Η Κάντυ πήρε στα χέρια της το μικρό βελούδινο κουτί, και ανοίγοντας το αντίκρισε μαγεμένη, ένα πανέμορφο δαχτυλίδι αντίκα, το οποίο στόλιζε ένας χρυσός σμαραγδένιος ασφόδελος...
Τι υπέροχη, συγκινητική, ρομαντική στιγμή... χαίρομαι που τα υπόλοιπα 30 χρόνια τους τα πέρασαν μαζί ευτυχώς και πέρασαν τα Χριστούγεννα μαζί για το υπόλοιπο της ζωής τους. Πάπι μου για το πολύ ωραίο, αισιόδοξο , τρυφερό, γλυκό και κυρίως Χριστουγεννιάτικο φικ σου ... Τα συγχαρητήρια μου

Σειρά έχει η αγαπητή Άριελ...

Όλα θα είναι φανταχτερά και ξιπασμένα, οι άντρες-πιγκουίνοι στα σμόκιν τους, οι κυρίες ασφυχτικά κλεισμένες στον κορσέ τους.
Τι έγινε;;;;
Η ομίχλη και η σκοτεινιά είναι η πραγματικότητα, η ευθυμία και τα γλέντια τους το ψέμα.

Ποιος ήρθε;;;;
Αλήθεια ποιος μπορεί να πιστέψει ότι όλοι παραληρούν από χαρά γιατί μεγαλώνουν έναν χρόνο; Ανεγκέφαλοι πίθηκοι, που τραγουδάνε κάλαντα σε κάθε γειτονιά, μεγάλα οικογενειακά δείπνα, ζεστές αγκαλιές και πειράγματα μπροστά από τις κάλτσες του Αγιο Βασίλη, ανάμεσα σε κορδέλες και σκισμένα χαρτιά περιτυλίγματος....
Συγνώμη κύριε... ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΚΟΜΜΆΤΙΑ ΕΊΣΤΕ;;;
Ποιόν προσπαθείς να κοροϊδέψεις Γκράντσεστερ;;;;
Ααααα.. εσύ είσαι αγαπητέ μου... προς στιγμήν σε μπέρδεψα με τον Εμπενίζερ...
Ο αγενής, ο κακότροπος, το μίασμα της ιερής οικογένειας Ο μπάσταρδος διάδοχος των Γκράνστεστερ.. Πες το! Υγρά σύννεφα σε κυκλώνουν και σε σκεπάζουν ολόκληρο, η αγκαλιά τους θα σε κρύψει, κανείς δε θα το μάθει...

Τς...τς... πως εκφράζεσαι τιουτοτρόπως αγαπητέ μου;;;... Κρίμα...
Ανόητε, ανόητε Τέρενς. Ποιος τελικά νομίζεις ότι είσαι; Μια μουτζούρα στην άψογη ζωή της, ένα λάθος που δε θέλει να θυμάται.
Έλεος πια αγαπητέ μου... μη μιλάς έτσι δεν το αντέχω άλλο Δεν είσαι μουτζούρα... είσαι η ζωγραφιά προσωποποιημένη!!!
Το χριστουγεννιάτικο δώρο του μπάσταρδου.... Αυτό μόνο μου άξιζε, δεν έπρεπε να περιμένω τίποτα περισσότερο

Αυτό το παιδί θα με πεθάνει, πέστε του να μην μιλάει έτσι...

Εγώ πάντως Άριελ όσο διάβαζα το φικ σου άκουγα αυτό...

Πες μου ότι στο τέλος μύρισε το άρωμα της που ήταν τριαντάφυλλο... γι'αυτό και το σκέφτηκε μυρίζοντας το και γύρισε να την κοιτάξει Αααααχχχχ... Αααααχχχχ... Αααααχχχχ... Πολύ μου άρεσε το φικάκι σου Άριελ, πολύ ρομαντικό, ερωτικό ακόμα κι αν δεν είχε αυτό το στοιχείο μέσα αλλά ήταν αλλά από μια άλλη οπτική γωνιά του Τέρρυ... αλλά το γεγονός ότι την γνώρισε , γύρισε να την αντικρίσει και μόνο που μύρισε το άρωμά της Ααααχχχ.... Αααααχχχχ.... Αααααχχχχ...

Ευχαριστώ πολύ αγαπητή Ντάλια για τα ευγενικά σας σχόλια! Με τιμάται δεόντως!!!!!!!!!

νταλίτσα μέσα στο ΣΚ ελπίζω να προλάβω να διαβάσω και το δικό σου φικ!!!

@ Τίποτα Άριελ...

@ Αδελφή - Γκρέυ με το πάσο σας... είναι και τεράστιο, διαβάστε το σε συνέχειες ίσως έτσι το απολαύσετε καλύτερα.

Για αρχη να κανω τα σχολια μου για το φικ της Σταυρου!!!!
Παλιο σκυλο????!!!!! Κλωτσιες????!!! Οκ Σταυρου ηταν θεικο!!!! δεν ξερω πως εγινε αυτο αλλα πραγματικα αυτη η αλλαγη στους χαρακτηρες καθολου δεν με χαλασε!!!!
Μπραβο Σταυρου μου!! Μπραβο!!!!!!
@ Νταλια μου,παρτο αποφαση .....οταν θα διαβαζεις φικ μου εχε και μια δωδεκαδα σοφτεξ!!!!!
Ευχαριστω πολυυυυ πολυυυυ !!!
Το δικο σου φικακι θελέι υπομονη....μια και εγραψες νουβελα!!!!
Μολις το διαβασω θα επανελθω δρυμιτερη!!!!

όντως Πάπι μου μια εκτεταμένη νουβέλα... τι να κάνω κι εγώ;;; είχα έμπνευση... το πνεύμα των Χριστουγέννων βλέπεις...

για τα σχολια της νταλιας μεχρι τωρα...

παω να ριξω μια πρωτη ματια στο φικ σου νταλια γιατι πριν δεν προλαβα

οκ ναν καλή ανάγνωση

διαβαζω το φικακι νταλια και προς στιγμην το μονο που θα προσθεσω ειναι το εξης: αυτη η μπαλαρινα στο μουσικο κουτι με την υπεροχη μελωδια θα επρεπε να ονομαστει ariel!!

ξερεις που εχω φτασει στο διαβασμα.. τα σχολια μου οσονουπω...μολις το τελειωσω...

Λες εεε Ναν ;;... δεν μου πέρασε απ'το μυαλό εκείνη τη στιγμή, αλλά σίγουρα θα της έμοιαζε
Και τώρα αγαπητή μου περνάμε στο δικό σου φικ...
Μα τι με πιάνει ώρες ώρες δεν καταλαβαίνω..; η φακιδομούρα μου δεν θα με ξανά άφηνε ποτέ.
Όχι μετά από όσα μας χώρισαν εκείνη τη φορά.. συλλογίστηκε ο Τέρρυ.

Η ανασφάλεια αγαπητέ μου είναι συνηθισμένο φαινόμενο, ακόμα και μετά από δυο χρόνια γάμου ...εγώ αν ήμουν παντρεμένη μαζί σου θα φοβόμουν μήπως έμενες επ'αόριστον στο θέατρο και δεν σε ξανάβλεπε ποτέ το σπίτι
Ναι και να σε βρω να κοιμάσαι στον καναπέ πάλι; Πάμε να ετοιμάσουμε μαζί τις βαλίτσες τώρα. Μετά θα έρθεις μαζί μου. Είπε ο Τέρρυ σχεδόν σοβαρός.

Ποποπο... αυτή η αποφασιστικότητα με σκοτώνει "με την καλή έννοια πάντα" Έτσι Δούκα μου μην το διαπραγματεύεσαι καν!!! Δεν σηκώνει κουβέντα ο Milord...
Πειράζει που θέλω να σε έχω συνέχεια δίπλα μου; Κάθε ώρα, κάθε στιγμή όπου κι αν βρίσκομαι σε θέλω δίπλα μου. Κάτι που μας το στερούν οι δουλειές μας. Και τώρα που έχεις άδεια από το νοσοκομείο δεν σκοπεύω να χάσω ούτε λεπτό.
Βρε αγόρι μου μην τα λες έτσι και θα λίωσω πάνω στην καρέκλα... δεν με λυπάσαι;!
Οι διακοπές! Τις χάσαμε.. κοίτα τι ώρα είναι! Μα γιατί δεν ξύπνησα εγώ;

Αυτά παθαίνεις φακιδόμούρα όταν πίνεις πολύ...
Μα τι με πιάνει κάθε τόσο..; συλλογίστηκε ξανά.
Κατά βάθος ήθελα να μην πάμε διακοπές με τα παιδιά και να μείνουμε οι δυο μας.
Κι εκείνη ξέρει πάντα να πει αυτό που χρειάζομαι να ακούσω για να διώξει κάθε φόβο μου..
τι κουτός που είμαι.. είναι ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ!!!
Έλεος πρωί πρωί... γέμισε ο τόπος καρδούλες και λουλουδάκια ... Πόσο σε νιώθω αγαπητέ μου... κι εγώ τέτοια Χριστούγεννα ονειρεύομαι... κάπου στα βουνά όμως όχι στην πόλη γυναίκα είμαι όπως κατάλαβες... γκρινιάζω κι εγω εύκολα
Συγγνώμη που γκρίνιαζα.. Δεν με πειράζει καθόλου που χάσαμε το ταξίδι..
Μαζί σου πέρασα πολύ καλύτερα από ότι είχα σχεδιάσει.. Είναι τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που έχω περάσει ποτέ!
Είδες αγαπητέ μου τι κάνει μια βόλτα με το έλκηθρο του Άι Βασίλη.. εεε με το έλκηθρο σκέτο... σωστή κίνηση Milord
Οι ματιές τους διασταυρώθηκαν με ένα ίδιας έντασης βλέμμα που έλεγε:
"σ’ αγαπώ".
Το φιλί ήταν απλά η επισφράγιση του.. για ακόμη μια φορά..
Και βεβαίως στο τέλος δεν θα μπορούσα να μην κάνω σαν λιωμένο παγωτό
Ναν.......... Πολύ τρυφερή , ρομαντική η ιστορία σου... κι αυτό που μ'άρεσε περισσότερο είναι ότι χρησιμοποίησες το ζευγάρι αποκλειστικά και παρουσίασες σε σκηνές όπως μπροστά στο τζάκι πίνοντας κρασί, σε πανάκριβο εστιατόριο... και τέλος μέσα στα χιόνια να παίζουν... Ααααχχχχ ....

Μιμάκο μου ήρθε η σειρά σου...
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Στήαρ με το αυτοκίνητο του. Η Κάντυ μόλις τον είδε σταμάτησε τον χιονοπόλεμο και χαρούμενη φώναξε ‘ Στήαρ, Στήαρ’ και έτρεξε προς το μέρος του. Είχε έρθει να την πάρει κι αυτή ακόμα δεν είχε ετοιμαστεί, σκέφτηκε και χαμογέλασε.
Αχ...αχ...αχ...αχ...αχ... τι ωραία εισαγωγή, μα τι ωραία εισαγωγή είναι αυτή... Αχ...αχ...αχ....αχ... τρέχω...τρέχω κι εγώ....
Μόλις ο Στήαρ κατέβηκε απ’ το αυτοκίνητο η Κάντυ του πέταξε μια χιονόμπαλα στο πρόσωπο και έφυγε γελώντας, είχε να τον δει μια εβδομάδα και τον είχε επιθυμήσει.
Οκ... δεν συμφωνώ με την στάση... εγώ ή θα άνοιγα απότομα την πόρτα του αμαξιού ή που θα διαλυόταν από μόνο του και θα όρμαγα μέσα... Να ρίξω χίονι στον άνθρωπό που'χω μια βδομάδα να τον δω... Μπααααααααα
Ο Στήαρ ξαφνιάστηκε από το χιόνι που του ήρθε στο πρόσωπο και φώναξε ‘ Κάντυ μ’ έκανες μούσκεμα’.
Σώπα ματάκια μου, σώπα κουκουνάρι μου... θα το κάνω εγώ μάκια να περάσει...
Τα παιδιά γελώντας φώναζαν στην Κάντυ να τρέξει γρήγορα, ο Στήαρ άρχισε να την κυνηγάει με τα χέρια του γεμάτα χιόνι, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να την πιάσει.
Αχ...Αχ...Αχ... τι μου θυμίζει αυτό, τι μου θυμίζει αυτό...
Με τα χίλια ζόρια έφτασαν στη βίλα στο Λείκγουντ γιατί το αυτοκίνητο του Στήαρ κάποια στιγμή σταμάτησε και αναγκάστηκαν να το σπρώξουν μέχρι να ξεκινήσει πάλι. Στο σπίτι την περίμεναν ο Άλμπερτ με τον Άρτσι ‘ που είστε?’ φώναξε ο Άρτσι στον αδερφό του. ‘Ε
είχαμε ένα μικρό απρόοπτο με το αυτοκίνητο αλλά τελικά όλα καλά’ είπε αμήχανα ο Στήαρ.
Και στο'χω πει χιλιάδες φορές αγαπητέ μου...πάρε ένα fordκουπέ του 25' αυτοκίνητο του Milord στο φικ της Πάπι ... Εγγύηση... έλεος πια με τα μεταχειρισμένα
Η θεία όμως συνέχισε ‘ Κάντυ άκου να δεις, το ότι συμφώνησα σ’ αυτόν τον αρραβώνα δεν πάει να πει ότι ξέχασα όλα τα παλιά, δυστυχώς όμως αρχηγός της οικογένειας είναι αυτός ο άμυαλος ο Γουίλιαμ και δεν μπορώ να φέρω αντίρρηση’
Ελρόυ χρυσή μου κι εσύ εδώ... τι δυσάρεστη έκπληξη ήταν αυτή
‘ σίγουρα είναι γούστο του Άρτσι’
Το όνομα Άρτσι Κόρνγουελ έχει κάνει θραύση στο χώρο του Μόντελινγκ... τύφλα να 'χει ο Ασλάνης...
Βέβαια σε μια γωνιά ήταν και μια παρέα που δεν ήταν καθόλου χαρούμενη με όλο αυτό που γινόταν. Η θεία Ελρόυ μαζί με την κυρία Ράγκαν,τον Νηλ και την Ελίζα προσπαθούσαν να
καταλάβουν πως τα κατάφερε η Κάντυ και μπήκε στην οικογένεια τους και μάλιστα να αρραβωνιαστεί και ένα μέλος της.
Κι εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πως έτυχε και οι Άρντλευ συγκενεύουν με γαιδούρια! Κρίμα βρίζω και τα ζωάκια
Στήαρ’ ούρλιαξε ‘εμείς θα τα πούμε μετά’ του είπε. Οι καλεσμένοι κρυφογελούσαν και ο Στήαρ απογοητευμένος πήγε και έκατσε μόνος του. Πήγε ο Άρτσι να τον παρηγορήσει αλλά ήταν πολύ στεναχωρημένος
‘καθόμουν και μάζευα τα ροδοπέταλα που είχαν πέσει από τα τριαντάφυλλα του Άντονυ για να τα ρίξει το αεροπλανάκι εκεί που θα
χόρευε η Κάντυ και τελικά κατέληξαν στο κεφάλι της θείας’ είπε. Ο Άρτσι δεν μπορούσε να κρύψει το γέλιο του.
Εμ... Μιμίκα δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο έτσι;
αλλά και τον Νηλ με την Ελίζα ‘μουτρωμένοι όσο ποτέ’ σκέφτηκε η Κάντυ ικανοποιημένη.

Δεν τρέχει κάστανο ξανθιά φακιδομούρα.. κατέβα τα σκαλιά...
Τώρα χόρευαν αγκαλιά, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν με τον μοναδικό άντρα που αγάπησε ποτέ, τον Άντονυ. Τίποτα δεν θα τους χώριζε πια.
Ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα σκέφτηκε η Κάντυ και αφέθηκε στην αγκαλιά του αγαπημένου της.
Και βέβαια ο κ.Μπράουν στο τέλος έστω κι αν έχει ένα μικρό ρόλο...κλέβει την παράσταση
Λοιπόν αυτό το φικ μ'άρεσε πάρα πολύ διότι είχε μέσα την μεγάλη μου αγάπη , είχε μέσα τον αγαπημένο Άντονυ εμ...δεν θέλω να φανώ αναίσθητη αλλά μπορώ να πω πως την απουσία του Milord την άντεξα... Μπράβο Μιμίκα

για τα σχολια νταλια
σε λατρεψα στα σχολια της μιμις
οπως αυτα:

Dalia έγραψε: Ελρου χρυσή μου κι εσύ εδώ... τι δυσάρεστη έκπληξη ήταν αυτή


Το όνομα Άρτσι Κόρνγουελ έχει κάνει θραύση στο χώρο του Μόντελινγκ... τύφλα να 'χει ο Ασλάνης...

σειρα σου τωρα.
διαβασα το φικ σου..

ωστε εισαι ιταλιδα χρυσο μου; δεν το ξεραμε αυτο..

καταρχην ενημερωνω οτι οσοι δεν εχουν διαβασει το σποιλερ με την κατανομη ρολων που εδωσε η νταλια θα χαθουν με τους χαρακτηρες που εχει προσθεσει περαν των γνωριμων.

εχω ενσταση κυρια προεδρε ναι μεν πολλα ευχαριστω που ως καθριν Ο Μπραϊαν ειχα σημαντικο ρολο για καποιον μεσα στην ολη ιστορια.. (ο παλιο Αρτσι θα μου το πληρωσει σε μια αλλην ιστορια να το θυμαστε εγω αυτα δεν τα ξεχναω ) αλλα.. Ραγκαν;;; Χαθηκαν τα επωνυμα;; (αληθεια, ο Νηλ τι απεγινε; )
κατα τα αλλα με λιγη φαντασια ο Ντειμον Ντανιελ μια χαρα μου εκατσε

εχω να πω οτι αυτο το σημειο με το δεντρο που ναι μεν θυμισε σκηνη απο το σηριαλ παραπεντε εκει που η νταλια αλλαζει τα στολιδια στο δεντρο.. ντρεπομαι που το λεω αλλα κι εγω την εχω αυτη την κακια συνηθεια να τα αλλαζω.. οποτε lucky guess οταν το προσθεσες


γενικοτερα η ιστορια σου αν και μεγαλη μου αρεσαν οι μελωδιες που την συνοδεψαν. ολες αλλα ξεχωρισα το μουσικο κουτι, τη Μελωδία ενός Ιδιόμορφου, του εντουαρντ, του Ντανιελ βεβαιως βεβαιως και ασφαλως το phantom of the opera και το ομωνυμο της ιστοριας και της ανν και γενικα ολα!

γενικοτερα η ιδεα να παιξουν στο πιανο ολοι καποιο κομματι που σημαινε κατι σημαντικο για τον καθενα μου αρεσε αρκετα. και το βιολι πολι καλο μη ξεχασω να αναφερω!
ο Ντανιελ με σπαραξε (τι κακο εκανα η κακουργα.. η Καθριν ας οψεται η τυφλα μου με τον Αρτσι..) πολυ στεναχωρηθηκα.
πολυ συγκινητικη η στορια της γνωριμιας του Στηαρ με την Ναταλια. σχεση ζωης με την ανθρωπινη πρωτα απο ολα εννοια!

γενικοτερα ολοι ειχαν μια ομορφη ιστορια γυρω τους αλλα και σπαραξικαρδια ταυτοχρονα.
το ροκστοουν εφιαλτης σωστος για τον Τερρυ μας! εκει με τον Ντανιελ κι εγω εκανα τη συγκριση του πονου των δυο.
αλλα και του Αντονυ και της μιμις/Σκαρλετ επισης.
η Λιζ με τον Εντουαρντ. (τυχερη η Λιζυ!!! )

καλα βρε αθεοφοβη. τα αδελφια Γκραντσεστερ ειναι 4; ειχα μεινει με την εντυπωση του αλλου φικ οτι ειναι 3 με την Ανν. λαθος θυμαμαι;

παω στα αστεια σημεια. καραγουσταρα το κυνηγητο και γενικοτερα το κλιμα καντυ Τερρυ
και το στυλακι δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι αν καποιος πειραξει την γυναικα μου παλι απο τερρυ (μαζι σου κουκλε! κι εγω να δειρω κανεναν αν θες ευχαριστως!)

η Ανν σου με τον Τομ τελικα.. το περιμενα..
(λιγο μπαχαλο γιναμε για χαρη της Ανν.. ας ειναι )

ποιος λειπει; αα ο θειος Αλμπερτ με την Σολεϊ/libra... βρε καλως τους με τα δωρα...


πολυ ρομαντζο και φιλια και αγκαλιες και πολλες εγκυμοσυνες βρε παιδι μου.. αυτα τα σημεια τα παρα πασπαλισες με ζαχαρη αχνη και σιροπι... θα φταιει η βολτα απο την κουζινα για μια επιδρομη σε μελομακαρονα και κουραμπιεδες που εκανες!
less sugar, next time honey please..

ευχαριστουμε πολυ βρε που εστηνες αυτι και τα ακουγες ολα.. αλλιως δεν θα μαθαιναμε τιποτα.. (καλα μιλαμε ησασταν ολοι αδιακριτοι. μη θυμηθω τα της μιμις/Σκαρλετ! φτου σας παλιοπαιδα! )


αυτα.. ξεχασα κατι;
τον επιλογο.
μου αρεσε πολυ που ο Στηαρ εχει τον τελευταιο λογο και που ειναι ζωντανος και απολυτα ευτυχισμενος απροσδοκητα (πως την γνωρισε και τι τους ενωσε)
και που η εφευρεση του στο τελος δεν επεσε αμαχητι.. πολυ γλυκο

(καλα που το εκλεισες εκει γιατι απο πριν ηταν ακρατητος ο Στηαρ. θα χαμε δραματα παλι... )

ωστε εισαι ιταλιδα χρυσο μου; δεν το ξεραμε αυτο..


καταρχην ενημερωνω οτι οσοι δεν εχουν διαβασει το σποιλερ με την κατανομη ρολων που εδωσε η νταλια θα χαθουν με τους χαρακτηρες που εχει προσθεσει περαν των γνωριμων.
Έχει δίκιο η Ναν γι'αυτό όποιος έχει απορίες ή μα ρωτάει ή μου το ζητάει να του το στείλω σε πμ ή μπορεί να πάει να το διαβάσει κι ο ίδιος... Απλά τα πράμματα
εχω ενσταση κυρια προεδρε ναι μεν πολλα ευχαριστω που ως καθριν Ο Μπραϊαν ειχα σημαντικο ρολο για καποιον μεσα στην ολη ιστορια.. (ο παλιο Αρτσι θα μου το πληρωσει σε μια αλλην ιστορια να το θυμαστε εγω αυτα δεν τα ξεχναω ) αλλα.. Ραγκαν;;; Χαθηκαν τα επωνυμα;; (αληθεια, ο Νηλ τι απεγινε; )
Τίποτα χρυσή μου , εγώ απλώς τον καθήκον μου έκανα. Τώρα σε κάποιο άλλο φικ η εκδίκηση είναι όλη δική σου. Εγώ είδες δεν μπορούσα να κάνω τπτ άλλο... τον πέθανα Εμ... Ναν δεν θέλω να σε ανησυχήσω αλλά το Νηλ είναι το χαϊδευτικό του Ντάνιελ ... Ντάνιελ=Νηλ Αλλά είπαμε είχα ένα συγκεκριμένο πρόσωπο όταν το έγραφα το ίδιο που είχες κι εσύ
εχω να πω οτι αυτο το σημειο με το δεντρο που ναι μεν θυμισε σκηνη απο το σηριαλ παραπεντε εκει που η νταλια αλλαζει τα στολιδια στο δεντρο.. ντρεπομαι που το λεω αλλα κι εγω την εχω αυτη την κακια συνηθεια να τα αλλαζω.. οποτε lucky guess οταν το προσθεσες

Μια χαρά σε ψυχολόγησα δλδ Μ'άρεσε τόσο πολύ αυτή η σκηνή για την Κάθριν γι αυτό και την έβαλα, δλδ την "έκλεψα" αλλά δεν βαριέσαι ρε αδελφέ
γενικοτερα η ιστορια σου αν και μεγαλη μου αρεσαν οι μελωδιες που την συνοδεψαν. ολες αλλα ξεχωρισα το μουσικο κουτι, τη Μελωδία ενός Ιδιόμορφου, του εντουαρντ, του Ντανιελ βεβαιως βεβαιως και ασφαλως το phantom of the opera και το ομωνυμο της ιστοριας και της ανν και γενικα ολα!

Απ'την αρχή -δεν θα το πιστέψεις- όταν αποφάσισα να γράψω αυτή τη μικρή νουβέλα είχα είδα φτιάξει αυτή τη λίστα με τα κομμάτια και δεν υπήρχε περίπτωση να μην τα βάλω μέσα. Είχα βρει και πιο θα χαρακτήριζε το κάθε ζευγάρι.
γενικοτερα η ιδεα να παιξουν στο πιανο ολοι καποιο κομματι που σημαινε κατι σημαντικο για τον καθενα μου αρεσε αρκετα. και το βιολι πολι καλο μη ξεχασω να αναφερω!
ο Ντανιελ με σπαραξε (τι κακο εκανα η κακουργα.. η Καθριν ας οψεται η τυφλα μου με τον Αρτσι..) πολυ στεναχωρηθηκα.
Άστα Κάθριν... με συγχωρείς Ναν τι στιγμή που έγραφα την σκηνή του Ντάνιελ στο πιάνο όλη την ώρα έτσι ήμουν μετά όλο το βράδυ άκουγα το κομμάτι που είχε παίξει στο πιάνο... Φαντάσου ο κακομοίρης έμαθε να παίζει μόνος του... Γενικά αυτός ο χαρακτήρας μου βγαλε πολύ πόνο και κλάμα, δεν άντεχα όλο έκλαιγα μέχρι να τελειώσω...
πολυ συγκινητικη η στορια της γνωριμιας του Στηαρ με την Ναταλια. σχεση ζωης με την ανθρωπινη πρωτα απο ολα εννοια!
I know dear... I know...
το ροκστοουν εφιαλτης σωστος για τον Τερρυ μας! εκει με τον Ντανιελ κι εγω εκανα τη συγκριση του πονου των δυο.
Δεν ξέρω αν το κατάλαβες Ναν που μάλλον το κατάλαβες αλλά μέσα απ'τον εφιάλτη δράμα πέρασα ταυτόχρονα και τον εφιάλτη του Τέρρυ.
αλλα και του Αντονυ και της μιμις/Σκαρλετ επισης.
η Λιζ με τον Εντουαρντ. (τυχερη η Λιζυ!!! )

Ελπίζω το Λιζάκι κι η Μιμίκα να χαρούν ιδιαιτέρως όταν διαβάσουν αυτό το φικ.
καλα βρε αθεοφοβη. τα αδελφια Γκραντσεστερ ειναι 4; ειχα μεινει με την εντυπωση του αλλου φικ οτι ειναι 3 με την Ανν. λαθος θυμαμαι;

Σπόιλερ:

παω στα αστεια σημεια. καραγουσταρα το κυνηγητο και γενικοτερα το κλιμα καντυ Τερρυ
και το στυλακι δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι αν καποιος πειραξει την γυναικα μου παλι απο τερρυ (μαζι σου κουκλε! κι εγω να δειρω κανεναν αν θες ευχαριστως!)
Αυτές είναι σταθερές αξίες είπαμε.
η Ανν σου με τον Τομ τελικα.. το περιμενα..
(λιγο μπαχαλο γιναμε για χαρη της Ανν.. ας ειναι )
Γιατί καλέ το λες αυτό;
ποιος λειπει; αα ο θειος Αλμπερτ με την Σολεϊ/libra... βρε καλως τους με τα δωρα...
Είδες... ο θείος κι η θεία στο τέλος έκλεψαν την παράσταση
πολυ ρομαντζο και φιλια και αγκαλιες και πολλες εγκυμοσυνες βρε παιδι μου.. αυτα τα σημεια τα παρα πασπαλισες με ζαχαρη αχνη και σιροπι... θα φταιει η βολτα απο την κουζινα για μια επιδρομη σε μελομακαρονα και κουραμπιεδες που εκανες!
less sugar, next time honey please..
Εγώ φταίω που είμαι γλυκανάλατη και ρομαντική; Είχαμε και πολύ κλάμα όμως Ναν ...δεν μπορείς να πεις
ευχαριστουμε πολυ βρε που εστηνες αυτι και τα ακουγες ολα.. αλλιως δεν θα μαθαιναμε τιποτα.. (καλα μιλαμε ησασταν ολοι αδιακριτοι. μη θυμηθω τα της μιμις/Σκαρλετ! φτου σας παλιοπαιδα! )

Δεν φταίω εγώ... οι άλλοι με παρέσερναν... όσο για την σκηνή αυτή με την Σκάρλετ ας είναι καλά ο κ.Μπράουν... δεν ξέρω μέσα απ'αυτό το στόρυ είδα μια άλλη όψη του Άντονυ που δεν την φανταζόμουν
τον επιλογο.
μου αρεσε πολυ που ο Στηαρ εχει τον τελευταιο λογο και που ειναι ζωντανος και απολυτα ευτυχισμενος απροσδοκητα (πως την γνωρισε και τι τους ενωσε)
και που η εφευρεση του στο τελος δεν επεσε αμαχητι.. πολυ γλυκο

Ήθελα στο τέλος να βάλω την έκπληξη του απ'την δική του οπτική γωνία, δεν ξέρω αν βγήκε καλό... αλλά έτσι ήθελα να το περάσω... Άσε Ναν αυτές τις μέρες όλο έτσι είμαι
καλα που το εκλεισες εκει γιατι απο πριν ηταν ακρατητος ο Στηαρ. θα χαμε δραματα παλι... )
Αυτό να μου πεις τα όρια του είχαν εξαντληθεί νωρίτερα και ποιος την άκουγε μετά την Αδελφή Γκρέυ

Ναν μου σε ευχαριστώ για καλά σου σχόλια καθώς επίσης σε ευχαριστώ που σου άρεσαν τα σχόλια απ'το φικ της Μιμίς...

αμα ο Νηλ Ραγκαν ειναι ο Ian Somerhalder κομματια να γινει... I DO!!

Nταλίτσα μου για τα καλά σου λόγια! Ήμουν σίγουρη οτι θα σου άρεσε λόγω Στήαρ!
έχω πεθάνει με τα σχόλια σου!!!!
Το δικό σου δεν το χω διαβάσει ακόμα.... μόλις βρω χρόνο να το απολαύσω θα επανέλθω

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να παραθέσω και τα σχόλια μιας αγαπημένης μου φίλης, θα ξεκινήσω λοιπόν με τα αρνητικά της:
Αγαπητή Ναταλία
Δεν μου άρεσε το πολύ μελό, το πολύ κλάμα(σε αυτό το σημείο μου θύμισες κάτι τούρκικα σίριάλ στην τηλεόραση), επίσης η μονόπλευρη ανομοιομορφία στην περιγραφή των ζευγαριών καθώς ήθελα να μάθω και την ψυχοσύθεση των άλλων χαρακτήρων.Τέλος περίμενα μια πιο ανάλαφρη και χαρούμενη χριστουγεννιάτικη ιστορία.
Τώρα πάμε στα θετικά:
Μ'άρεσαν οι περιγραφές σου κυρίως το μουσικό κουτί, οι περιγραφές του ντυσίματος των κοριτσιών. Οι ερωτικές εξομολογήσεις της Σκάρλετ και του Άντονυ και της Κάθριν με τον Ντάνιελ μου άρεσαν επειδή είχαν ένα μεστό περιεχόμενο. Μου αρέσε η πλοκή της ιστορίας συγκεκριμένα, το φλασμπακ του πολέμου που έζησε ο Στήαρ γιατί ξεφεύγει λίγο πολύ απ'το μελιστάλακτο της υπόθεσης. Επίσης βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την μετάβασή σου απ'την μία σκηνή στην άλλη. Τέλος η μουσική υπόκρουση που είχε το κάθε ζευγάρι σε ταξίδευε.
Πολύ καλή η προσπάθειά σου, συνέχισε έτσι Ντάλια μου!

όπως κι όλες οι υπόλοιπες έχετε γράψει παραπάνω, αυτή η ιδέα με τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες φέτος ήταν το κάτι άλλο (αν εξαιρέσεις βεβαία εμένα που το καθυστέρησα, ανέβηκε τελευταίο και είναι και τεράστιο) κι όμως το ευχαριστήθηκα! Ξυπνούσα κάθε μέρα και σκεφτόμουν την ιστορία όλη την ώρα. Αφήστε που ξαναερωτεύτηκα τον Στήαρ μέσα απ'αυτήν την νουβέλα! Έλεος... Λοιπόν όμως, επιστροφή στο θέμα μας και στα σχόλιά μου...

@Μάστα μου, τι υπέροχο, γλυκό, τρυφερό φικ ήταν αυτό. Αν και μικρό (μ'αρέσει όταν κάτι έχει έκταση αλλά αυτά είναι γούστα του καθενός, κάποιοι γράφουν λίγο άλλοι πολύ) το ευχαριστήθηκα στο έπακρο! Μ'άρεσε η εικόνα της Κάντυ να κάθεται κοντά στο παράθυρο παρατηρώντας το χιονισμένο τοπίο, μ'άρεσε που επεξεργαζόταν τον χώρο του σπιτιού που ήταν στολισμένος, το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο από εκείνον κι εκείνη, την ανυπομονησία της να γυρίσει σπίτι για να του πει το χαρμόσυνο γεγονός, ότι σε λίγο καιρό θα γίνεις πατέρας! Δεν θα μπορούσες να το τοποθετήσεις, και να δώσεις καλύτερο τέλος στην ιστορία αυτού του ζευγαριού που μετά απ'ότι εμπόδια πέρασε και αντιμετώπισε στο τέλος άξιζε να είναι μαζί. Κι ο ερχομός ενός παιδιού είναι το καλύτερο τέλος και βέβαια το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο δώρο που θα μπορούσε να εισπράξει ο Τέρρυ όπως είπε κι ο ίδιος
Συγχαρητήρια Μάστα μου

@Λιμπ... Εδώ δεν μπορώ, θα ακολουθήσω τον πατροπαράδοτο τρόπο σχολιασμού διότι το φικ αυτό το απαιτεί και το αξίζει!
Κα: "Μοιάζεις λίγο κουρασμένη ή ιδέα μου είναι; Μήπως σε κουράζει ο καλός μου Τέρρυ να τον μαλώσω;"
Ναι, ναι... χρυσή μου στον τοίχο τιμωρία με το ένα πόδι ψιλά...κουράζει το βλαστάρι μας , το κορίτσι μας και μας το έχει ξεθεώσει... τι πράματα είναι αυτά!
Σου: "Ετοιμαζόμαστε να πάμε Σκωτία τα Χριστούγεννα. Είμαι σίγουρη ότι ο Τέρρυ δεν θα χάσει την ευκαιρία να μου ζητήσει να παντρευτούμε"
Αχ... ρε κατακαημένη Σούζι τι όνειρο να έβλεπες χθες βράδυ;... Ποποπο πολύ φαντασιόπληκτο είναι αυτό το κορίτσι, εκτός από ανάπηρο και με κάλο στον εγκέφαλο... μάλλον ο προβολέας δεν πείραξε μόνο το ανύπαρκτο πόδι... επηρέασε και εγκεφαλικά κύτταρα
Κα: "Το ελπίζω χρυσή μου. Γιατί και πέρσι δεν ήσουν σίγουρη ότι θα σου το ζήταγε;"
Αλήθεια αγαπητή μου ζούσες με αυτήν την ελπίδα πέρσι; Πες μου ανησυχώ...
Σου: "Φαίνεται δεν ήμουν και τόσο τυχερή, αλλά για πες μου. Πως τα πας εσύ με την ανύπαρκτη σχέση σου στην τόσο μοναχική ζωή σου;"
Σκύλα.........................!!!!!!!!! Και Χάριβδη μαζί!!!!!!
Κα: "Στο δι@ολο σκρόφα" απάντησε οργισμένη η Κάρεν κάνοντας αναστροφή και πηγαίνοντας προς το καμαρίνι της.
Σε ευχαριστώ Χρυσή μου που με συμπληρώνεις Τις καλύτερες ευχές μου για προβιβασμό από απλή αντικαταστάτρια σε μόνιμη ηθοποιό και πρωταγωνίστρια του θεάτρου
Ρο: "Ναι. Ήθελα να μιλήσουμε σχετικά με το ταξίδι σου στη Σκωτία"
Τέρ: "Το ποιο;"
ΌΧΙ... Όχι...δεν είναι δυνατόν... όχι ψέματα... Πώς θα δω τον Άμλετ τώρα;;;!!! Τι θα κάνω χωρίς τον Οθέλο;;!!! όχι ...όχι... κάποιο λάθος έχει γίνει... Δεν γίνεται δεν μπορεί, θέλω ο Μάκβεθ να μην πάει διακοπές φέτος, να μείνει να παίξει και τα Χριστουγεννιάτικα!!! Το απαιτώ!!!
Τέρ: "Μα δεν έχω σκοπό να λείψω Ρόμπερτ. Θα ήσουν ο πρώτος που θα το μάθαινες άλλωστε"
Ρο: "Μα γι'αυτό και ξαφνιάστηκα Τέρρυ, αλλά η Κάρεν επέμενε γιατί της είπε η Σουζάνα ότι φεύγετε"
Τέρ: "Ούτε στη σφαίρα της φαντασίας της Ρόμπερτ. Οι παραστάσεις θα γίνουν κανονικά. Αν ποτέ αποφασίσω να βάλω την Σουζάνα πάνω από το θέατρο θα είσαι ο πρώτος που θα το μάθεις."
Την βεντάλια κορίτσια να κάνω λίγο αέρα... Ουφ... πήγε η ψυχή μου στην κούλουρη. Σε ευχαριστώ Χρυσέ μου να σαι καλά που με σκέφτεσαι... τι θα έκανα χωρίς την υποκριτική σου και τα Χριστούγεννα; Αφού με ξέρεις, δεν έχω μέτρο
Σου: "Α, εμείς Τέρρυ. Δεν είναι καταπληκτική ιδέα; Η μαμά έδωσε μια προκαταβολή για τα εισιτήρια. Θα περάσουμε τόσο όμορφα και η μαμά πάντα ήθελε να επισκεφτεί την Αγγλία"
Να το, να το το φύσημα ξανάρχεται... κορίτσια με χάνετε... θα φύγει, δεν θέλω να φύγει... Μα δεν μπορεί να κοιμάται η άλλη ακόμα... τι στο καλό το όνειρο της συνεχίζεται;;;
Τέρ: "Με άκουσες Σουζάνα; Δεν έχω σκοπό να πάω σε καμία Σκωτία ή σε κανένα άλλο απίθανο μέρος του πλανήτη με σένα και τη μάνα σου γι'αυτό να μην σου μπαίνουν ιδέες άλλη φορά"
Η πόρτα που έκλεισε δυνατά πίσω του φεύγοντας εκνευρισμένος έκανε τα μάτια της Σουζάνα να πεταρίσουν.
Αχ... γλυκέ μου τα λόγια σου βάλσαμο για τα αυτιά μου. όμως σιγά τις πόρτες σε παρακαλώ, έχουμε κι έναν πονοκέφαλο
Τέρ: "Κάνει κρύο πια. Μήπως δεν θα έπρεπε να ερχόμαστε όταν είναι συννεφιασμένα; Ανησυχώ μην κρυώσεις"
Γιατί ανησυχείς αγαπητέ μου...;;; καλύτερα θα είναι άμα ψοφήσει άκου με που σου λέω...
Σου: "Μη φοβάσαι Τέρρυ! Είμαι πολύ καλά ντυμένη. Την απολαμβάνω τόσο πολύ αυτή τη βόλτα που δεν με ενοχλεί καθόλου ο καιρός"
Φτου σου.........!!!!!!Εφτάψυχη..........!!!!!!!! Πότε επιτέλους θα μας απαλλάξεις απ'την παρουσία σου;;
Τέρ: "ΟΚ"

Σπόιλερ:

αγαπητέ μου , το βλέπω...και καλά κάνεις
Σου: "Ξέχασα να σου πω και για το Χριστουγεννιάτικο ταξίδι μας"
Τέρ: "Το ποιο;"
Και η ζωή συνεχίζεται......... ή μάλλον επιχείρηση Μάρλοου, Αποστολή: Τρόπους για να πείσω τον Γκράντσεστερ να με παντρευτεί πριν το σωτήριον έτος 1917 γιατί καίγεται ο

Σπόιλερ:

μου
Σου: "Ναι... Στεναχωρηθήκαμε πολύ που δεν σου αρέσει η Σκωτία,αλλά η μαμά δεν το βάζει εύκολα κάτω..."
Τέρ: "Αλίμονο!"
Δεν με βλέπεις χρυσέ μου που έχω πλαντάξει απ'το κλάμα η κακομοίρα... πώς θα ζήσω εγώ μετά απ'αυτό;;
Σου: "Άλλαξε τα εισιτήρια για Φλόριντα. Θα πάμε μόνο 8 μέρες. Ούτε που θα το καταλάβουν από το θέατρο"
Τέρ: "Τι;"
Σου: "Ναι. Φεύγουμε στις 22 και επιστρέφουμε στις 30 για να κάνουμε Πρωτοχρονιά εδώ"
Τρία πουλάκια κάθονταν στο mystic gril και πίνανε μπράντυ
Τέρ: "Σουζάνα. Νομίζω ότι ξεκαθάρισα ότι δεν θα πάμε πουθενά στις γιορτές"
Σου: "Όχι! Είπες δεν θα πας σε κανένα απίθανο σημείο του πλανήτη Τέρρυ. Η Φλόριντα είναι στην Αμερική"
Τέρ: "Αυτό που εννοούσα ήταν ότι δεν θα αφήσω τη δουλειά μου για να πάω Χριστουγεννιάτικα ταξίδια Σουζάνα. Το κατάλαβες;"
Σου: "Είσαι σίγουρος Τέρρυ; Θα αλλάξεις γνώμη και θα είναι αργά για να βρούμε εισιτήρια. Βασικά δωμάτιο στο ξενοδοχείο, γιατί εισιτήρια θα βρούμε πιο εύκολο. Δεν έχει ποια και τόση ζήτηση...."
Τέρ: "Είμαι απολύτως σίγουρος ότι δεν θέλω να πάω στη Φλόριντα ή να λείψω από τη δουλειά μου Σούζυ. Τώρα το κατάλαβες ή όχι ακόμα;"
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αγαπητέ μου αλλά είμαι σίγουρη ότι και πάλι να της το ζωγραφίσεις ούτε τότε θα το καταλάβει
Σου: "Κανόνισα τελικά τα Χριστούγεννα να πάμε με τη μαμά στους Καταρράκτες. Δεν είναι μακριά και…"
Τέρ: "Μπράβο Σουζάνα. Πολύ θα χαρώ να πας με την μάνα σου όπου θέλεις"
Ναι, να πάτε κι δυο να πέσετε στους καταρράκτες κι οι δυο... πολύ εύκολο είναι...η μία με το ένα πόδι στον τάφο η άλλη έχει περασμένα τα 60 οπότε δεν είναι δύσκολο ... να πάτε , να πάτε...
Σου: "Μα τι λες τώρα Τέρρυ. Εννοώ θα έρθει μαζί μας και η μαμά…"
Τέρ: "Μας;"
Σου: "Ναι, μαζί με μένα και σένα"
Τέρ: "Μα εγώ δεν θα πάω στους καταρράκτες τα Χριστούγεννα Σουζάνα"
Σου: "Μα δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε πολύ και δεν θα χάσεις και τη δουλεία σου"
Τέρ: "Σουζάνα, κατάλαβέ το. Δεν θέλω να πάω πουθενά τα Χριστούγεννα. Θέλω να μείνω ήσυχος και αν θες, ακόμα ιδανικότερα, μόνος μου. Το κατάλαβες;"
Σου εξήγησα χρυσέ μου, τα εγκεφαλικά κύτταρα πειράχτηκαν κατά την πτώση του προβολέα... δυστυχώς γι'αυτά..
Σου: "Μα έλα τώρα Τέρρυ, δεν μπορείς να μείνεις μόνος. Δεν θα σε αφήναμε ποτέ μόνο σου"
Τέρ: "Ναι… Κάτι έχω ψιλιαστεί"
Σου: "Εντάξει. Δεν θα ταξιδέψουμε αν δεν το θες, αλλά…"
Τέρ: "Αλλά θα μείνουμε να ησυχάσουμε. Εντάξει Σουζάνα;"
Πού τέτοια τύχη αγαπητέ μου, που τέτοια τύχη;;;
Σου: "Μα τι του είπα πάλι;"
Μ'αρέσει χρυσή μου που κάθεσαι και αναρωτιέσαι...
Σου: "Τι;;;; Μα είναι δυνατόν να χάσουμε αυτό το πάρτυ Τέρρυ; Μέχρι και αυτή η αχώνευτη η Κάρεν θα είναι εκεί"
Κι ότι κάνει δλδ ο αχώνευτος κόσμος θα το κάνουμε κι μείς;; απ'την άλλη βέβαια θα χάσουμε το σόου του μαλλιοτραβήγματος αλλά τι φταίει κι αυτός ο δύσμοιρος ο ηθοποιός...
Τέρ: "Δεν έχω όρεξη να πάω Σουζάνα. Θέλω την ησυχία μου αυτά τα Χριστούγεννα. Πότε θα το καταλάβεις;"
Σου: "Αν δεν θες κόσμο να φύγουμε να πάμε ένα ταξιδάκι μαζί με την μαμά"
Τέρ: "Ήμαρτον Σού. Τι άλλο θες να σου πω για να το καταλάβεις; Φέτος δεν έχω όρεξη για τίποτα"
Μάλλον ποτέ αγαπητέ μου... και μια συμβουλή η περίπτωση αυτή απαιτεί προσπάθεια για συγκατοίκηση, γερά νεύρα και υπομονή αλλά βλέπω σου τα έχει εξαντλήσει όλα εε;;
Σου: "Για τίποτα;"
Τέρ: "Για τίποτα"
Σου: "Τελευταία σου λέξη;"
Τέρ: "Ναι"
Σου: "Αυτό θα το δούμε..."
Αμάν, θα μου τον πεθάνει τον Milord αυτή η κακιασμένη το βλέπω...
Σου: "Τέρρυ μας έστειλε πρόσκληση για τα Χριστούγεννα ο Δήμαρχος του Σικάγο. Να απαντήσω θετικά;"
Τέρ: "Όχι"
Σου: "Μα γιατί;"
Τέρ: "Πάλι τα ίδια Σου;"
Αμάν κι εσύ αγαπητέ μου... την πρόσκληση του Δημάρχου απέρριψες... τλχστν εκεί έπρεπε να πάτε, κάνει μια υποχώρηση κι εσύ...
Σου: "Στους Τζόνσονς;"
Τέρ: "Όχι"
Α εδώ θα τα χαλάσουμε χρυσέ μου... σε κάλεσε ο Τόμας Τζόνσον , παιδικός φίλος της φακιδομούρας σου και ο καλύτερος καομπόυ που γνώρισε το lakewood κι εσύ δεν θα πας ;;; Ντροπή Αλλά για στάσου κάτι ανέφερε η κακιασμένη για ηθοποιούς... πιο πάνω σωστά;
Σου: "Έλα τώρα Τέρρυ. Εδώ μιλάμε για τους Πάτισονς"
Συμφωνώ εδώ με την κακιασμένη αγαπητέ μου ...εδώ μιλάμε για τον πρωταγωνιστή του Λυκόφωτος, που έγινε γνωστός κι έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην 4η ταινία του Χάρρυ Πόττερ... Αμαρτία να μην πας
Σου: "Τέρρυ τι ώρα είναι αυτή που γυρνάς σπίτι;"
Τέρ: "Είχα βγει για ένα ποτάκι Σουζάνα"
Σου: "Μα εσύ μυρίζεις σαν να έπεσες ολόκληρος μέσα στο βαρέλι"
Τέρ: "Υπερβολές"
Τις παλιές μας συνήθειες δεν τις ξεχνάμε ποτέ...
Τέρ: "Σου, αυτό που κρέμεται στην κρεβατοκάμαρά μου, τι είναι;"
Σου: "Το καλό σου το κουστούμι"
Το Γαμπριάτικο;;;;!!! Λέγε χρυσή μου κι έχω αρχίσει να ταράζομαι πάλι... κορίτσια την βεντάλια!!!
Σου: "Γιατί; Για να μπεκρουλιάζεις μόνος σου και εγώ να είμαι σπίτι; Θα πάμε Τέρρυ. Θα με πας. Δεν θα είναι εκεί αυτή η καρακάξα η Κάρεν κι εγώ θα είμαι σπίτι"
Η αλήθεια είναι πως εδώ έχει κάποιο δίκιο η Σου... Σου μην τον εξωθείς στα άκρα όμως δεν είναι καλά...
Τέρ: "Δεν σε αντέχω άλλο Σου. Βαρέθηκα να μιλάμε όλο το μήνα για το ίδιο θέμα"
Και πολύ άντεξες αγαπητέ μου.
Τέρ: "Ξέρεις κάτι; Δεν θα κάτσω να ξεμεθύσω. Δεν θα είμαι εδώ όταν ξεμεθύσω"
Σου: "Φεύγεις;"
Τέρ: "Ναι"
Σου: "Που πας;"
Τέρ: "Εκεί που θα έπρεπε να είμαι"
Στο καλό αγαπητέ μου και με τις καλύτερες ευχές μου... τι να πω; η κατάσταση είχε φτάσει στο μη περαιτέρω, είχε καταντήσει απελπιστική... απλώς θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα αντέξω και χωρίς τον Ρωμαίο φέτος
Σου: "Τέρρυ δεν είσαι με τα καλά σου. Δεν μπορείς να με παρατήσεις Τέρρυ"
Τέρ: "Για παρακολούθησέ με..."
Σε παρακολουθώ εγώ αγαπητέ μου, σε παρακολουθώ και σε καμαρώνω
Σου: "Τέρρυ... Τέρρυ... Μην φεύγεις Τέρρυ. Έραψα καινούργιο φόρεμα Τέρρυ... Τέρρυυυυυυυυυυυυυ"
ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΊΣΩ ΣΤΗ ΜΟΔΊΣΤΡΑ ΤΌΤΕ!!! γιατί αποκλείεται να το ραψες εσύ...
δεν ξέρω αν το κατάλαβες χρυσέ μου αλλά απαντώ εγώ για σένα...
"Που πάει; Κρυώνει; Είναι ίδια. 'Όλα έχουν αλλάξει όμως; Ανέβα εδώ! Στέκεται ακίνητη. Τι σκέφτεται; Ποιον σκέφτεται; Με θυμάται; Με θυμάται; Με θυμάται;"
Πουθενά δεν πάει μούργο! Στο κατώφλι στέκεται και κοιτάζει το φεγγάρι και σε σκέφτεται... Η αλήθεια είναι πως περιμένουμε τον βαρύ χιονιά όποτε ναι κρυώνουμε... εεε κρυώνει ήθελα να πω. Τίποτα δεν έχει αλλάξει μούργο! Αυτό λέω κι εγώ, να ανέβει , κάτσε να την σπρώξω κι εγώ να βοηθήσω. Αλλά κάνε κι εσύ κάτι αγαπητέ μου. Κατέβα εσύ αν είναι, αυτό φαντάζει πιο εύκολο. όσο να πεις η κατάβαση απ'την ανάβαση του χιονισμένου λόφου είναι πιο βολική. Τι να σκέφτεται αγαπητέ μου;; Σκέφτεται και κανέναν άλλον 24ώρες τη μέρα; Όχι! Άρα μόνο εσένα σκέφτεται. Μ'αρέσει που το ρωτάς και τρεις φορές. Μωρέ μούργο άμα δεν σε θυμόταν πως θα σε σκεφτότανε τότες;;; με λες;;; Λίγος επαγωγικός συλλογισμός δεν βλάπτει. Και επιτέλους αγαπητέ μου κατέβα εκείνον τον ρημάδι τον λόφο!!! Ξεπαγιάσαμε μα τον Τουτατή!!!
"Που να είναι και απόψε;"
Αχ... πάνω στον ρημάδι τον λόφο είναι χρυσή μου, τον σπρώχνω να κατέβει αλλά μάλλον αντιστέκεται γι'αυτό κάνε ένα ψυχικό κι εσύ και ανέβα λίγο γιατί μας βλέπω να την αρπάζουμε γερά εδώ έξω απόψε...
Σουζάνα: "Καλησπέρα σας.
Υπάλληλος: "Καλησπέρα σας Κυρία. Πως μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;"
Σου: "Θα ήθελα να κάνω μια κράτηση για την βραδιά της Πρωτοχρονιάς στο όνομα Γκράχαμ"
Υπ: "Γκράχαμ είπατε;"
Σου: "Ναι. Τέρρυ Γκράχαμ. Για τρεις παρακαλώ!"
Και η ζωή... ή μάλλον το παραλήρημα της δεσποινίδας Μάρλοου συνεχίζεται

@Επίσης τι απερίσκεπτη και ξεχασιάρα που είμαι ...Ναν τι όμορφο το βιντεάκι σου. Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ και ομολογώ πως ήταν το κερασάκι στην τούρτα για το φικάκι σου

Τι μπορεί κανείς να πει για το Dalia's show?! Τα λέει όλα μόνο του!!!!

τον σπρώχνω να κατέβει αλλά μάλλον αντιστέκεται γι'αυτό κάνε ένα ψυχικό κι εσύ και ανέβα λίγο γιατί μας βλέπω να την αρπάζουμε γερά εδώ έξω απόψε...

marilou έγραψε:
Τι μπορεί κανείς να πει για το Dalia's show?! Τα λέει όλα μόνο του!!!!

τον σπρώχνω να κατέβει αλλά μάλλον αντιστέκεται γι'αυτό κάνε ένα ψυχικό κι εσύ και ανέβα λίγο γιατί μας βλέπω να την αρπάζουμε γερά εδώ έξω απόψε...

Και που να δεις τι σου ετοιμάζω όταν φτάσει η σειρά σου αγαπητή μου

βρε νταλια εχει δικιο η φιλη σου. αυτο το μελο σου αφαιρει απο το γραπτο σου. αντιθετα. αν κατσεις να διαβασεις τα σχολια σου για το καθε φικ εχεις απιστευτο γελιο με οσα γραφεις γιατι πετας ατακαρες, μηπως να το αφησεις το μελο οταν γραφεις φικ γιατι το αστειο το χεις με χιλια;

εχω λιωσει με οσα διαβασα!!