Απ: Ποιός από τους ήρωες σας θυμίζει πιο πολύ τον εαυτό σας;

από ariel Πεμ Νοε 25, 2010 4:37 pm

Καθόλου οφ τόπικ θα έλεγα!!! Μάλλον ο ηρωας που μας θυμίζει περισσότερο τον εαυτό μας ειναι ο.... τσολιας!!! Εξ'ου και η γνωστη προσφωνηση καθως βολταρουμε "τσολια μου εσυ!!!" busted:

από nansecrets Πεμ Νοε 25, 2010 4:53 pm

400 πιετες διαβαζω.. :hmmm: βαρυ το ενδυμα και ιδανικο για τις καιρικες συνθηκες. μηπως οι δικοι μας ηταν πιο εξυπνοι απο τους σκωτσεζους;;; μερικους συνηρμους κανω.... Firouli Firoulo

οκ οκ τωρα παραβγηκα off-topic:

. ελπιζω να κερδισα την ευνοια των αδιαφθορων μοντ! Hahahahaha

από TZENHG13 Πεμ Νοε 25, 2010 5:05 pm

Είδες Eleanna πόσα συμπεράσματα βγήκανε από το "μικροσκόπιο του φόρουμ" μετά την έρευνά σου για το "σπέρμα των Σκωτσέζων"?
προλαβαίνουμε να τα τυπώσουμε στο επόμενο τεύχος σαν συνέχεια του τότε άρθρου???
αλήθεια τη φωτογραφία θα βάλουμε?

από eleanna Πεμ Νοε 25, 2010 5:24 pm

TZENHG13 έγραψε:Είδες Eleanna πόσα συμπεράσματα βγήκανε από το "μικροσκόπιο του φόρουμ" μετά την έρευνά σου για το "σπέρμα των Σκωτσέζων"?
προλαβαίνουμε να τα τυπώσουμε στο επόμενο τεύχος σαν συνέχεια του τότε άρθρου???
αλήθεια τη φωτογραφία θα βάλουμε?

Εννοείτε Τζένη!! Ποιο τευχος όμως; Εχουμε και τεύχος; lol!

Για φώτος πάντος δεν ξέρω αλλά ψάχνωντας ετσι για το γέλιο βρήκα αυτη:

Ποιός από τους ήρωες σας θυμίζει πιο πολύ τον εαυτό σας; - Σελίδα 2 Aafq001086

Και μου'ρθε και η λεζάντα: Ο πριγκηπας του λοφου...αφου κατέβηκε το λόφο (γκάϊντα δυστυχως εγινε καυσοξυλα λογω κρύου)
rolf:

από libra Πεμ Νοε 25, 2010 5:34 pm

nansecrets έγραψε:
οκ οκ τωρα παραβγηκα . ελπιζω να κερδισα την ευνοια των αδιαφθορων μοντ!

δεν ξενερώνουμε ποτέ λέμεεεεεεε. γράφτε-γράφτε that:

από TZENHG13 Παρ Νοε 26, 2010 1:22 pm

nansecrets έγραψε:400 πιετες διαβαζω.. :hmmm:

Όσα και τα χρόνια της σκλαβιάς μου από τους βρωμό-Τούρκους...

από TZENHG13 Παρ Νοε 26, 2010 1:31 pm

eleanna έγραψε:
TZENHG13 έγραψε:Είδες Eleanna πόσα συμπεράσματα βγήκανε από το "μικροσκόπιο του φόρουμ" μετά την έρευνά σου για το "σπέρμα των Σκωτσέζων"?
προλαβαίνουμε να τα τυπώσουμε στο επόμενο τεύχος σαν συνέχεια του τότε άρθρου???
αλήθεια τη φωτογραφία θα βάλουμε?

Εννοείτε Τζένη!! Ποιο τευχος όμως; Εχουμε και τεύχος;

για την εφημερίδα που είχε και τη φωτογραφία σου μέσα λέω...δεν το διατύπωσα σωστά πριν

eleanna έγραψε:Για φώτος πάντος δεν ξέρω αλλά ψάχνωντας ετσι για το γέλιο βρήκα αυτη:

Και μου'ρθε και η λεζάντα: Ο πριγκηπας του λοφου...αφου κατέβηκε το λόφο (γκάϊντα δυστυχως εγινε καυσοξυλα λογω κρύου)

Σπόιλερ:

από 66Promises Σαβ Μάης 16, 2015 5:31 pm

Κανονικά θα έπρεπε να βάλω και Τέρρυ για την καλλιτεχνική φύση, τα τσιγάρα, τα ποτά, και τα ξενύχτια, το στυλάκι "άμα δε σε γουστάρω, δεν έχω πρόβλημα να στο δείξω ξεκάθαρα" τουτέστιν διπλωματία-skill σημειώσατε υπό του μηδενός, σκαμπάζουμε κι από ιππασίες άμα λάχει, και σίγουρα δε θα με χαρακτήριζες και τον πιο κοινωνικό άνθρωπο του κόσμου Razz

Και το χειρότερο απ' όλα; Επειδή κι εγώ με κόβω να ενέδιδα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς και να κατέληγα να "κάνω το καθήκον" μου παρά τις επιθυμίες της καρδιάς μου. Αλλά δεν τον βάζω γιατί τον έχω συνδυάσει με κάποιον που ξέρω οπότε στο μυαλό μου δε μπορούμε να έχουμε και οι δύο την ίδια θέση.

Άλμπερτ λοιπόν... Γιατί είμαι φιλόζωη (γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα), προτιμώ να περνάω χρόνο μόνη μου και τις φορές που δεν είμαι, επιλέγω πάντα λίγους και καλούς ανθρώπους τους οποίους θέλω να φροντίζω και να προστατεύω, και για τους οποίους θα έκανα τα πάντα για να είναι ευτυχισμένοι, μου αρέσει η αίσθηση της ελευθερίας, προτιμώ να είμαι "incognito" και να μην ανοίγομαι πολύ, δε μ' αρέσει οι άγνωστοι να ξέρουν πολλά για μένα, πιστεύω πως τα χρήματα δεν κάνουν τον άνθρωπο, δεν κοιτάζω ποτέ τον άλλον στην τσέπη και φέρομαι σε όλους με τον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση, προσπαθώ να βοηθώ τον κόσμο προσφέροντας εθελοντική εργασία, δε θέλω να αισθάνομαι πως γίνομαι βάρος σε κανέναν, είμαι υπεύθυνη ως προς τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις προς την οικογένειά μου (although I do it my way που λέει κι ο Σινάτρα), και πάνω απ' όλα γιατί στο τέλος μένω με τον... Πούπε στο χέρι, χαχαχα!!! Razz

από ΜΙΜΙ Σαβ Μάης 16, 2015 5:36 pm

πολύ μου άρεσε το τελευταίο με τον Πούπε!!!

από 66Promises Σαβ Μάης 16, 2015 5:46 pm

ΜΙΜΙ έγραψε: πολύ μου άρεσε το τελευταίο με τον Πούπε!!!

Χεχε, ήταν παράφραση από κάτι παρόμοιο που είπε η Papi τις προάλλες, πως και οι δύο μαμάδες της Κάντυ πλέον βγάζουν λεφτά από την κόρη τους και μεις μείναμε με τον ανοχίτο στο χέρι!!! Wink

από ΜΙΜΙ Σαβ Μάης 16, 2015 5:52 pm

Όντως έχεις δίκιο Hahahahaha

από papirous Σαβ Μάης 16, 2015 7:25 pm

66Promises έγραψε:
ΜΙΜΙ έγραψε: πολύ μου άρεσε το τελευταίο με τον Πούπε!!!

Χεχε, ήταν παράφραση από κάτι παρόμοιο που είπε η Papi τις προάλλες, πως και οι δύο μαμάδες της Κάντυ πλέον βγάζουν λεφτά από την κόρη τους και μεις μείναμε με τον ανοχίτο στο χέρι!!!

αυτο που πρεπει να μενουμε με το χερι καπως και με κατι λετε να γινει της μοδας φετος στο φορουμ? Razz

ασχετο αλλα γιατι δεν εγραψα και σε αυτο το τοπικ?.... καλα κρασια θα μου πειτε και οτι θυμαμαι χαιρομαι! Hahahahaha

από ariel Σαβ Μάης 16, 2015 7:29 pm

Αμα είναι να το κάνουμε μόδα, εγω θα πάρω το ουίσκι στο χέρι να έχει και λόγο να με πλησιάσει ο τέρρυ.

Πάπι, εσυ ασε τα κρασιά και πιάσε τα λικεράκια. Και γράψε και στο τόπικ!

από papirous Σαβ Μάης 16, 2015 7:36 pm

ναι καλα... εμενα ολο στο χωσιμο με εχετε! γραψε στο τοπικ, κανε αυτο και κεινο πιες και το λικερ με το ζορι να κατεβασεις ιδεες!
θα το γυρισω στα τσιπουρα αυτη την βδομαδα! ετσι για αλλαγη!
Hahahahaha

από ariel Σαβ Μάης 16, 2015 7:49 pm

ετσι!!! ολο ούζο ουζο, το βαρέθηκα!!!! Hahahahaha

(κοίτα μην αρχίσεις να γυρνάς τα τόπικ και αφήσεις πίσω το φικ!!!!)

από ΜΙΜΙ Σαβ Μάης 16, 2015 10:30 pm

από nansecrets Κυρ Μάης 17, 2015 2:44 am

ρε χαμενα οπου μπηκα να διαβασω ελιωσα στο γελιο!!

από peny Δευ Ιουλ 27, 2015 4:13 am

με τον αλμπερτ διοτι μου αρεσουν τα ταξιδια και τα ζωακια Happy

από ariel Δευ Ιουλ 27, 2015 1:38 pm

Ο Αλμπερτ πάντα θα αγαπάει τη φύση και τα ταξιδια, αλλά δεν ήταν αυτά η πυξίδα που χάραξε το δρόμο του. Ο ανέμελος και ολίγος επιπόλαιος Αλμπερτ χάθηκαν μαζί με την αμνησία του. Όταν επέστρεψε ήταν πια ο Γουίλιαμ Αλμπερτ Αρντλευ, ο μεγάλος επιχειρηματίας. κριτήριο για την επιλογή του ήταν η υψηλή αίσθηση καθηκοντος που τον διακρίνει και προφανώς η αγάπη του για τη δουλειά του πατέρα του. Κάθε επιλογή του Αλμπερτ σε κάνει να τον θαυμάζεις και να τον αγαπάς ακόμα περισσότερο! Νομίζω οτι η Μιζούκι δημιούργησε εναν υπέροχο χαρακτήρα!

από titika Σαβ Φεβ 09, 2019 8:55 pm

Τωρα που καθομαι και κρινω τον εαυτο μου υπο το πρισμα της λατρεμενης μας σειρας νιωθω οτι μου προκυπτει ενα αντιφατικο αποτελεσμα.

Θα ελεγα οτι "ειμαι" ξεκαθαρα Αννυ απο την αποψη της ανασφαλειας ,
της ατολμου χαρακτηρα,
της ελλειψης ηγετικου πνευματος,
και της ελλειψης εξοικειωσης με τα ζωα.
Εχω φοβους, που καμια φορα, με κυριευουν.
Ταυτιζομαστε στο ξεκινημα της ζωης μας κ στην πορεια...
Επισης μοιαζουμε στην αγαπη για τα ομορφα φορεματα ,το αστικο περιβαλλον και το ονειρο της γαληνιας οικογενειακης ζωης, χωρις καμια αλλη φιλοδοξια.
Η Αννυ επισης εκδηλωνε μια μελοδραματικη πλευρα που νομιζω την εχω εντοπισει κ σε εμενα.
Η Αννυ παντα επιζητουσε την ασφαλεια μιας σκιας πισω απο εναν δυνατοτερο χαρακτηρα, που με τη σειρα της θα τον φροντιζε με αφοσιωση κ απεριοριστη στοργη, και νομιζω αυτο ενυπαρχει σε μενα.
Επισης ταυτιζομαι με την Αννυ στη μελαγχολια και στη βαθια απαισιοδοξια.Παντα απεπνεε μια θλιψη η Αννυ, που πολυ με αγγιζε και την ενιωθα βαθια.

Απο την αλλη, μου προκυπτουν πολλα κοινα με την Καντυ μας και σε βιωματα και στο γεγονος οτι η ΚΑΝΤΥ ηταν καλοσυνατη, αντιδρουσε εντονα στην αδικια.
Ναι με ποναει η αδικια εις βαρος των πιο αδυναμων ,και με διαλυει ο κυνισμος οσων πατουν τους ανισχυρους.
Η Καντυ επισης ηταν επιμονη οταν ηθελε κατι.Δεν τα παρατουσε για εναν σκοπο που αξιζε τον κοπο.Εχω κ γω αυτο το μεχρι τελους.
Επισης εχω αυτη την αφηρημαδα και την ανοργανωσια της Καντυ μας , καθως και την αφελεια της, ενω εχω πιασει τον εαυτο μου να εκδηλωνει την ξεροκεφαλια και την αγαρμποσυνη της σε κοινωνικες περιστασεις.
Εχω παρατηρησει την ταση μου να ονειροπολω κ να αποδρω με το νου κ το ονειρο...
Και ναι!- στη ζωη μου ενω δε γινομαι γενικα δημοφιλης , παντα ανεπτυσσα δυνατες σχεσεις κ ξεκλειδωνα με σχετικη ευκολια "δυσκολους" κ πληγωμενους ανθρωπους(οχι μονο ερωτικα).Μπορει να ειναι η στοργη.Μπορει η καθαροτητα των προθεσεων.Ενας μου φιλος με φωναζει το "Φωτεινο του Κοριτσι",με την εννοια που του εκανε κ ο Τερρυ στην Καντυ του.Οτι τον συγκινει η ψυχη μου, οτι "τον εβγαλα απο τη σπηλια του"(ειναι εσωστρεφης)
.Ευτυχως της εμοιασα-επιτελους!- και στην παρουσια ενος Τερρυ
κ μαλιστα οταν τον ειχα απομυθοποιησει.

Και ναι!περαν του ονοματος μού εχει κατα περιστασεις βγει και...Ελιζα απο αποψεως αλαζονειας και κακων τροπων απεναντι σε καταστασεις και ανθρωπους που δεν τους αντεχω.(για καποιον σοβαρο λογο)

από bettina Κυρ Φεβ 10, 2019 9:18 am

titika μου... μου φαίνεται ότι ταιριάζουμε πολύ! Κι εγώ περισσότερο με την Άνι ταυτιζόμουν μικρή (με έβγαλε σε μεγάλο ποσοστό Άνι και το τεστ) ήταν ήσυχη και ντροπαλή σε αντίθεση με την πάντα ενθουσιώδη Κάντυ.
Μεγαλώνοντας βρίσκω επίσης τα εξής κοινά: η Άνι φαίνεται καλούλα αλλά έχει και μια πιο αυτάρεσκη και δυναμική πλευρά, κι εγώ δεν είμαι τόσο αγγελούδι όσο φαίνομαι (χωρίς αυτό να μας κάνει κακές).
Η φιλαρέσκεια, το χαίρομαι να φορέσω ένα φόρεμα που θα μου πάει, να μακιγιαριστώ ωραία...
Ότι με προσέχουν λόγω της ντελικάτης εμφάνισης αλλά κάποιος θα διασκέδαζε πιο πολύ με μία Κάντυ.
Στην Κάντυ μοιάζω στις γκάφες, πώς τα καταφέρνω ενώ είμαι ήσυχη και δεν μιλάω πολύ, δεν ξέρω, μπράβο μου! Είμαι όμως λίγο αφελής και αυθόρμητη παρά την εσωστρέφεια.
Νομίζω όλοι έχουμε κάτι απ' όλους, ακόμα κι από Ελίζα ανάλογα τις περιστάσεις (μακριά από μας Nervus

).
Και φυσικά παίζει ρόλο και το περιβάλλον και πως ξεπερνάμε αυτά που μας έχει δώσει, ας πούμε εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια που μου έλεγαν να μην πιάνω τα ζώα ή μετά να πλένω τα χέρια μου κ.λπ. Ε λοιπόν τον τελευταίο χρόνο έχω χαϊδέψει πιο πολλά ζώα απ' ότι σε όλοι μου τη ζωή. Αλλά να τα φοβάμαι όπως μερικοί που βλέπουν σκύλο και τρεμούν αυτό δεν το είχα.

από titika Κυρ Φεβ 10, 2019 11:01 pm

Συγκινητικη καταθεση bettina.Συγκινητικη πραγματικα.Τι γλυκο που εισαι μια "Αννυ"!!!!
Το μοτιβο της Αννυ ειναι επιζηλα γλυκο κ ντελικατο...
Δε χρειαζεται να ειμαστε ολοι διασκεδαστικοι, ή η ψυχη της παρεας κι ισως γυναικες ντροπαλες να ελκυουν πιο [προστατευτικους αντρες.
Εγω γυναικες τοσο γλυκιες σαν την Αννυ τις βρισκω υπεροχες- το απαυγασμα της πιο γοητευτικης θηλυκοτητας.
Αφελεια εχω κι εγω, θελει ομως κ να προστατευεις τον εαυτο σου.
Αυτο ειναι στοιχειο της Καντυ, παντως.
Οσο για τον αυθορμητισμο,ειναι τοσο αγνο κ ομορφο.Να το κρατησεις,γιατι κανει τις σχεσεις αυθεντικες- απλα να προσεχεις που το χαλαλιζεις.
Γκαφες,εε?Αχ να προσεχεις bettinoula που εχουμε κ το ιδιο ονομα!!!!!
Εγω να δεις γκαφες.Οχι πολλες .Λιγες αλλα παροιμιωδεις...Αχ!
Μπραβο που δε φοβασαι τους σκυλους- ομολογω με τους σκυλους εγω τρεμω, αν κ μου συμβαινει το παραδοξο αν συναντησω ζωο κατατρεγμενο, κ ειμαι πρακτικα σε θεση ,να το περιθαλπτω:Εχω δεχτει στο σπιτι μου γατακι, κουταβι, σπουργιτι που καποιος ασυνειδητος το ειχε πεταξει ζωντανουλι μεσα στο...γραμματοκιβωτιο μου(!), χελωνα κλπ
τα οποια και κρατησα κ φροντισα προσωρινα με τους γονεις μου τοτε ,μεχρι να αναρρωσουν κ να φυγουν ή να τα δωσουμε σε ασφαλη χερια.Ευλογημενες στιγμες!
Γενικα,δεν εχω εξοικειωση με τα ζωα-μονο ευκαιριακες εμπειριες.
Λχ Εχω ιππευσει αλογο σε φυσιολατρικες δραστηριοτητες κ απορω πως πηρα το ρισκο αφου ειμαι πολυ φοβητσιαρα,σαν την Αννυ εντελως, κ σε ολη τη διαδρομη ετρεμα απο τν φοβο μου μη μου αφηνιασει κ εμνα το αλογο, οπως σε αυτη(Ανοιχτο καφε , η Νινα)
Επισης ειχα μια Πρωτομαγια,στα 13 μου χαιδεψει ενα αρνακι που ηταν τοσο ζωηρο που λιγακι δισταζα να το παρω αγκαλια γιατι κλωτσουσε με τις οπλες του.
Μιαν αλλη φορα παλι, βρηκα γεννητουρια φιδιων στον μικρο κ περιποιημενο κηπακο του σπιτιου!Τις επομενες μερες εντοπισα τη φιδομανα-μια σαϊτα (διχως τα μικρa)να περιφερεται στα σκαλια της εισοδου κ συμπερανα τι ειχε γινει:
Δεν ξερω,λοιπον, πώς, αλλα σε καποια γωνια του κηπου μας
ειχε χωθει αυτη η σαϊτα, η οποια και γεννησε στο σπιτι μας!!
Αχ!Το θαυμα της ζωης πώς τρυπωνει χωρις να καταλαβαιανει απο προκαταληψεις!
Κουφο;;Κ δε μου επιτεθηκε η σαϊτα οταν με ειδε!Προπορευτηκε-με μενα στο κατοπι, κι ηταν λες κ με οδηγησε επιτηδες μεχρι την εισοδο του σπιτιου.Σταθηκε λιγο κοντα στην πορτα και λικνιστηκε μπροστα στα ποδια μου αρκετη ωρα (της εβγαλα κ φωτο).Εμπιαζε με κορδελα ρυθμικης γυμναστικης.
Λιγα λεπτα μετα- ησυχη κ αταραχη- πηρε τον δρομο...της επιστροφης απο οπου ειχε ερθει!!!!!!!Την καημενουλα!
Τα αντιμετωπισα ολα με σεβασμο κι ενδιαφερον,αλλωστε τις επομενες μερες, τα φιδακια κ η φιδομανα, προφανως, σκορπισαν στο υπαιθρο.
Τα φιδια αλλωστε δε μεταδιδουν ασθενειες- χωρια που σκοτωνουν κ τους αρουραιους της εξοχης.Εχω παψει εδω κ μια 20ετια να φοβαμαι τα φιδια κ νιωθω οτι ηταν μεγαλο βημα γιατι αποτελουσαν μια βασανιστικη παιδικη φοβια.
Δεν ισχυει το ιδιο για τα σκυλια κ τις νυχτεριδες ομως!!!Τα τρεμω κ τα αντιπαθω!!
Δεν τα θελω κοντα μου, κι ουτε θα μπορουσα να' μαι με καποιον που εχει μανια με τα σκυλια οπως δεν θα μπορουσα να μαι κ με καποιον που κακοποιει ζωα κ οποιοδηποτε αδυναμο πλασμα.!
Αλλα σεβομαι τη ζωη κ δε θελω να σκοτωνω κανενα ζωο ,εξαιρωντας κουνουπια, κατσαριδες ή οποιο εξαπολυσει επιθεση..

Αληθεια, χαιδεψες πολλα ζωα φετος εε?Τι ωραιο συναισθημα...Για πες ,για πες...

από bettina Δευ Φεβ 11, 2019 4:08 pm

titika είμαστε μια παρέα οπότε δεν έχω πρόβλημα να σας λέω κάποια πράγματα για μένα. Δεν έχω κάποια σημαντική εμπειρία με ζώα απλώς τελευταία εκεί που περπατώ μπορεί να χαϊδέψω κανα γατάκι ή τον σκύλο κάποιου περαστικού εκεί που παλιά δε θα το επιχειρούσα με τίποτα. Ευχάριστο συναίσθημα οπωσδήποτε!
Δεν έχω θέμα, δεν φοβάμαι δηλαδή ούτε τα έντομα εκτός από τις κατσαρίδες που τις τρέμω κι αν έβλεπα φίδι... μπορεί να λιποθυμούσα, να έτρεχα, πάντως δε νομίζω να ήμουν ψύχραιμη. Κι αυτά φυσικά είναι χρήσιμα στην φύση, αλλά αν δεν έχεις την εξοικείωση τα φοβάσαι. Όπως και τα ποντίκια, είχα δει ένα αλλά δεν πρόλαβα να φοβηθώ πολύ έτσι που έτρεξε.
Έχει και τα καλά του να είσαι Άνι σίγουρα, αλλά θα ήθελα να είμαι περισσότερο Κάντυ. Να έχω κάτι από την τόλμη της και τις υπερβάσεις της.
Αν το σκεφτείς η ζωή φέρεται πιο τρυφερά στην Άνι. Υιοθετείται από ένα ζευγάρι που ενδιαφέρεται γι αυτήν. Της Κάντυ της λένε πως ένα ζευγάρι την θέλει για να κάνει παρέα στην κόρη τους κι εκεί που θα είχε ελπίσει ν' αποκτήσει μια (πιο κλασική) οικογένεια πέφτει πάνω στην Ελίζα, τον Νηλ και την κυρία Ράγκαν. Και τα περνάει όλα αυτά σε τρυφερή ηλικία, έτσι;
Η Κάντυ χάνει τον Άντονι, η Άνι δεν έχει απώλειες, θρηνεί για τον Στήαρ που ήταν στην παρέα της αλλά δεν είναι το ίδιο.
Η Άνι είναι η σύζυγος που ένας τυπικός κύριος της "καλής κοινωνίας" καμαρώνει γι αυτήν και δεν ντρέπεται να την παρουσιάσει. Υποτάσσεται στους κανόνες χωρίς να εξαναγκάζεται αφού νιώθει καλά σ' αυτόν τον ρόλο.
Η Κάντυ πάλι κάνει τα δικά της. Αφήνει το κολέγιο του Αγίου Παύλου ακολουθώντας το παράδειγμα του Τέρρυ για να βρει μόνη της τον δρόμο της και να κυνηγήσει τα όνειρά της. Η Άνι αν της περνούσε μια στιγμή από το μυαλό να το κάνει θα σκεφτόταν τον θείο Γουίλιαμ και θα το ξεχνούσε. Η Κάντυ είναι ανεξάρτητη, θέλει να είναι ανεξάρτητη. Και χάρη σ' αυτό το πνεύμα παρά τα βάσανα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ζωή της είναι πλουσιότερη σε πολύτιμες εμπειρίες από της Άνι.
Που οφείλεται αυτή η διαφορά χαρακτήρα; Είναι δυο κορίτσια στην ίδια ηλικία που μεγάλωσαν στο ίδιο περιβάλλον. Λογικότερο θα ήταν η μελαγχολική να είναι η Κάντυ. Φυσικά καθένας γεννιέται με ξεχωριστές τάσεις, αλλά φαντάζομαι πως η Κάντυ ήταν παιδί ενός μεγάλου έρωτα και οι γονείς της την περίμεναν με χαρά ενώ η περίπτωση των γονιών της Άνι ήταν κάτι πολύ λιγότερο ρομαντικό.

από titika Δευ Φεβ 11, 2019 6:39 pm

bettina έγραψε:titika είμαστε μια παρέα οπότε δεν έχω πρόβλημα να σας λέω κάποια πράγματα για μένα. Δεν έχω κάποια σημαντική εμπειρία με ζώα απλώς τελευταία εκεί που περπατώ μπορεί να χαϊδέψω κανα γατάκι ή τον σκύλο κάποιου περαστικού εκεί που παλιά δε θα το επιχειρούσα με τίποτα. Ευχάριστο συναίσθημα οπωσδήποτε!
Δεν έχω θέμα, δεν φοβάμαι δηλαδή ούτε τα έντομα εκτός από τις κατσαρίδες που τις τρέμω κι αν έβλεπα φίδι... μπορεί να λιποθυμούσα, να έτρεχα, πάντως δε νομίζω να ήμουν ψύχραιμη. Κι αυτά φυσικά είναι χρήσιμα στην φύση, αλλά αν δεν έχεις την εξοικείωση τα φοβάσαι. Όπως και τα ποντίκια, είχα δει ένα αλλά δεν πρόλαβα να φοβηθώ πολύ έτσι που έτρεξε.
Έχει και τα καλά του να είσαι Άνι σίγουρα, αλλά θα ήθελα να είμαι περισσότερο Κάντυ. Να έχω κάτι από την τόλμη της και τις υπερβάσεις της.
Αν το σκεφτείς η ζωή φέρεται πιο τρυφερά στην Άνι. Υιοθετείται από ένα ζευγάρι που ενδιαφέρεται γι αυτήν. Της Κάντυ της λένε πως ένα ζευγάρι την θέλει για να κάνει παρέα στην κόρη τους κι εκεί που θα είχε ελπίσει ν' αποκτήσει μια (πιο κλασική) οικογένεια πέφτει πάνω στην Ελίζα, τον Νηλ και την κυρία Ράγκαν. Και τα περνάει όλα αυτά σε τρυφερή ηλικία, έτσι;
Η Κάντυ χάνει τον Άντονι, η Άνι δεν έχει απώλειες, θρηνεί για τον Στήαρ που ήταν στην παρέα της αλλά δεν είναι το ίδιο.
Η Άνι είναι η σύζυγος που ένας τυπικός κύριος της "καλής κοινωνίας" καμαρώνει γι αυτήν και δεν ντρέπεται να την παρουσιάσει. Υποτάσσεται στους κανόνες χωρίς να εξαναγκάζεται αφού νιώθει καλά σ' αυτόν τον ρόλο.
Η Κάντυ πάλι κάνει τα δικά της. Αφήνει το κολέγιο του Αγίου Παύλου ακολουθώντας το παράδειγμα του Τέρρυ για να βρει μόνη της τον δρόμο της και να κυνηγήσει τα όνειρά της. Η Άνι αν της περνούσε μια στιγμή από το μυαλό να το κάνει θα σκεφτόταν τον θείο Γουίλιαμ και θα το ξεχνούσε. Η Κάντυ είναι ανεξάρτητη, θέλει να είναι ανεξάρτητη. Και χάρη σ' αυτό το πνεύμα παρά τα βάσανα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ζωή της είναι πλουσιότερη σε πολύτιμες εμπειρίες από της Άνι.
Που οφείλεται αυτή η διαφορά χαρακτήρα; Είναι δυο κορίτσια στην ίδια ηλικία που μεγάλωσαν στο ίδιο περιβάλλον. Λογικότερο θα ήταν η μελαγχολική να είναι η Κάντυ. Φυσικά καθένας γεννιέται με ξεχωριστές τάσεις, αλλά φαντάζομαι πως η Κάντυ ήταν παιδί ενός μεγάλου έρωτα και οι γονείς της την περίμεναν με χαρά ενώ η περίπτωση των γονιών της Άνι ήταν κάτι πολύ λιγότερο ρομαντικό.

Τι ενδιαφεροντα οσα γραφεις bettina.Deν ειχα προβληματιστει ποτε για τους γονεις της Καντυ-ισως γιατι η ιστορια ουδεποτε μας πηγε εκει.
Δυσκολευομαι να πιστεψω πως η ΚΑΝΤΥ ή η Αννυ γεννηθηκαν απο μεγαλο ερωτα, αλλα αυτη η ερωτευμενη γυναικα- μανα ουδεποτε αναζητησε τα χναρια του παιδιου της...Η αληθεια μαλλον ειναι πιο σκληρη.
Η ΑΝΝΥ ηταν μελαγχολικη απο ιδιοσυγκρασια πιστευω κ τη νιωθω γιατι κι εγω μελαγχολικη φυση ειμαι- επιρρεπης πολυ στον πονο κ στις θλιβερες σκεψεις...
Αν με ρωτας το προβλημα της Αννυ δεν ειναι η ευαλωτη φυση της αλλα το γεγονος οτι ποτε της δεν θα εκανε μια υπερβαση της βολης της...Δινει εντος της safe zone της που λενε.Δε θα επωμιζοταν το κοστος μιας αυθεντικης αυταπαρνησης-δηλαδη χωρις να εχει ενα κερδος ,εστω ηθικο.Τετοιοι ανθρωποι συνηθως διανυουν ηρεμη ζωη αλλα δεν ανακαλυπτουν το μεγαλειο της αληθινης αγαπης.
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ειναι ΚΟΚΚΙΝΗ απο το "ΑΙΜΑ ΜΙΑΣ ΘΥΣΙΑΣ", θα ελέγα μεταφορικα.Αυτο θελει θαρρος κ δεν εχει ν κανει με δυναμισμο απαραιτητα.
μπορει μια πολυ συνεσταλμενη υπαρξη να κανει την πιο μεγαλειωδη θυσια.Κ οταν λεμε θυσια δεν εννοω τα ενοχοποιητικα καμωματα της Σουζαννας αλλα πιο ουσιαστικα πραγματα.
Απο την αλλη, η ΚΑΝΤΥ εχει πληθος αρετες αλλα οχι μονο.
Ηταν βαθια ενοχικη κ διαρκως ηθελε να αποδεικνυει κατι...Οτι ηταν καλυτερη.Γι αυτο απαρνηθηκε το ακριβο δωρο της κληρονομιας των Αρντλευ και ποτε της δεν σεβαστηκε επι της ουσιας τους κανονες της Οικογενειας αυτης...
Γιατι η Καντυ ηταν ανικανη να ανηκει καπου...Ηταν λες κ δεν αντεχε στις ευκολιες κ στη χαρα.
Την καταδιωκε η αισθηση του ανενταχτου.
Ηταν λες κ προκαλουσε επιτηδες να την απορριψουν.
Οσα εκανε ηταν παντα εναντια στους κανονες κ λαβε υποψη σου την εποχη.
Πχ ηταν τεραστια προσβολη για την οικογενεια που εγκατελειψε τις σπουδες της κι εξαφανιστηκε, ετσι αυθαιρετα για να γινει νοσοκομα κ να περιφερεται ετσι σαν αλητακι.
Οταν ανηκεις σε ενα συνολο αυτο συνεπαγεται κ καποιες υποχρεωσεις.
Η ΚΑΝΤΥ πεταξε καταμουτρα το Δωρο Της Υιοθεσιας της απο τον Γουιλλιαμ Αρντλευ- πραγμα ακρως προσβλήτικο αν το σκεφτεις.
Πολλα απο τα προβληματα της τα προκαλεσε η ιδια στον εαυτο της.Ηταν λες κ ασυνειδητα ηθελε παντα "να eιναι απο πανω", "να αποδεικνυει οτι ειναι η μαχητρια" , η "καλυτερη","αυτη που -δεν εχει αναγκη κανεναν".
Αυτη η ροπη καταντουσε ευνοπυχιστικη ενιοτε για τις γυρω της
οπως για τις φιλες της Αννυ κ Παττυ.
Δε με γοητευει καθολου αυτο εμενα.Μη θελεις να εισαι Καντυ.
Ουδεποτε θελησα να ειμαι Καντυ.Δεν μπορω να ειμαι ουτε ηγετικη, ουτε η ψυχη της παρεας- κ θελω εξισου να παιρνω κ να δινω στη ζωη.
Βασικα ηθελα να συμφιλιωθω με την Αννυ μεσα μου, να αφησω την τρυφερη κ γλυκια πλευρα του χαρακτηρα μου,οχι την αποτομη ,
και να βρω την οδο του να αγαπω αληθινα, περα απο το Εγω μου.
Αν ριξεις μια ματια εχω μιλησει αναλυτικα για την Αννυ στο δικο της τοπικ,
το πώς την ψυχολογω.

από bettina Δευ Φεβ 11, 2019 10:47 pm

Συμφωνώ σε πολλά. Όπως για παράδειγμα ότι ήταν προσβλητικό να φύγει η Κάντυ από το κολέγιο (κι ας μην προσεβλήθη ο θείος), πέταξε μια δυνατότητα που ένα ορφανό κορίτσι εκείνης της εποχής δεν θα την έβλεπε ούτε στα όνειρά του. Δεν μπορώ όμως να παραγνωρίσω την γενναιότητα και το θάρρος αυτής της κίνησης (ακόμα κι ως αποτέλεσμα απερισκεψίας) επίσης λαμβάνοντας υπόψιν την εποχή.
Λες ότι η ροπή της Κάντυ καταντούσε ευνουχιστική για τις φίλες της. Ας το δούμε κι από μια άλλη πλευρά. Για την Ελίζα έχεις γράψει πως κάποια άτομα που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση κολλάνε σε Ελίζες και γίνονται υποτακτικοί της. Μήπως και η Κάντυ ασκούσε έλξη σε άτομα πιο ήπιων τόνων, πιο αδύναμα έστω φαινομενικά; Δεν μιλάω για κάτι αρρωστημένο όπως στην περίπτωση της Ελίζας, μπορεί όμως η Πάτυ και η Άνι να χρειάζονταν μια Κάντυ, για να τους βγάλει λίγο απ' το καβουκί τους, για να τους μεταδώσει κάτι από την χαρά και την αισιοδοξία της... Να ήταν δεκτικές στην Κάντυ ενώ ας πούμε η Φλάνυ που ήταν δυναμική δεν έγινε φίλη της, όχι γιατί η Κάντυ θα την απέρριπτε αλλά γιατί η ίδια δεν ήταν ανοιχτή μαζί της. Εξάλλου συνειδητά ποτέ δεν προσπάθησε να τις επισκιάσει. Μάλλον θα χαιρόταν αν σε έναν χορό π.χ. έκλεβε την παράσταση κάποια φίλη της, κι ας μην της ήταν οικείο αυτό.
Και οι δύο κοπέλες έχουν την γοητευτική τους πλευρά και καλό είναι να συμφιλιωνόμαστε μ' αυτό που είμαστε με τα φυσικά και τα ψυχικά χαρακτηριστικά μας, ακόμα και αυτά που σε μας δεν αρέσουν, κάποιους τους αγγίζουν, κάποιοι τα βρίσκουν γοητευτικά.
Από την Κάντυ μ' αρέσει το θάρρος της, η κοινωνικότητά της και ότι όντως βγαίνει από την "ζώνη ασφαλείας". Πάντα απαραίτητο κι αυτό αν δεν θέλεις να ζεις μια ζωή χωρίς εκπλήξεις, αλλά να μην το παρακάνεις.

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

ποιός από τους ήρωες σας θυμίζει λιγάλι τον εαυτό σας