Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

από ariel Παρ Ιαν 11, 2013 12:07 am

Η Κάντυ ήταν μια ιστορία φτιαγμένη για παιδιά και νεανικό κοινό. Στόχος της ήταν να μεταφέρει την αισιοδοξία και την ελπίδα. Γιατί η Μιζούκι είχε λοιπόν, σκορπίσει παντού θανατικό; Από την αρχή μέχρι το τέλος, μια σειρά από θανάτους, επηρεάζουν τη ροή σε μεγάλο και μικρό βαθμό. Οι γονείς του Άλμπερτ, η Ρόζμαρυ, η κα Κάρσον, απλά αναφέρονται και σε ένα βαθμό αποτυπώνουν αν θέλετε τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας της εποχής. Τρεις νέοι άνθρωποι, ωστόσο, χάνουν τη ζωή τους, για να αλλάξει όλη η τροπή της ιστορίας. Φυσικά αναφέρομαι στον Αντονυ, το Στήαρ και τη Σουζάνα. Έπρεπε πράγματι να τους βγάλει από τη μέση η Μιζούκι; Δεν υπήρχε άλλη συγγραφική μέθοδος;

Θα ξεκινήσω με τον Άντονυ. Όμορφος, έξυπνος, ευγενικός, ρομαντικός και θαρραλέος, ίσως αυτό το παιδί να ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό! Η Μιζούκι γράφει στη νουβέλα της, μέσα απο την ίδια την Κάντυ, οτι πέθανε για να γνωρίσει τον Τέρρυ. Πως;;; affraid

Το επεισόδιο του θανάτου του, είχε σημαδευτεί απο κλάματα και απίστευτο πόνο! Θυμάμαι συμμαθήτριες να πέφτουν με πυρετό απο τη στενοχώρια. Το γαλλικό ανιμέ, φτάνει να αλλάξει την ιστορία και να βάλει τον Αντονυ σε κάποιο νοσοκομείο (για πάντα) για να μην προκαλέσει θλίψη στους τηλεθεατές! Και η Μιζούκι γράφει "ίσως ο θάνατός σου ήταν μέρος του σχεδίου για να γνωριστώ με Αυτόν";;!!! Δεν θα μπορούσε άραγε, η Κάντυ να ερωτευτεί τον Τέρρυ, αν ζούσε ακόμα ο Αντονυ; Η ταπεινή μου γνώμη, είναι οτι θα μπορούσε. Σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα ήταν τόσο δραματικό, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ρεαλιστική πλοκή, όπου ο ουσιαστικά παιδικός τους έρωτας θα ξεθύμαινε, η Κάντυ θα ερωτευόταν κάποιον άλλο, ο Αντονυ κάποιαν άλλη και ο καθένας θα έβρισκε το δρόμο του. Δεν είναι τόσο ρομαντικό όσο η απώλεια της πρώτης αγάπης, αλλά στην τελική μιλάμε για έναν υπέροχο νέο άνθρωπο, δεν έπρεπε να έχει μια καλύτερη ευκαιρία στην ιστορία; Μήπως ο θάνατος του Αντονυ, ήταν τελικά η εύκολη, δραματουργικά, λύση;

Δεύτερος, ο Στήαρ. Νομίζω οτι ο καημένος ο Στηαρ, πλήρωσε με τη ζωή του, το φιλειρηνικό μήνυμα της ιστορίας. Παιδάκια, ο πόλεμος είναι κακός, γιατί κοιτάξτε, αφήνει πίσω νεκρούς! Χμ.... παιδάκια ξέρετε κάτι, ο πόλεμος είναι κακό πράγμα, γιατί αφήνει πίσω του χειρότερα κι απο νεκρούς! Ανθρώπους με σωματικά και ψυχικά τραύματα, ερείπια πολλές φορές! Δείτε τον Στήαρ, μιλήστε του! Τα έζησε από κοντά, πήγε και γύρισε, θα σας πει πολλά! Για ακόμα μία φορά, η εύκολη (;;; Wink

λύση.

Τρίτη, η Σουζάνα. Εδω, δεν ξέρω αν θα το πιστέψετε, αλλά έχω τις μεγαλύτερες ενστάσεις. Το κίνητρο είναι ιδιο με τον Αντονυ, η επανένωση του ζεύγους. Γιατί η Μιζούκι δεν έδωσε την ευκαιρία στη Σουζάνα να αλλάξει, να ωριμάσει και να καταλάβει το λάθος της;Την αντιπαθούσε τόσο που έπρεπε να τη ρίξει στην πυρά; Νομίζω οτι η εξέλιξη της Σουζι, θα εξέλισσε και το ίδιο το έργο, θα έδινε άλλο νόημα και άλλη ποιότητα. Εδω ο θάνατος, ήταν σίγουρα η εύκολη λύση.

από souka Παρ Ιαν 11, 2013 12:55 am

Αυτό που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι, γενικότερα στα μάνγκα, οι γιαπωνέζες (άρα και η ιαπωνική κουλτούρα;; ) έχουν μια στενή σχέση με τον θάνατο. Έχουν μια ιδιαίτερη εκτίμηση στην χρήση του θανάτου ως δραματουργικό στοιχείο. Επίσης, σε όλα τα μάνγκα που έχω διαβάσει υπάρχει σε πολλά σημεία μια διάχυτη μελαγχολία...

Η Μιζούκι αποτελεί σίγουρα ξεχωριστή περίπτωση, ακριβώς γιατί το μήνυμα του έργου της ήταν η αισιοδοξία, το ότι η ζωή συνεχίζεται παρά τις όποιες αντιξοότητες. Οπότε είναι αναμφισβήτητα άξιο απορίας το γιατί χρησιμοποίησε τόσο έντονα το στοιχείο του θανάτου.

Θα συμφωνήσω, πάντως, απολύτως με την Άριελ όσον αφορά στην περίπτωση της Σουζάνα. Ναι, ήταν σίγουρα η εύκολη λύση ο θάνατός της...Θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε τελείως διαφορετικές επιλογές τον χαρακτήρα της Σουζάνα που όχι μόνο θα συμβάδιζαν περισσότερο με το κλίμα της ιστορίας και το μήνυμα που φαίνεται ότι ήθελε να στείλει η Μιζούκι αλλά και θα έφερναν την "εξιλέωση" για το συγκεκριμένο χαρακτήρα.

από ariel Παρ Ιαν 11, 2013 1:20 am

Σου, έχεις δίκιο, η ιαπωνική κουλτούρα ήταν παράμετρος που δεν έβαλα. Πράγματι, αν το καλοσκεφτείς, οι Ιάπωνες είναι πιο εξοικειωμένοι με το θάνατο απο τους δυτικούς, αρα τον χρησιμοποιούν και πιο εύκολα. Μην ξεχνάμε οτι η Κάντυ γράφτηκε στα τέλη του '70 όταν οι παραδοσιακές αξίες ήταν ακόμη έντονες. Ισως ο θάνατος του Αντονυ και του Στηαρ, να πρόσδιδε ακόμα μεγαλύτερη ευγένεια στους ήρωες. (Για τη Σουζι δεν τολμώ να πω το ίδιο, όταν έχει προηγηθεί το γράμμα που έστειλε στην Κάντυ και την παρουσίασε εντελώς ανισόρροπη). Ίσως το ιαπωνικό κοινό να αντιμετώπισε όλο αυτό το θανατικό, εντελώς διαφορετικά.

από Dalia Παρ Ιαν 11, 2013 2:01 am

Μωρέ καλά έκανα εγώ και το ξεκίνησα απ'την αρχή το στόρυ... κι όχι μόνο αλλά του έδωσα και Χριστουγεννιάτικο αέρα... lol!

Ποια Μιζούκι και τρίχες κατσαρές και πράσινα άλογα... άιντε από κει!!!... lol!

από nansecrets Παρ Ιαν 11, 2013 4:51 am

πηρες φορα ξωτικια.. ειχες εμπνευση..
αλλη στιγμη θα επανελθω..

από papirous Παρ Ιαν 11, 2013 9:31 am

Σιγουρα ενα ποντο περνουν ολοι οι θανατοι απο την ιαπωνικη κουλτουρα της, αλλα αν το δουμε και απο την αλλη πλευρα....
το να γινει ενα ατυχημα με αλογο εκεινη την εποχη, ηταν κατι που δεν θα το χαρακτηριζα σπανιο, στην σημερινη εποχη ισως να τον χτυπουσε αμαξι!!!αλλα γιατι να τον σκοτωσει...? πολυ απλα για μενα ηθελε να δειξει οτι οι Αρντλει ειχαν μια ειδους καταρα....τα λεφτα δεν φερνουν την ευτυχια και σιγουρα ολοι ειμαστε ιδιοι σε σχεση με την ζωη και τον θανατο, αλλωστε σε παρα πολλα μυθιστορηματα βλεπουμε τετοιου ειδους θανατους και ξεκληρισματα οικογενειων, παντα θα υπαρχει ενας καποιος προγονος που θα εχε πεθανει τραγικα σε νεαρη ηλικια. Sad

Στην περιπτωση του Στιαρ, μαλλον ηθελε να δειξει κατι παρομοιο και εκει επαιξε και με τα στοιχεια του ηρωισμου και της γενναιοτητας!Το βεβαιο ειναι οτι δεν θα εβαζε ποτε τον Αρτσυ να παει στον πολεμο!!!( να σκισω το καλτσον??!! affraid

οιμε!!!)

Στην περιπτωση της Σουζανας πιστευω οτι εχουμε να κανουμε με 2 εκδοχες, η πρωτη ειναι οτι μερικοι ανθρωποι ειναι απλα γκαντεμιδες!! Suspect

αγαπουσε εναν αντρα χωρις ανταποκριση, εχασε το ποδι της και της στερηθηκε η καριερα της, μαζι και με πολλα αλλα, και τελος αρρωστησε και πεθανε!!!(μαλλον ειχε κανει χειραψια με τον μητσοτακη και δεν το καταλαβε!!! Twisted Evil

)

σε μια δευτερη εκδοχη , ισως να ηταν απλα κακια της γιαπωνεζας να την ταλαιπωρησει τοσο και μετα να την πεθανει!!!! Rolling Eyes

από ΜΙΜΙ Παρ Ιαν 11, 2013 3:01 pm

πάπι μ έλιωσες!!!
Λοιπόν θα συμφωνήσω κι εγώ κορίτσια με σας! Πολύ θανατικιά η Μιζούκι affraid

εγώ δεν μπορώ να καταλάβω κάτι πρέπει να πέθαινε ο Άντονυ και η Σουζάνα στη συνέχεια για να είναι μαζί ο Τέρρυ και η Κάντυ? Δηλ τη λέξη χωρισμός δεν την ξέρουν εκεί? Όπως είπες άριελ μπορούσε να χωρίσει με τον Άντονυ όπως ένας καλός παιδικός έρωτας. Και μη ξεχνάμε οτι ήταν μια παιδική σειρά δηλαδή τι ήθελε να συγκλονήσει έτσι τα παιδάκια???

από ariel Παρ Ιαν 11, 2013 6:08 pm

Dalia έγραψε:Μωρέ καλά έκανα εγώ και το ξεκίνησα απ'την αρχή το στόρυ... κι όχι μόνο αλλά του έδωσα και Χριστουγεννιάτικο αέρα... Ποια Μιζούκι και τρίχες κατσαρές και πράσινα άλογα... άιντε από κει!!!...

Τώρα να σου πω οτι έχεις άδικο;;;

papirous έγραψε:Σιγουρα ενα ποντο περνουν ολοι οι θανατοι απο την ιαπωνικη κουλτουρα της, αλλα αν το δουμε και απο την αλλη πλευρα....
το να γινει ενα ατυχημα με αλογο εκεινη την εποχη, ηταν κατι που δεν θα το χαρακτηριζα σπανιο, στην σημερινη εποχη ισως να τον χτυπουσε αμαξι!!!αλλα γιατι να τον σκοτωσει...? πολυ απλα για μενα ηθελε να δειξει οτι οι Αρντλει ειχαν μια ειδους καταρα....τα λεφτα δεν φερνουν την ευτυχια και σιγουρα ολοι ειμαστε ιδιοι σε σχεση με την ζωη και τον θανατο, αλλωστε σε παρα πολλα μυθιστορηματα βλεπουμε τετοιου ειδους θανατους και ξεκληρισματα οικογενειων, παντα θα υπαρχει ενας καποιος προγονος που θα εχε πεθανει τραγικα σε νεαρη ηλικια.

Τα στατιστικά της εποχής και η κατάρα που λες, δικαιολογούν τόσο το θάνατο του Αντονυ, οσο και της Ροζμαρυ, μη σου πω και του Στηαρ. Η ιδέα της κατάρας, μου κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον, ομολογώ. Αν το καλοσκεφτείς, όλο το σοι είναι μέσα στη δυστυχία. Τα αδέλφια Ράνγκαν βουτηγμένα στην κακία τους, ο Αλμπερτ εγκλωβισμένος σε ένα ρόλο που ποτέ δεν ήθελε, ο Αρτσυ χωρίς τον αδελφό του και με έναν μονόπλευρο έρωτα που όλα δείχνουν οτι του στοίχισε... Απο αυτήν την άποψη, μια χαρά πέρασε το μήνυμα η Μιζούκι. Τα παιδάκια της Πόνυ, ήταν πιο χαρούμενα στη φτώχεια και την ορφάνια τους.

papirous έγραψε:
Στην περιπτωση του Στιαρ, μαλλον ηθελε να δειξει κατι παρομοιο και εκει επαιξε και με τα στοιχεια του ηρωισμου και της γενναιοτητας!Το βεβαιο ειναι οτι δεν θα εβαζε ποτε τον Αρτσυ να παει στον πολεμο!!!( να σκισω το καλτσον??!! οιμε!!!)

Ο Αρτσυ στον πόλεμο;;; Hihihihihi

Οκ, εθελοντής δεν θα πήγαινε ποτέ, αλλά δεν είναι και δειλός. Αν τον καλούσαν, ειμαι σίγουρη οτι θα ήταν πολύ καλός στα καθήκοντά του. Και πάλι όμως, αν δεν υπολογίσεις την κατάρα που προανέφερες, δεν είχε λόγους να σκοτώσει τον Στηαρ. Δεν είναι ήρωες μόνο αυτοι που πέφτουν στη μάχη! Εξίσου ηρωικό είναι να βγαίνεις ζωντανός μέσα απο αυτήν την κόλαση (μιλάμε και για τον Α' Π.Π, τον πόλεμο των χαρακωμάτων. Μισότρελοι είχαν γυρίσει οι φαντάροι!) αλλά και να συνεχίσεις να ζεις με τη μυρωδιά του θανάτου πάνω σου. Μπορείτε να φανταστείτε την ψυχολογία του Στηαρ, αν είχε καταρρίψει το αεροπλάνο που τον σκότωσε; αυτό και ποιος ξερει πόσα άλλα, μέχρι να γυρίσει σπίτι του. Τελικά ίσως απλά να ηταν πιο ευκολο και πιο ανώδυνο να γράψει η Μιζούκι τον θάνατο του Στήαρ, παρά την επίστροφή του.

papirous έγραψε:
Στην περιπτωση της Σουζανας πιστευω οτι εχουμε να κανουμε με 2 εκδοχες, η πρωτη ειναι οτι μερικοι ανθρωποι ειναι απλα γκαντεμιδες!! αγαπουσε εναν αντρα χωρις ανταποκριση, εχασε το ποδι της και της στερηθηκε η καριερα της, μαζι και με πολλα αλλα, και τελος αρρωστησε και πεθανε!!!(μαλλον ειχε κανει χειραψια με τον μητσοτακη και δεν το καταλαβε!!! )
σε μια δευτερη εκδοχη , ισως να ηταν απλα κακια της γιαπωνεζας να την ταλαιπωρησει τοσο και μετα να την πεθανει!!!!

Εδω θα πρέπει να σε παραπέμψω στο φικ της Ελλεάνας " όταν οι κόκορες λαλούν τη νύχτα"!!!!! Η κυρία Πουγαμίς, θα ξεκαθαρίσει το θέμα. Κρίμα που η Ελεάννα δεν το τελείωσε.... είχα ρίξει τρελό γέλιο με αυτό το φικ!

ΜΙΜΙ έγραψε: πάπι μ έλιωσες!!!
Λοιπόν θα συμφωνήσω κι εγώ κορίτσια με σας! Πολύ θανατικιά η Μιζούκι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω κάτι πρέπει να πέθαινε ο Άντονυ και η Σουζάνα στη συνέχεια για να είναι μαζί ο Τέρρυ και η Κάντυ? Δηλ τη λέξη χωρισμός δεν την ξέρουν εκεί? Όπως είπες άριελ μπορούσε να χωρίσει με τον Άντονυ όπως ένας καλός παιδικός έρωτας. Και μη ξεχνάμε οτι ήταν μια παιδική σειρά δηλαδή τι ήθελε να συγκλονήσει έτσι τα παιδάκια???

Απο αυτή την εμμονή δυο συμπεράσματα βγάζω μόνο.
Πρωτον, οτι η Κάντυ και ο Τέρρυ ΠΟΤΕ δεν θα είχαν μάτια για άλλον, αφο το Μιζουκικό δόγμα ορίζει οτι οι μεγάλοι έρωτες παύουν μόνο με το θάνατο.
Δευτερον, οτι ο Αρτσυ ήταν πολύ τυχερός που δεν το κοίταξε ερωτικά η κάντυ! Hahahahaha

από ΜΙΜΙ Παρ Ιαν 11, 2013 8:21 pm

Καλά σ αυτό θα συμφωνήσω γιατί μαύρη μαρμάγκα που θα τον έτρωγε κι αυτόν Hahahahaha

Είδες ο Στήαρ τι έπαθε... στο τέλος στο τρένο μας άφησε λιγουλάκι την αίσθηση οτι αν και η αγάπη του ήταν η Πάτυ ένα κλικ του έκανε και η Κάντυ οπότε πάει κι αυτός lol!

Μωρέ στο τσακ τη γλύτωσε ο "μόδιστρος " lol!

από souka Παρ Ιαν 11, 2013 9:42 pm

Εγώ, πάντως, καταλήγω στο ότι το έργο της Μιζούκι είναι το ακριβώς αντίθετο από τα γνωστά μας παραμύθια όπου στο τέλος "ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα". Εντάξει και στην Κάντυ, στο τέλος, ζήσαν αυτοί καλά (ή μάλλον ζήσαν κάποιοι καλά...), η κατάληξη όμως των ηρώων είναι πολύ διαφορετική από την κατάληξη της φτωχής κοπέλας (ή της άτυχης πριγκίπισσας) που, όπως κι αν έρθουν τα πράγματα, τελικά θα παντρευτεί τον πρίγκιπά της και θα ζήσουν πάνω σε σύννεφα ευτυχίας... Razz

από Dalia Παρ Ιαν 11, 2013 10:46 pm

Μπορείτε να φανταστείτε την ψυχολογία του Στηαρ, αν είχε καταρρίψει το αεροπλάνο που τον σκότωσε; αυτό και ποιος ξερει πόσα άλλα, μέχρι να γυρίσει σπίτι του. Τελικά ίσως απλά να ηταν πιο ευκολο και πιο ανώδυνο να γράψει η Μιζούκι τον θάνατο του Στήαρ, παρά την επίστροφή του.

Σπόιλερ:

από μαριτα Παρ Ιαν 11, 2013 11:51 pm

Εγω ξερω να πω οτι τον Αντονυ και τον Στηαρ τουϛ σκοτωσε!
την καντυ και τον Τερυ τουϛ χωρισε !
αυτα τα δυο τα αντιπαϴητικα Ελιζα και Νηλ ουτε γρανζουνια να χαρουμε
και εμειϛ λιγακι!! Twisted Evil

δηλαδη ελεοϛ Groumf

:

από Dalia Σαβ Ιαν 12, 2013 12:06 am

μαριτα έγραψε:Εγω ξερω να πω οτι τον Αντονυ και τον Στηαρ τουϛ σκοτωσε!
την καντυ και τον Τερυ τουϛ χωρισε !
αυτα τα δυο τα αντιπαϴητικα Ελιζα και Νηλ ουτε γρανζουνια να χαρουμε
και εμειϛ λιγακι!!
δηλαδη ελεοϛ :

Πόσο συμφωνώ! Κι επίσης πόσο άδικος μπορεί να γίνεις ένας συγγραφέας με το έργο του!
Δλδ και πάλι έλεος... και ξαναέλεος!!! Το απόλυτο έλεος δλδ... Ωραία είπαμε να πέσει ο προβολέας να σπάσει το ποδάρι της αλληνής... σκότωσέ την κιόλας να πάει στον αγύριστο κάντης μια κηδεία.
Τις άλλες δυο δλδ , του flower boy& soldier boy Heartbeat <3

(Αχ ματάκια μου όμορφα) πως τις είδαμε δλδ σε πρώτο πλάνο , δεν κατάλαβα δλδ... ;;;!!!
Δεν μπορούσε να την στείλει και την άλλη στα θυμαράκια να μη μείνουμε με τον χωρισμό στα σκαλιά, που το έβαλε το άλλο το μανάρι κι έπινε και σπάραζε τόσα χρόνια (που Χριστούγεννα καλά δεν πέρασε, καλά άλλο αυτό;!) κι άλλη που σπάραζε κι έκλαιγε κι όλο έκλαιγε και σπάραζε...
Και δεν μπορούσε τέλος πάντων τον λατρευτό μου να τον βάλει να πέφτει στη θάλασσα και για μήνες να τον έχουν πεθαμένο και μετά να ξαναγυρίσει ζωντανός, ολοζώντανος όμως έγινε και στη Δασκάλα με τα ξανθιά μαλλιά;;; Όπως έγινε και στο Pearl Harbor δλδ;;; όχι εκεί η κακίστρω ήθελε να μου το πεθάνει το μανάρι μου, το γλυκό μου το παιζάκι... Heartbeat <3

Σπόιλερ:

Και δεν μπορούσε κι αυτή η κακίστρω (συνεχίζω εγώ) να βρει κανένα άλλο έθιμο από εκείνο του κυνηγιού της Αλεπούς;;;

Σπόιλερ:

Θα μπορούσαν να παίξουν κρίκετ, η θα μπορούσαν να παίξουν κάτι άλλο... θα μπορούσαν να κάνουν μια βόλτα στην λίμνη,ήταν ανάγκη να τους βάλεις να κάνουν ιππασία ;;;!!! Κι ήταν ανάγκη το καλό, ευγενικό, γενναίο, αθώο, ξανθό, αγόρι με τα γαλάζια μάτια να πάει να συναντήσει την μητέρα του;;;!!!Ερωτώ!!!!!!!!!
ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Η ΜΙΖΟΎΚΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΉΣΕΙ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΓΙΑΤΊ ΤΑ ΈΧΩ ΠΆΡΕΙ ΆΓΡΙΑ ΛΈΜΕ!!! Arghhhh

Άριελ δεν έπρεπε να βάλεις το συγκεκριμένο θέμα νομίζω... όσο να πεις πονάει... πολύ... Sad

από μαριτα Σαβ Ιαν 12, 2013 12:14 am

από libra Σαβ Ιαν 12, 2013 12:41 am

Αριελάκι πολλά Like στο θέμα σου... cheers

Λοιπόν, αν και καλύψατε τα περισσότερα παραπάνω, θα ήθελα να επισημάνω κι εγώ δυο-τρία θεματάκια πάω στα θανατικά της Μιζούκι. Τα αρνητικά τα καλύψατε όλα.

Τα θετικά της ιστορίας είναι ότι η παιδική ηρωίδα (Κάντυ-Κάντυ) αντιμετωπίζει πολλαπλώς το θάνατο και τη δυστυχία και βγαίνει πάντα νικήτρια. Θα μου πεις: Η ζωή είναι πάντα γεμάτη αγκάθια; Όχι, αλλά αν μπορείς να περνάς με τόσα χαμόγελα τα δύσκολα, τα εύκολα θα είναι παιχνιδάκι.

Η Μιζούκι φέρνει τις έφηβες αναγνώστριές της αντιμέτωπες με το θάνατο, γονιών (ορφάνια Κάντυ και Άννυ, Ρόζμαρυ), αγαπημένων (Άντονυ), αδερφών (Στήαρ), παιδιών (Στήαρ), "εχθρών" (Σουζάνα) κλπ. Δείχνει την απώλεια σαν μέρος της καθημερινής ζωής και όσο και αν μεταφέρει τον πόνο των πρωταγωνιστών, πάντα δείχνει ότι όλοι το ξεπερνάνε και συνεχίζουν. Σκληρό για ένα παιδί, αλλά έτσι βλέπει μια μικρή περιγραφή της απώλειας του θανάτου.

Έχουν τα θανατικά της Μιζούκι σχέση με την πραγματική απώλεια και πόνο; Ασφαλώς και όχι, αλλά όταν κάποιο παιδί τύχει να βρεθεί στην δύσκολη αυτή πραγματικότητα, βαθειά μέσα του ξέρει ότι οι παιδικοί ήρωες συνήλθαν, ορθοπόδησαν και συνέχισαν τη ζωή τους, πάντα με την ανάμνηση στην καρδιά τους (η παρουσία του Άντονυ και του Στήαρ είναι πάντα στην καρδιά της και δεν τους αποχωρίζεται ποτέ, αλλά συνεχίζει με την ανάμνησή τους-φινάλε μάνγκα).

Συμφωνώ ότι η Μιζούκι κάνει το συγγραφικό σφάλμα να "ξεπαστρεύει" εύκολα τους ανεπιθύμητους (και όχι μόνο) της ιστορίας της, αλλά βρίσκω εξαιρετικά δεξιοτεχνικό τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την κατάσταση. Δείχνει ότι όλοι μπορούμε να χάσουμε κάποιον σε όποια ηλικία κι αν είναι, όσο κι αν τον αγαπάμε ή όχι και με όλους τους τρόπους. Ο Άντονυ πεθαίνει από ατύχημα, ο Στήαρ πεθαίνει ήρωας, η Ρόζμαρυ από ασθένεια.

Κι έτσι στο τέλος του μάνγκα ένα παιδί ξέρει ότι η απώλεια καραδοκεί αλλά όσο κι αν πονάμε, όσο κι αν απελπιζόμαστε (βλ απόπειρα αυτοκτονίας Πάτυ), η συνέχεια της ζωής μας είναι η λύση.

Επίσης πάντα με εντυπωσίαζε ο τρόπος που χειρίζεται την απώλεια από θάνατο και την απώλεια από χωρισμό. Εξισώνει τον πόνο και την δύναμη της απουσίας.

Τώρα όσων αφορά τη Σουζάνα, συμφωνώ με την άριελ και την ωρίμανση του χαρακτήρα της Σουζάνα, αλλά κρατάω και στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι για τους Ιάπωνες το "χωρίζω και ξαναγυρίζω στην πρώην" έχει να κάνει με τον κώδικα τιμής τους. Οι γιαπωνέζοι πιο εύκολα πεθαίνουν, παρά σπάνε τον κώδικα τιμής τους.

από nansecrets Σαβ Ιαν 12, 2013 2:59 am

ειπα να γραψω κι εγω κατι τωρα που τα διαβασα ολα... αλλα.. δεν.
η libra εγραψε ολα οσα θα ελεγα..

το μονο που μπορει να σχολιασω ειναι η περιπτωση της Σουζαννας
αποψη μου ειναι οτι αυτος ο θανατος εξυπηρετησε την εξης φραση:

(αριστερα αυτη στο ροζ πλαισιο και η αντιστοιχη ελληνικη στο μπλε βελακι)

Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect. Candycandyv032cp09

ισως ειχε παντα στο μυαλο της να τους σμιξει την Καντυ με τον Τερρυ παρολα οσα επροκειτο να τους χωρισουν για αρκετα χρονια.. οπως η υπαρξη της Σουζαννας και η θυσια που εκαναν για χαρη της και οι δυο. ο θανατος της ειναι απλα το τελος των εμποδιων.
και εννοειται οτι η Σουζαννα δεν ηταν ποτε απο τους αγαπημενους της χαρακτηρες γι αυτο και δεν της εδωσε ουτε την ωριμανση που λετε ουτε καποια αλλη χαρα. ηταν απλα μια τεραστια και επωδυνη δοκιμασια για το ζευγαρι που ποτε δεν αλλαξαν αισθηματα ο ενας για τον αλλον οσα χρονια κι αν περασαν..

Happy End λυσαξτε!!! moreparty:

από ariel Σαβ Ιαν 12, 2013 2:56 pm

Λιμπ μου άρεσε πολύ η ανάλυση σου! δεν είχα σκεφτεί οτι μέσα απο την Κάντυ τα παιδιά εξοικειώνονται με την απώλεια. Βλέπεις εγω είχα πάντα ζωάκια, και είχα βιώσει θανάτους στη γέννα, απο αρρώστια, απο ατύχημα και απο γερατειά. Νομίζω οτι έχεις δίκιο. Ο θάνατος του Αντονυ και του Στηαρ είναι ένα μικρό μάθημα ζωής. Όσο τραγικά και αν είναι τα πράγματα, πρεπει να είσαι δυνατός και αισιόδοξος. Να συνεχίσεις να ζεις, γιατι δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή παρακάτω.

@Μαρίτα, τα Ρανγκανάκια δεν έμειναν ατιμωρητα για την κακία τους. Βασικά αυτό που θέλει να πει η Μιζούκι, είναι οτι η τιμωρία τους ήταν η ίδια η κακία τους! Ποτέ δεν θα είναι ευτυχισμένα αυτά τα παιδιά! Θα ζηλευουν την χαρά των άλλων και θα βράζουν στο ζουμί τους, δεν θα γνωρίσουν ποτέ την αγάπη με την πραγματική έννοια του όρου. Οι σχέσεις τους θα είναι επιφανειακές και τυπικές, το βάθος θα μετριέται σε δώρα και κανακέματα.

από libra Σαβ Ιαν 12, 2013 3:25 pm

ariel έγραψε:@Μαρίτα, τα Ρανγκανάκια δεν έμειναν ατιμωρητα για την κακία τους. Βασικά αυτό που θέλει να πει η Μιζούκι, είναι οτι η τιμωρία τους ήταν η ίδια η κακία τους! Ποτέ δεν θα είναι ευτυχισμένα αυτά τα παιδιά! Θα ζηλευουν την χαρά των άλλων και θα βράζουν στο ζουμί τους, δεν θα γνωρίσουν ποτέ την αγάπη με την πραγματική έννοια του όρου. Οι σχέσεις τους θα είναι επιφανειακές και τυπικές, το βάθος θα μετριέται σε δώρα και κανακέματα.

από μαριτα Σαβ Ιαν 12, 2013 4:34 pm

περα απο την πλακα που κανω για τα ραγκανακια!!Συμφωνω απολυτα και γιαυτο ξεχωρισε η καντυ καντυ και ειμαστε μετα απο
τοσα χρονια εδω και μιλαμε γιαυτην!!!πιστευω οτι η συγγραφεας ξεφυγε απο τα κλασσικα κινουμενα σχεδια και παρουσιασε μια πιο ρεαλιστικη ιστορια λιγο πιο σκληρη για ενα παιδι να την κατανοηση μην κοιτας που εμεις εχουμε την ωριμοτητα τωρα πια να αναλυσουμε τις καταστασεις και να τις κατανοησουμε με αλλο σκεπτικο!!αλλα σιγουρα μιλαμε για ενα μαθημα ζωης εμενα ακομα και τωρα βλεποντας καντυ οσο αστειο και να σας φανει με βοηθαει να γινω πιο δυνατη στα δυσκολα και πιο επιεικης στους ασημαντους ανθρωπους

από libra Σαβ Ιαν 12, 2013 4:41 pm

μαριτα έγραψε:εμενα ακομα και τωρα βλεποντας καντυ οσο αστειο και να σας φανει με βοηθαει να γινω πιο δυνατη στα δυσκολα και πιο επιεικης στους ασημαντους ανθρωπους

καθόλου αστείο.. νομίζω ότι η πλειοψηφία εδώ μέσα παίρνει πολύ δύναμη από την Κάντυ Κάντυ με όποια μορφή κι αν το δεις. Είτε διαβάζοντας, είτε συζητώντας, είτε ξεφεύγοντας από τα καθημερινά προβλήματα, είτε γυρίζοντας μια 25ετία πίσω... όπως και να έχει, ζωή είναι η διάγνωση και Κάντυ η θεραπεία

από nansecrets Σαβ Ιαν 12, 2013 4:43 pm

συμφωνω και με τις 2 σας! iagree:

από ariel Σαβ Ιαν 12, 2013 4:47 pm

Μαριτάκι, καθόλου αστείο δεν το βρίσκω!!!!!! Ακριβώς γιατί κι εμένα με βοήθησε πολύ η Κάντυ να διαμορφώσω χαρακτήρα. Η ιστορία είναι μελό και τραβηγμένη, αλλά νομίζω οτι τα έχει πει όλα! Αν κάτσουμε σοβαρά και αναλύσουμε τις σκηνές και τα νοήματα, είναι σίγουρο πως θα βρούμε όσα έπρεπε να μάθουμε στη ζωή και για να συνεχίσουμε, αλλά και για να γίνουμε καλυτεροι! Αυτό είναι μέρος της μαγείας της Κάντυ. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο μάνγκα που έχω διαβάσει, ούτε σε σκίτσα, ούτε σε στορυ, αλλά είναι το μόνο που με έχει σημαδέψει τόσο! Ενα παραπάνω που το είχαμε δει παιδιά. Μας περασε πολλά μηνύματα, που τότε δεν καταλαβαίναμε καν.

από ariel Σαβ Ιαν 12, 2013 4:48 pm

Θα με αφήσετε να ποστάρω καμια φορά;;;; γαλιάντρες! ολο υπάρχει δημοσιευση και υπάρχει δημοσιευση!!!!!! Arghhhh

από nansecrets Σαβ Ιαν 12, 2013 4:50 pm

ναι πεστα μας! κι εγω το ιδιο παθαινω! Tongue

από libra Σαβ Ιαν 12, 2013 4:50 pm

ariel έγραψε: Θα με αφήσετε να ποστάρω καμια φορά;;;; γαλιάντρες! ολο υπάρχει δημοσιευση και υπάρχει δημοσιευση!!!!!!

γράφουμε. γκρινιάζεις... δεν γράφουμε, πάλι γκρινιάζεις... αποφάσισε Razz

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.

Απ: Ο θάνατος σου πάει πολύ! The Mizuki aspect.