Ειναι αγχολυτικη η μικρη ξανθια;

Κοριτσια το 'χετε προσεξει, όταν παρακολουθούμε καντυ η διαβαζουμε το μαγκα, νιώθουμε πιο καλα,ψυχολικα, εννοω


πειτε μου πως το 'χετε νιωσει; πειτε μου πως κατι μαγικο συμβαινει και  οσες φορες δεις το ανιμε είναι παντα σαν πρωτη φορα, θα μου πειτε πως εχει σκοτωμούς, στεναχωριες, πολλα στεναχωρα πραγματα γενικα κ.τ.λ. αλλα τοτε γιατι ηρεμεις, από την πρωτη στιγμη; νιώθεις πως γεννιεσαι ξανα καπου εχω διαβασει μια μελετη για την ωστεν πως είναι ετσι ότι σου κανει καλο ψυχολογικα να την διαβαζεις αλλα μηπως δεν είναι το ιδιο και με την καντυ μας, ακριβως το ιδιο!
Αν θελω να νιώσω καλα , βλεπω καντυ

Κι εμενα με κανει να νιωθω οτι μπαινω σε ενα αλλο κοσμο και ξεχναω τα προβληματα μου...

Μα αμλετ μου είναι ενας άλλος κόσμος που έστω βρίσκεις πως κάποια στιγμή η καλοσύνη ανταμείβεται και η ζωντάνια και ο αυθορμητισμός δεν είναι θεμα παρεξηγησεων

Μα εννοειται οτι ειναι αγχολυτικη. Οταν ημουν μικρη κι εβλεπα Καντυ φανταζομουν οτι ημουν εγω αυτη και ζουσα οτι ζουσε. Τωρα οταν την βλεπω η' τη διαβαζω με παει πισω σ εκεινα τα αθωα χωρις προβληματα χρονια που γινομουν Καντυ κι εγω!

Και όταν ήμουν κοριτσακι και ειχα προβλήματα στην καντυ στρεφόμουν, να κλάψω , να τα πω , περιεργο ίσως ναι, μα πάντα ήταν σαν την αδερφή που δεν είχα ! είναι η ατιμη αγχολυτικό μέγα και τι κριμα να μην το δινουν και στα σημερινα μικρα παιδιά

Μαριάννα μου για μας η Κάντυ ειναι σαφως αγχολυτικη, αλλά δεν ξέρω αν θα είχε την ίδια επίδραση στα νεα παιδιά. Τα σκίτσα είναι ξεπερασμένα και η εικόνα είναι σημείο αναφοράς για όλα τα παιδάκια. Οσο καλή κι αν είναι η ιστορία, τα περισσότερα θα το προσπεράσουν λόγω εικόνας και δεν θα δουν ούτε επεισόδιο ολόληρο

θα συμφωνησω οτι η καντυ για εμας τους 30 πλας λειτουργει ως αγχολυτικο, οπως ειπατε γιατι ακριβως μας μεταφερει σε παιδικα χρονια που ζησαμε και μαζι με την ιστορια της ασυνειδητα νιωθουμε οπως νιωθαμε και τοτε, θα συμφωνησω επισης οτι τα σημερινα παιδια, δεν μπορουν τα δουν την καντυ οπως εμεις γιατι ειναι μια γενια παιδιων που μεγαλωνει τελειως διαφορετικα, αλλα ερεθισματα, διαφορετικα κοινωνικα μηνυματα κτλ... πχ μπορω να σας μιλησω για την κορη μου, ανηκει σε μια κατηγορια παιδιων που βλεπει γενικοτερα ανιμε, ξεκινησε να βλεπει μαζι μου απο μικρη και τα αγαπησε, σε σημειο πλεον να εχει μεγαλυτερο ιστορικο και απο μενα σε αυτα! την καντυ την ειδε 1η φορα στα 9 της, αλλα δεν ειδα να την αγγιξε ουτε ο θανατος του αντονυ ή του στιαρ, ουτε ο χωρισμος, απλως τα θεωρησε δεδομενα στην ιστορια, οτι μπορουν να συμβουν, που σημαινει οτι τα σημερινα παιδια, ειναι πιο εξοικιομενα με την πραγματικοτητα, ακομη και αν ειναι ασχημη ή απαισια, γιατι μεσα απο την καθημερινοτητα ακουν και βλεπουν πολυ περισσοτερες καφριλες απο οτι η δικη μας γενια.
τωρα που ειναι 13 οταν καμια φορα συζηταμε για την καντυ, αυτο που πραγματικα την ενοχλει, ειναι το μπούλινγκ που βλεπει να γινεται στην ηρωιδα και την αφυσικη υιοθεσια απο καποιον που ηταν τοσο μικρος οσο ο αλμπερτ.
οποτε αν και την βλεπει ευχαριστα, την βλεπει ως ενα ρετρο ανιμε, το εκτιμαει, αλλα σιγουρα δεν εχει το ιδιο συναισθημα με εμας και το βρισκω απολυτα λογικο!

Eμένα πάντως στην μεγάλη μου την κόρη η Κάντυ την ενθουσιάζει!!! Έχει δει το ανιμε πολύ περισσότερες φορές απ ότι το έχω δει εγώ. Της αρέσει να βάζει άσχετα επεισόδια και απλά να τα ακούει κι ας κάνει κάτι άλλο εκείνη την στιγμή όπως να ζωγραφίζει ή και να γράφει. Με λίγα λόγια την χαλαρώνει!!! Πάει έκτη δημοτικού και η πρώτη της επαφή αν δεν κάνω λάθος είναι από την πρώτη και δεν την βαριέται με τίποτα. Η μικρή μου κόρη όμως δεν κάθεται να δει ούτε ένα επεισόδιο δεν της αρέσουν καν τα σκίτσα. Οπότε ούτε ασχολείται με την υπόλοιπη ιστορία. Ευελπιστώ κάποια στιγμή να κάνει την υποχώρηση να δει έστω ένα επεισόδιο και μετά βγάλει συμπέρασμα.

Η Candy σίγουρα είναι αυτό το κάτι που μας δένει με τα χρόνια μιας αθωότητας που έχει φύγει φευ! ανεπιστρεπτί.
Κι εγώ είχα ταυτιστεί με πρόσωπα και καταστάσεις και ζούσα την ιστορία της όπως θα ζούσα αυτή μιας πολύ κοντινής φίλης, ενός δικού μου ανθρώπου. Κι είναι αυτή η νοσταλγία που νιώθω για το πιο ανέμελο χτες αλλά και το αίσθημα ότι δραπετεύω από την καθημερινότητα που με γεμίζει ενοχές και άγχος ο λόγος που συνεχίζω να ασχολούμαι με την ιστορία της Candy.
Αγχολυτικό δίχως άλλο!

Η δική μου κόρη βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο των ανωτέρω παιδικών αντιδράσεων που περιγράφουν οι έτερες μαμάδες. Φέτος το καλοκαίρι που έκλεισε τα 10 παρακολούθησε όλο το anime και μάλιστα στα γιαπωνέζικα με αγγλικούς υποτίτλους. Δεν πτοήθηκε από τα ξεπερασμένα σκίτσα, σχολίαζε βέβαια την διαφορά στην ποιότητα του σχεδιασμού που παρατηρούσε στα επιμέρους επεισόδια (σε μερικά σημεία τα έβρισκε πολύ πρόχειρα) και η Candy σε μερικά επεισόδια της φαινόταν ότι δεν μεγάλωνε, πολύ bebe και τα κοτσίδια δεν βοηθούσαν καθόλου στην εικόνα της έφηβης Candy.
Βαρέθηκε τα πολλά φίλερ, γοητεύτηκε κυρίως από τον Άντονυ και τους αβρούς του τρόπους (επιμένει ότι αυτός ήταν ο Ιδανικός), επειδή μάλιστα ήξερε μέσες άκρες τι θα γίνει (της είχα περιγράψει αρκετά την ιστορία προκειμένου να την κεντρίσει να τη δει) αρνήθηκε να παρακολουθήσει τον θάνατό του, όπως και αυτόν του Στίαρ. Ο χωρισμός της φάνηκε χαζομάρα για την αιτία του, μάλλον εκνευρίστηκε (πάντως αντέδρασε). Το τέλος με τον Άλμπερτ θείο Γουίλιαμ ήταν έκπληξη αλλά ξενέρωσε με το σχόλιο για Τέρρυ και Σουζάνα. Σίγουρα, όμως, δεν συγκινήθηκε στο βαθμό που είχε αγγίξει εμένα αυτό που είχα δει τότε (και τώρα για να είμαι ειλικρινής), συχνά με κοροϊδεύει αν με βλέπει να "ξαναζώ" αυτό που βλέπω ή να παθιάζομαι σε συζητήσεις μας για την ιστορία ("χαζούλα μαμά!").

Γεγονός είναι ότι της αρέσει στον ελεύθερο χρόνο της να ξαναβλέπει σκόρπια επεισόδια, να παρακολουθεί μουσικά βίντεο CC (μαζί της κι ο μικρός αδελφός της που την έχει ακόμα πρότυπο...) και δήλωσε ευθαρσώς σε εργασίες και στο σχολείο και στα αγγλικά ότι της αρέσει μια παλιά σειρά που έβλεπε η μαμά της γιατί την θεωρεί πιο ποιοτική και με καλύτερα μηνύματα από σύγχρονες παιδικές σειρές (Monster high, Barbie κλπ). Περιττό να πω ότι οι δασκάλες καταχαρούμενες δήλωσαν ότι κι αυτές έβλεπαν CC!

Η Παπι έχει απόλυτο δίκιο, έχει αλλάξει τόσο ο κόσμος που ζουν τα σημερινά παιδιά, μαζί κι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται κι αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Μπορεί να είναι στον χαρακτήρα του παιδιού τι θα του τραβήξει το ενδιαφέρον, μπορεί και ο τρόπος που διαχειριζόμαστε το θέμα κι εμείς οι μεγαλύτεροι να το ελκύσει ή όχι. Ούτως ή άλλως υπάρχει τόσος όγκος θεαμάτων που προσφέρονται για να παρακολουθήσει ένα παιδί τώρα ώστε χρειάζεται να το βάλει κάποιος σκοπό να πείσει ένα παιδί να δει κάτι τόσο παλιό (κάπως έτσι σέρβιρα στην κόρη μου το Sound of music κι επίσης ξετρελάθηκε! ).  Ή πάλι να είναι θέμα χρόνου, να χρειάζεται να ωριμάσει μέσα του η ιστορία για να την δει με άλλο μάτι κι όχι επιφανειακά (παλιά τα σκίτσα, εκτός τόπου και χρόνου το θέμα).

μονο αγχολυτικη; αν και με πολλα σημεια να ειναι πολυ στεναχωρα ειναι μια μικρη πυλη που με ξαναπαει σε ενα "παραδεισο", σε χρονια που δεν θελω να ξεχασω και μου ξαναφερνει συναισθηματα και αντιδρασεις που στο περασμα των χρονων εμειναν μεσα μου κι απλα ισως λιγακι να ωριμασαν αλλα καθολου δεν αλλαξαν.

δυστυχως η νεα γενια δυσκολα θα το προσεξει ή θα το αγαπησει και λογω σκιτσων και λογω ιστοριας.
(αμα δεν προμοταρει μοδα, μακιγιαζ και μαλλιοτραβηγματα και φλερτ του σημερα απλα ειναι χαλια)
ειναι παλιο ειπε κι εμενα η ανηψια μου που τωρα ειναι 11,5 κι ακομα δεν την εχω πεισει να το δει ολο παρα ελαχιστα επεισοδια στην αρχη.
δεν εγκαταλειπω βεβαια, παντα θα κανω προσπαθειες να την πεισω να το δει ολο.

Νανά μου, αυτό που λες για τις ηλίθιες μόδες και τα τραβηγμένα από τα μαλλιά φλερτ ("φλερτ" τρόπος του λέγειν, και δη του πολύ εξωραϊσμένου λέγειν...) που προβάλλουν έχει κάψει τα παιδάκια προ της ώρας τους!
Τη δικιά μου την έψηνα από χρόνια μπας και διαμορφώσει άλλο γούστο, το τι Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και τα παρόμοια έχει δει δεν λέγεται.
Έχουμε δει και τις Barbie μας για να τους ρίξουμε άκυρο με άποψη!
Φυσικά, πρέπει να το έχει και μέσα της η πιτσιρίκα, δεν είναι πολύ χαδιάρα, ναζιάρα και τα συναφή (από μπέμπα σκουπιζόταν κρυφά και φανερά άμα τη φιλούσαν), αλλά κι η ρουφιάνα η μάνα έκανε το καθήκον της όσο μπόρεσε.  
Το μέλλον θα δείξει...

μακαρι να πηρε οσα προσπαθησες να της περασεις και να τα φυλαει στο πισω μερος του μυαλου για οταν τα χρειαστει

Εχετε τοσο δίκιο παιδια σε όλα, πως να ταυτιστουν τα συγχρονα παιδια με την κάντυ που πια στα 15 νιωθουν ήδη γυναικες τα κοριτσάκια και κυκλοφορουν με ημιμονιμο νυχι και στα καλυτερα καφε! Αλλα χρονια αυτά τα σημερινά και αν δεν συμβιβαστείς σε τρωει η μοναξια...για εμας η κάντυ συμβολίζει την παιδικότητά μας!

Με αφορμή το ημιμόνιμο που ανέφερε η Μαριάννα μας, δεν είναι λίγο οξύμωρο οτι τα προεφηβάκια μας "παίζουν" τους ενήλικες, ενω στην γενιά της Κάντυ, ήταν ενήλικες; Ισως αυτός είναι ενας ακόμα λόγος για να μην ταυτιστούν με την Κάντυ.
Θέλω να πω πως όταν ήμουν στο λύκειο (ναι είναι πάνω απο 25 χρόνια πριν) οι περισσότεροι στην τάξη μου δουλευαμε τα καλοκαίρια και στα σχέδιά μας ήταν επίκεντρο τι δουλειά θα κάνουμε μετά. Τώρα (και πολύ πριν την κρίση) αν ρωτήσεις τα 16χρονα για τα πλάνα τους, θα μιλήσουν για σπουδές. Δεν είμαι σιγουρη οτι σκέφτονται την επαγγελματική τους αποκατάσταση που την τοποθετούν καμιά 15ρια χρόνια μετά.

Μπα μονο ως προς το πονηρο μεγαλωνουν γρηγορα και ως προς τον καλλοπισμο, καλε ξεφτέρια μεικ απ, νυχια, μαλλια πως ξερουν και όλα στην τριχα εμεις καμια σχεση

Ακριβώς έτσι είναι αρκετά κορίτσια στην ηλικία μου ακόμη και μετά από τέσσερα χρόνια. Ειδικά φέτος το ημιμόνιμο έπεσε σύννεφο  . Δεν βάφω τα νύχια μου, αλλά μ'αρέσει να τα βλέπω βαμμένα σε άλλους, πάντως ακόμη και κορίτσια γυμνασίου τα έκαναν...
 
Θα συμφωνήσω με όλα όσα είπατε, φανταστείτε ότι τα κορίτσια από πρώτη γυμνασίου είναι ξεπεταγμένα και ψωνισμένα, βολτάρουν, ξενυχτάνε μέχρι αργά και έχουν και σχέσεις ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να νομίζουν.
 
Τη δεκαετία του '70 και του '80 όταν μεγαλώσατε εσείς ήταν πολύ πιο αθώα και γνήσια τα πράγματα όπως είπατε..
 
Όταν πρωτοείδα την Κάντυ ήμουν πέμπτη δημοτικού, μου την έδειξε η θεία μου που την έβλεπε μικρή, μιλάμε είχα ξετρελαθεί!! Θυμάμαι πώς περίμενα κάθε Παρασκευή απόγευμα αφού γυρνούσα από μάθημα ζωγραφικής να τη δω στο λάπτοπ!! Λίγο με ενοχλούσε βέβαια που η εικόνα χαλούσε σε κάποια σημεία, αλλά δεν πτοήθηκα και είδα και τα 115 επεισόδια!!! Επειδή αναφερθήκατε στα παλιά σκίτσα, εμένα προσωπικά δεν με χάλασε, ίσα ίσα που μ'άρεσαν κιόλας! Δεν ξεκολλούσα από την οθόνη και περνούσε η ώρα χωρίς να το καταλάβω..αχ τι ωραία!

Μίμι χαίρομαι πολύ που αρέσει στην μεγάλη σου κόρη! Της έδειξες τον ίσιο δρόμο , την μικρή την κατάφερες τελικά;

Star μπράβο και στη δική σου!

Bravo elli , κρατήσου παιδί όσο περισσότερο μπορείς ! Θα ανταμοιφθεις στο μέλλον! Μπράβο στην καντυ που δείχνει τον ίσιο δρόμο, έχουμε και καραντίνα οπότε είναι αγχολυτικη σιγουρα, το απέδειξε εμπράκτως πλέον.

Εlli μου και η μικρή την είδε και είναι Αλμπερτική παρακαλώ, η μεγάλη Τερρυκή! Ούτε εκεί ταιριάζουν

Μα Αλμπερτ; Ούτε καν Άντονυ;
Εμένα η μικρή μου αδερφή είναι Τερρυκια ευτυχώς, αν και δεν ασχολείται με Κάντυ, παρόλο που μικρή την έβλεπε μαζί μου. Τώρα με πειραζει που έχω κόλλημα με Τερρυ αλλά δεν της δίνω σημασία Αχχχ...μεγάλος έρωτας ο Τερρούκος!!!

Ο Αντονυ είναι της μαμας, δεν τον πειράζουν!!! Η οικογένεια της Μιμις, τα έχει μοιράσει ωραιότατα για να είναι όλες ευχαριστημένες και να μην τσακώνονται! Έχουν σύστημα, τα κορίτσια

ariel έγραψε:Ο Αντονυ είναι της μαμας, δεν τον πειράζουν!!! Η οικογένεια της Μιμις, τα έχει μοιράσει ωραιότατα για να είναι όλες ευχαριστημένες και να μην τσακώνονται! Έχουν σύστημα, τα κορίτσια

χα χα

εννοείται τι μας περάσατε; Είναι Αλμπερτική γιατί θεωρεί οτι ο Άντονυ κάπως έτσι θα ήταν εαν ζούσε και μεγάλωνε, στην αρχή ήταν Αντονυκιά!Έχει πέσει μελέτη όπως βλέπετε Η μεγάλη πάλι Τέρρυ και ξερό ψωμί.

ΜΙΜΙ έγραψε:εννοείται τι μας περάσατε; Είναι Αλμπερτική γιατί θεωρεί οτι ο Άντονυ κάπως έτσι θα ήταν εαν ζούσε και μεγάλωνε, στην αρχή ήταν Αντονυκιά!Έχει πέσει μελέτη όπως βλέπετε Η μεγάλη πάλι Τέρρυ και ξερό ψωμί.

Έχει ένα δίκιο μικρή με το μέρος της βεβαιως

Μα τουλάχιστον οι μισές Αλμπερτικες τον προτιμούν γιατί είναι φτυστός ο Αντονυ!! Μισές δουλειές κορίτσια....