TGF LOVE TIME
Πρόσφατα Θέματα
Σχόλια για το "The excursion"
+5
libra
nuitetoile21
nansecrets
ariel
marilou
9 απαντήσεις
Σελίδα 6 από 10
Σελίδα 6 από 10 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Ψήνεται είπες!!!! Αρα θα έχουμε κεφαλαιάκι σύντομα!!!
ariel- Terry Total Freak
- Αριθμός μηνυμάτων : 16946
Points : 27394
Ημερομηνία εγγραφής : 06/11/2010
Ηλικία : 51
Τόπος : Gyth Argen
Χιούμορ : think so??
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Τέλεια!!!!!
Περιμένουμε πως και πως!!!
Περιμένουμε πως και πως!!!
souka- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8402
Points : 13911
Ημερομηνία εγγραφής : 27/04/2011
Ηλικία : 42
Χιούμορ : Όλων των ειδών!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Άντε πιααααα! Το έστειλα!!!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Και πάω να το ξαναδιαβάσω!!!!!!!!!
Κορίτσια, είναι υπέροχο το νέο κεφάλαιο!!!!!
Κορίτσια, είναι υπέροχο το νέο κεφάλαιο!!!!!
ariel- Terry Total Freak
- Αριθμός μηνυμάτων : 16946
Points : 27394
Ημερομηνία εγγραφής : 06/11/2010
Ηλικία : 51
Τόπος : Gyth Argen
Χιούμορ : think so??
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Αριέλ μου το μόνο σημείο που μένει να δεις είναι τα κουμπάκια... αν με καταλαβαίνεις.......
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Οχι μόνο σε κατάλαβα, αλλά έχω πέσει και στα πατώματα!!!!!!
Να σου πω... το θεωρώ σαν προσωπικό δωράκι αυτό το στιγμιότυπο... μου πραγματοποίησες ευχή!!!!!
Να σου πω... το θεωρώ σαν προσωπικό δωράκι αυτό το στιγμιότυπο... μου πραγματοποίησες ευχή!!!!!
ariel- Terry Total Freak
- Αριθμός μηνυμάτων : 16946
Points : 27394
Ημερομηνία εγγραφής : 06/11/2010
Ηλικία : 51
Τόπος : Gyth Argen
Χιούμορ : think so??
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Όχι μόνο δική σου ευχή.....!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Και τώρα κυρίες μου ξεκινάει το "Περσικό Χαλί" ...μόνο δώστε μου λίγο χρόνο μέχρι να συνέλθω....
- Σπόιλερ:
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
πόσο όμορφο, πόσο τρυφερό, πόσο ρομαντικό!!! απίστευτο κεφάλαιο!!!! δεν ξέρω τι να πω... αλλά όλη αυτή η οικειότητα ήταν τόσο γλυκιά, τόσο αγαπησιάρικη!!!
μπράβο μαριλού... άξιζε πραγματικά η αναμονή
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Λίμπρα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ...
Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα γιατί είχα πάρα πολύ καιρό να γράψω...
Και φυσικά το καλύτερο το αφήνω για το τέλος.......................
Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα γιατί είχα πάρα πολύ καιρό να γράψω...
Και φυσικά το καλύτερο το αφήνω για το τέλος.......................
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
marilou καθόλου δεν μας απογοήτευσες...
άξιζε το περίμενε τέτοιο κεφαλαιάκι!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
“Hasn’t she come back???”
Ποιος καλέ ? Και από που να γυρίσει ...? δεν κατάλαβα...αστην εκεί που είναι τι σκάς ???
“No Patty…” Annie answered without being able to cover her anxiety.
“But, I thought she had told you that she’d come back early…”
“Y…y…yes, but… I don’t know. Outside it’s really cold and dark and if something happens, I’ll be responsible… I won’t forgive myself… I should never…”
Ναι Άννυ μου ξαφνικά σε έπιασε ο πόνος εσένα...τότε που έφυγες απ'το ορφανοτροφείο διότι τάχα μου ήθελες κι εσύ μια οικογένεια όπως όοοοολος ο κόσμος και το κορίτσι μας έτρεχε σε λόγκους και λαγκάδια, στις πεδιάδες και στα χωραφάκια μέσα στη βροχη τότε δεν σε ένοιαζε εεε ??? Ευτυχώς μας έσωσε ο πρίγκιπας...κολλήσαμε μετά...που μυαλό για την Άννυ...
“Annie! Calm! Please… I’m sure she is ok…” said Patty and hugged her anxious friend with affection trying to comfort her.
Έτσι Πάττυ δυναμικά κορίτσι μου ...με θάρρος μην το βάζεις κάτω...θα γυρίσει το κορίτσι απ'το μέτωπο μη μου ανησυχείς !!!
Patty knew that she had to be strong enough even if she was anxious too… Deep inside her she could feel that Terry could protect her friend, if something went wrong… But she really didn’t want to think like that…
Ρε κορίτσια...τι σκάτε ?? είναι ο άντρας ο σωστός κοντά της...γιατί κάνετε έτσι ??? Αλλο να χανόταν με τον Νηλ...εκεί κι εγώ θα ανησυχούσα
At the same time deep inside a forest things seemed to be a little worse… The heavy rain was the only thing that someone could hear. It was like the sky had widely opened, turning the peaceful, sunny atmosphere into a dark, wild, forgotten place…
Γουστάρω σκηνικό...με βάζει κατευθείαν στο μουντ ...ξέρω τι να περιμένω....έτσι...έτσι...
“Terry… we are walking about an hour… Are you sure we are going the right way?” Candy’s voice made him suffer a little more.
Έλα τώρα κι εσύ μωρέ μιά ώρα...περπάτα εκεί πέρα, άλλωστε η κίνηση κάνει καλό...επειδή βρέχει τώρα κι εσύ, φέρσου όπως ο Τζιν Κέλυ κι εσύ...
Terry was feeling guilty for everything… He sure didn’t know the way back, he just wanted to a find a shelter away of those trees, which could be proved dangerous in such an occasion… Terry’s voice couldn’t really come out. The only thing he wanted was to protect her, but at that moment he seemed so small in this wild burst of nature that he couldn’t avoid being angry with himself…
Έλα ρε αγόρι μου τώρα κι εσύ γιατί αυτομαστιγώνεσαι ?? δεν έκανες τίποτα κακό...καλό στην ανθρωπότητα που αγωνιά έκανες...
Their clothes seemed to be even wetter than when they were in the lake… Both of them were tired…
Πολύ ενδιαφέρον αυτό...πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό, τέτοια θέλω να διαβάζω...έτσι...έτσι...
Their little picnic seemed to have been ruined and everything he had imagined was far gone…
Δεν με ενδιαφέρει αυτό ! Μαριλού μη ξεφεύγεις απ'το θέμα σου λέω !!!
“Terry I’m talking to you!” Candy insisted a little angrily this time. She was feeling really exhausted and the sound of the rain was making her head ache…
Έεεεεεεεεεειιιιιιιιιι...κύριε Γκράντσεστερ...δούκα , τσαπρρρρρρρρρ....το κορίτσι ρε σου μιλάει δεν ακούς ???
“Do you have to?” Terry’s abrupt voice made her freeze. He had stopped walking and was looking right into her eyes with a look that she couldn’t understand.
Terry felt again like an idiot. What was he doing? He didn’t want to speak like that… Was it the rain or had she tears in her eyes?
Όχι ένιωσες ...Είσαι ηλίθιος ! Τι το αποπέρνεις το κορίτσι ρε ???!!! Άντε μην μπω μέσα στο στόρυ και σε φέρω σβούρες !!! Εκείνη φτάιει που την τραβολογούσες στα κατσάβραχα εεεε ????
ΠΟΥ ΠΑΣ ΜΩΡΉΗΗΗΗΗΗΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΆΠΑ !!! (όχι λάθος αυτό είναι από ταινία) Που πας καλέ ??? Γύρνα πίσω, δεν το θελε το παιδί , πάνω στα νεύρα του το πε...Γύρνα πίσωωωωωωωωωωω, Κάντυ γύρνα πίσω μη φεύγεις θα φαρμακωθώωωωωωωωωωωωω........!!!!!!!!!!!!!!!
“Forgive me… Please…” Terry was apologizing as he was following her. “ I do not know the way back... It is too foggy... I’m trying to find a shelter or something… I don’t think we can win anything by not walking… Can you please stop running?” he was saying as he was running after her but she wouldn’t listen.
Terry started running faster. The thick veil of fog was making him afraid that he may loose her… He had to catch her immediately.
“What do you think you are doing!” he started shouting when he finally grabbed her arm. “Do you want me to lose you from my sight?? Would this help somehow? What are you thinking?!” Terry was mad at her.
Κάποιος κάποτε είπε "I'm mad at you because i love you" κι ύστερα έφαγε τα μούτρα του...πες το κι εσύ, τι έχεις να χάσεις...απ'το να της φωνάζεις δεν καταφέρνεις τίποτα...
“Leave me!” Candy was shouting. “I can’t even talk to you when you’re upset! You know you are not the only one who’s tired here! I don’t feel good either!”
Αααααα για άκου να σου πω ξανθιά φακιδομούρα , είσαι χαμένη με ένα Θεό στο δάσος και ζητάς και τα ρέστα ??!!! Άντε χαμήλωσε τον τόνο της φωνής εκεί πέρα, που με χεις φτάσει στα όρια μου...και κάντου τα γλυκά μάτια να τελειώνουμε επιτέλους !! ΑΜΆΝ !!!
“I know! And this is what is killing me!” Terry continued holding her tight. “This is why I’m nervous! I only wanted this to be perfect and it’s not! I planned all this! Can’t you understand?”
Κράτα την εκεί αγόρι μου μη σου φύγει...και επιτέλους πάψε κι εσύ να κατηγορείς τον εαυτό σου πια ! Δεν βοηθάει η απαισιοδοξία τέτοιες ώρες...!!! Οφού ...τα νεύρα μου κρόσια !!!
“Arguing with me won’t help though!” Candy insisted. “My head is numb! I can’t stand the rain any more…” she was so tired of yelling...
Τα νεύρα μου κρόσια είπα !! Δεν αντέχω...Έλα μωρε μια κουβέντα είπε κι εσύ το παιδί πάνω στα νεύρα του, αμέσως κι εσύ το παρεξήγησες...Ανασες...Ανάσες...θα πάρει πολύ ώρα όλο αυτό...μέχρι να φτάσουμε στο κυρίως θέμα ...έχουμε ακόμα...
“I said I’m sorry…” Terry hugged her “Forgive me… Please… Running away won’t help either… We have to stay united…” he whispered to her ear, as she was letting herself into his armful.
Πες τα Χρυσόστομε !!! Κι όχι μόνο...Φτου και δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα, ολο ξεχνάω πως βρίσκομαι στον παιδικό σταθμό !!!
Terry could feel how exhausted she was. It was the first time she would hug him so tight. They were both tired by walking... The rain was getting heavier while some thunders would light the dark sky. Their shoes had been covered with mud and their wet clothes could no longer protect them…
Πολύ ενδιαφέρον αυτό...πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό...ναι...ναι...
As Terry was holding her in his arms he unconsciously turned his head to the left and realized that some meters away there was something like a rock with less trees around. During the last hours, the only thing he was seeing was trees! Maybe there was something there… Maybe it was the end of that endless forest… Or the beginning? It didn’t matter. They had to go and see.
Έλα βρέθηκε καταφύγιο ???
Καλέ το χάνουμε το κορίτσι ...Ααααχχχχ αααχχχ κάντε κάτι ...κάντε κάτι...
Terry froze when he realized that she was trembling… He quickly touched her forehead. Candy was burning with fever… Without much thought he lifted her up in his arms and started running as fast as he could…
Τρέχα αγόρι μου τρέχα ...γίνε Σουπερμαν κάτι δεν ξέρω...πάντως τρέχα και σώσε την !
“Annie! Annie! I have good news!”
Τι ? Ποιος ? Τι έγινε ? Τι ? Κόπηκε η προηγούμενη σκήνη...το σήμα τι ???
“What’s going on Patty? Did she come back?” Annie asked anxiously Patty who was running panted at her.
Ποοοοοοοοοοοοοοοο...πάλι αυτές ??? Αμαν βρε κορίτσι μου, γιατί ξεφεύγεις όλο απ'το θέμα ??!!
“N…no… They aren’t so good news…” replied Patty disappointed.
“So… What???”
Θα τα μάθουμε τα νέα αυρίο...'οχι σήμερα άυριο με τη βοήθεια του Ύψιστου !
“Sister Grey won’t check the rooms tonight! She’ll go to the church to attend the vigil and pray! So, she will not notice that Candy isn’t here and tomorrow we can go look for her.”
Κι είχα μια ανησυχία, κάτι με έξυνε...δεν μπορούσα να κοιμηθώ, αναρωτιόμουν , αυτή η αδελφή θα τα ελέγχξει τα δωμάτια ή όχι...όσο να πεις ανησυχούσα η κακομοίρα...
“But we don’t know where she might be…” Annie said disappointed.
“No problem!” Patty smiled. “I talked with Muk -you know, the cooker’s son, who is also friend with Terry, and…”
Όταν σου λεει η Πάττυ 'νο προμπλεμ' τότε "δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς "
“What?!” Annie asked with impatience.
“He told me not to be anxious about them, since he knows where Terry wanted to go with Candy and he’ll go look for them tomorrow”, explained Patty.
“TOMORROW?!? We’ll let them stay out all night with this heavy rain?”
Αμάν αυτή η Αννυ ρε παιδί μου τα παίρνει όλα πολύ σοβαρά τι άνθρωπος είναι δεν καταλαβαίνω...ναι Χρισταινή μου αύριο...Αμα βγούμε τώρα και ψάχνουμε δεν κατάλαβα τι θα κερδίσουμε είναι και αργά...θα χαλάσει και το μαλλί ...δεν με λυπάσαι μόλις τώρα βγήκα απ'το ντους...
“I hope so…” whispered Annie and walked towards the window. “I hope… so”
Ετσι...έτσι...η ελπίδα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
Ποιος καλέ ? Και από που να γυρίσει ...? δεν κατάλαβα...αστην εκεί που είναι τι σκάς ???
“No Patty…” Annie answered without being able to cover her anxiety.
“But, I thought she had told you that she’d come back early…”
“Y…y…yes, but… I don’t know. Outside it’s really cold and dark and if something happens, I’ll be responsible… I won’t forgive myself… I should never…”
Ναι Άννυ μου ξαφνικά σε έπιασε ο πόνος εσένα...τότε που έφυγες απ'το ορφανοτροφείο διότι τάχα μου ήθελες κι εσύ μια οικογένεια όπως όοοοολος ο κόσμος και το κορίτσι μας έτρεχε σε λόγκους και λαγκάδια, στις πεδιάδες και στα χωραφάκια μέσα στη βροχη τότε δεν σε ένοιαζε εεε ??? Ευτυχώς μας έσωσε ο πρίγκιπας...κολλήσαμε μετά...που μυαλό για την Άννυ...
“Annie! Calm! Please… I’m sure she is ok…” said Patty and hugged her anxious friend with affection trying to comfort her.
Έτσι Πάττυ δυναμικά κορίτσι μου ...με θάρρος μην το βάζεις κάτω...θα γυρίσει το κορίτσι απ'το μέτωπο μη μου ανησυχείς !!!
Patty knew that she had to be strong enough even if she was anxious too… Deep inside her she could feel that Terry could protect her friend, if something went wrong… But she really didn’t want to think like that…
Ρε κορίτσια...τι σκάτε ?? είναι ο άντρας ο σωστός κοντά της...γιατί κάνετε έτσι ??? Αλλο να χανόταν με τον Νηλ...εκεί κι εγώ θα ανησυχούσα
At the same time deep inside a forest things seemed to be a little worse… The heavy rain was the only thing that someone could hear. It was like the sky had widely opened, turning the peaceful, sunny atmosphere into a dark, wild, forgotten place…
Γουστάρω σκηνικό...με βάζει κατευθείαν στο μουντ ...ξέρω τι να περιμένω....έτσι...έτσι...
“Terry… we are walking about an hour… Are you sure we are going the right way?” Candy’s voice made him suffer a little more.
Έλα τώρα κι εσύ μωρέ μιά ώρα...περπάτα εκεί πέρα, άλλωστε η κίνηση κάνει καλό...επειδή βρέχει τώρα κι εσύ, φέρσου όπως ο Τζιν Κέλυ κι εσύ...
Terry was feeling guilty for everything… He sure didn’t know the way back, he just wanted to a find a shelter away of those trees, which could be proved dangerous in such an occasion… Terry’s voice couldn’t really come out. The only thing he wanted was to protect her, but at that moment he seemed so small in this wild burst of nature that he couldn’t avoid being angry with himself…
Έλα ρε αγόρι μου τώρα κι εσύ γιατί αυτομαστιγώνεσαι ?? δεν έκανες τίποτα κακό...καλό στην ανθρωπότητα που αγωνιά έκανες...
Their clothes seemed to be even wetter than when they were in the lake… Both of them were tired…
Πολύ ενδιαφέρον αυτό...πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό, τέτοια θέλω να διαβάζω...έτσι...έτσι...
Their little picnic seemed to have been ruined and everything he had imagined was far gone…
Δεν με ενδιαφέρει αυτό ! Μαριλού μη ξεφεύγεις απ'το θέμα σου λέω !!!
“Terry I’m talking to you!” Candy insisted a little angrily this time. She was feeling really exhausted and the sound of the rain was making her head ache…
Έεεεεεεεεεειιιιιιιιιι...κύριε Γκράντσεστερ...δούκα , τσαπρρρρρρρρρ....το κορίτσι ρε σου μιλάει δεν ακούς ???
“Do you have to?” Terry’s abrupt voice made her freeze. He had stopped walking and was looking right into her eyes with a look that she couldn’t understand.
Terry felt again like an idiot. What was he doing? He didn’t want to speak like that… Was it the rain or had she tears in her eyes?
Όχι ένιωσες ...Είσαι ηλίθιος ! Τι το αποπέρνεις το κορίτσι ρε ???!!! Άντε μην μπω μέσα στο στόρυ και σε φέρω σβούρες !!! Εκείνη φτάιει που την τραβολογούσες στα κατσάβραχα εεεε ????
- Σπόιλερ:
- Αλλο τώρα αν ήθελες να την ξεμοναχιάσεις...κάτι που περιμένω καρτερικά να κάνεις , εκεί συγχωρείσαι...
ΠΟΥ ΠΑΣ ΜΩΡΉΗΗΗΗΗΗΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΆΠΑ !!! (όχι λάθος αυτό είναι από ταινία) Που πας καλέ ??? Γύρνα πίσω, δεν το θελε το παιδί , πάνω στα νεύρα του το πε...Γύρνα πίσωωωωωωωωωωω, Κάντυ γύρνα πίσω μη φεύγεις θα φαρμακωθώωωωωωωωωωωωω........!!!!!!!!!!!!!!!
“Forgive me… Please…” Terry was apologizing as he was following her. “ I do not know the way back... It is too foggy... I’m trying to find a shelter or something… I don’t think we can win anything by not walking… Can you please stop running?” he was saying as he was running after her but she wouldn’t listen.
- Σπόιλερ:
- Κι επιτέλους πάψε ν' αυτοτιμωρείσαι
που δεν μπόρεσες να είσαι αυτό που ήθελε
μην ξεχνάς πολύ καλύτερός της είσαι
πάψε πια ν' απολογείσαι για ό,τι γίνεται
Κι επιτέλους πίστεψε στον εαυτό σου
Άκου με για το καλό σου ζήσε όπως θες
Θα βρεθεί άλλη ν' αγαπάει αυτό που είσαι
Πάψε πια να προσποιείσαι πως για όλα φταις
Terry started running faster. The thick veil of fog was making him afraid that he may loose her… He had to catch her immediately.
“What do you think you are doing!” he started shouting when he finally grabbed her arm. “Do you want me to lose you from my sight?? Would this help somehow? What are you thinking?!” Terry was mad at her.
Κάποιος κάποτε είπε "I'm mad at you because i love you" κι ύστερα έφαγε τα μούτρα του...πες το κι εσύ, τι έχεις να χάσεις...απ'το να της φωνάζεις δεν καταφέρνεις τίποτα...
“Leave me!” Candy was shouting. “I can’t even talk to you when you’re upset! You know you are not the only one who’s tired here! I don’t feel good either!”
Αααααα για άκου να σου πω ξανθιά φακιδομούρα , είσαι χαμένη με ένα Θεό στο δάσος και ζητάς και τα ρέστα ??!!! Άντε χαμήλωσε τον τόνο της φωνής εκεί πέρα, που με χεις φτάσει στα όρια μου...και κάντου τα γλυκά μάτια να τελειώνουμε επιτέλους !! ΑΜΆΝ !!!
“I know! And this is what is killing me!” Terry continued holding her tight. “This is why I’m nervous! I only wanted this to be perfect and it’s not! I planned all this! Can’t you understand?”
Κράτα την εκεί αγόρι μου μη σου φύγει...και επιτέλους πάψε κι εσύ να κατηγορείς τον εαυτό σου πια ! Δεν βοηθάει η απαισιοδοξία τέτοιες ώρες...!!! Οφού ...τα νεύρα μου κρόσια !!!
“Arguing with me won’t help though!” Candy insisted. “My head is numb! I can’t stand the rain any more…” she was so tired of yelling...
Τα νεύρα μου κρόσια είπα !! Δεν αντέχω...Έλα μωρε μια κουβέντα είπε κι εσύ το παιδί πάνω στα νεύρα του, αμέσως κι εσύ το παρεξήγησες...Ανασες...Ανάσες...θα πάρει πολύ ώρα όλο αυτό...μέχρι να φτάσουμε στο κυρίως θέμα ...έχουμε ακόμα...
“I said I’m sorry…” Terry hugged her “Forgive me… Please… Running away won’t help either… We have to stay united…” he whispered to her ear, as she was letting herself into his armful.
Πες τα Χρυσόστομε !!! Κι όχι μόνο...Φτου και δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα, ολο ξεχνάω πως βρίσκομαι στον παιδικό σταθμό !!!
Terry could feel how exhausted she was. It was the first time she would hug him so tight. They were both tired by walking... The rain was getting heavier while some thunders would light the dark sky. Their shoes had been covered with mud and their wet clothes could no longer protect them…
Πολύ ενδιαφέρον αυτό...πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό...ναι...ναι...
As Terry was holding her in his arms he unconsciously turned his head to the left and realized that some meters away there was something like a rock with less trees around. During the last hours, the only thing he was seeing was trees! Maybe there was something there… Maybe it was the end of that endless forest… Or the beginning? It didn’t matter. They had to go and see.
Έλα βρέθηκε καταφύγιο ???
- Σπόιλερ:
- λέγε τωρα εκεί θα γίνει το όργιο ???? λεγε Χριστιανή μου και με έσκασες !!!
Καλέ το χάνουμε το κορίτσι ...Ααααχχχχ αααχχχ κάντε κάτι ...κάντε κάτι...
Terry froze when he realized that she was trembling… He quickly touched her forehead. Candy was burning with fever… Without much thought he lifted her up in his arms and started running as fast as he could…
Τρέχα αγόρι μου τρέχα ...γίνε Σουπερμαν κάτι δεν ξέρω...πάντως τρέχα και σώσε την !
- Σπόιλερ:
- Ξέρεις εσύ...
“Annie! Annie! I have good news!”
Τι ? Ποιος ? Τι έγινε ? Τι ? Κόπηκε η προηγούμενη σκήνη...το σήμα τι ???
“What’s going on Patty? Did she come back?” Annie asked anxiously Patty who was running panted at her.
Ποοοοοοοοοοοοοοοο...πάλι αυτές ??? Αμαν βρε κορίτσι μου, γιατί ξεφεύγεις όλο απ'το θέμα ??!!
“N…no… They aren’t so good news…” replied Patty disappointed.
“So… What???”
Θα τα μάθουμε τα νέα αυρίο...'οχι σήμερα άυριο με τη βοήθεια του Ύψιστου !
“Sister Grey won’t check the rooms tonight! She’ll go to the church to attend the vigil and pray! So, she will not notice that Candy isn’t here and tomorrow we can go look for her.”
Κι είχα μια ανησυχία, κάτι με έξυνε...δεν μπορούσα να κοιμηθώ, αναρωτιόμουν , αυτή η αδελφή θα τα ελέγχξει τα δωμάτια ή όχι...όσο να πεις ανησυχούσα η κακομοίρα...
“But we don’t know where she might be…” Annie said disappointed.
“No problem!” Patty smiled. “I talked with Muk -you know, the cooker’s son, who is also friend with Terry, and…”
Όταν σου λεει η Πάττυ 'νο προμπλεμ' τότε "δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς "
“What?!” Annie asked with impatience.
“He told me not to be anxious about them, since he knows where Terry wanted to go with Candy and he’ll go look for them tomorrow”, explained Patty.
“TOMORROW?!? We’ll let them stay out all night with this heavy rain?”
Αμάν αυτή η Αννυ ρε παιδί μου τα παίρνει όλα πολύ σοβαρά τι άνθρωπος είναι δεν καταλαβαίνω...ναι Χρισταινή μου αύριο...Αμα βγούμε τώρα και ψάχνουμε δεν κατάλαβα τι θα κερδίσουμε είναι και αργά...θα χαλάσει και το μαλλί ...δεν με λυπάσαι μόλις τώρα βγήκα απ'το ντους...
- Σπόιλερ:
- Ασε που δεν θα γίνει και το 'μυστήριο'.αυτό που το πας ?
“I hope so…” whispered Annie and walked towards the window. “I hope… so”
Ετσι...έτσι...η ελπίδα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
“At such a time this is quite good…” Terry thought when he noticed a hollow between the rocks.
Soon they were safe from the rain. Terry let Candy slowly on a safe corner and quickly kneeled next to her…
Ωραία ...επανήλθαμε στο θέμα μας βλέπω...καιρός ήταν !
“Thank you…” she murmured opening her eyes. “Where are we?…”
“We are safe. How do you feel?” Terry asked anxiously, holding her hand.
“It’s cold…” Candy managed to say with a shaking voice while trying to rise.
Μπλα...μπλα...μπλα...μπλα....καμιά φορά αυτοί οι επικοδομιτικοί διάλογοι καταντανε τόσο κουραστικοί
“Do not rise...” he interrupted her while millions of thoughts were crossing his mind.
“I have to warm her…” he thought and started taking off her muddy boots.
Τέρρυ δεν αντέχω άλλο με γκάστρωσες !!! Δεν μπορώ , δεν έχω άλλες αντοχές, άλλο ψυχικό σθένος ! Εσύ σκέφτεσαι κι εγώ βράζω στο ζουμί μου !!!
“Terry…”
Σουτ...εσύ ! Μη μιλάς !
Αυτό λέω κι εγώ, αμα ξεκίνησες απ'τα πόδια μας βλέπω να ξημερονώμαστε ...πφφφ
His reaction made her smile a little no matter how ill she was. How different he was at that moment than before. How caring and protective he could be…
ωωωχχχχχχχχ...αρχίσανε οι παρενέργιες...
Terry went on like this for a while. Then he took her hands in his and brought them close to his mouth so that he could warm them with his breath...
Ωωωωωχχχχχχχχχ περισσότερες παρενέργιες .....
Candy was speechless watching him. She couldn't remember the last time she had felt so much love... Terry's breath had warm not only her hands but her soul as well... It was so sad that her body couldn't obey... She wouldn't stop shivering...
Δεν είμαι καλά...δεν είμαι καλά...καθόλου καλά δεν είμαι λέω....
"My love..." he was thinking "What else can I do..."
Τώρα τώρα τα βγάζω όλα στη φόρα....
“I’ll go out…”
Μην το κουνήσεις από δω...σε έφαξα !
“No way” Candy interrupted him. “You do not go out there”
Ααααα...είπα κι εγώ !
Terry, who wouldn’t wait such an answer, was quite surprised. “But I’ll also have to bring some wood to light a fire…”
“Wood? You mean wet wood…”
“Alright I have to try…”
Αμάν βρε Τέρρυ, δεν θέλουμε φωτιά !! έλεος πια !!!
“How could I leave when she is asking me like that…” Terry thought.
Το κορίτσι σε θέλει κοντά του ! Τι θες τώρα ??!! Αμάν πια , στο πρώτο μέρος είχαμε την φακιδομούρα , τώρα έχουμε τον Θεό...είστε και οι δυο σας ...Αμάν πια !!!
“It seems you can’t stay a minute without me” he teased her
Είναι και μετριόφρων το παιδι δεν λέω...
“But I’ll have to go out, at least later, to look for…”
Έρε κόλλησε η βελόνα...έλεος ξανά !!!
“You said that we have to stay together, didn’t you?” Candy interrupted him.
“Oh my God, freckles! You do not forget anything, do you?” he smiled and turned around his face to let her change.
Κάνεις δεν τα βάζει με την φακιδομούρα Ταρζαν που έχει μνήμη ελέφαντα ! Όριστε μας !
Candy was feeling strange enough to change in the same place with him, but her cold, wet clothes were making her suffer.
“Terry?” she started with a shaking voice.
“What?”
“Can you please help me with the buttons?”
Επιτέλους ...φτάσαμε στο κυρίως θέμα...μίσο να μπω στο κατάλληλο μουντ !
Όχι που δεν θα το σκεφτόσουνα
The first button wasn’t that difficult for him to open… But as Candy’s back was slowly being uncovered, his fingers would start trembling in a way he could never imagine… Every little button seemed to play with him… He could swear that the final button would never open… As he was moving on, Candy could feel his shaking breath caressing her spine. Despite the cold, she didn’t want him to finish soon…
Είναι πολλά ακόμα αυτά τα κουμπιά ??!! Δεν αντέχω άλλο κουράστηκα...
When he was finally done he quickly walked towards the opening of that little cave to take some fresh air…
Κι εγώ είμαι έτοιμη να ανοίξω την μπαλκονοπόρτα αλλά θα ξυλιάσω...
Candy took off her dress and her underwear and hurried to cover her body with the blanket. She could feel much better in it... Terry took out his shirt too and sat next to her.
Ωραία...ωραία...καλά όλα αυτά αλλά έχω μια απορία ...
Η κατάσταση βλέπω έχει πάρει άγριες διαστάσεις...
He couldn’t stand it anymore. He felt so responsible for everything. If anything happened to her… No. he could no way stand the idea. He felt so immature at that moment. He scheduled all this… How headless of him to suggest to explore this forest… At that moment, Terry could understand… He could fully comprehend his responsibilities…
Να σου πω βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια...το τραγουδάκι το είπα στο πρώτο μέρος , δεν το επαναλαμβάνω ! Αμαν πια !
“I promise…” he thought “I’ll get you out of this… I’ll protect you… I always will…” and he slowly rose up, so that she wouldn’t understand and disappeared in the rain. He had to rush…
Θα...θα...θα...θα...Θας σας εξαφανίσωμεν...(ωχ κι αυτό από ταινία σορρύ) Μόνο λόγια, λόγια...λόγια...τίποτα σπουδαίο...καλέ άσε τα λόγια και τις υποσχέσεις και προχώρα στις πράξεις...τι είσαι κανας πολιτικός ?!
Καλέ που πας ? Καλέ αυτός έφυγε...
Soon they were safe from the rain. Terry let Candy slowly on a safe corner and quickly kneeled next to her…
Ωραία ...επανήλθαμε στο θέμα μας βλέπω...καιρός ήταν !
“Thank you…” she murmured opening her eyes. “Where are we?…”
“We are safe. How do you feel?” Terry asked anxiously, holding her hand.
“It’s cold…” Candy managed to say with a shaking voice while trying to rise.
Μπλα...μπλα...μπλα...μπλα....καμιά φορά αυτοί οι επικοδομιτικοί διάλογοι καταντανε τόσο κουραστικοί
“Do not rise...” he interrupted her while millions of thoughts were crossing his mind.
“I have to warm her…” he thought and started taking off her muddy boots.
Τέρρυ δεν αντέχω άλλο με γκάστρωσες !!! Δεν μπορώ , δεν έχω άλλες αντοχές, άλλο ψυχικό σθένος ! Εσύ σκέφτεσαι κι εγώ βράζω στο ζουμί μου !!!
“Terry…”
Σουτ...εσύ ! Μη μιλάς !
- Σπόιλερ:
- Άσε το μεγάλο να κάνει παιχνίδι .................
Αυτό λέω κι εγώ, αμα ξεκίνησες απ'τα πόδια μας βλέπω να ξημερονώμαστε ...πφφφ
His reaction made her smile a little no matter how ill she was. How different he was at that moment than before. How caring and protective he could be…
ωωωχχχχχχχχ...αρχίσανε οι παρενέργιες...
Terry went on like this for a while. Then he took her hands in his and brought them close to his mouth so that he could warm them with his breath...
Ωωωωωχχχχχχχχχ περισσότερες παρενέργιες .....
Candy was speechless watching him. She couldn't remember the last time she had felt so much love... Terry's breath had warm not only her hands but her soul as well... It was so sad that her body couldn't obey... She wouldn't stop shivering...
Δεν είμαι καλά...δεν είμαι καλά...καθόλου καλά δεν είμαι λέω....
"My love..." he was thinking "What else can I do..."
- Σπόιλερ:
- Γαμώτο μου... δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα γαμώτο μου !!!
Τώρα τώρα τα βγάζω όλα στη φόρα....
“I’ll go out…”
Μην το κουνήσεις από δω...σε έφαξα !
“No way” Candy interrupted him. “You do not go out there”
Ααααα...είπα κι εγώ !
Terry, who wouldn’t wait such an answer, was quite surprised. “But I’ll also have to bring some wood to light a fire…”
“Wood? You mean wet wood…”
“Alright I have to try…”
Αμάν βρε Τέρρυ, δεν θέλουμε φωτιά !! έλεος πια !!!
- Σπόιλερ:
- Είσαι θερμός εσύ από μόνος σου !
“How could I leave when she is asking me like that…” Terry thought.
Το κορίτσι σε θέλει κοντά του ! Τι θες τώρα ??!! Αμάν πια , στο πρώτο μέρος είχαμε την φακιδομούρα , τώρα έχουμε τον Θεό...είστε και οι δυο σας ...Αμάν πια !!!
“It seems you can’t stay a minute without me” he teased her
Είναι και μετριόφρων το παιδι δεν λέω...
“But I’ll have to go out, at least later, to look for…”
Έρε κόλλησε η βελόνα...έλεος ξανά !!!
“You said that we have to stay together, didn’t you?” Candy interrupted him.
“Oh my God, freckles! You do not forget anything, do you?” he smiled and turned around his face to let her change.
Κάνεις δεν τα βάζει με την φακιδομούρα Ταρζαν που έχει μνήμη ελέφαντα ! Όριστε μας !
Candy was feeling strange enough to change in the same place with him, but her cold, wet clothes were making her suffer.
“Terry?” she started with a shaking voice.
“What?”
“Can you please help me with the buttons?”
Επιτέλους ...φτάσαμε στο κυρίως θέμα...μίσο να μπω στο κατάλληλο μουντ !
- Σπόιλερ:
Όχι που δεν θα το σκεφτόσουνα
The first button wasn’t that difficult for him to open… But as Candy’s back was slowly being uncovered, his fingers would start trembling in a way he could never imagine… Every little button seemed to play with him… He could swear that the final button would never open… As he was moving on, Candy could feel his shaking breath caressing her spine. Despite the cold, she didn’t want him to finish soon…
Είναι πολλά ακόμα αυτά τα κουμπιά ??!! Δεν αντέχω άλλο κουράστηκα...
When he was finally done he quickly walked towards the opening of that little cave to take some fresh air…
Κι εγώ είμαι έτοιμη να ανοίξω την μπαλκονοπόρτα αλλά θα ξυλιάσω...
Candy took off her dress and her underwear and hurried to cover her body with the blanket. She could feel much better in it... Terry took out his shirt too and sat next to her.
Ωραία...ωραία...καλά όλα αυτά αλλά έχω μια απορία ...
- Σπόιλερ:
- Στην κορύφωση πότε θα φτάσουμε ????
- Σπόιλερ:
- Ααααααααααααααααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
https://www.youtube.com/watch?v=NGFToiLtXro
Η κατάσταση βλέπω έχει πάρει άγριες διαστάσεις...
He couldn’t stand it anymore. He felt so responsible for everything. If anything happened to her… No. he could no way stand the idea. He felt so immature at that moment. He scheduled all this… How headless of him to suggest to explore this forest… At that moment, Terry could understand… He could fully comprehend his responsibilities…
Να σου πω βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια...το τραγουδάκι το είπα στο πρώτο μέρος , δεν το επαναλαμβάνω ! Αμαν πια !
“I promise…” he thought “I’ll get you out of this… I’ll protect you… I always will…” and he slowly rose up, so that she wouldn’t understand and disappeared in the rain. He had to rush…
Θα...θα...θα...θα...Θας σας εξαφανίσωμεν...(ωχ κι αυτό από ταινία σορρύ) Μόνο λόγια, λόγια...λόγια...τίποτα σπουδαίο...καλέ άσε τα λόγια και τις υποσχέσεις και προχώρα στις πράξεις...τι είσαι κανας πολιτικός ?!
Καλέ που πας ? Καλέ αυτός έφυγε...
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
προσπερασα τα σχολια της νταλιας γιατι ακομα δεν το διαβασα. θα το διαβασω αποψε ή αυριο. ειμαι και λιγο πτωμα σημερα...
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Not much time had passed when Candy opened her eyes… There was a figure standing in front of her… It was him. He was holding some pieces of wood. The drops of the rain were crossing his half naked body… The handsome man stayed silent, touched the wood on the ground and started cleaning thoroughly an area from the dried leaves and twigs, while gathering them in a corner. Then he started breaking every piece of wood and piling it in different piles due to its thickness. Terry seemed to know well what he was doing. In the center of the cleaned area he piled the leaves and the twigs. When he was done, he started placing carefully around them each single piece of wood in a way that he would finally form a cone.
Δεν περιγράφω άλλο ...και μόνο που φαντάζομαι την εικών , είμαι έτσι...
Candy was lost watching his every move. She even forgot to complain because he had left to bring wood. It seemed like she had focused on him… Even her fever wouldn’t let her miss how charming and mysterious he was as he was lighting the fire…
Μα είναι να παραπονιέσαι με ένα τετοιο υπερθέαμα !!!
When Terry had finish, he rose up to take from his bag a box of matches. He would still carry one even if he had quit smoking.
Είδες τελικά που σε κάτι χρησιμεύει κι αυτό...
His look met hers. She was there, covered with his blanket, still shivering but always looking at him. She seemed so fragile… Terry would do anything for her. His heart was suffering every time he was seeing her trembling…
πάει ....τελείωσα...δεν αντέχω άλλο...το μόνο που μου μένει είναι να καταρρεύσω επιτέλους μπας και ησυχάσω..
“But how…?” Candy asked.
“It’s the way the wood has been set which is working even if it is wet” he explained.
“You seem to know how to light a fire” she whispered and Terry raised his look to her. Candy blushed when she realized what she had just said. Her words seemed to mean so much more. And that was the truth. Terry had for sure lighted a fire to her heart… a fire that would warm her and give her power. Even if her body seemed to give up, her heart was so full of warm emotions, thanks to him.
Έχεις σκεφτεί παιδί μου την πιθανότητα, εκτός απ'την υποκριτική βέβαια, να ασχοληθείς και με την υπαιθρο...ποτέ δεν είναι αργά...
“You too freckles” Terry thought smiling as he was taking care of the fire.
Ανάβεις φωτιές , ανάβεις κι όλα τα καις, κι απ'οπου περάσεις κάνεις καταστροφές...Ανάβεις φωτιές , ανάβεις κι όλα τα καις , εγκλήματα κάνεις και αμαρτίες πολλές...
“Well…” he said “Now it is your turn…” he rose up, took his thrown shirt and ripped a little piece of it.
“Why did you do this?” Candy complained “It was so nice…”
“Nice but useless” Terry added “The most of the day I couldn’t wear it…” he smiled and approached her.
Κρίμα το ρούχο...πάει καλιά του....ποιος ξέρεις τι περιουσία θα είχε...δεν βαριέσαι , να ναι καλά η τσέπη του Ριτσαρντ...
“But…”
Είπαμε Σουτ εσύ ! Ααααα !!!
“Sssh” Terry kneeled next to her. “Lie down” he whispered and slowly let the wet piece of cloth on her forehead.
Αμάν !!!!!!!!!!!!!!! Τι ξαφνικό ήταν αυτό !!!!!!!!!!!!!!!!!
“I…” Candy didn’t really want to lie but when she tried to come to a seated position she found herself in his hug.
Their faces were so close… Terry slowly caressed her cheek with his hand…
Μην τα λες έτσι...με ισοπεδώνεις..................
However neither she would lie down nor he would stand up. They just wanted to stay this way… In the arms of one another… So they did, until Terry found the strength to rise up...
Candy took a sigh… So many emotions had overwhelmed her once again… Every time they were close she was feeling an attraction she had never known before… As she was lying she turned her head to him. Terry could feel her eyes observing him as he was sitting by the fire…
The rain outside was still heavy but that didn’t matter anymore. The fire was so vivid. The atmosphere had turned from a cold, forgotten place to a secure, warm place full of love and caring.
Δεν ξέρω αν το χετε καταλάβει...αλλά είμαστε όλοι μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα...
Candy suddenly felt her eyebrows heavier and slowly closed her eyes… She wasn’t shivering anymore… Before she had even realized it, she had fallen asleep…
Κοιμήσου εσύ παιδί μου...κοιμήσου...δεν τρέχει κάστανο...
It was the first time for him to seeing her sleeping… She was so sweet… Like a little baby who needed care… He loved watching her sleeping so much… Every two minutes he would change the piece of cloth from her forehead and check her fever… Sometimes she may open her eyes to find him sitting next to her… Then she would close them again, feeling secure, while offering him a sweet sleepy smile...
Άχου τα μωλέ ...τα πιτσουνάκια !!!
He many times found himself praying for her, while she was sleeping… Terry never used to pray but at that moment it seemed like it was coming right from his heart…
Έτσι κύριε Γκράντσεστερ...καλό είναι να στεφόμαστε και στα θεία καμιά φορά...δεν βλάπτει...
“Terry…” she once called his name. His eyes opened widely.
Was she calling him in her sleep? Was it the first time? He so much wanted to know…
Άρχισε και το παραλλήλημα του πόθου ή είναι η ιδέα μου ????
He slowly leaned to kiss her forehead, when he realized that her fever was low enough… At that moment Terry felt like the happiest man in the world…
Παναγία μου...θα λιωσω σαν το κεράκι της λαμπρής..........
“That’s my girl!…” he whispered as some tears appeared in his eyes.
Ααααχχχχ όχι μην κλαις...θα κλάψω κι εγώ...όχι...όχι...
Her low fever seemed like an answer to his prayers… Candy was for sure the woman of his life... He once again swore to never leave her… There was a change in him… Terry was feeling more like a man than a boy… A man who just wanted to be always able to protect his only love.
Some hours passed… Terry was so focused on her that he didn’t realized that the fire was about to extinguish… The lack of light made him come back to the reality. He needed more dry leaves but he hadn’t. He shouldn’t let the fire extinguish. The night was still long… He couldn’t stand the idea of her waking up shivering again…
ΚΆΝΤΕ ΚΆΤΙ Η ΦΩΤΙΆ ΣΒΉΝΕΙ ! ΜΗΝ ΑΦΉΣΕΤΕ ΤΗ ΦΩΤΙΆ ΝΑ ΣΒΉΣΕΙ !!! ΚΆΝΤΕ ΚΆΤΙ !!!
δεν πειράζει αγόρι μου...ξέρεις πόσα Σαιξπηρικά βιβλία υπάρχουν στην αγορά ???είπαμε να ναι καλά η τσέπη του Ριτσαρντ...
Then he slowly approached her and lay right next to her.
“Terry…?” Candy opened her eyes.
“Here I am…” he whispered.
Τι να πω...οτί και να πω είναι λίγο...Αααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχ
Terry felt his heart overwhelmed with love and joy… She was sleeping in his hug… If that was a dream then he didn’t want to wake up… He covered her naked arms with the blanket and held her close, the closer he could, as they were falling asleep in the arms of one another…
ειλικρινά μου είναι δύσκολο να σχολιάσω κάτι τόσο όμορφο, μαγικό και ονειρεμένο.... Μαριλού μου τα συγχαρητήρια μου , χιλιά μπράβο για αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ήταν φανταστικό , με όλη τη σημασιά της λέξης !!!!!!!
Δεν περιγράφω άλλο ...και μόνο που φαντάζομαι την εικών , είμαι έτσι...
Candy was lost watching his every move. She even forgot to complain because he had left to bring wood. It seemed like she had focused on him… Even her fever wouldn’t let her miss how charming and mysterious he was as he was lighting the fire…
Μα είναι να παραπονιέσαι με ένα τετοιο υπερθέαμα !!!
When Terry had finish, he rose up to take from his bag a box of matches. He would still carry one even if he had quit smoking.
Είδες τελικά που σε κάτι χρησιμεύει κι αυτό...
His look met hers. She was there, covered with his blanket, still shivering but always looking at him. She seemed so fragile… Terry would do anything for her. His heart was suffering every time he was seeing her trembling…
πάει ....τελείωσα...δεν αντέχω άλλο...το μόνο που μου μένει είναι να καταρρεύσω επιτέλους μπας και ησυχάσω..
- Σπόιλερ:
“But how…?” Candy asked.
“It’s the way the wood has been set which is working even if it is wet” he explained.
“You seem to know how to light a fire” she whispered and Terry raised his look to her. Candy blushed when she realized what she had just said. Her words seemed to mean so much more. And that was the truth. Terry had for sure lighted a fire to her heart… a fire that would warm her and give her power. Even if her body seemed to give up, her heart was so full of warm emotions, thanks to him.
Έχεις σκεφτεί παιδί μου την πιθανότητα, εκτός απ'την υποκριτική βέβαια, να ασχοληθείς και με την υπαιθρο...ποτέ δεν είναι αργά...
“You too freckles” Terry thought smiling as he was taking care of the fire.
Ανάβεις φωτιές , ανάβεις κι όλα τα καις, κι απ'οπου περάσεις κάνεις καταστροφές...Ανάβεις φωτιές , ανάβεις κι όλα τα καις , εγκλήματα κάνεις και αμαρτίες πολλές...
“Well…” he said “Now it is your turn…” he rose up, took his thrown shirt and ripped a little piece of it.
“Why did you do this?” Candy complained “It was so nice…”
“Nice but useless” Terry added “The most of the day I couldn’t wear it…” he smiled and approached her.
Κρίμα το ρούχο...πάει καλιά του....ποιος ξέρεις τι περιουσία θα είχε...δεν βαριέσαι , να ναι καλά η τσέπη του Ριτσαρντ...
“But…”
Είπαμε Σουτ εσύ ! Ααααα !!!
“Sssh” Terry kneeled next to her. “Lie down” he whispered and slowly let the wet piece of cloth on her forehead.
Αμάν !!!!!!!!!!!!!!! Τι ξαφνικό ήταν αυτό !!!!!!!!!!!!!!!!!
“I…” Candy didn’t really want to lie but when she tried to come to a seated position she found herself in his hug.
Their faces were so close… Terry slowly caressed her cheek with his hand…
- Σπόιλερ:
Μην τα λες έτσι...με ισοπεδώνεις..................
However neither she would lie down nor he would stand up. They just wanted to stay this way… In the arms of one another… So they did, until Terry found the strength to rise up...
Candy took a sigh… So many emotions had overwhelmed her once again… Every time they were close she was feeling an attraction she had never known before… As she was lying she turned her head to him. Terry could feel her eyes observing him as he was sitting by the fire…
The rain outside was still heavy but that didn’t matter anymore. The fire was so vivid. The atmosphere had turned from a cold, forgotten place to a secure, warm place full of love and caring.
Δεν ξέρω αν το χετε καταλάβει...αλλά είμαστε όλοι μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα...
Candy suddenly felt her eyebrows heavier and slowly closed her eyes… She wasn’t shivering anymore… Before she had even realized it, she had fallen asleep…
Κοιμήσου εσύ παιδί μου...κοιμήσου...δεν τρέχει κάστανο...
It was the first time for him to seeing her sleeping… She was so sweet… Like a little baby who needed care… He loved watching her sleeping so much… Every two minutes he would change the piece of cloth from her forehead and check her fever… Sometimes she may open her eyes to find him sitting next to her… Then she would close them again, feeling secure, while offering him a sweet sleepy smile...
Άχου τα μωλέ ...τα πιτσουνάκια !!!
He many times found himself praying for her, while she was sleeping… Terry never used to pray but at that moment it seemed like it was coming right from his heart…
Έτσι κύριε Γκράντσεστερ...καλό είναι να στεφόμαστε και στα θεία καμιά φορά...δεν βλάπτει...
“Terry…” she once called his name. His eyes opened widely.
Was she calling him in her sleep? Was it the first time? He so much wanted to know…
Άρχισε και το παραλλήλημα του πόθου ή είναι η ιδέα μου ????
He slowly leaned to kiss her forehead, when he realized that her fever was low enough… At that moment Terry felt like the happiest man in the world…
Παναγία μου...θα λιωσω σαν το κεράκι της λαμπρής..........
“That’s my girl!…” he whispered as some tears appeared in his eyes.
Ααααχχχχ όχι μην κλαις...θα κλάψω κι εγώ...όχι...όχι...
Her low fever seemed like an answer to his prayers… Candy was for sure the woman of his life... He once again swore to never leave her… There was a change in him… Terry was feeling more like a man than a boy… A man who just wanted to be always able to protect his only love.
- Σπόιλερ:
Some hours passed… Terry was so focused on her that he didn’t realized that the fire was about to extinguish… The lack of light made him come back to the reality. He needed more dry leaves but he hadn’t. He shouldn’t let the fire extinguish. The night was still long… He couldn’t stand the idea of her waking up shivering again…
ΚΆΝΤΕ ΚΆΤΙ Η ΦΩΤΙΆ ΣΒΉΝΕΙ ! ΜΗΝ ΑΦΉΣΕΤΕ ΤΗ ΦΩΤΙΆ ΝΑ ΣΒΉΣΕΙ !!! ΚΆΝΤΕ ΚΆΤΙ !!!
- Σπόιλερ:
- (και μετα λενε...τρελή είναι αυτή...τι λεει ???)
δεν πειράζει αγόρι μου...ξέρεις πόσα Σαιξπηρικά βιβλία υπάρχουν στην αγορά ???είπαμε να ναι καλά η τσέπη του Ριτσαρντ...
Then he slowly approached her and lay right next to her.
“Terry…?” Candy opened her eyes.
“Here I am…” he whispered.
Τι να πω...οτί και να πω είναι λίγο...Αααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχ
- Σπόιλερ:
Terry felt his heart overwhelmed with love and joy… She was sleeping in his hug… If that was a dream then he didn’t want to wake up… He covered her naked arms with the blanket and held her close, the closer he could, as they were falling asleep in the arms of one another…
ειλικρινά μου είναι δύσκολο να σχολιάσω κάτι τόσο όμορφο, μαγικό και ονειρεμένο.... Μαριλού μου τα συγχαρητήρια μου , χιλιά μπράβο για αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ήταν φανταστικό , με όλη τη σημασιά της λέξης !!!!!!!
- Σπόιλερ:
- και τώρα δεν είμαι καλά...παω να παρω τηλ. τον Βαγγ !
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Τώρα εγώ από που να ξεκινήσω.........
Είπαμε περσικό αλλά αυτό κοντεύει να πιάσει και Αυστραλία.......
Ντάλια μου σε ευχαριστώ πάρα ΠΑΡΑ πολύ για τα τεράστια σχόλια σου!!! Είναι ένα φικάκι από μόνα τους!!!!
Αν τα πιάσω ένα ένα χαθήκαμε!!!
Χαίρομαι μόνο που σου άρεσε και ελπίζω το τέλος να σου αρέσει ακόμα περισσότερο.....
Ναν ελπίζω όταν το διαβάσεις να είσαι κι εσύ μες τις καρδούλες!
Είπαμε περσικό αλλά αυτό κοντεύει να πιάσει και Αυστραλία.......
Ντάλια μου σε ευχαριστώ πάρα ΠΑΡΑ πολύ για τα τεράστια σχόλια σου!!! Είναι ένα φικάκι από μόνα τους!!!!
Αν τα πιάσω ένα ένα χαθήκαμε!!!
Χαίρομαι μόνο που σου άρεσε και ελπίζω το τέλος να σου αρέσει ακόμα περισσότερο.....
Ναν ελπίζω όταν το διαβάσεις να είσαι κι εσύ μες τις καρδούλες!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
τι υποννοείς ?????????????????
δεν τελειωσε ??????????????
δεν τελειωσε ??????????????
- Σπόιλερ:
- δλδ το οργιο θα γινει στο επομενο επ. ???????????
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Τι, έτσι???
Όχι δεν τελείωσε! Και το "όργιο" το έχω αφήσει για το τέλος!!!
Όχι δεν τελείωσε! Και το "όργιο" το έχω αφήσει για το τέλος!!!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
τέτοια να διαβάζω !!!!!!!!
- Σπόιλερ:
- να σου πω έμενα το δικό μου περιστατικό πότε θα το διαβάσεις ???
με έχεις αφήσει στα κρύα του λουτρού ????
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Όπως θα κατάλαβες τώρα είναι η σειρά σου! Παραπονιάρα!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
marilou11880 έγραψε:Όπως θα κατάλαβες τώρα είναι η σειρά σου! Παραπονιάρα!
Επιτέλους !!! καιρός ήταν !!!
- Σπόιλερ:
- λυπάμαι που θα σας στεναχωρέσω αλλά και η δική μου ιστορία θα ναι σαν την δική σας
ύστερα από πιέσεις της διεύθυνσης πουδεν ξεπερνα τα 16 χρόνια...
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
Ναι!!!!!!! Σακηηηηηηηηηηη!
marilou- Terry
- Αριθμός μηνυμάτων : 1781
Points : 7366
Ημερομηνία εγγραφής : 23/06/2011
Ηλικία : 35
Τόπος : Κάπου μακριά, τερρικά κι ονειρεμένα!
Χιούμορ : Καυστικό τζιιιιζζζζ!!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
marilou11880 έγραψε:Ναι!!!!!!! Σακηηηηηηηηηηη!
- Σπόιλερ:
- Αιντε ....γιατί κυρά μου οι άλλοι άντρες δεν σας αρέσουν ...τι έχει ο Τομ δλδ ???
καλά αν διαβάσεις το κεφ. τότε θα με θυμηθείς, αλήθεια τώρα που το ανέφερα κοιτά την υπογραφή μου και πες μου τι βλέπεις /???
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Απ: Σχόλια για το "The excursion"
marilou11880 έγραψε:Ναι!!!!!!! Σακηηηηηηηηηηη!
- Σπόιλερ:
- Αιντε !!! Κολλημένη τελείως...γιατί κυρά μου τι έχει ο Τομ δλδ ???
Καλά μόλις διαβάσεις το κεφ΄. θα με θυμηθείς...
τώρα που το φερε η κουβέντα για κοίτα την υπογραφή μου και πες μου τι βλέπεις ???
Dalia- Terry Extreme Guru
- Αριθμός μηνυμάτων : 8488
Points : 14854
Ημερομηνία εγγραφής : 07/11/2010
Ηλικία : 35
Τόπος : In a Galaxy far, far away...
Χιούμορ : Well, be my guest!!
Σελίδα 6 από 10 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
Παρόμοια θέματα
» Σχόλια για το 'Μια τραγική νύχτα'
» Σχόλια για τα ''Χριστουγεννιατικα φικ της nuitettoile21''
» Σχόλια για το Χριστουγεννιάτικο Fan Manga
» Σχόλια για τα ''Χριστουγεννιατικα φικ της nuitettoile21''
» Σχόλια για το Χριστουγεννιάτικο Fan Manga
Σελίδα 6 από 10
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Σήμερα στις 11:28 am από Marianna Blue Lagoon
» Ειναι αγχολυτικη η μικρη ξανθια;
Δευ Νοε 11, 2024 7:38 pm από ariel
» Με ποιον πιστεύετε οτι καταλήγει η Κάντυ στο τέλος;
Τρι Νοε 05, 2024 5:09 pm από ariel
» Τα ομορφότερα Fan Arts
Κυρ Οκτ 27, 2024 10:12 am από Marianna Blue Lagoon
» Γιορτινό Theme
Κυρ Οκτ 06, 2024 8:28 am από Marianna Blue Lagoon
» Κουίζ καντυ
Κυρ Σεπ 15, 2024 12:38 pm από Marianna Blue Lagoon
» Casting...
Δευ Απρ 15, 2024 10:52 pm από ariel
» Τερρο-Δωράκια
Πεμ Μαρ 21, 2024 4:46 pm από Marianna Blue Lagoon
» Ο ΑΝΤΟΝΙ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Ο ΑΛΜΠΕΡΤ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.ΑΡΑΓΕ ΗΞΕΡΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΟΥΙΛΛΙΑΜ?
Τετ Μαρ 13, 2024 4:06 am από Marianna Blue Lagoon
» Οι ήρωες της Κάντυ και οι άλλοι.
Δευ Μαρ 11, 2024 10:17 pm από ariel
» ποιο πιστευετε οτι είναι το αγαπημενο ποτο του τερρυ;
Σαβ Μαρ 09, 2024 7:05 am από Marianna Blue Lagoon
» Εξώφυλλά του περιοδικού από διάφορες χώρες
Δευ Δεκ 04, 2023 5:12 pm από Marianna Blue Lagoon
» Ο χωρισμός. Επιλογή ή πεπρωμένο;
Παρ Μάης 26, 2023 4:34 pm από Marianna Blue Lagoon
» Ελληνική Έκδοση του περιοδικού
Τετ Φεβ 15, 2023 1:49 pm από Marianna Blue Lagoon
» Σχολια για τις Τερρο-δημιουργιες!
Τρι Ιαν 31, 2023 2:01 pm από Marianna Blue Lagoon
» Χριστουγεννιάτικα αβαταρ
Σαβ Δεκ 10, 2022 2:55 pm από Marianna Blue Lagoon
» Σχόλια για "Μετά από εκείνη τη νύχτα"
Τετ Ιουν 29, 2022 9:12 am από ΜΙΜΙ
» Σε ποιο επεισόδιο βρίσκετε πιο όμορφο τον Τέρρυ ?
Τετ Μάης 25, 2022 12:22 pm από Marianna Blue Lagoon
» Μετά από εκείνη τη νύχτα.
Παρ Μάης 06, 2022 12:00 pm από bettina
» Σχολια για ''η εποχη των ασφοδελων - the season of daffodils (by josephine hymes)
Τετ Σεπ 15, 2021 12:21 pm από stardustia