Κάντυ... Νοσοκόμα ή ίσως κάτι άλλο?!

Κάντυ... Νοσοκόμα ή ίσως κάτι άλλο?!

Έχει εδώ και λίγες ημέρες που αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου!

Για να είμαι πιο ειλικρινής όμως, το έχω σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό,( άλλωστε νομίζω ότι το έδειξα και με την επιλογή μου να την κάνω γυναίκα επιχειρηματία στο φικ του Λόφου! ) απλώς αυτές τις μέρες η σκέψη- ερώτηση, ήρθε πιο έντονη γιατί γράφω κάτι σχετικό και άρχισα να αναρωτιέμαι:

άραγε θα της ταίριαζε να κάνει κάποιο άλλο επάγγελμα?

γιατί η μιζουκι διάλεξε να την κάνει νοσοκόμα και όχι πχ δασκάλα?!

γιατί έκρινε ότι όλο το επαγγελματικό μέλλον της, θα εξαρτιόταν από το περιστατικό της μικρής Σούζι?!

μήπως τελικά ήταν μια πρόχειρη λύση ανάγκης?!

και με ποια δικαιολογία, έδωσε ένα τόσο αστραφτερό επάγγελμα στον έρωτα της ζωής της Τέρρυ και αυτή την έκανε μια απλή νοσοκόμα?!

θα μπορούσαν στην πραγματικότητα δυο άνθρωποι με τόσο διαφορετικό επαγγελματικό περιβάλλον- σαν δυο διαφορετικοί κόσμοι-  να συμβιώσουν τελικά μια ζωή χωρίς κανένα πρόβλημα?!

ή μήπως τελικά, η εικόνα της Κάντυ, που έχουμε οι πιο πολλές από παιδιά, έχει αποτυπωθεί τόσο έντονα με την άσπρη στολή, που ποτέ δεν μας πέρασε από το μυαλό η σκέψη, ότι ίσως τελικά, θα μπορούσε να κάνει και κάτι άλλο!

και αν ναι, τι θα ήταν αυτό σύμφωνα με τον χαρακτήρα και τα ταλέντα της ?!

και άραγε ποια ήταν τα ταλέντα της πέρα από το σκαρφάλωμα των δέντρων και την καλή της, την καρδιά?!

Καταλάβατε φυσικά, γιατί διάλεξα να ανοίξω τοπικ και όχι δημοψήφισμα... χαχα τα ερωτήματα μου είναι πολλά και σίγουρα οι γνώμες μας θα είναι διάφορες!

Θα ήθελα να μάθω πάρα πολύ την γνώμη σας!

Ωραίο θέμα Παπι!!!!!

Κατ΄αρχήν είναι σίγουρο οτι η Μιζούκι δεν δημιουργησε την Κάντυ για να γίνει "κυρία του καλού κόσμου". Στο 14ο ποιημα, γράφει χαρακτηριστικά

Αγαπώ τα βαμβακερά ρούχα
περισσότερο από τα μετάξια

και στο 18ο

Αρτσι,
όσο κι αν προσπαθήσεις να με μάθεις να φέρομαι σαν σωστή κυρία,
ποτέ δεν θα γίνω αυτό που θες.

Αντίστοιχες αναφορές υπάρχουν συχνά και στο μάνγκα, αλλά και στη νουβέλα.

Η Κάντυ φαίνεται να προσπαθεί να γίνει "κυρία" μόνο για τον Αντονυ, για να είναι άξια να σταθεί δίπλα του. Θεωρώ οτι αν ο Αντονυ δεν ειχε πεθάνει, θα τα είχε καταφέρει μια χαρά, αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον, ο πραγματικός της εαυτός θα αναδύονταν και θα είχε εσωτερικές συγκρούσεις. Με αυτό σαν βάση, πιστευω οτι η Κάντυ θα ήταν δυστυχής σαν σύζυγος πλούσιου γενάρχη, με τα πρέπει να την καταδυναστεύουν.

Η δουλειά της νοσοκόμας, της ταιριάζει σαν γάντι για δύο λόγους. Κατ' αρχήν γιατί έχει εναν πολύ συμπονετικό χαρακτηρα και ίσως το σημαντικότερο, γιατί είναι ενα επάγγελμα που την οδηγεί σε ωριμότητα και συγκρότηση. Μια επιπόλαια νοσοκόμα, είναι κακή νοσοκομα! Με αυτη τη λογική, η επιλογή του επαγγέλματος, δεν είναι καθόλου τυχαια. Και δεν μπορώ να μην προσθέσω (ευλογώντας λιγο τα γένια μου) οτι η δουλειά της νοσοκόμας έχει συγκινήσεις, περιπέτειες και ένταση που δεν έχουν άλλα επαγγέλματα, πχ της δασκάλας.

Αν δεν επέλεγε την ασπρη στολή, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Σίγουρα τη δασκάλα. Η κα Πόνυ και η αδελφη Λέιν, ήδη τις εμπιστεύονταν τα παιδιά κατά την απουσία τους και το επίπεδο γνώσεων μιας δασκάλας θα μπορούσε πολύ εύκολα να το κατακτήσει. Θα μπορούσε ακόμα να έχει μια φάρμα με άλογα. Η αγάπη της για τη φύση θα έβρισκε μεγάλη ικανοποίηση σε ένα ράντσο και επι πλέον είχε πολύ ιδιαίτερη σχέση με τα άλογα.

το τρίτο σκέλος της ερώτησης, εχει να κάνει με το αν ο κόσμος του θεάτρου δένει με αυτόν του νοσοκομείου. Γιατί οχι; Ακόμα και σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που παντρευονται "κοινούς θνητούς", γκαρσόνες, κομμώτριες ή τους κολεγιακούς τους έρωτες. Γάμοι 15, 20, 35 χρόνων (Ο Τζεφ Μπρίτζες παντρευτηκε την αγαπημένη του σερβιτόρα το 1977 και είναι ακόμα μαζι), αποδεικνύουν οτι μπορούν να αντέξουν στο χρόνο και τη φθορα. Αν συνυπολογίσουμε οτι στα χρόνια της Κάντυ δεν υπήρχε ο σημερινός παροξυσμός των μίντια, μάλλον μια χαρά θα πήγαινε ο γάμος τους και δεν θα συναντούσε ιδιαίτερα προβλήματα. Ο Τέρρυ αν θυμάμαι καλά έγινε ηθοποιός, γιατί η Μιζούκι είχε ερωτευτεί εναν ηθοποιό στα νιάτα της. Μάλλον θα είχε απωθημένα.... και για να γλυκάνω και τη Μιμι μας, η Μιζούκι παντρευτηκε τον ηθοποιό που έκανε τη φωνη του Αντονυ στο ανιμε και φυσικά γνωρίστηκαν στα γυρίσματα.

Πολύ ενδιαφέρον θέμα άνοιξες, Papi! Χμμμ... να πω κι εγώ τη γνώμη μου.

Κατ' αρχήν δε νομίζω η Μιζούκι να έδωσε στην Κάντυ το επάγγελμα της νοσοκόμας ως μια πρόχειρη λύση ανάγκης. Σίγουρα βοήθησε πολύ σεναριακά στην εξέλιξη της ιστορίας με το να συναντηθεί με τον Αλμπερτ και να τον φροντίσει ως "η αποκλειστική του" όταν εκείνος έπαθε αμνησία (πράγμα που θα ήταν αδύνατο αν εκείνη ήταν π.χ. δασκάλα). Το θέμα με την Κάντυ είναι πως παρόλο που είναι ορφανή και διάφορα άτομα της φέρθηκαν επανειλημμένα με τον χειρότερο τρόπο (βλέπε, "το δίδυμο της συμφοράς" ), δέχτηκε την μητρική αγάπη από δύο γυναίκες που την μεγάλωσαν σα να ήταν δικό τους παιδί, ενώ είχε πάντα την αγάπη και τη στήριξη είτε των φίλων της, είτε του "Μεγάλου Θείου Γουίλιαμ". Πιστεύω πως έχοντας κάνει την Κάντυ ένα τόσο "ζεστό" και γεμάτο αγάπη πλάσμα, η Μιζούκι θέλησε να την απεικονίσει να προσφέρει την αγάπη και την φροντίδα που δεχόταν, πράγμα που ταιριάζει απόλυτα με το επάγγελμα της νοσοκόμας. Σίγουρα θα μπορούσε να είχε γίνει δασκάλα, ή να είχε επιστρέψει στο σπίτι της Πόνυ και να βοηθούσε με το μεγάλωμα των παιδιών, αλλά θα συμφωνήσω με την Άριελ πως το επάγγελμα της νοσοκόμας έχει περισσότερες συγκινήσεις, και η Κάντυ με τη ζωντάνια της πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα ασφυκτιούσε αν έπρεπε να ζει μέσα σε μια ανιαρή ρουτίνα.

Από την άλλη ο Τέρρυ έχει ένα διαμετρικά αντίθετο background από την Κάντυ. Εκεί που εκείνη είχε την αγάπη της κυρίας Πόνυ και της αδερφής Μαρίας, εκείνος μεγάλωσε χωρίς μητρική στοργή. Αν μη τι άλλο, η μητέρα του τον άφησε και μάλιστα τον έδιωξε όταν πήγε να την βρει στην Αμερική. Ενώ η Κάντυ είχε την πλήρη αποδοχή των "μητέρων" της και γνώριζε πως πάντα μπορούσε να επιστρέφει στο "σπίτι" της. Ο Τέρρυ επίσης δεν έχει κανέναν φίλο (πέρα ίσως από τον Άλμπερτ τη χρονιά του κολεγίου). Ενώ η Κάντυ είναι ανοιχτή και κοινωνική και έχει πάντα φίλους να την περιβάλλουν, εκείνος είναι εσωστρεφής και με κοινωνικές δεξιότητες υπό του μηδενός! Και για τον Τέρρυ θα μπορούσαμε να αναρρωτηθούμε αν η επιλογή να τον κάνει ηθοποιό ήταν μια πρόχειρη λύση ανάγκης για να δείξει ότι αν και μεγάλωσε μακριά της, είναι ίδιος η μητέρα του, αλλά και πάλι δεν τον νομίζω. Ένας επιπλέον λόγος που μπορεί η Μιζούκι να τον έκανε ηθοποιό -πέρα από αυτόν που ανέφερε η Άριελ- ίσως να είναι για να του δώσει την ευκαιρία να γίνει περισσότερο εξωστρεφής, έστω και στα ψέμματα, παίζοντας ένα ρόλο. Ίσως έτσι να λαμβάνει μια αποδοχή από το κοινό όταν εκείνο τον χειροκροτάει που του έχει λείψει σε πιο ουσιαστικό κι ανθρώπινο επίπεδο. Ενώ η Κάντυ δεν έχει τέτοιες ελλείψεις στον ψυχισμό της, ποτέ της δεν υπήρξε μόνη για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές (στο θάνατο του Άντονυ, στον χωρισμό της με τον Τέρρυ, στην κηδεία του Στήαρ) πάντα είχε τον Άλμπερτ να την παρηγορεί. Ενώ ο Τέρρυ έμεινε φορτωμένος με τη γλομποκέφαλη! Εμ να έχεις τον πόνο σου, εμ να έχεις να το παίζεις και άνετος μη πάρει πάλι η χαζοβιόλα τις ταράτσες Κοινώς, το κουπί το τραβούσε πάντα μόνος. Οπότε πιστεύω πως η Μιζούκι τους έδωσε δύο φαινομενικά αντίθετα επαγγέλματα, το ένα γκλαμουράτο και το άλλο της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, γιατί μιλούσε για δύο ανθρώπους με διαφορετική ιστορία. Ο ένας είχε ανάγκη την αποδοχή και η άλλη είχε περίσσια αγάπη να δώσει. Αλλά προσωπικά δεν τα θεωρώ "αντίθετα" επαγγέλματα, μάλλον "διαφορετικά". Και πιστεύω πως αυτό τους κάνει να αλληλοσυμπληρώνονται, σαν τα κομμάτια ενός παζλ, διαφορετικά μεν, αλλά μέρη της ίδιας εικόνας δε. Θεωρώ πως όντας και οι δυο τους ανεξάρτητοι άνθρωποι, τα επαγγέλματά τους καλύπτουν τις ξεχωριστές, προσωπικές τους ανάγκες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μπορούν μετά να αφιερώνονται ο ένας στον άλλο όντας "γεμάτοι", "ολοκληρωμένοι", δίχως "κενά".

Τώρα αν η Κάντυ είχε κάποιο ταλέντο πέρα από το να σκαρφαλώνει δέντρα... δεν ξέρω. Η ιστορία δεν την απεικονίζει ως άριστη μαθήτρια, αν και έχοντας βάλει στόχο να πάρει το δίπλωμα της το συντομότερο δυνατό προκειμένου να φροντίσει τον Άλμπερτ, τα κατάφερε. Άρα πιστεύω πως αν κάτι της έλειπε για να "λάμψει" η ακαδημαϊκή της εξυπνάδα, αυτό ήταν το κίνητρο. Διότι τι κίνητρο να έχεις σε ένα κολέγιο που στόχος του είναι να σε κάνει "κυρία της καλής κοινωνίας"; Όπως είπε και η Άριελ, αυτό δε την ενδιέφερε την Κάντυ. Ίσως να την ένοιαζε όταν ήταν μικρότερη, για χάρη του Άντονυ, αλλά αυτός δεν ήταν ο πραγματικός της εαυτός. Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ταλέντο της Κάντυ ήταν η ζεστασιά της, η συμπόνια της, η δοτικότητά και η αισιοδοξία της. Θα γινόταν μια υπέροχη μητέρα, σίγουρα. Κι αυτό είναι το δυσκολότερο "επάγγελμα" όλων απ' όσο μπορώ να φανταστώ! Ακόμη και όταν την παρουσίασες ως επιχειρηματία, Papi, δε με ξένισε, γιατί η Κάντυ είναι άτομο που ό,τι βάλει στο μυαλό της, το καταφέρνει, είναι δυναμική και παρόλο που έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε να κλαίει, δεν ήταν ποτέ της αδύναμη και παθητική. Θα μπορούσα να τη φανταστώ να ζει σε ράντσο όπως ο Τομ, ή να αναλάβει τη διεύθυνση του ορφανοτροφείου της Πόνυ όταν εκείνη θα μεγάλωνε πολύ. Αλλά πιστεύω πως νοσοκόμα της ταιριάζει περισσότερο. Και λέω νοσοκόμα κι όχι γιατρός, διότι το "γιατρός" συνήθως συνδέεται με ένα status που δε νομίζω να ενδιέφερε την Κάντυ. Αυτό που πιστεύω την ενδιέφερε ήταν η προσφορά και η βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη.

Είχα δεν είχα, το έφτιαξα το σεντονάκι πάλι

@ariel τα ποιήματα της Μιζούκι τα έχουμε;;;

ποποοοοοοοο!!!!

το ξερετε οτι σας αγαπω?!

έκανα μερικές ερωτήσεις και μου κάνατε τέτοιες αναλύσεις κοριτσάκια που σίγουρα πρέπει να κάτσω να τις σκεφτώ και τις αναλύσω αρκετά για να απαντήσω και να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου! χαχαχα
εκτός αν στο μεταξύ βρεθεί κάποια άλλη να το κάνει!

το μόνο που θα πω προς το παρόν, πάνω σε όλα αυτά που είπατε και οι 2, αριελ και προμ, είναι ότι σε αρκετά συμφωνώ... αλλά... για μερικά, νομίζω ότι έχω ακόμη ενδοιασμούς... χμμ
πάντως το να είναι κάποιος καλόκαρδος ή συμπονετικός, δεν είναι ταλέντο, αλλά θετικό προτέρημα του χαρακτήρα...
έμπρακτα, η κάντυ πέρα από τους πήδους στα δέντρα, δηλαδή ευκινησία, οκ θα μπορούσε να γίνει κομανέτσι! δεν είχε άλλο ταλέντο!

papirous έγραψε:έμπρακτα, η κάντυ πέρα από τους πήδους στα δέντρα,  δηλαδή ευκινησία, οκ θα μπορούσε να γίνει κομανέτσι! δεν είχε άλλο ταλέντο!

Ουσιαστικά ναι, η Μιζούκι δεν την έχει περιγράψει να έχει κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο... Πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό, οι περισσότεροι π.χ. άνθρωποι που γνωρίζω δεν έχουν κάποιο ταλέντο οπότε ίσως αυτό να κάνει την Κάντυ και πιο ρεαλιστικό χαρακτήρα, πιο εύκολο για τον κόσμο να ταυτιστεί μαζί της (σε αντίθεση π.χ. με τη Nana Osaki από το manga/anime NANA που είναι τραγουδίστρια σε πανκ μπάντα - αν παρεμπιπτόντως δεν το έχετε δει/διαβάσει, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!)

66Promises έγραψε:

papirous έγραψε:έμπρακτα, η κάντυ πέρα από τους πήδους στα δέντρα,  δηλαδή ευκινησία, οκ θα μπορούσε να γίνει κομανέτσι! δεν είχε άλλο ταλέντο!

Ουσιαστικά ναι, η Μιζούκι δεν την έχει περιγράψει να έχει κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο... Πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό, οι περισσότεροι π.χ. άνθρωποι που γνωρίζω δεν έχουν κάποιο ταλέντο οπότε ίσως αυτό να κάνει την Κάντυ και πιο ρεαλιστικό χαρακτήρα, πιο εύκολο για τον κόσμο να ταυτιστεί μαζί της (σε αντίθεση π.χ. με τη Nana Osaki από το manga/anime NANA που είναι τραγουδίστρια σε πανκ μπάντα - αν παρεμπιπτόντως δεν το έχετε δει/διαβάσει, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!)

σε αυτό θα διαφωνίσω!
ολοι εχουμε μια μουσα μεσα μας, αλλα οι πιο πολλοι, περνανε ισως όλη τους την ζωη, ειτε χωρις να την ψαξουν, ειτε γιατι ειναι απασχολημενοι με κατι αλλο και δεν εχουν το χρονο! είτε γιατι ποτε δεν τους δοθηκε το καταλληλο ερεθισμα! οποτε το προσωπικο ταλεντο- μουσα του καθενος θαβεται τι πιο πολλες φορες και ισως ναι να μην βγει ποτε στην επιφανεια! αλλα αυτό δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει!

Σωστό κι αυτό... ίσως λοιπόν και η Κάντυ μας να μην είχε ακόμη ανακαλύψει το δικό της ταλέντο. Άλλωστε η ιστορία τελειώνει όταν εκείνη είναι πόσο, 17-18; Μια σταλιά δηλαδή. Ίσως στην πορεία να το βρήκε, ποιος ξέρει, μπορεί με την παρότρυνση του Τέρρυ

ηδη οι αναλυσεις των κοριτσιων ειναι σχεδον πληρεις αν οχι εντελως.

για το ρουν της ιστοριας θεωρω κι εγω οτι δεν ειναι τυχαια η επιλογη της Καντυ να γινει νοσοκομα και για την περιπτωση του Αλμπερτ και για καθε αντιστοιχη περιπτωση που ειδαμε να περιθαλπτει καποιον οταν ηταν αρρωστος.

δε θα πω πολλα γιατι με καλυψαν απλα κι εγω θα μεινω στο οτι η Καντυ δεν ειχε ταλεντα οπως ο Τερρυ, ο Στηαρ ή ακομα και η Αννυ (κενταγε)
αλλα ειχε τοση δυναμη ψυχης, τοση αισιοδοξια, τοση αγαπη να προσφερει που αυτα απο μονα τους ειναι ταλεντα! ταλεντα που κανουν τις ζωες αλλων, πιο αδυναμων να γινεται καλυτερη. οπως π.χ. ενος αρρωστου. το επαγγελμα της νοσοκομας ειναι επαγγελμα και λειτουργημα μαζι οπως και ολα τα αντιστοιχα του κλαδου χωρις βεβαια το κοινωνικο στατους που εχει αυτο ενος γιατρου κατι που η Καντυ δεν ειχε τετοια κολληματα να αποκτησει.

ακομα και στον Τερρυ με τον τροπο της του εγιανε πολλες πληγες και του εβγαλε οσο ηταν κοντα του μια αλλη ψυχη. αυτη που ηταν τοσο ευθραυστη και εκρυβε καλα γιατι ακομα και οι ιδιοι οι γονεις του φροντισαν να του την πληγωσουν με τις εγωιστικες τους επιλογες και συμπεριφορες.
πιθανοτατα να της ταιριαζαν κι αλλα επαγγελματα οπως καλα ειπατε σε φαρμα, ή στο ορφανοτροφειο ή ακομα και σαν δασκαλα. δεν ξερω ποιο θα της ταιριαζε περισσοτερο απο νοσοκομα, αλλα το σιγουρο ειναι πως οτι κι αν εκανε αυτο θα ειχε να κανει με την προσφορα υπηρεσιων με την πιο αγνη εννοια.

@παπι περιμενω τους ενδοιασμους σου.

@66prom εχουμε διαβασει ΝΑΝΑ

@ariel τα ποιήματα της Μιζούκι τα έχουμε;;;

Φυσικα!!! Εδώ τα ποιήματα

και εδώ τα σχόλια!


@66, μου αρεσεη ιδέα σου για την επιλογή επαγγελματος του Τερρυ!!!! Πραγματι σαν παιδί δεν μπορούσε να εκφράσει μεγάλη γκάμα συναισθημάτων, έπρεπε να θάβει πολλά μυστικά μέσα του και ουσιαστικά να ζει μια μόνιμη υποκρισία. Λογικό να αναπτυξει υποκριτικό ταλέντο (καλά το πήρε κι απο τη μάνα του, δε λέω!) Επίσης σαν ηθοποιός θα είχε επι τέλους την ευκαιρία να είναι το επίκεντρο της προσοχής, αυτός που σίγουρα εζησε στο περιθώριο της οικογένειας και της κοινωνικής του τάξης.

@παπι, δε νομίζω οτι όλοι έχουν ταλέντο. Σίγουρα κάποια Μούσα θα είναι η αγαπημένη τους, αλλά οι Μούσες συχνα γυρίζουν το κεφάλι (γελώντας!)

Η Κάντυ δεν είχε ταλέντο μόνο στο λάσο, στο σκαρφάλωμα και στις γκάφες, αλλά κυρίως στο να την εμπιστεύονται και να της ανοιγουν την καρδιά τους. Είναι σπουδαίο να μπορούν οι άλλοι να σου μιλάνε ανοιχτα για τις βαθυτερες σκεψεις τους.

Τέκε τέκε για τα links Ariel!!!

ariel έγραψε:

@ariel τα ποιήματα της Μιζούκι τα έχουμε;;;

Φυσικα!!! Εδώ τα ποιήματα

και εδώ τα σχόλια!


@66, μου αρεσεη ιδέα σου για την επιλογή επαγγελματος του Τερρυ!!!! Πραγματι σαν παιδί δεν μπορούσε να εκφράσει μεγάλη γκάμα συναισθημάτων, έπρεπε να θάβει πολλά μυστικά μέσα του και ουσιαστικά να ζει μια μόνιμη υποκρισία. Λογικό να αναπτυξει υποκριτικό ταλέντο (καλά το πήρε κι απο τη μάνα του, δε λέω!) Επίσης σαν ηθοποιός θα είχε επι τέλους την ευκαιρία να είναι το επίκεντρο της προσοχής, αυτός που σίγουρα εζησε στο περιθώριο της οικογένειας και της κοινωνικής του τάξης.

@παπι, δε νομίζω οτι όλοι έχουν ταλέντο. Σίγουρα κάποια Μούσα θα είναι η αγαπημένη τους, αλλά οι Μούσες συχνα γυρίζουν το κεφάλι (γελώντας!)

Η Κάντυ δεν είχε ταλέντο μόνο στο λάσο, στο σκαρφάλωμα και στις γκάφες, αλλά κυρίως στο να την εμπιστεύονται και να της ανοιγουν την καρδιά τους. Είναι σπουδαίο να μπορούν οι άλλοι να σου μιλάνε ανοιχτα για τις βαθυτερες σκεψεις τους.

της βρηκα επαγγελμα!!!

ψυχολογος!!!!

δεν ειναι κακο!

papirous έγραψε:της βρηκα επαγγελμα!!!

ψυχολογος!!!!

Κοίτα βρε που θα βγούμε συνάδελφοι με την Κάντυ!!! Καλόοο!

Kαλέ πότε το ανοίξατε αυτό το θέμα κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι; τέλειες οι αναλύσεις σας κορίτσια!!!!

παπι, το σκέφτηκα κι εγω για ψυχολόγος, αλλά θα μπορούσε ποτέ να μαζευτεί η ανακατώστρα Κάντυ; Βέβαια, θα είχε και τα καλά του. Αντι να φας 2458 συνεδρίες για να λύσεις το ψυχολογικό με τον πατέρα, θα πήγαινε η ψυχολόγος - μαιμού, θα τα έλεγε ενα χεράκι στον μπαμπα και θα ερχόταν ο μπαμπακας γονυπετής με τη λύση για το ψυχολογικό στο πιάτο. Βρε μήπως παραείναι καλή ιδέα;

ariel έγραψε:Αντι να φας 2458 συνεδρίες για να λύσεις το ψυχολογικό με τον πατέρα, θα πήγαινε η ψυχολόγος - μαιμού, θα τα έλεγε ενα χεράκι στον μπαμπα και θα ερχόταν ο  μπαμπακας γονυπετής με τη λύση για το ψυχολογικό στο πιάτο.

ΤΕΛΟΣ!!! Από αύριο αλλάζω τακτική, όποιος μου έρθει με απωθημένα από γονείς/πρώην/φίλους/εργοδότες κλπ, πηγαίνω, τους κάνω τρεις παρα δυο, εν ανάγκη τους ρίχνω και μερικές γρήγορες που έχω κάτι νεύρα μαζεμένα από το 2005, και λύθηκαν όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα!!! Μπράβο, Ariel!!!

Στην Κάντυ είχε δουλέψει αψογα πάντως! μια κουβεντούλα είπε στον Τερρυ και την Ελινορ και τσαφ, κολλητοι μάνα και γιος! Αμ στο ανιμε; και τον πατέρα Μπραιτον είχε πιάσει και τον Γκραντσεστερ! Οχι πες πόσες συνεδρίες θα ήθελες εσυ;;;

Πλάκα με κάνεις;;; 25 συνεδρίες στανταράκι!!! Τώρα θα γλιτώνω τις 24, θα εκτονώνομαι κιόλας! Μόνο που θα χρειαστεί να αλλάξω λιγάκι το βιογραφικό μου για να ταιριάζει στην καινούρια μεθοδολογία...

Βιογραφικό Σημείωμα:

Οι Ιαπωνες δεν αγαπουν πιστευω και τοσο τα happy endings και εχουν ισχυρη την αισθηση του καθηκοντος ,του χρεους και της αυτοθυσιας. Γι αυτο την πληρωσε ο καημενος ο Τερρυ...