Σχόλια για "Χριστουγεννιάτικα Τερρο-φικ 2012"

Προσοχή, προσοχή: Ακολουθεί ηχητικό σήμα για την έναρξη του 'The Dalia's Show'!


με τις υγείες σας, λοιπόν ξεκινώ...

Η γιορτή της ελπίδας και της αγάπης! Όσο το σκεφτόταν τόσο περισσότερο πίστευε ότι δεν τον αφορούσε καθόλου το όλο θέμα! Τέτοιες γιορτές ήταν για τους πολλούς και εκείνος από καιρό είχε επιλέξει την μοναξιά...
Ναι ναι... μπλα... μπλα... τα γνωστά... ο κ.Σκρουτζ εν δράση... στο κυρίως θέμα μπες χρυσή μου. Ώχου!
"Σε κάποιο τροπικό νησί" απάντησε ψυχρά ο Τέρρυ γυρνώντας το βλέμμα του στον συνέταιρο του.
Αν είναι Καραϊβική χρυσέ μου επιβάλλεται να με πάρεις μαζί σου... έρχομαι πολύ ευχαρίστως...
"Σ' ευχαριστώ Ρόμπερτ αλλά προτιμώ να πάω σπίτι."
Αμάν αυτό το σπίτι!!! Κάθε Χριστούγεννα έχει γίνει το στέκι πια! Τι θα γίνει κ.Γκράντσεστερ; Έτσι θα'μαστε τώρα, σπίτι , ποτό και πιάνο;;;;!!!

---

Για εκείνον το θέμα των Χριστουγέννων είχε κλείσει εδώ και 7 χρόνια... Εκείνη την ημέρα που για πρώτη φορά στάθηκε μπροστά από το παράθυρο παρακολουθώντας την ελπίδα του να χάνεται μαζί με τα τελευταία εκείνα Χριστούγεννα που ποτέ δε πρόλαβε να γιορτάσει...
Αγαπητή μου τι καταλαβαίνεις τώρα;;; Πάλι θα αρχίσω να κλαίω;;;!!! Δεν αντέχω πια! Στο ψητό παρακαλώ και γρήγορα!
Ακολούθησε για άλλη μια φορά την καθιερωμένη του ρουτίνα. Άναψε το τζάκι και κάθισε στον καναπέ αγκαλιά με ένα μπουκάλι κρασί...
Οι φλόγες της φωτιάς χόρευαν στο τζάκι μαζί με αναμνήσεις που προσπαθούσε να πνίξει στο ποτό...
Το'πα εγώ πάλι στις γνωστές κρεπάλες θα το ρίξουμε. Αλίμονο, κόβονται αυτές οι συνήθειες.. το πιάνο τι ώρα θα πάρει σειρά για να ξέρω να μείνω να παρακολουθήσω
"Σουζάνα?!" Ο Τέρρυ δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Η μορφή της Σουζάνα ήταν στις φλόγες και τον κοιτούσε!
"Γεια σου Τέρρυ..." Η μορφή αποκρίθηκε χαμογελαστά...
Αμάν... αρχίσανε από τώρα οι παραισθήσεις;;; Κιόλας;;; Μόνο 27 χρονών;;; Αμάν...!
"Δεν ήθελα να σε τρομάξω... " Η Σουζάνα άρχισε να μιλάει και να περπατάει στον χώρο.
"Περπατάς?...Δεν μπορεί..."
Αμάν!!! Φωνάξτε τον Σερλοκ Χομλς, τους Ghostbausters γρήγορα!!! Η κακιασμένη στοιχειώνει το μανάρι και μετά θάνατον!! Γρήγορα καλέ το χάνουμε το παιδί
"Βλέπω ούτε φέτος στόλισες..." συνέχισε η Σουζάνα να παρατηρεί τον χώρο γύρω της. "Αλήθεια πόσο καιρό έχεις να καθαρίσεις?..."
Ταλαιπωρία αγαπητή μου, άσε που να ανεβαίνει στο πατάρι τώρα να το κατεβάσει ή να τρέχει στις ερημιές, στα δάση και στις εξοχές να κόψει καινούργιο... Εγώ του πρότεινα να αγοράσει ένα απ'αυτά που έχει κι η Λίμπρα-Αδελφή Γκρέυ με τα αυτόματα λαμπιόνα να σκάσει και λίγο το χειλάκι του αλλά εδώ δεν ακούει τον Ρόμπερτ, εμένα θα ακούσει... όσο για την καθαριότητα, άστα πονεμένο κι αυτό το θέμα, δεν το συζητώ...
"Κι εσύ δεν άλλαξες καθόλου αφού συνεχίζεις να με κυνηγάς!!!" Φώναξε εκνευρισμένα ο Τέρρυ ο οποίος είχε χάσει την αίσθηση του τι είναι πραγματικό και τι όχι.
Μίλα ωρή κακιασμένη ! Πόσα θες για να σταματήσεις να τον στοιχειώνεις;;; Κάτσε μισό να βγάλω το καρνέ... όχι ότι θα τα χρειαστείς εκεί στην κόλαση αλλά φαντάζομαι θα έχεις τα έξοδά σου κι εσύ προσπαθώντας να σαγηνεύσεις τον Λούσιφερ, είμαι σίγουρη σου γυάλισε κι αυτός...
"Στο θέμα μας..." είπε με σοβαρότητα η Σουζάνα "Ήρθα εδώ γιατί με χρειάζεσαι..."
Ύπο ποία έννοια το εννοείτε αυτό 'αλησμόνητη' δεσποινίς Μάρλοουν;;;
"Εεεμ ναι... Κοίτα... Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθείς, αλλά μάλλον κάποιος σε παραπληροφόρησε, γιατί εγώ δεν..."
Σουτ εσύ! Μη μιλάς! Εδώ έχει ζουμί η υπόθεση... και κυρίως μην φέρνεις αντιρρήσεις στο φάντασμα, το βλέπω λίγο εκνευρισμένο...
"Κοίτα σε παρακαλώ. Μην μιλάς με εκνευρίζεις! Λοιπόν! Απόψε στις 12 η ώρα θα σε επισκεφτεί ένα πνεύμα... Το πνεύμα των προηγούμενων Χριστουγέννων..."
Είδες δεν στα'πα εγώ... μην την προκαλείς. Εμ... μακαρίτισσα τι ώρα ακριβώς θα εμφανιστεί αυτό το πνεύμα να'μαι κι εγώ από μια μεριά, λες 12 αλλά τι 12 ;;; 12 και 10 , 12 και 15 γίνε πιο σαφής που να πάρει!!!
"Πλάκα μου κάνεις τώρα!"
Αααα για σε παρακαλώ τώρα, ολόκληρη υπερπαραγωγή κι εσύ στον κόσμο σου τελείως. Σοβαρέψου για όνομα πια!!!
"Σιωπή! Θα σε επισκεφτούν συνολικά τρία πνεύματα... Ένα κάθε μέρα την ίδια πάντα ώρα...
Ωραία! ΟΚ, ξεκινώ και ετοιμάζομαι! Κορίτσια;;;!!! Βάλτε τα καλά σας, θα κάνουμε εμφάνιση! Ο Εξοχότατος μας περιμένει!
Έχεις μια ευκαιρία Τέρρυ... Δες εμένα... Χαράμισα όλη την ζωή μου προσπαθώντας να σε κάνω να με αγαπήσεις... Και τι κατάλαβα! Κι εσύ που έχεις κάποιον να σ' αγαπάει..."
Σωστό επιχείρημα και πολύ καλά διατυπωμένο δεσποινίς Μάρλοουν... Φαίνεται πως ο θάνατος σας ταρακούνησε για τα καλά
"Είχα θες να πεις! Όταν με ανάγκασες να σε παντρευτώ!"
Έλα τώρα αγαπητέ μου, μην γίνεσαι κουραστικός...
"Ξεφεύγεις πάλι... Τρία χρόνια έχει που πέθανα Τέρρυ και τι έχεις κάνει? Κάθεσαι κάθε μέρα στον ίδιο καναπέ και αφήνεις την ζωή να σε προσπερνά! Σου δίνω λοιπόν αυτό που σου στέρησα... μια ακόμα ευκαιρία... μην την αφήσεις να πάει χαμένη!"
Καλή μου Σούζι τι χάπια σου δίνουν εκεί στην Κόλαση;;; Δεν μου δίνεις κι εμένα, φαίνεται να έχουν καλή επίδραση πάνω σου

---

"Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι..." ψιθύρισε κοιτώντας γύρω του τον χώρο. Ευτυχώς, ήταν μόνος του...
Αααα για σε παρακαλώ, περίμενε λίγο ... μην βιάζεσαι ακόμα...
"Έτσι λες?" μια γνωστή φωνή τον έκανε να αναπηδήσει στον καναπέ του.
Α... μα σουτ;;; Τι φως προβάλει εκεί στο τζάκι;;
"Σ...στήαρ?" Η καρδιά του πάγωσε για άλλη μια φορά όταν αντίκρισε πλάι του τον παλιό του φίλο. "Μα τι στο..."
Είναι το πνεύμα του παρελθόντος και είναι ο Στήαρ ο ήλιος
"Επ! Θα σου βάλω πιπέρι...Και δεν με λένε Στήαρ..." αποκρίθηκε χαμογελαστά ο νεαρός.
Η αλήθεια είναι αγαπητέ μου ότι από τότε που με γνώρισες ξέχασες ακόμα και το πως σε λένε... Ααααχχχ
"Νομίζω πως παρατράβηξε το αστείο..." ξερόβηξε θυμωμένα ο Τέρρυ.
Αμάν χρυσέ μου έχεις καταντήσει κουραστικός, ακόμα δεν αρχίσαμε
"Μόλις ξεκίνησε σε πληροφορώ..." αποκρίθηκε το πνεύμα πλησιάζοντας το παράθυρο. "Απόψε θα ταξιδέψουμε μαζί σε κάποια προηγούμενα Χριστούγεννα..." συνέχισε, άνοιξε το παράθυρο και αιωρήθηκε έξω από αυτό.
Μα πως φαίνεται ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Σε σημείο να επαναλαμβανόμαστε... Ναι αγάπη, ταξίδεψέ μας... Ποιο σπορ ονειρικό αμάξι έχεις στην διάθεσή σου;;
"Βασικά είναι μια δική μου εφεύρεση... Η πρώτη που πέτυχε 100%" Καυχήθηκε το πνεύμα και τον έπιασε γρήγορα από το χέρι παρασέρνοντας τον έξω από το σπίτι!
Τι μετριόφρων ;;!!! Δεν μπορώ , μου τρέχουνε τα σάλια και δεν μαζεύονται και τα σιρόπια! Θα του ορμήξω τώρα εν ώρα εργασίας...δεν μπορώ...
"Αγάπη μου!" Ο πατέρας του έτρεξε γρήγορα να τους αγκαλιάσει. "Δεν ξέρεις πόσο μου λείψατε!"
Ο Τέρρυ ένιωσε την σκηνή να ζωντανεύει στο μυαλό του σαν όνειρο. Πόσο ευτυχισμένοι υπήρξαν κάποτε!
"Ήμασταν οικογένεια..." ψέλλισε συγκινημένος... "Γιατί να τα χαλάσει όλα?"
Κάπου, τότε, κάποτε... "τον καιρό εκείνο" που λέει το ευαγγέλιο...
"Χμ... Ο Δούκας Γκράντσεστερ είναι στο πρόγραμμα μας για τα επόμενα Χριστούγεννα..." μια γυναικεία φωνή αποκρίθηκε.
Ωχ... έχει να πέσει πολύ δουλειά δλδ του χρόνου εεε;;; Θα ξεποδιαριαστούμε να φανταστώ εε;;
"Ποια είσαι εσύ? Ο Στήαρ που πήγε?" ρώτησε σαστισμένος.
Εγώ τον κάλεσα αγαπητέ μου. Εεεε τι να κάνω, δεν συγκρατιούνται αυτές οι ορμές
"Άριελ? Καμία συγγένεια με την γοργόνα?"
Τς...τς...τς... δεν ντρέπεσαι, όχι δεν ντρέπεσαι... κοτζάμ άντρας και βλέπεις Ντίσνευ!; Ντροπή σου και φτου σου!
"Αδύνατον..." ο Τέρρυ δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του.
Κι όμως όλα είναι δυνατά σε αυτόν τον κόσμο αγαπητέ μου
"Φαινόμουν λυπημένος? Μα τι είδους παρατήρηση είναι αυτή! Άκου φαίνομαι λυπημένος! Χαχαχα!"
"Τι αγενής που ήμουν..." χαμογέλασε ο Τέρρυ παρατηρώντας τον εαυτό του.
Πολύ αργά το παραδέχεσαι αγαπητέ μου αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ που λένε...
"Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή..." ψιθύρισε χαμογελαστά.
Ναι... το'χεις το Love at first sight... κράτα το!
"Η αλήθεια είναι ότι έχεις λίγο θέμα με το φλερτ..." μια νεαρή φωνή του απέσπασε την προσοχή.
Πέστα συναδέλφισσα! Δεν μπορώ , κουράστηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια...
"Δίκιο έχει το Λιζάκι! Έχεις πολύ θέμα! Μα είναι δυνατόν να της λες για τις φακίδες της?! Ο Άντονυ δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο! Απορώ που την βρήκε η Κάντυ την ομοιότητα ανάμεσα σας!"
Πράγματι ...τι σαβουάρ βιρβ είναι αυτό;; Σε πλησιάζει ένα πολύ ωραίο και γοητευτικό κορίτσι κι αντί να του προσφέρεις ένα τριαντάφυλλο, να της πεις ένα καλαμπούρι, ένα γειά σου τι κάνεις ρε αδελφέ... αμέσως τις φακίδες εσύ ...πωπωπω...
"Η Άριελ είχε δουλειά στο φόρ..."
Μη!!! Μη μιλάς και καρφωθούμε...
"Φορτηγό!" Πετάχτηκε η Σταυρούλα.
Ευτυχώς μικρό το'σωσες... φιου.........!!!!!!!!!
"Σαν να τα λέτε λίγο περίεργα..." ο Τέρρυ κοίταξε καχύποπτα τα δύο κορίτσια. Μα γρήγορα εκείνα τον πήραν μαζί τους και άρχισαν και οι τρείς να πετάν!
Αααα για να σου πω κάτσε φρόνιμα , μου θες και εξηγήσεις Προχώρα και πέτα!
"Μα εδώ είναι καλοκαίρι...." Παρατήρησε παραξενεμένος ο Τέρρυ.
Εσένα τώρα τι σε πείραξε;;; Ας έχει και ντάλα ήλιο! Αμάν!!
Και με τις λέξεις του αυτές ένα γκρι σύννεφο εμφανίστηκε στον καθαρό ουρανό και άρχισε να βρέχει.
Μπα που να φας την γλώσσα σου Γκράντσεστερ! Να με πάρει και να με σηκώσει πια! Σκας γάιδαρο αδελφάκι μου!
"Πες του σε παρακαλώ να μην μιλάει!" είπε η Σταυρούλα εκνευρισμένα στην Λίζυ.
Μισό λεπτό χρυσή μου εδώ την έχω την κολλητική ταινία.
"Πόσο μου έχει λείψει να ήξερε..." είπε συγκινημένος παρακολουθώντας την σκηνή.
Άτσα Εξοχότατε μας λείπει το πρόσωπό;
"Αφήστε με να μαντέψω! Βοηθοί του Στήαρ!" είπε εκνευρισμένος ο Τέρρυ κοιτώντας τις δύο κοπέλες. "Μα καλά δεν μπορώ ούτε για λίγο να κάτσω μόνος μου να απολαύσω μια τέτοια ανεκτίμητη στιγμή?!"
Συγχαρητήρια κ.Γκράντσεστερ, μόλις κερδίσατε τον πρώτο λαχνό του λαχείου! Λίγο δύσκολο να απολαύσετε την στιγμή όταν θα μπορούσατε να την αξιοποιήσετε καλύτερα όταν έπρεπε! Ορίστε μας!
"Μην ενοχλείσαι..." του απάντησε η Σούκα "μια δουλίτσα κάνουμε και φεύγουμε"
"Έτοιμη?" ρώτησε η Λίνα και με μιας οι δύο κοπέλες με σφυριά και τρυπάνια άρχισαν να σφραγίζουν την πόρτα του σαλονιού!
Τι έτοιμη χρυσή μου, δεν βλέπεις έχει μαγκώσει η αναθεματισμένη! Περίμενε να της δώσω μια κλοτσιά να κλείσει τελείως να βάλουμε και καμιά δεκαριά λουκέτα πριν μπει το άλλο το τέρας και μας τα καταστρέψει όλα
"Μα τι κάνετε?!"
Ωχου αγαπητέ μου όλο ερωτήσεις είσαι
"Μην ανησυχείς... Όλες εδώ για εσένα δουλεύουμε!" απάντησε η Λίνα χαρούμενη.
Με κάλυψε η προλαλείσσασα Κορίτσια ποιες είναι στην είσοδο με τα πυροβόλα για να χω το κεφάλι μου ήσυχο σαν επικεφαλής εδώ;
"Το Λιζάκι και το Σταυρουλάκι ανέλαβαν την είσοδο του σπιτιού για να είμαστε πλήρως καλυμμένες!" συνέχισε με καμάρι η Σούκα.
Οκ τώρα ησύχασα... ελπίζω να την ξεμαλλιάσουν άγρια οι μικρές, επαναπαύομαι σε εκείνες λοιπόν
"Και γιατί το κάνετε αυτό?!"
"Γιατί θέλουμε επιτέλους αυτή η σκηνή να έχει μια καλύτερη κατάληξη χωρίς παράσιτα!!!" μια τρίτη φωνή ακούστηκε στο βάθος του δωματίου.

<ουδέν σχόλιον... δεν μπορώ να σχολιάσω τα ίδια μου τα λόγια.> 'Επιτέλους αυτή η σκηνή πρέπει να αποκτήσει σασπένς.'μουρμουρίζω από μέσα μου μισό να φτιάξω και τα μαξιλάρια στον καναπέ
"Κι εσύ είσαι η...?"
"Ντάλια!" απάντησε κοφτά και χαμογελαστά η τρίτη κοπέλα.
<ευτυχής για την γνωριμία Εξοχότατε.>γουργουρίζω από μέσα μου...
"Ντάλια να σε ρωτήσω... χωρίς παρεξήγηση... Ο Στήαρ τι σόι πνεύμα είναι αν χρειάζεται τόσες βοηθούς?!" η ερώτηση του Τέρρυ έκανε την Ντάλια να σοβαρέψει μέσα σε μια στιγμή.
"Πρώτον! Πρόσεχε πως μιλάς για το μωρό μου!!!" Φώναξε εκνευρισμένα "Και Δεύτερον! Έφερα κρασί γιατί προβλέπεται μεγάλη η νύχτα, θες λίγο?"
<άντε μην τα πάρω κρανίο τώρα! Μην με φουντώνεις αγαπητέ μου και πιες το κρασί γιατί δεν ξέρω κι εγώ σε πόσες κάβες πήγα και πόσο ξεποδιαριάστηκα μέχρι να σου βρω και να σου φέρω το καλύτερο τσάνταλι!>γρυλίζω από μέσα μου ενώ βγάζω καπνούς απ'τα αυτιά μου. Πλησιάζω το έπιπλο δίπλα στον καναπέ, παίρνω ένα ποτήρι το γεμίζω με κρασί και το προσφέρω στον Εξοχότατο όταν ξαφνικά ακούω την φωνή του να έρχεται απ'τον καναπέ.
"Κάντυ θέλεις να μείνουμε μόνοι μας εδώ μέχρι να ξημερώσει?"
Τεντώνω τα αυτιά μου και παίρνω θέση ενώ βολεύομαι στο πάτωμα δίπλα στον καναπέ, σταυροπόδι. Με το κρασί στο χέρι, πίνω δυο γουλιές ενώ έχω εστιάσει την προσοχή μου στον Γκράντσεστερ που ακουμπά την ξανθιά φακιδομούρα... Βγάζω την γλώσσα μου έξω με ενδιαφέρον ενώ μουρμουρίζω από μέσα μου... https://www.youtube.com/watch?v=ZytLSW_9Sw8 όταν ακούω την προειδοποιητική φωνή της Σούκα και της Λίνα όμως...
"Ώρα να πηγαίνουμε" είπαν η Σούκα και η Λίνα με μια φωνή.
Φτου! Γκαντεμιά... πάλι δεν θα μ'αφήσουν να δω μια σκηνή με την ησυχία μου. Κι αυτός ο Στήαρ όλο την πιο ακατάλληλη στιγμή μας καλεί στο εργαστήρι. Απ'την άλλη όμως θα εισβάλει το τέρας από στιγμή σε στιγμή αλλά ούτε αυτό με πτοεί... οπότε κοιτάζω τις συναδέλφισσες με νόημα ενώ καθαρίζω τον λαιμό μου απ'το κρασί και λέω...
"Εγώ λέω να μείνω" ξερόβηξε η Ντάλια.
<άντε ... τώρα που έχει φτιαχτεί η ατμόσφαιρα, να κλείσω τις κουρτίνες , να ανάψω και τα κεριά , άντε φύγετε εσείς μια χαρά είμαι εγώ εδώ... θα στοιχειώσω και το τέρας δεν πρόκειται να εισβάλει, δεν θα χουμε ούτε χαστούκι με τα άνθη ούτε τίποτα. Θα αλλάξω την ιστορία ρε κοπελιές! Πάρτε δρόμοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!>σκέφτομαι από μέσα μου με μια λάμψη ελπίδας να δεσπόζει στα χαρακτηριστικά μου
"Ντάλια!!!!" Οι άλλες δύο φώναξαν εκνευρισμένα.
"Ώχου... έχω μπλέξει..." αποκρίθηκε αυτή και σε μια στιγμή πήραν μαζί τους τον Τέρρυ και εξαφανίστηκαν!
<Αι σιχτήρ πια! Ούτε να χαρεί κανείς...> μουρμουρίζω καθώς πετάω ξανά πίσω στο εργαστήρι του αγαπημένου μου
"Λίνα? Σούκα? Ντάλια? Που είστε?" Φώναζε μες το σκοτάδι αλλά κανείς δεν του απαντούσε. Δεν μπορούσε να εξηγήσει πως αλλά κάτι σε εκείνο το μέρος τον φόβιζε... Είχε τόση ησυχία... Όταν ξαφνικά ένα φως σαν προβολέας φώτισε μια σκάλα...
Αααα εμένα αγαπητέ μου μη με ρωτάς... στο εργαστήρι είμαι και παρακολουθώ την ξενάγησή σου- μαρτύριο σου - την συνέχειά σου δλδ απ'την καλωδιακή. Βρε ναν που τον πήγες τον άνθρωπο... ποποπο...
"Μην την αφήσεις... μην την αφήσεις!" έλεγε και ξανάλεγε από μέσα του ελπίζοντας ότι κάποιο θαύμα θα γινόταν...
Κι εγώ τα ίδια φωνάζω αγαπητέ μου αλλά χαμένος κόπος, μ'ακούει ο τρελός, δεν με ακούει...
"Όχι!!!Όχι!!!" φώναξε με όλη του την δύναμη. "Περίμενε! Πρέπει να σου μιλήσω!" Προσπάθησε να την πιάσει αλλά μάταια! Ήταν μόνο η σκιά της...
Οχιά!!! Οχιά!!! Αγαπητέ μου...που με τις πράξεις σου και τα λόγια σου δεν κοιμόμασταν τις νύχτες, σπαράζαμε στο κλάμα και δεν βρίσκαμε ησυχία, λύτρωση ούτε εμείς αλλά ούτε κι εσύ... Άρπα την τώρα να δεις τι ωραία που είναι!
"Κάντυ! Σε παρακαλώ! Περίμενε!" Έτρεξε πίσω της, βγήκε από το νοσοκομείο, έπρεπε να την σταματήσει! Η μορφή της όμως δεν σταματούσε...
Απομακρυνόταν. Όχι έπρεπε να την φτάσει, να την κρατήσει κοντά του! Έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε!
Τώρα πάει πέταξε το πουλάκι... χρυσέ μου. Βρε Ναν κάνε ένα ζουμ και πήγαινέ τον στο τρένο που σωριάστηκε η άλλη λιπόθυμη, κοντέψαμε να το χάσουμε το κορίτσι... 40.1 πυρετό έκανε. Εκεί να τον πας να δεις τι εστί βερύκοκο! Εκεί να τον φάνε οι τύψεις και οι ενοχές!
"Τέρρυ..." μια γνώριμη φωνή ακούστηκε δίπλα του. Ήταν στενοχωρημένη σαν κι εκείνον... Και μια μελωδία... Μια μελωδία σαν από μουσικό κουτί σερνόταν έτοιμη να σβήσει...
Μιλάει. Ω μίλα πάλι ολόφωτο, αγαπημένο μου πνεύμα γιατί είσαι δόξα λαμπρή της νύχτας πάνω απ'το κεφάλι μου και σε θωρώ σαν φτερωτόν ουράνιον άγγελο, που οι άνθρωποι με τ'άσπρο των ματιών τους από θαυμασμό ανατρανίζουν να τον δουν που δρασκελάει τ'αργοκίνητα νέφη κι αρμενίζει πάνω στο στήθος του αέρα. Αχ... εκδηλώθηκα πάλι...
"Σε λίγο Τέρρυ... Κοίτα πρώτα επάνω..."
Αγάπη να κοιτάξω κι εγώ ή θα πονέσω;;;
"Τέρρυ... Κοίτα καλύτερα στο παράθυρο... Δεν είμαστε πια στην Νέα Υόρκη" επέμεινε ο Στήαρ.
Αγάπη μου φέρε μου τα κιάλια που εφήυρες... αφού το ξέρεις ότι έχουμε και μια μυωπία
Τα βουρκωμένα μάτια του διέκριναν ξαφνικά δύο φιγούρες στο παράθυρο... Ήταν η Κάντυ και... ο Άλμπερτ.
Μα τα χίλια κεφαλοτύρια!!!!!!!!!!!!!;;;;;;;;;;;;;;
Η καρδιά του έγινε κόμπος. Οι δύο φιγούρες κοιτούσαν η μια την άλλη αφοσιωμένα... Και τότε έγινε το μοιραίο... Με αργές κινήσεις ο ξανθός άνδρας έβγαλε ένα δαχτυλίδι από την τσέπη του και το πέρασε στο δάχτυλο της Κάντυ...
Η καρδιά του Τέρρυ έγινε χίλια κομμάτια.
Ωχ...ωχ...ωχ... δεν νιώθω καλά...Στήαρ;;; Στήαρ;;; ένας κόμπος, μια ζαλάδα, μια σκοτοδίνη... γρήγορα πίσω στο εργαστήρι...
"Όχι!" "Όχιιιι!"
Ωχ... ωχ...ωχ... Στήαρ;;;!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σπόιλερ:

Καλημέρα σας... (θέλω να πω καλησπέρα δλδ...) και τώρα η συνέχεια...

"Μα τι μυρίζει τόσο ωραία..." αναρωτήθηκε καθώς βημάτιζε προς το σαλόνι. Σύντομα όμως η απορία του λύθηκε...
Μην κοιτάς εμένα αγαπητέ μου... πάντως το ασετόν που χρησιμοποιώ για το βάψιμο των νυχιών την ίδια μυρωδιά έχει...
"Τέρρυ είσαι πιο όμορφος όταν γελάς παρά όταν κλαις..."
Καλώς το Flower boy! που'σουνα καλέ εσύ τόση ώρα, μας έλειψες...
"Συγνώμη?!" Ο Τέρρυ κοίταξε απορημένος τον ξανθό νεαρό που του μιλούσε. "Γνωριζόμαστε από κάπου...?"
Πως... πως... σε κάποιο άλλο φικ έχετε παίξει και σκάκι... Πως... πως...
"Εσύ μου έλειπες τώρα..." μουρμούρισε ο Τέρρυ μέσα από τα δόντια του.
Αααα για σε παρακαλώ, λίγος σεβασμός προς το αντίπαλο πνεύμα δεν βλάπτει, Αμάν!
"Πάντως είναι πολύ όμορφα τα τριαντάφυλλα σου... Είχε δίκιο η Κάντυ..." σχολίασε παρατηρώντας τα άνθη γύρω του.
Χμ...πάλι καλέ το έσωσες... κάτι κάνεις
"Κι εσύ είσαι καλός ηθοποιός... Παρακολουθώ ξέρεις συχνά τις παραστάσεις σου..."
"Αλήθεια?" ρώτησε έκπληκτος ο Τέρρυ.
Αυτό το αίσθημα της ανασφάλειας πάντα εε;; όχι να το παινευτούμε Άντονυ αλλά το παιδί έχει γίνει πρώτη φίρμα, εμφανίζεται σε περιοδικά, εφημερίδες.... ραδιόφωνο, τηλεόραση, του χει γίνει και πρόταση απ'το σινεμά αλλά δεν θυμάμαι αν αρνήθηκε ή όχι...
"Αλήθεια... Μου πήρε βέβαια καιρό να καταλάβω τι σου βρήκε..."
Μπράβο flower boy! τον τάπωσες κανονικά
"Ήμουν σίγουρος πως και ο Άντονυ θα είχε βοηθούς..." σχολίασε χαμογελαστά ο Τέρρυ.
Τι;;;!! Μα όχι παίζουμε! Τι σόι πνεύματα θα ήταν αγαπητέ μου αν δεν είχαν κι εμάς... δεν κάνουν τίποτα χωρίς εμάς...
"Με λένε Μιμή και σε ενημερώνω ότι είμαι 100% αντονικιά οπότε πρόσεχε τα λόγια σου!" η κοπέλα απάντησε κοφτά.
Έτσι Μιμί!!! Δυναμικά, ξεκαθάρισε την θέση σου χρυσή μου!!! Μην του δώσεις δικαιώματα
"Και αν θες να ξέρεις στο δικό μου φικάκι δεν υπάρχεις καν!"
Ωχ... αυτό πόνεσε (αλλά δεν νομίζω να πήρε και πρέφα ο θεατρίνος) αλλά βρε Μιμί μου πολύ σκληρή δεν είσαι
"Αδερφή Μαρία ποιος θα το έλεγε ότι θα ερχόταν η μέρα που το κοριτσάκι μας θα παντρευόταν!"
Το ποιο;;;;;!!!
"Ναι κυρία Πόνυ! Δείτε τα παιδιά πως κάνουν! Ελπίζω αύριο στον γάμο να είναι πιο φρόνιμα"
Στον ποιον;;;;!!!!!!!!!!!!!
"Αύριο παντρεύονται..." συνειδητοποίησε ο Τέρρυ. Ένιωσε για άλλη μια φορά τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια του... "Δεν έχω δικαίωμα να ανακατευτώ στην ζωή της πλέον..."
Τέρρυ όχι ρε γαμώτο! Μην λές τέτοιες μαλακίες! Είσαι ερωτευμένος μαζί της! Μην σκέφτεσαι έτσι ρε γαμώτο!
"Και πολύ το καθυστέρησαν αν θες την γνώμη μου..." πρόσθεσε η Μιμή.
Μιμί πολύ την ξίνεις την πληγή και δεν μ'αρέσει..
"Μιμή γιατί με έφερες εδώ?"
Για να ξεστραβωθείς!!! :roarrr: Αγαπητέ μου...
"Γιατί μου το ζήτησε ο Θεός... εεε... το πνεύμα εννοώ... Εντάξει σε συμπαθώ κιόλας!" χαμογέλασε η Μιμή.
Μη... μην τα λες έτσι χρυσή μου θα καούμε... Μπράβο όμως Μιμί μια χαρά το'σωσες κι εσύ
"Και τότε γιατί με τυραννάς?! Δεν έχω δουλειά πλέον στην ζωή της!"
Γαμώτο... Δεν τον αντέχω άλλο!!! Θα αρχίσω να του πετάω διάφορα, θα τα σπάσω όλα!!! Εμείς εδώ αγωνιζόμαστε να τον βάλουμε στον ίσιο δρόμο κι αυτός ακόμα τον χαβά του!! Δεν τον αντέχω!! :roarrr:
"Αν ήταν έτσι τότε όλες εμείς τι κάνουμε εδώ?! Σπίτια δεν έχουμε να κάνουμε Χριστούγεννα?!"
Η Μιμή έμοιαζε θυμωμένη από την ηττοπάθεια του.
Αμ εγώ... εγώ δεν είμαι νομίζεις... με γκάστρωσε πια! Πες στα χρυσόστομη, που μας έχει εδώ κάθε Χριστούγεννα να βολοδέρνουμε και να παριστάνουμε τα πνεύματα καλής θελήσεως!
"Εγώ θα σου πω" μια άλλη φωνούλα ήρθε για να δώσει την λύση. "Είμαι η Μάστα"
Καλώς το κορίτσι μας
"Μα πόσες είστε?!?!" Ο Τέρρυ ρώτησε απελπισμένα.
Αααα η λίστα-κατάλογος είναι ατελείωτος... πολλά ρωτάς, πολλά ρωτάς...
"Δεν υπάρχει αλλά! Την αγαπάω Μάστα! Καταλαβαίνεις? Την αγαπάω και αυτή... αυτή..." η φωνή του με το ζόρι έβγαινε.
Επιτέλους!!! Εκδηλώθηκε ....ησύχασε αυτός (όχι αυτός δεν ησύχασε ακόμα) ησυχάσαμε κι εμείς....
Ήταν εκεί... καθόταν στο κρεβάτι της κι έκλαιγε... Πόσες φορές δεν αναρωτήθηκε τι να κάνει και τώρα πραγματικά την έβλεπε!
"Κάντυ μου..." ψιθύρισε συγκινημένος ο Τέρρυ... "Γιατί κλαις?"
Μ'αρέσει που ρωτάς... ηλίθιε, βλάκα!!! Το κορίτσάκι το καημένο , το "πέθανες" με τις ανόητες τις πράξεις σου!!
"Δεν έπρεπε να αφήσω όλα αυτά τα χρόνια να περάσουν... φοβήθηκα... φοβήθηκα πως δεν είχα πια θέση στην καρδιά της... Πίστευα πως άξιζε κάτι καλύτερο... Και τι κατάφερα... Έκανα και τους δυο μας να υποφέρουμε!" το πρόσωπο του Τέρρυ ήταν σκυθρωπό... Αυτός έφταιγε για όλα...
Διάολε!!! Θα τον τουφεκίσω!!!!!! Κορίτσια εξαπολύστε τον Χάρο με την τσουγκράνα, την αδελφή -Γκρέυ με τα ράσα!!! Να δείτε για πότε θα ξεκουνηθεί!! :roarrr:
Από στιγμή σε στιγμή θα έφτανε το τρίτο πνεύμα... Θα ήταν το πνεύμα του μέλλοντος... Ίσως αυτό έδινε την λύση...
Περίμενε και θα σε φτιάξω εγώ! Τώρα θα δεις!!

---

Μέσα σε μια στιγμή το παράθυρο άνοιξε διάπλατα από τον δυνατό αέρα και πυκνή ομίχλη εισχώρησε στο δωμάτιο.
ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μια μαύρη κάπα αιωρούταν στον αέρα σαν να την φοράει κάποιος... μόνο που δεν φαινόταν ποιος...
ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Εγώ ξέρω ποιος είναι, έχω μια ιδέα https://www.youtube.com/watch?v=gAC-XXWVjfo Επίσης... ανοίγετε και βλέπετε με δική σας ευθύνη...

Σπόιλερ:

"Εσύ είσαι το πνεύμα του μέλλοντος?" ρώτησε τραυλίζοντας ο Τέρρυ.
Λάθος απάντηση... αλλά τέλος πάντων δεν έχει έρθει η ώρα σου ακόμα, εδώ βρισκόμαστε για να σε κάνουμε να ξεστραβωθείς κι όχι για να σε "πάρουμε" μαζί μας...
Δύο πύρινες φλόγες έλαμψαν στο ύψος των ματιών του πνεύματος.
όχι... !!! Στάσου στο ύψος σου, μην χάνεις την υπομονή σου, τον χρειαζόμαστε... Σε ότι βλακεία θα ξεφουρνίζει ΝΑΙ θα λες εσύ οκ;
"Θα το πάρω σαν θετική απάντηση..." μουρμούρισε φοβισμένος και τότε με μιας απλώθηκε μπροστά του ένα σκοτεινό μονοπάτι!
όχι αν μπορείς πάρτο αλλιώς... τότε να σε δω!! ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
"Οι πύλες αυτές αφορούν στο Μέλλον σου Τέρρυ..." μια φωνή ακούστηκε από το βάθος του διαδρόμου.
"Αααδερφή Γκρέυ?" ρώτησε χωρίς να είναι σίγουρος.
Στοιχηθείτε ρε!!! ο αρχηγός κατέφτασε!!! https://www.youtube.com/watch?v=krxMnE_0O0Q
"Λίμπρα!!! Με λένε Λίμπρα!!!" απάντησε εκνευρισμένα η κοπέλα.
Aaaa... και σου'χω πει βρε αρχηγέ, μην το φοράς συνέχεια αυτό το πράγμα! όλο με μπερδεύεις, δεν ξέρω πότε να απλώσω το χέρι μου να σε χαιρετήσω κανονικά και πότε όχι;;;
"Ξέρω για ποια με πέρασες! Φτού σου! Μόνο αυτό έχω να πω!"
Αρχηγέ για σιγά... μας κατάβρεξες, έλεος...
"Πρώτον γιατί το μαύρο πάει με όλα και δεύτερον γιατί αντιπροσωπεύω το πνεύμα του μέλλοντος!!!"
όντως αγαπητέ μου το μαύρο είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία
"Γιατί τις έκανε η Μαριλού πριν πάρει το πτυχίο της! Τι θα πει γιατί είναι τόσο μεγάλες?! Γιατί αφορούν σε διαφορετικές σημαντικές επιλογές της ζωής σου που είναι ικανές να επηρεάσουν ολόκληρο το μέλλον σου!" είπε η Λίμπρα προσπαθώντας να κρατήσει την ψυχραιμία της...
Με όλο το σεβασμό αρχηγέ και μην εξαγριωθείτε περισσότερο... σύμφωνα με τις τελευταίες κατασκοπευτικές μου κινήσεις στην Ελλάδα και τις έγκυρες πηγές μου , θέλω να σας πληροφορήσω και να σας αναφέρω πως δεν έχει πάρει πτυχίο ακόμα. Αυτήν την περίοδο μάλιστα δίνει εξεταστική και τον περισσότερο χρόνο τον σπαταλάει σε ένα περίεργο τεράστιο κτήριο σε μια πόλη της Ελλάδας, Θεσσαλονίκη την λένε νομίζω... Γι'αυτό και το σκάει απ'την βάση μας τα βράδια στα κλεφτά, φεύγει απ'το αρχηγείο-στρατόπεδο και πηγαίνει εκεί. Οπότε αρχηγέ αυτές δεν είναι πραγματικές πύλες, ... Μακέτα είναι...
"Δηλαδή το μέλλον μου δεν είναι προκαθορισμένο?" ρώτησε με ελπίδα ο Τέρρυ.
Τι ρωτάς τώρα κι εσύ καημένε
"Κάντυ?" Ο Τέρρυ σιγοψιθύρισε το όνομα της...
Λάθος απάντηση... ξαναπροσπάθησε
"Μητέρα... σε παρακαλώ να μείνω σπίτι?"
"Ρόζυ μου κι εγώ θα προτιμούσα να μείνουμε σπίτι αλλά το υποσχεθήκαμε στον πατέρα σου! Την πρωτοχρονιά όμως θα την περάσουμε εδώ με τα ξαδέρφια σου!"
Μισό λεπτό κορίτσια γιατί θα τρελαθώ... η Κάντυ όπως και η Ρόζα (το Ρόζυ δεν μ'αρέσει ) θέλουν να μείνουν σπίτι τα Χριστούγεννα... ο Τέρρυ θέλει κι αυτός να μείνει μέσα τα Χριστούγεννα... Ρε θα με τρελάνετε!!! Αυτή εδώ δεν είναι κόρη του θείου!!
"Πάπιρους Λαρους Μπριτάνικα... εσύ όμως μπορείς να με λες Πάπι!"
Βρε καλώς την , την αγαπημένη μου εγκυκλοπαίδεια!!!
"Μάλιστα... Πάπι, να σε ρωτήσω, μήπως ξέρεις..."
"Ναι ξέρω, ρώτα"
"... αν υπάρχω στην ζωή της?" ρώτησε διστακτικά ο Τέρρυ.
Σε παρακαλώ τώρα αγαπητέ μου, μόνο τον Άλμπερτ Άισταιν και την Πάπι δεν πρέπει να ρωτάς κάτι τέτοια. Έλεος δλδ μπρίκια κολλάμε Ωχ... τι ρώτησες τώρα κι εσύ... Αμάν βρε χρυσέ μου αυτές οι ερωτήσεις σου με σκοτώνουν
Ο Άλμπερτ μπήκε βιαστικά στο δωμάτιο και φίλησε απαλά στα χείλη την γυναίκα του, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Τέρρυ.
Κι εδώ είναι που πάει το άσμα... Σκότωσέ με... Για να μην σ' αγαπάω... Μακριά σου δεν αξίζει να ζω... Σκότωσέ με... Αν μπορείς σου ζητάω... Μην σε νοιάζει αν θα χαθώ
"Γιατί να βάλουν εμένα σε αυτά τα Χριστούγεννα?!" ρώτησε θυμωμένα η Πάπι... "Εντάξει νομίζω πήρες την απάντηση σου... Θες να με ρωτήσεις κάτι άλλο?"
Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ χρυσή μου... Κρίμα αλλά ξέρεις η συγγραφέας κανονίζει αυτά τα θέματα... Τι να πω;!
"Μόνο..." η φωνή του Τέρρυ έτρεμε ενώ δάκρυα είχαν αρχίσει και πάλι να εμφανίζονται στα μάτια του "... θέλω μόνο να ξέρω αν είναι εκείνη ευτυχισμένη..."
Άι σιχτήρ κι εσύ!!! Δεν αντέχω άλλο!!! Πάλι θα σπαράξω Τέρρυ για χάρη σου;;!! Φτού σου!!
Όμως δεν ήταν μόνος... Μπροστά του στεκόταν το πνεύμα του μέλλοντος και τον κοιτούσε με εκείνα τα φοβερά πύρινα μάτια.
Ήρθε η ώρα σου τ'ακούς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!;;;;; ήρθε η ώρα να τιμωρηθείς για όλα τα λάθη που έχεις κάνει... σε λίγο θα έρθει κι η επιβεβαίωση...
Βρισκόταν σε ένα τεράστιο νεκροταφείο...
Ελήφθη όβερ! Η επιβεβαίωση ήρθε!
"Ο καημένος ο θεατρίνος..." άκουσε έναν άντρα να λέει. "...πέθανε ολομόναχος!"
"Μα καλά δεν είχε οικογένεια?"
"Που να κάνει οικογένεια! Η μόνη του αγάπη ήταν το ποτό! Γι' αυτό κι έφυγε νέος..."
Μισό παίδες να μπω στο κατάλληλο μουντ... https://www.youtube.com/watch?v=mhmGRYQmbDo οκ εντάξει το χω κορίτσια, το'χω!
"Τέρενς Γκραχαμ Γκραντσεστερ 1897-1944"
Θεέ μου δεν είναι δυνατόν!!! Μόνο 47 χρονών...!!!;;;; Και πολύ άντεξε...
Δεν μπορούσε να το πιστέψει αλλά ήταν εκείνη! Ήταν η ίδια μορφή που είχε δει πριν λίγο... Μόνο που έμοιαζε πιο γερασμένη... Τα μάτια της ήταν θολά από τα δάκρυα... Πρώτη φορά έβλεπε τόσο χλωμό και εξαντλημένο το πρόσωπο της...
Τι μεγαλείο ψυχής.... Ακόμα κι εκεί, ακόμα κι εκείνη τη στιγμή... ποποπο....
"Τέρρυ μου... Δεν είσαι μόνος... Πάντα σε είχα μαζί μου... Όλα αυτά τα χρόνια... Με συγχωρείς για όλα..." Η Κάντυ έκλεγε δίπλα του με λυγμούς.
Πάντα τον αγαπούσε... Ποτέ δεν ήταν απόλυτα ευτυχισμένη μακριά του. Πως θα μπορούσε!
Αμάν βρε Μαριλού...!!! Κι ύστερα λέτε για μένα που γράφω κοινωνικά, δεν βλέπετε εδώ ...οδύρομαι, σπαράζωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
"Δεν θέλω να πεθάνω!" φώναξε με όλη του την δύναμη "Δεν θέλω να παραιτηθώ από την ζωή μου! Δεν θέλω να καταλήξουμε έτσι!"
Ούτε κι εγώ Διάολε!!! Ξύπνα γαμώτο και έχω φτάσει στα όριά μου!!! Ξύπνα, έχεις μια νύφη να κλέψεις!!!Ξύπνα που να σε πάρει και να σε σηκώσει!!!!!!!!!!!!!!!

"Είμαι ζωντανός?!" ένα χαμόγελο ελπίδας άνθησε στο πρόσωπο του. Βρισκόταν σπίτι του!
Ειλικρινά αγαπητέ μου όλο αυτό το παραλήρημα πραγματικά με έχει κουράσει...
Ο Γάμος... θα γινόταν την επόμενη των Χριστουγέννων... Όχι... Δεν είναι δυνατόν...
Άιντε πια!!! Κουνήσου ρε πάρτα πόδια σου να προλάβεις το κορίτσι γιατί καιγόμαστε!! Αμάν!
Δεν είχε σκοπό να την αφήσει να πάει χαμένη... έπρεπε να βιαστεί!
Άντε να σε δω να γίνεσαι Κεντέρης

---

Την επόμενη μέρα σε μια εκκλησία κοντά στο Λέικγουντ.....
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ:

ΛΙΜΠ: Είναι όλα έτοιμα?
ΌΛΑ ΈΤΟΙΜΑ ΑΡΧΗΓΈ ΜΟΥ!!!
ΑΡΙΕΛ: Ναι Λίμπρα μου! Από στιγμή σε στιγμή θα φτάσει!
Αααχχχ... Ααααχχχχ ανυπομονώ
ΤΖΕΝΗ: Ναν έφερες την κάμερα?
Εγώ έχω φέρει και ψηφιακή κορίτσια, δεν νομίζω να σας χαλάει έτσι;;
ΝΑΝ: Ναι! Όπου να' ναι θα έρθουν και οι υπόλοιπες με τα αναψυκτικά και τα ποπ κορν!
Έχω πάρει θέση από τώρα
ΕΤ: Να' τες!
ΣΟΥΚΑ: Κορίτσια δεν χάσαμε τίποτα έτσι?
Δεν νομίζω... το καλύτερο δεν το χάνουμε με τίποτα
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΙ: Ελπίζω να φτάσει πριν το γάμο.
Αυτό είναι το ζητούμενο χρυσή μου, πριν αλλάξουν βέρες και ειπωθεί το 'I do'
ΛΙΝΑ: Αλλιώς θα βρίσκεται αύριο πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες!
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο χρυσή μου
ΛΙΖΑΚΙ: Ρεζίλι θα γίνουμε!
Αυτό πάλι είναι εξακριβωμένο χρυσή μου
ΝΤΑΛΙΑ: Εγώ ψηφίζω να έρθει την ώρα της τελετής!
Έλα να αρχίσουν να πέφτουν τα στοιχήματα... τι ώρα πιστεύετε πως θα καταφτάσει ο ζεν πρεμιέ;;;
ΠΑΠΙ: Δεν μπορώ να κρατηθώ!!! Τόσα χρόνια περιμέναμε αυτή τη στιγμή!
Άστα χρυσή μου σε αναμμένα κάρβουνα καθόμαστε όλες μας
ΜΑΣΤΑ: Η Μαριλού που είναι?
Έλα ντε... πρέπει να χει θέματα με τις μακέτες, το αρχηγείο.. ποιος ξέρει
ΜΙΜΗ: Τακτοποιεί τις τελευταίες εκκρεμότητες ορθογραφικά, εκφραστικά λάθη...
Αχά! Έτσι το λέμε τώρα...
ΝΙΝΑ: Ώχου αυτό το κορίτσι!
Ώχου δεν λες τίποτα!
ΤΖΟΥΛΙΕΤ: Καθόλου σεβασμός στην αγωνία μας!!!
Πες το ψέματα!
ΜΑΡΙΛΟΥ: Να 'μαι κι εγώ!!!
ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ: Καιρός ήταν!!!
Άντε πια αγαπητή μου, μας γκάστρωσες κι εσύ... εδώ ο κόσμος χάνεται...

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ:

"Έχει κάποιος αντίρρηση γι' αυτόν τον γάμο; Αν ναι, ας μιλήσει τώρα, αλλιώς ας σωπάσει για πάντα!"
Ωωωω Θεέ μου... Ωωωω Θεέ μου... που είναι;;;!!! Που είναι;;;!!! μου'χουν κοπεί τα γόνατα...
"Έχω εγώ..."
https://www.youtube.com/watch?v=9NNWq66cD-g !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΤΑΛΙΑ:

(με γνωρίζουν πολύ καλά εδώ μέσα)
ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ:
Ο νεαρός απομακρύνεται από την εκκλησία έχοντας στον ώμο του σαν σακί την ξανθιά αναμαλλιασμένη αγαπημένη του.
Για το όνομα του Θεού αγαπητέ μου, λίγο ταλκ ...πια! Που πήγαν οι σεμνοί σου τρόποι;;;
"Πως μπόρεσες Τέρρυ!!! Πως μπόρεσες!!!" Η Κάντυ ήταν έξω φρενών μαζί του! "Άσε με κάτω!!!"
"Ξέρω ήταν λάθος ο τρόπος! Απλά δεν μπορούσα να σε ξαναχάσω!" αποκρίθηκε ο νεαρός χωρίς φυσικά να αφήνει την Κάντυ κάτω.
Ρε άσε κάτω το κόρίτσι , θα του ανέβει το αίμα στο κεφάλι... έλεος...
"Κι έπρεπε να χαλάσεις τον γάμο της Άννυ και του Άρτσυ?!?!"
Γκχ... γκχ... κορίτσια ώρα να την κάνουμε, νομίζω πως μας ανακάλυψαν...
"Αυτό ήταν μια παρεξήγηση..." ξερόβηξε ο Τέρρυ κοιτώντας τις δεκαέξι φατσούλες που τους παρακολουθούσαν από μακριά. "Ελπίζω να μην πειράχτηκε πολύ ο αρραβωνιαστικός σου..."
"Ο ποιος?!"
"Ο Άλμπερτ..."
"Τέρρυ ο Άλμπερτ είναι σαν αδελφός μου!!!"
Κορίτσια μαζέψτε τα, πρέπει να την κάνουμε και γρήγορα!!! που είναι το γιοτ;;;!!! Πως θα φύγουμε αποδώ;;;
"Τι πράγμα?!" Ο Τέρρυ γύρισε να κοιτάξει προς το μέρος των κοριτσιών που μάταια προσπαθούσαν να κρυφτούν όλες πίσω από το ίδιο δέντρο. "Μου την έφεραν!"
Τρεχάτε ποδαράκια μου!!!!!!! Κοπελιές ;;;!!!!!!! Ποποπο και δέρνει κι άσχημα... όχι ρε τόλμα να σηκώσεις χέρι πάνω μου και θα σε κόψω φέτες φέτες που αν δεν σου την φέρναμε δεν θα ξεκουνιόσουν ποτέ!!
"Τέρρυ δεν ξέρω τι λες αλλά αύριο ο γάμος των παιδιών θα είναι πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες!!!"
Έλα τώρα κι εσύ αγαπητή μου... λεπρομέρειες...
"Μ' αγαπάς?"
Ωχ... σοβάρεψε το πράγμα... δεν μπολώ... είμαι μικρό θα κλείσω τα ματάκια μου...
"Τέρρυ εγώ..."
Μίλα ωρή...!!!! Εδώ είδαμε και πάθαμε , κινήσαμε γη και ουρανό!!!
"Απλώς απάντησε μου! Μ 'αγαπάς?"
Άντε ωρή!!! είναι και ανυπόμονος!!!
"Φυσικά και σ' αγαπώ!!!"
Δόξα σοι ο Θεός!!!
"Τότε δεν θα είναι για πολύ καιρό ο γάμος των παιδιών το πρώτο θέμα στις εφημερίδες!"
Και με τα λόγια αυτά σφράγισε τα χείλη της με ένα γλυκό χριστουγεννιάτικο παθιασμένο φιλί!
Ααααχχχχ.... Ααααχχχχ... Πως να μ'αρέσουν τα happy end...
ΝΤΑΛΙΑ:
Μα πως φαίνεται ότι με έχουν πάρει χαμπάρι όλες εδώ μέσα

@ Σούκα μου και Σταυρουλάκι δεν σας ξεχνώ, πολύ σύντομα θα έχετε τον σχολιασμό των ιστοριών σας
@ Λιμπρα μου πολύ σύντομα θα επανέλθω και για τα δικά σου σχόλια, κάνε λίγο υπομονή γιατί νιώθω σαν να έχω πάθει ένα τζετ-λακ αυτή τη στιγμή
@ Ναν σε ευχαριστώ πολύ για το ποστ που το ξανάβαλες εδώ, αυτό θα λύσει πολλές απορίες και προβληματισμούς

ρε συ ντάλια... διάβασα τη σκηνή με το σκάκι.. παιδίμου ούτε στο φικ δεν μπορείς να μαζέψεις το μυαλό σου; σε στείλαν να κάνεις μια δουλειά και πάλι αφηρημένη ήσουν

νανούκα ευχαριστώ. το είχα διαβάσει όταν το σήκωσε η ντάλια, αλλά δεν θυμόμουν που ήταν

επίσης (παραδόξως γιατί παραήταν ρομαντική η σκηνή για τα γούστα μου), μου άρεσε πάααρα πολύ η εξομολόγηση της σκάρλετ!!! μπράβο νταλίτσα... τη διάβαζα στην ουρά του ταμείου της εφορίας και χαζογέλαγα μόνη μου

Εκείνη η Σκάρλετ που κυκλοφορεί στους δρόμους με τις γλάστρες είναι η ΜΙΜΙ;;;


εννοείται

Eπιτέλους το τελείωσα ντάλια μου Ήταν τεράστιο βρε παιδάκι μου πως το έγραψες όλο αυτό?
Λοιπόν ας αρχίσουμε..
μου άρεσε πολύ που ήσουν πρωταγωνίστρια και ειδικά μαζί με τον Στήαρ..
μου άρεσε που η Σκάρλετ/ εγώ ήταν με τον Άντονυ
η σκηνή με το σκάκι φοβερή!!!!
Στην αρχή μπερδεύτηκα ελαφρώς γιατί πολλά πρόσωπα και μέχρι να τα μάθω ήμουν κάπως αλλά τα κατάφερα
Γενικώς μπορώ να πω οτι ήταν πολύ πρωτότυπο και πολύ ωραία δεμένο με τη μουσική που έβαλες!
Μου άρεσε πολύ συγχαρητήρια!!!

Και γω το τελειωσα επιτελους!!!! τι γολγοθας και αυτος!!

Νταλιτσα για αρχη που ειχες το κουραγιο να γραψεις τοσο πολυ!!!!
Τα βιντεακια με την μουσικη καταπληκτικα!!!!
Οπως και οι υπολοιπες, ετσι και γω στην αρχη μεχρι να εγκλιματιστω με τα ονοματα και τους ρολους, τα βρηκα λιγο μπαστουνια!!! μετα που πηρα το κολαι ομως!!!
απιστευτα ρομαντικη γραφη!!!!! ο ερωτας και η αγαπη ηταν διαχυτη σε ολη την ιστορια και σε ολα τα ζευγαρια!!!! μου αρεσε που εδειξες οτι η καθε σχεση ηταν διαφορετικη!!!! αλλα αυτον που αγαπαω, προσκυναω, κτλ κτλ ειναι ο Milord!!!!
μου αρεσε που ο αρτσυ μας αφησε χρονους!!! ( ειμαι κακια και μου αρεσει! )
επισης δινω ποντους γιατι εξελιχθηκε μεσα σε λιγες ωρες!!!! μπραβο νταλιτσα!!! αντε ο αγιος βαλεντινος δεν ειναι μακρυα!!!!!

Ωχ... πολλή δουλειά και πολύ γράψιμο έχω απόψε οπότε ας ξεκινήσω και ας κάνω όσο πιο σύντομα μπορώ...
Καταρχήν ας ξεκινήσω με την Σούκα και το Σταυρουλάκι:

@ Σούκα μου, καταρχήν τι ωραίες εικόνες είναι αυτές! Πολύ μεγάλες (μου έκανε εντύπωση που χώρεσαν έτσι εύκολα), πολύ καλή επιλογή! Σε βάζουν αμέσως μέσα στο νόημα της ιστορίας! Η αλήθεια είναι πως και μένα με τρόμαξες κάπως στην αρχή έχοντας την πρωταγωνίστρια να παίρνει ένα στενάχωρο βλέμμα κοιτώντας έξω απ'το παράθυρο. Η δε αγωνία μου κορυφώθηκε εκεί με την φωτογραφία της συζύγου, αλλά μετά σκέφτηκα ότι πως θα πήγαινε ταξίδι ο Τέρρυ αφήνοντας την Σούζι πίσω ολομόναχη; όχι ότι δεν το έχει ξανακάνει δλδ σε άλλα φικ αλλά λέμε τώρα Πολύ όμορφή, χαρούμενη και τρυφερή η σκηνή με τα παιδάκια του ορφανοτροφείου ενώ η Κάντυ παίζει μαζί τους αλλά και με τα παιδιά απ'την κάθε οικογένεια Επίσης η παράγραφος που περιγράφει την άφιξη του Τέρρυ και την πορεία του μέχρι να φτάσει στο ορφανοτροφείο για να κάνει εκεί τις γιορτές. Το άγχος κι η ανησυχία και φυσικά μέσα σε όλα και το παρελθόν που μέσα απ'τις αναμνήσεις τον γυρίζει πίσω... Και τέλος, τι συγκίνηση , τι χαρά... το μανάρι μας φτάνει στον προορισμό του παίρνοντας στην αγκαλιά του το αγγελούδι μου( έβαλες για ανηψιό τον Στήαρ πόσο σε αγαπώ) και την στιγμή που της χαϊδεύει την κοιλιά... Ααααχχχ Σούκα μου η ιστορία σου ήταν το κάτι άλλο

@ Σταυρουλάκι, ολίγον τι θορυβημένη κι ομολογώ πως μια τέτοια εκδοχή της Κάντυ και του Τέρρυ καθώς επίσης και πρόταση γάμου είναι η πρώτη φορά που διαβάζω Αλλά δεν μπορώ να πω ξεράθηκα στο γέλιο, ειδικά στα σημεία "Ηρθα παλιοσκυλοοοοο!!! Muahahahahahahaha" μα τι ωραία προσφώνηση, ξεχειλίζει η αγάπη, είναι διάχυτη παντού... έλιωσα η κακομοίρα ή στο σημείο "ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ? ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ [της αννυ xD ] ΔΕΝ ΠΑΩ!!! λέω what the hell?! προς στιγμήν νόμιζα πως ο Τέρρυ αναφερόταν στον Άρτσυ... μπερδεύτηκα... Ειχε ξαστερια και πανσεληνο…. Εξω η χιονοθυελλα εμοιαζε τοσο κρυα και θορηβωθης σε αντιθεση με το ζεστο και σιωπηλο τρενο…. εδώ σε αυτό το σημείο σε έχασα λίγο αλλά γλυκάθηκα μετά με την αγκαλίτσα, μη σου πω ότι ζεστάθηκα κιόλας Εμένα όμως με προβλημάτισε και κάτι άλλο, ειλικρινά μικρό πως συνδύασες το χιόνι μαζί με τον καταρράκτη κι έβαλες και το ζευγάρι να πέφτει μέσα σε αυτόν με τέτοιο ψοφόκυρο εντύπωση μου κάνει αλλά δεν βαριέσαι... Παραμύθι είναι ότι θέλουμε γράφουμε Πάντως μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα, πολύ πρωτότυπο μα πάνω απ'όλα αστείο!!

Και τώρα ήρθε η ώρα να απαντήσω με σχόλια πάνω στα σχόλια (και πιστέψτε με μ'αρέσει να το κάνω αυτό )

@ Αγαπητή Λιμπ~Αδελφή-Γκρέυ
Σε διάβασα στην εφορία, στο τρένο, στο Σύνταγμα κάτω από το στέγαστρο τουpublic όσο έβρεχε, στα McDonalds και πάλι στο τρένο
Αγαπητή μου με συγκινείς, χαίρομαι που σου κράτησα συντροφιά με αυτόν τον ευχάριστο τρόπο κατά την διάρκεια της μέρας, τιμή μου
Νταλίτσα τι να πρωτογράψω... Γουστάρω τρελά Ντάνιελ να παρακαλάει Κάθριν (κι αυτό γιατί κάπου είχε πάρει το μάτι μου ότι ο Ντάνιελ είναι ο Ίαν και η Κάθριν η νανούκα... καλά θυμάμαι 'η να αλλάξω άποψη για το κομμάτι? )
Καλά θυμάσαι, αυτή ήταν η απόδοση των ρόλων Άσε με Λιμπ μου κι όταν έγραφα τα συγκεκριμένα κομμάτια του Ντάνιελ, έπεφτε το δάκρυ κορόμυλο... θα μου πεις μόνο εκεί αλλά αυτός ο χαρακτήρας εκεί μέσα ήταν ο πιο τραγικός κατά την γνώμη μου. Τόσα χρόνια μακριά από κείνην που αγαπά Τι έρως...
Μου αρέσει πολύ η μουσική. Το κομμάτι που έβαλες στο μουσικό κουτί ΤΑ ΣΠΑΕΙ
Η λίμνη των κύκνων αγαπητή μου είναι διαχρονικότατη
Μου αρέσει η ιδέα της Λία. Ένας νέος χαρακτήρας που είναι ευαίσθητος και ρομαντικός... εσύ δηλαδή νταλίτσα
Όχι που θα έλειπα μα γίνεται αγαπητή μου να είναι ζωντανό το μανάρι μου μέσα στο φικ και να μην είμαι στο πλευρό του;! Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια
Μου αρέσουν τα ιταλικά σου
Ομολογώ πως σε εκείνα τα σημεία (καθώς έγραφα) γινόμουν ένα με το πάτωμα ένα πράμα
Μου αρέσει που όλες είναι γκαστρωμένες και που ο Άγιος Βασίλης θα τους κάνει δώρο "ελευθέρας" στο Ιασώ
Είδες αγαπητή μου αυτό το άτιμο το taiming τι μας κάνει;! όλες γκαστρώθηκαν την ίδια χρονική περίοδο... τι πράμα κι αυτό δεν θα βρίσκουμε κρεβάτι ελεύθερο, μη σου πω ράντζο...
Μπερδεύομαι λίγο με τα νέα ονόματα και τα σόγια, αλλά που θα μου πάει.. μέχρι να ξεγεννήσουν οι κυράδες, θα τους έχω ξεχωρίσει ποιος είναι αδερφός με ποιον...

Πιστεύω πως θα σε βοηθήσει πολύ και η συνέχεια της άλλη ιστορίας ως προς την κατανόηση των καινούριων ονομάτων-χαρακτήρων
ΥΓ. Εκείνη η Σκάρλετ που κυκλοφορεί στους δρόμους με τις γλάστρες είναι η ΜΙΜΙ;;;
Την απάντηση σου την έδωσε κι η ίδια η Μιμί, σου το επιβεβαιώνω κι εγώ ... Ναι η Μιμί είναι
ΥΓ2. Που είναι το λινκ με την διανομή ρόλων που είχες κάνει; Ρίξε κανα τιπ γιατί ξεχνάω η (καλο)γριούλα
Νομίζω πως αυτό το τακτοποίηση η αγαπητή Ναν
ΥΓ3. Ρε συ τώρα το ξανακοιτάω και είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ.. πότε το έγραψες όλο αυτό;;;
Με λίγη καλή θέληση κι λόγω έμπνευσης τπτ δεν είναι αδύνατον αγαπητή μου, όλα είναι δυνατά...
Ερώτηση: Κάπου πήρε το μάτι μου ότι κάπου έχω κι εγώ ένα ρολάκι,
Και βέβαια έχεις...
αλλά κάτι άκουσα ότι ενώ η ναν πήρε τον Ίαν, εγώ παίρνω τον Άλμπερτ κι αυτόν επειδή δεν θα τον ήθελε καμία άλλη... ΕΝΙΣΤΑΜΑΙ... Κάτι σε Τζερυ δεν παίζει στο φικ σου;;; Αν υποψιαστώ ότι έχεις βάλει μέσα να παίζουν η Άρτα και τα Γιάννενα κι εμένα δεν μου έδωσες ούτε λίγο Τζέρυ... θα κάνω μέχρι αύριο να σου ξαναμιλήσω
Συγγνώμη τώρα... αλλά ΣΥΓΓΝΏΜΗ ΤΏΡΑ!!! αυτός εδώ για Άλμπερτ δλδ δεν σε εκφράζει ;;;!!!

Σπόιλερ:

Τηρεί και το παρουσιαστικό κιόλας , ξανθός , γαλανομάτης!!! Άντε μην τα πάρω τώρα!!! :roarrr: :roarrr:

---

ρε συ ντάλια... διάβασα τη σκηνή με το σκάκι.. παιδίμου ούτε στο φικ δεν μπορείς να μαζέψεις το μυαλό σου; σε στείλαν να κάνεις μια δουλειά και πάλι αφηρημένη ήσουν
Να με συγχωρείτε Αδελφή-Γκρέυ-(Σολέι Μάρλοου/Άρντλευ) αλλά παρακολουθούσατε τον κ.Γκράντσεστερ και τον κ.Μπράουν να παίζουν σκάκι το ίδιο αποχαυνωμένο ύφος θα πέρνατε
μου άρεσε πάααρα πολύ η εξομολόγηση της σκάρλετ!!! μπράβο νταλίτσα... τη διάβαζα στην ουρά του ταμείου της εφορίας και χαζογέλαγα μόνη μου
Σας ευχαριστώ πολύ Αδελφή Τιμή μου να σας ξεκουράζω ευχάριστα στις δύσκολες ώρες που περνάτε...

Και συνεχίζω με την γλυκιά μου Μιμί...
Ήταν τεράστιο βρε παιδάκι μου πως το έγραψες όλο αυτό?
Είπαμε όταν υπάρχει καλή θέληση και έμπνευση όλα γίνονται...
μου άρεσε πολύ που ήσουν πρωταγωνίστρια και ειδικά μαζί με τον Στήαρ..
Εμένα να δεις πως μ'άρεσε , ειδικά εκεί προς το τέλος το ευχαριστήθηκα δεόντως...
μου άρεσε που η Σκάρλετ/ εγώ ήταν με τον Άντονυ
Άξια, άξια Μιμί μου... πολύ ωραία η ερμηνεία σου... μία χάρη , θα με μάθεις και μένα γαλλικά Και εγώ λάτρεψα αυτό το ζευγάρι, ήταν πολύ γλυκό
η σκηνή με το σκάκι φοβερή!!!!
Αχ... αυτή η σκηνή, αχ ... αυτή η σκηνή...
Στην αρχή μπερδεύτηκα ελαφρώς γιατί πολλά πρόσωπα και μέχρι να τα μάθω ήμουν κάπως αλλά τα κατάφερα
Μην ανησυχείτε κι είμαι σίγουρη πως θα ξεμπερδευτείτε με την άλλη ιστορία, σας το εγγυώμαι
Γενικώς μπορώ να πω οτι ήταν πολύ πρωτότυπο και πολύ ωραία δεμένο με τη μουσική που έβαλες!
Μου άρεσε πολύ συγχαρητήρια!!!
Την μουσική επιλογή την λάτρεψα! Μπορώ να πω ότι το κάθε κομμάτι εξέφραζε την κάθε στιγμή με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο! Σε ευχαριστώ πολύ Μιμί μου

---

@ papirous darling...
τι γολγοθας και αυτος!!
Εμένα μου λες αγαπητή μου... εμένα μου λες... άσε βασανιστήριο, μαρτύριο...
που ειχες το κουραγιο να γραψεις τοσο πολυ!!!!
Εφόσον είχα τον Στήαρ συνέχεια στο μυαλό μου, το χέρι έφευγε σφαίρα μόνο του... μάλλον...
Τα βιντεακια με την μουσικη καταπληκτικα!!!!
Αααχχχ... αυτά τα βιντεάκια...
Οπως και οι υπολοιπες, ετσι και γω στην αρχη μεχρι να εγκλιματιστω με τα ονοματα και τους ρολους, τα βρηκα λιγο μπαστουνια!!! μετα που πηρα το κολαι ομως!!!
Θα ξεδιαλύνει το τοπίο, μη μου ανησυχείς... έχεις τον λόγο μου
απιστευτα ρομαντικη γραφη!!!!! ο ερωτας και η αγαπη ηταν διαχυτη σε ολη την ιστορια και σε ολα τα ζευγαρια!!!! μου αρεσε που εδειξες οτι η καθε σχεση ηταν διαφορετικη!!!! αλλα αυτον που αγαπαω, προσκυναω, κτλ κτλ ειναι ο Milord!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητή μου!!! Ότι μπορούσα έκανα... Καλά δεν το συζητώ ο Milord πάντα κλέβει την παράσταση, δεν το διαπραγματεύομαι :
μου αρεσε που ο αρτσυ μας αφησε χρονους!!! ( ειμαι κακια και μου αρεσει! )
Μεταξύ μας χρυσή μου κι εγώ κακιά είμαι Αν κάποιος έπρεπε να πεθάνει εκεί μέσα και να τον ξεκάνει η Μιζούκι αυτός θα ήταν ο Άρτσυ (βλέπεις χρυσή μου εγώ είμαι πιο κάκιστη κι από σένα )
επισης δινω ποντους γιατι εξελιχθηκε μεσα σε λιγες ωρες!!!! μπραβο νταλιτσα!!! αντε ο αγιος βαλεντινος δεν ειναι μακρυα!!!!!
Είδες χρυσή μου τι σύντομο στόρυ;! Δεν ξέρω αν θα πρωτοτυπίσω μέχρι τον Άγιο Βαλεντίνο... πάντως θα κάνω ότι περνάει το χέρι μου...

Και τώρα Πάπιρους ετοιμάσου... γιατί θα πιάσω να σχολιάσω το δικό σου κεφ...

οκειιιιιιι νταλια δεν παιζεσαι!!!! καλα καλε το δικο μου δεν το χες σχολιασει?!!!

Βλέπω οτι χαίρεστε πονηρούλες που (πάπι και ντάλια) που ο Άρτσυ μας αφησε χρόνους στο φικ της ντάλιας Ξέρετε και την δική μου άποψη αλλά εγώ δεν μπορώ να εκφραστώ γιατί θα με περιλάβει η νίνα με τη ναν και τι θα ακούσω πάλι για τον γλυκό μου Άντονυ Οπότε "αγαπάω Άρτσυ και λυπάμαι που πέθανε"

@ Μα γιατί Μιμί εκφράσου ελεύθερα

@ Πάπι μου πλησιάζει κι η δική σου ώρα...

ΜΙΜΙ έγραψε:Βλέπω οτι χαίρεστε πονηρούλες που (πάπι και ντάλια) που ο Άρτσυ μας αφησε χρόνους στο φικ της ντάλιας Ξέρετε και την δική μου άποψη αλλά εγώ δεν μπορώ να εκφραστώ γιατί θα με περιλάβει η νίνα με τη ναν και τι θα ακούσω πάλι για τον γλυκό μου Άντονυ Οπότε "αγαπάω Άρτσυ και λυπάμαι που πέθανε"

ειμαι πατωμα1!

μα γιατί γελάς ναν? δεν με πιστεύεις???

νταλίτσα αυτά τώρα μπόρεσα να τα διαβάσω...

τι άχτι είναι αυτό που με έχεις παιδί μου; για πες... τι σου έκανα;
επειδή φωνάζω για τις υπογραφές και τα ιδρωμένα παλικάρια σου, πρέπει να με παραλληλίζεις με την αδερφή γκρέυ και σαν να μην έφτανε αυτό -οϊμέ- με παραλληλίζεις και με τον Χίτλερ;;;

λοιπόν, καλός ο Άλμπερτ σου, αλλά έχω άλλο ξανθό γαλανομάτικο πρότυπο και προτιμώ να το κρατήσω

Σπόιλερ:

ΜΙΜΙ έγραψε: μα γιατί γελάς ναν? δεν με πιστεύεις???

αν σε πιστευω λεει;;!!

δεν ειναι ασχημο κι αυτο το ξανθο lib

@ Πάω πάσο Αδελφή... βλέπω... μας αρέσουν όλοι οι ηθοποιοί του Timeline πλην του αξιαγάπητου Τζέρυ... άτσα Αδελφή...
Τι να κάνω Λιμπ μου αφού εμφανίστηκες ξαφνικά με το ράσο και το τρόμαξες το παιδί, το'φτυσες κιόλας... τι υποδοχή περίμενες;;;

Μιμί δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι λυπάσαι για το χαμό του Άρτσυ...

Εδώ δυσκολεύομαι εγώ να το πιστέψω ντάλια μου

Dalia έγραψε: βλέπω... μας αρέσουν όλοι οι ηθοποιοί του Timeline πλην του αξιαγάπητου Τζέρυ... άτσα Αδελφή...

σε έχασα νταλίτσα!

libra έγραψε:

Dalia έγραψε: βλέπω... μας αρέσουν όλοι οι ηθοποιοί του Timeline πλην του αξιαγάπητου Τζέρυ... άτσα Αδελφή...

σε έχασα νταλίτσα!

ο Paul Walker που σας αρέσει αγαπητή Αδελφή έχει παίξει στην ταινία Timeline μαζί με τον αγαπητό Τζέρυ!

mersi Για την επεξήγηση... ή δεν την έχω δει ή δεν την θυμάμαι..

libra έγραψε:mersi Για την επεξήγηση... ή δεν την έχω δει ή δεν την θυμάμαι..

Σπόιλερ:

νταλίτσα πρώτη φορά τη βλέπω, πρώτη φορά την ακούω
θα μεριμνήσω

ευχαριστώ μικρούλι

επανέρχομαι... λοιπόν. τα κομμάτια που πέχτηκαν εκείνο το βράδυ στο πιάνο, είναι απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ... Μπράβο ντάλια

Ντάνιελ και Κάθριν δίνουν ρέστα (α, ρε τυχερή νανούκα), αλλά έχω μια ένσταση..

Σπόιλερ:

α παπα! αδιακρισια!! εσυ φταις θεια Σολευ! εφερες τα δωρα και ξεχαστηκαν να κρυφοκοιταξουν!