Ενα τάνγκο για την Κάντυ και τον Τέρρυ

Ισως θα το έχετε καταλάβει, αλλά έχω κολλήσει με το τανγκο που ακούγονταν στην πρώτη τους συνάντηση. Ο Αντονυ και η Κάντυ ήταν τριαντάφυλλα και βαλς, ο Τέρρυ με την Κάντυ είναι ασφόδελοι και τάνγκο.
Όταν είχα γράψει εκείνο το μίνι μινι φικ, έψαχνα παντου να βρω το χορό που θα τους ταίριαζε. Χτες, έβλεπα την ταινία easy virue και βρήκα ενα πάρα πολύ καλό τάνγκο! Συμπτωματικά, η κοπέλα είναι μια μοντέρνα αμερικάνα και ο συνοδός, άγγλος ευγενής. Η ιστορία διαδραματίζεται το 1928 και είναι ενα εξαιρετικό δείγμα μόδας της εποχής.

Όταν η Κάντυ συναντήσει και πάλι τον Τέρρυ, α χορέψουν ένα τάνγκο σαν κι αυτό

υπεροχο τανγκο! εχεις απολυτο δικιο!
ειναι ενα κομματι που θα τους ταιριαζε απολυτα και που ετσι οπως εγινε (να ακουγεται τη στιγμη που πρωτογνωριστηκανε) μας το χρωστανε..
ηδη μπορω να τους φανταστω...

(ρεεε βλεπεις τετοια ταινια και δεν ριχνεις σημα;;;!! )

Είναι του 2008 και την είδα στην τηλεόραση. Θα τη σχολιάσω όμως, γιατί αξίζει τον κόπο.

η ταινια ειναι εκπληκτικη!!!!
την ειδα φετος το καλοκαιρι με τον καλο μου και αν ενθουσιαστηκε αυτος, φανταστειτε τι επαθα εγω!!!
ενα παραξενο βρηκα πολλες ομοιοτητες, δεν ξερω αν θα συμφωνησεις αριελακι, με τον τερρυ και την καντυ
η εποχη εφταιγε, ο χαρακτηρας της κοπελας? δεν ξερω! παντως ειναι υπεροχη ταινια με υπεροχη μουσικη και το τανγο....

Μα κι εγω με τις ομοιότητες κόλλησα! Φαντάζομαι την Κάντυ στην αντίστοιχη ηλικία, εξίσου απελευθερωμένη και δυναμική, αλλά πάντα με μεγάλη ανθρωπιά μέσα της. Να μην κάνω σποιλερ στην υπόθεση, απλά να πω οτι η σκηνή με το κυνήγι, ήταν απίστευτη!!!!!!! Φυσικά τον Τέρρυ, τον είδα μέσα απο τον ρόλο του Φιρθ...... Πάντως τα κουστούμια και τα σκηνικά, ήταν μεγάλο ατου της ταινίας!

Και το Jealousy του Jacob Gade είναι πολύ καλό! Hamlet, music background για τους ασφόδελους!



Χορός για δύο (παρεμπιπτόντως, ο χορευτής είναι λίαν good looking   )

Αriel, ο τρόπος που έχεις δέσει το είδος της μουσικής με τη σχέση των ζευγαριών είναι μοναδικός και άκρως αντιπροσωπευτικός. Τη γνώμη μου για τον πρώτο χορό εκείνης της Πρωτοχρονιάς που τόσο όμορφα μας περιέγραψες την έχω ξαναπεί. Απλά συμπλήρωσες το σκηνικό που η Μιζούκι δίστασε να μας παρουσιάσει σε όλη του τη διάσταση για να μη μας  κόψει την ανάσα η εκρηκτική χημεία των δύο. Ευτυχώς για την συγγραφέα, έχει αναγνωστικό κοινό με γόνιμη φαντασία και δυνατή πένα που προσθέτουν διαστάσεις στην ιστορία της χωρίς να την αλλοιώνουν* (το συνεργιστικό πνεύμα πάντα μεγαλουργεί, είναι αυτή η μαγεία της αλληλεπίδρασης! )

*Αναγνωστών με διαστρεβλωμένη φαντασία εξαιρουμένων... καημένε Albert, τι σου 'μελλε να χρεωθείς!

Αχ κοριτσια το τανγκο ειναι ο χορος που τους ταιριαζει απολυτα, και μονο που τους σκεφτομαι να χορευουν μαζι με πιανει ταχυκαρδια....

Το por una cabesa ειναι το αγαπημενο μου τανγκο κομματι.... αλλα και το jealousy που λεε η star τους παει γαντι γιατι ο Τερρυ ειναι κτητικος και ζηλιαρης οσο παταει ο ... ελεφαντας...

Πολύ δυνατή η χορογραφία! Το τάνγκο, είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση χορού. Η στυλιζαρισμένη εκδοχή του απο χορευτές είναι εντυπωσιακή, αλλά με μαγεύει εξίσου να βλέπω ζευγάρια χωρίς σπουδές να το χορευουν. Ενω οι υπόλοιποι λάτιν χοροί κουνούν γοφούς και είναι έντονα σεξουαλικοί, το τάνγκο είναι πιο στιβαρό και κοφτό, αλλά και πολύ πιο αισθησιακό. Στο τάνγκο έχεις δυο κορμιά που μιλάνε με απόλυτη ελευθερία. Στην προκληση μπορείς να απαντησεις με πρόκληση, αμυνα ή υποχώρηση, δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Κατά τη γνώμη μου, είναι ενας χορός που ο αυτοσχεδιασμός έχει πάντα να κάνει με το ζευγάρι και οχι το άτομο, ενω μπορεί να οδηγεί και ο καβαλιέρος και η ντάμα. Μόνο το σουινγκ έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά του λείπει ο αισθησιασμός.

Και μου λείπουν οι εποχές που χόρευες σε ζευγάρια.

τι υπεροχη χορογραφια! και το κομματι πραγματικα καταπληκτικο!
οντως ο απολυτος χορος για Τερρυ και Καντυ!!

η αριελ τα ειπε ολα περι τανγκο!και για μενα ειναι  ο απολυτα αισθησιακος χορος χωρις να γινεται σεξουαλικος. μιλανε οι αισθησεις αλλα με τον δεοντα ρομαντισμο και μαγνητισμο. τα κορμια αντιδρουν και στροβιλιζονται απολυτα συγχρονισμενα στη μαγεια που εκπεμπει η μουσικη και τα συναισθηματα που ρεουν.

Μόνο για την ιστορία, το αργεντίνικο tango αρχικά χορευόταν από ζευγάρια ανδρών. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, οι κοινωνικές συνθήκες και ο συντηρητισμός της εποχής, εμπόδιζαν τις γυναίκες να βρεθούν στην αγκαλιά των ανδρών. Ίσως η εικόνα δυο ανδρών χορευτών να δείχνει αφύσικη, αλλά η «έλλειψη» θηλυκού παρτενέρ οδήγησε τους Αργεντίνους σε αυτήν τη λύση. Έτσι, ο χορός απέκτησε μεγαλύτερη δυναμική και ένταση, αφού παρέβλεπαν το ερωτικό στοιχείο.
Το tango ξεκίνησε απ’ τις φτωχογειτονιές και τους οίκους ανοχής του Μπουένος Άιρες στα τέλη του 19ου αιώνα. Ήταν χορός του δρόμου, των φτωχών και των μεταναστών. Τα πρώτα χρόνια που εμφανίστηκε, θεωρούνταν ένας υπερβολικά προκλητικός χορός. Το ζευγάρι χόρευε αγκαλιασμένο σφιχτά και ο ερωτισμός ήταν διάχυτος. Όπως ήταν φυσικό, όσες γυναίκες δεν εργάζονταν σε οίκους ανοχής, απαγορευόταν να έχουν τόσο «στενή επαφή» με κάποιο άνδρα, που δεν είχαν παντρευτεί. Όσοι άνδρες, λοιπόν, επιθυμούσαν να χορέψουν, έπρεπε να βρουν εναλλακτικές λύσεις. Έτσι, ξεκίνησαν να χορεύουν μεταξύ τους. Φυσικά, αυτός ο χορός δεν είχε ερωτικό στοιχείο. Το ζευγάρι έμοιαζε να είναι «πιασμένο στα χέρια», να μάχεται.
Με το πέρασμα των χρόνων, το tango άρχισε σιγά σιγά να απενοχοποιείται και να χορεύεται ακόμα και σε πιο «ευυπόληπτα» μαγαζιά. Αλλά τότε εμφανίστηκαν άλλα προβλήματα. Τις πρώτες δεκαετίες του 1900, υπήρχαν πολλοί περισσότεροι άνδρες απ’ ότι γυναίκες στην Αργεντινή. Αν κάποιος άνδρας ήθελε να βρει σύζυγο, έπρεπε να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την διεκδικήσει από πολλούς άλλους ενδιαφερόμενους. Το tango ήταν ένας εξαιρετικός τρόπος να γοητεύσει ο άνδρας την «καλή» του, με την χορευτική του δεινότητα. Όσο καλύτερος χορευτής ήταν, τόσο περισσότερες πιθανότητες είχε να την κατακτήσει. Οι άνδρες, λοιπόν, «προπονούνταν» με άλλους άνδρες και όταν έκριναν ότι είχαν φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αναζητούσαν την «ντάμα» τους. Η εκμάθηση του χορού ξεκινούσε, με τον μαθητή να παρακολουθεί τους υπόλοιπους χορευτές . Στη συνέχεια, έπαιρνε τον ρόλο της γυναίκας και ακολουθούσε τα βήματα του «καβαλιέρου» του. Όταν πια αποκτούσε κάποια εμπειρία, μάθαινε τον χορό σε κάποιον άλλο νεαρό άνδρα. Η διαδικασία αυτή, μπορούσε να πάρει ακόμα και ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί.
Τελικά, κάθε τι ωραίο αποκτάται με κόπο και πάθος.

Από την ταινία Tango Libre του Frédéric Fonteyne, όπου δύο άντρες χορεύουν tango ....

δεν είχα ξανακούσει για το αντρικό τάνγκο! πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες Σταρ

με το βιντεάκι πραγματικά ενθουσιάστηκα. Ειναι ακριβώς όλα όσα αντιπροσωπεύει το τάγκο, χωρίς να υπάρχει ντάμα! Αψογο!!!

Οι πληροφορίες copy paste. Μην τρώμε το ξένο ψωμάκι...

όλοι απο κάπου τα μάθαμε Σταρ, δεν γεννηθήκαμε φωτεινοί παντογνώστες. Απλά είμαι φύση περίεργη και χαίρομαι όταν βρίσκω κι άλλους σαν εμένα! Καμία πληροφορία δεν είναι άχρηστη κατά τη γνώμη μου.

Για να είμαι πιο συνεπής στις πληροφορίες και τις αναρτήσεις, θα κάνω μια μικροδιορθωσούλα στην πιο πάνω ανάρτηση με το Jealousy, γιατί βρήκα το αυθεντικό τραγούδι της χορογραφίας αναρτημένο από τον χορευτή (να ξέρουμε και τους συντελεστές) και ξεχωριστό θα βάλω το τραγούδι του Gade.

σταρ για τις πληροφορίες!!!! ομολογώ κι εγώ δεν είχα ιδέα για όλα αυτά.

σταρ ευχαριστουμε για τις πληροφοριες! ουτε εγω το ειχα ξανακουσει.

βλεποντας και τη χορογραφια τολμω να πω οτι μοιαζει πολυ διαφορετικος χορος αναμεσα σε δυο αντρες. οντως μοιαζει με μαχη και λειπει εντελως το ερωτικο στοιχειο.

Πολυ ενδιαφερουσες πληροφοριες σταρ μου ευχαριστουμε!!!

Πρεπει να πηρε καποιο χρονο μεχρι την απενοχοποιηση του χορου...

Επισης για να γινω ακομα μια φορα ασφοδελικα γραφικη, μου αρεσε η σκηνη την παραμονη πρωτοχρονιας οπου μπαινει ο Τερρυ στην αιθουσα που γινοταν το ρεβεγιον των Αντριου μετα απο ενα τηλεφωνο που ειχε στο γραφειο του Αλμπερτ, και βλεπει την Καντυ να χορευει ταγκο με τον Αρτσι...
Εξαλλος τους διακοπτει με την δικαιολογια οτι πρεπει να της μιλησει και της ζηταει να τον ακολουθησει πισω στο γραφειο που ηταν...
Εκει της κανει μια απιστευτη σκηνη ζηλειας και της απαγορευει να ξαναχορεψει με αλλον αντρα ταγκο...


Αχχχ ....

φοβερη σκηνη!

Έχει και συνέχεια το θέμα: Έτερη σκηνή, σε γιορτή πρεμιέρας παράστασης του Terry, παίρνει τη δικιά του να χορέψουν οι δυο τους tango ενώπιον συναδέλφων και Τύπου, πέσαν όλων τα σαγόνια μέχρι τα πατώματα (κοίτα ο κύριος Απόμακρος εξελίξεις και τα συναφή) κι εκεί που το ερωτικό στοιχείο είναι διάχυτο γυρίζει η ξανθούλα, τον κοιτά χαμογελώντας κι ακολουθεί ο διάλογος:
Τ-Γιατί χαμογελάς;
Κ-Αυτό το καινούριο tango έχει ένα παράξενο όνομα. Το ξέρεις;
Τ-Όχι. Παρακαλώ, πες το.
Κ-Ζηλοτυπία (Jealousy*)!
Και ο δεινός ξιφομάχος απαντά με όρους ξιφασκίας -Touché** (με τάπωσες)!  

Ψοφάω για ερωτικούς-μαχητικούς διαλόγους εν μέσω ερωτικών-μαχητικών χορών!!!
Γειά σου, Hamlet, με τους ασφόδελους!

*sexual possessiveness
**Στα αγγλικά, πιο συνηθισμένη είναι η χρήση της λέξης με τη σημασία του εύστοχου σχολίου. Αυτός που δέχεται το «χτύπημα» παραδέχεται ότι το σχόλιο τον «έτσουξε», με την ίδια χάρη και ειλικρίνεια που το κάνει αυτός που χτυπήθηκε στην ξιφασκία. «A pleasant admission of a valid point or justified accusation made by another person».

Και παλι αχχχ....

Και τι επακολουθησε μετα στο σπιτι...

Μη μου το θυμίζεις!!!
Απέξω κι ανακατωτά το 'χουμε μάθει το βιβλίο, Αμλετάκι μου! Εξετάσεις θα μας βάλουν στο τέλος να δώσουμε και θα βγούμε αριστούχες!!!

Αυτο ειναι σιγουρο σταρ

...εν είδει καλημέρας!