Ελίζα και Νηλ

Θελω κι εγω να βαλω emoticon και δε μου βγαζει πια επιλογη....

μπορει να εφαγε καποιο κολλημα θα στα ξαναβγαλει

εμενα μου δουλευουν κανονικα

Στο θέμα της Ελίζας, πώς μπορεί να πει κάποιος γιατί φέρεται τόσο αισχρά  της όταν η ίδια η Μιζούκι δεν έχει δώσει βάθος στον χαρακτήρα. Έχουμε δει χαρακτήρες με θετικές και αρνητικές πλευρές, η Ελίζα είναι κακιά και τίποτα άλλο. Χωρίς κάτι να δικαιολογεί ή να αιτιολογεί την ακραία συμπεριφορά της.
Τα συναισθήματά της απέναντι στην Κάντυ δεν είναι παράλογα, πολλές κοπέλες της τάξης της θα ένιωθαν το ίδιο ειδικά από την στιγμή που μια "κατώτερή" τους θα κέρδιζε το ενδιαφέρον των αγοριών που και οι ίδιες διεκδικούν. Μόνο όμως ένας πολύ κακός άνθρωπος θα έκανε ό,τι έκανε εκείνη.
Κατά τη γνώμη μου αυτό θα ήταν το μειονέκτημα της Κάντυ αν απευθυνόταν σε ενήλικες: η Κάντυ παρουσιάζεται σαν ήλιος, οι άλλοι θηλυκοί χαρακτήρες ούτε καν σαν αστεροειδείς. Οι φίλες της Κάντυ είναι σχεδόν αδιάφορες, το ίδιο και οι ιστορίες τους: δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πάθος, παίρνουν ό,τι η Κάντυ έχει απορρίψει. Υπάρχουν και κάποιοι θαυμάσιοι γυναικείοι χαρακτήρες όπως της διευθύντριας του νοσοκομείου και της Φλάνυ, είναι όμως αρκετά στρυφνές, δεν τις συμπαθείς εύκολα.
Για να εξηγούμαι, δε θεωρώ ότι η Κάντυ φταίει κάπου, πόσο μάλλον ότι είναι εγωκεντρική. Ό,τι κάνει το κάνει μόνο γιατί έχει χρυσή καρδιά, χωρίς να περιμένει κάποια αναγνώριση. Απλώς θα θεωρούσα καλύτερη την σειρά αν 1. Δεν υπήρχε αυτή η υπερβολή να ερωτεύονται όλοι την Κάντυ. Μόνο ο κύριος Ράγκαν και ο Ρίτσαρντ δεν την ερωτεύτηκαν . Ναι, είναι αξιαγάπητη αλλά αφήστε κανέναν να έχει διαφορετικό γούστο . 2. Οι δεύτερες ιστορίες και οι δεύτεροι χαρακτήρες είχαν λίγο περισσότερο ενδιαφέρον, χωρίς επισκιάζουν βέβαια την κεντρική.
Αυτά θα ήθελα να "διορθωθούν" αν η Κάντυ (ξανά)γυριζόταν τηλενουβέλα.

Νομίζω οτι όλες ταυτιζόμαστε με τις απόψεις σου Μπετίνα. Αυτό το υπερβολικό στη δημιουργία της Κάντυ, καταντά κουραστικό, σίγουρα για ενήλικη ιστορία έχει πολλά φαουλ. Η νουβέλα που γραφτηκε για μεγαλύτερες ηλικίες, έχει μεγάλες διαφορές σε όλους τους ήρωες. Οσο για την Ελίζα, την έφαγε η αδιαφορία του κοινού. Ο Νηλ, που για κάποιον λόγο ήταν πιο συμπαθής, έτυχε άλλης μεταχείρισης.

ariel έγραψε:Η νουβέλα που γραφτηκε για μεγαλύτερες ηλικίες, έχει μεγάλες διαφορές σε όλους τους ήρωες. Οσο για την Ελίζα, την έφαγε η αδιαφορία του κοινού. Ο Νηλ, που για κάποιον λόγο ήταν πιο συμπαθής, έτυχε άλλης μεταχείρισης.

Τον Νηλ προφανώς τον είδαν πολλοί σαν το υποχείριο της Ελίζας. Εκείνη ήταν η αρχηγός. Μια ιστορία Κάντυ-Νηλ θα μπορούσε να είναι ιντριγκαδόρικη γιατί θα ήταν ένας έρωτας με πολλά εμπόδια: την διαφορετική κοινωνική θέση, το παρελθόν στο ίδιο σπίτι, την έχθρα της ίδιας του της αδερφής με την οποία είναι πολύ δεμένος.
Από την άλλη έτσι όπως φτιάχτηκε ο Νηλ δεν είναι καν ο "γοητευτικός κακός" (επειδή διάβασα ότι υπάρχουν φικ για Κάντυ-Νηλ τα γράφω αυτά, δεν είμαι τόσο διεστραμμένη ).

Μα με τέτοια φάτσα ο κακομοίρης που πήγαινε; Τελικά κανένα καλό δεν είχε ούτε κι αυτός, εγώ ποτέ δεν τον συμπάθησα και ο έρωτας του για την Κάντυ ούτε καν μου κόλλαγε.

Εγώ τον λυπήθηκα λίγο στο τέλος.

Δεν έχεις κι άδικο σ αυτό.... βέβαια ήταν άξιος της μοίρας του. Μα τι περίμενε δηλαδή μετά από τόσα που έκανε στην Κάντυ οτι θα ξύπναγε η άλλη μια μέρα και θα τα ξέχναγε όλα;; Όπως είπες και πιο πάνω δεν ήταν καν "ο γοητευτικός κακός".

Εγώ, πάλι, φοβάμαι λιγάκι να αγγίξω το θέμα, έχω κακό προηγούμενο...

Bettina, σωστές γενικά οι παρατηρήσεις σου για τους χαρακτήρες, ένα "τσικ" θα διαφωνήσω (επιτρέπεται; ).

bettina έγραψε:Στο θέμα της Ελίζας, πώς μπορεί να πει κάποιος γιατί φέρεται τόσο αισχρά  της όταν η ίδια η Μιζούκι δεν έχει δώσει βάθος στον χαρακτήρα. Έχουμε δει χαρακτήρες με θετικές και αρνητικές πλευρές, η Ελίζα είναι κακιά και τίποτα άλλο. Χωρίς κάτι να δικαιολογεί ή να αιτιολογεί την ακραία συμπεριφορά της.
Τα συναισθήματά της απέναντι στην Κάντυ δεν είναι παράλογα, πολλές κοπέλες της τάξης της θα ένιωθαν το ίδιο ειδικά από την στιγμή που μια "κατώτερή" τους θα κέρδιζε το ενδιαφέρον των αγοριών που και οι ίδιες διεκδικούν. Μόνο όμως ένας πολύ κακός άνθρωπος θα έκανε ό,τι έκανε εκείνη.

Σίγουρα ήταν επιλογή της Μιζούκι να πλάσει μια Ελίζα με βάθος ...ξεροπήγαδου, δηλ. σκοτεινό και χωρίς ευλογημένο νεράκι στον πάτο. Δυστυχώς υπάρχει πληθώρα τέτοιων ανθρώπων γύρω μας, αν δεν είχες τέτοιο συναπάντημα στη ζωή σου είσαι πραγματικά τυχερή.
Νομίζω ότι τα αρνητικά συναισθήματα της απέναντι στην Κάντυ ξεκίνησαν εκ προοιμίου, με το που έφτασε στο σπίτι της όπως δείχνει η συμπεριφορά της και σίγουρα τροφοδοτήθηκαν και κορυφώθηκαν με την άρνηση της Κάντυ να "υποταχθεί" και ασφαλώς το ενδιαφέρον του άλλου φύλου που κέρδιζε η δεύτερη, δεν ήταν όμως το τελευταίο η γενεσιουργός αιτία του μίσους της. Αυτή φαίνεται να ήταν γενικότερα η προσέγγιση της απέναντι σε όσους η ίδια θεωρούσε κατώτερους, η λογική του παραλόγου. Το θέτεις πολύ σωστά, η Ελίζα ήταν κακιά και τίποτα άλλο, γιατί αυτή ήταν.

bettina έγραψε:Κατά τη γνώμη μου αυτό θα ήταν το μειονέκτημα της Κάντυ αν απευθυνόταν σε ενήλικες: η Κάντυ παρουσιάζεται σαν ήλιος, οι άλλοι θηλυκοί χαρακτήρες ούτε καν σαν αστεροειδείς. Οι φίλες της Κάντυ είναι σχεδόν αδιάφορες, το ίδιο και οι ιστορίες τους: δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πάθος, παίρνουν ό,τι η Κάντυ έχει απορρίψει. Υπάρχουν και κάποιοι θαυμάσιοι γυναικείοι χαρακτήρες όπως της διευθύντριας του νοσοκομείου και της Φλάνυ, είναι όμως αρκετά στρυφνές, δεν τις συμπαθείς εύκολα.

Μου κάθεται λίγο βαρύ το ότι οι φίλες παίρνουν τα... "απορρίματα" της Κάντυ. Είναι θέμα οπτικής γωνίας. Το ότι η Κάντυ δεν ενθουσιαζόταν από το ενδιαφέρον τόσων, ούτε καν το πρόσεχε, αλλά εστίαζε κάπου και έμενε ήταν μέρος της πλοκής της ιστορίας, δεν ήταν ο τύπος του μοιραίου θηλυκού κι ας κέρδιζε καρδούλες.
Η Άννυ, πάλι, διεκδίκησε με νύχια και με δόντια τον Άρτσι της από αυτή που ήταν αντίζηλός της στην καρδιά του κι αυτή ήταν η αιτία να ξαναέρθουν οι αδελφικές φίλες πάλι κοντά, κι αυτό μέρος της πλοκής. Στη Νουβέλα, δε, ο χαρακτήρας "Άννυ" δίνει ρέστα, όταν το διαβάσεις θα καταλάβεις...
Στο γιαπωνέζικο manga βλέπουμε μια Πάττυ να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας με τον θάνατο του Στέαρ θεωρώντας αβάσταχτο να ζει χωρίς αυτόν (εμένα μου βγάζει πάθος η πράξη αυτή) κι ακόμα οι δυο μαριονέτες Στέαρ και Πάττυ δεν είναι απόδειξη της βαθιάς αγάπης του Σ. για την Π.; Ακόμα κι αν ο Στέαρ είχε τσιμπηθεί με την Κάντυ αρχικά κι ήταν η Κάντυ αυτή που σύστησε τους Σ. & Π. και στο anime και στο manga δείχνει να ήταν κεραυνοβόλο το αίσθημα ανάμεσά τους, έστω και δοσμένο με λίγο αδέξιο και κωμικό τρόπο, ήταν ο δικός τους τρόπος.
Και όπως πολύ σωστά είπες υπήρχαν κι άλλοι θηλυκοί χαρακτήρες που δεν γίνονταν εύκολα αγαπητοί όμως κέρδιζαν τον θαυμασμό του θεατή τελικά, π.χ.η Φλάνυ με το βεβαρυμένο παρελθόν της που την έκανε τόσο αρνητική απέναντι στην έμφυτη καλοσύνη κι αισιοδοξία της Κάντυ αλλά και η γενναία απόφασή της να πάει στον πόλεμο αποκάλυψε τη δική της ευαίσθητη πλευρά.
Η ιστορία έχει τον τίτλο "candy Candy", σίγουρα ο ήλιος εδώ είναι αυτός, όμως υπάρχουν κι άλλοι χαρακτήρες που μπορούν να είναι "ήλιοι" στο δικό τους σύστημα, θα μπορούσαν να γραφτούν πολλές ιστορίες, κάθε μια με "ήλιο" ένα διαφορετικό πρόσωπο και ιδωμένα τα πράγματα μέσα από τη δική του/της πορεία.

bettina έγραψε:Απλώς θα θεωρούσα καλύτερη την σειρά αν 1. Δεν υπήρχε αυτή η υπερβολή να ερωτεύονται όλοι την Κάντυ. Μόνο ο κύριος Ράγκαν και ο Ρίτσαρντ δεν την ερωτεύτηκαν . Ναι, είναι αξιαγάπητη αλλά αφήστε κανέναν να έχει διαφορετικό γούστο .

Έλα, τώρα!!! Μην γίνεσαι υπερβολική! Υπήρχαν τόσοι που δεν την είδαν ερωτικά (να το περιορίσω στο anime;   ): ο Τομ, ο γιατρός Μισέλ (μάλλον), οι γιατροί στα νοσοκομεία που δούλευε, οι άρρενες υπηρέτες στο Ραγκανέικο και στο Αρντλέικο, ο Τζωρτζ, ο Κούκι, οι υπόλοιποι συμμαθητές στον Άγιο Παύλο (δεν έχουμε τέτοιες ενδείξεις), μην αναφέρω τους ηλικιωμένους και τους πιτσιρικάδες της σειράς (ήταν μια σειρά αμέμπτου ηθικής) και φυσικά ο Άλμπερτ!!!

stardustia έγραψε:Στο γιαπωνέζικο manga βλέπουμε μια Πάττυ να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας με τον θάνατο του Στέαρ θεωρώντας αβάσταχτο να ζει χωρίς αυτόν (εμένα μου βγάζει πάθος η πράξη αυτή) κι ακόμα οι δυο μαριονέτες Στέαρ και Πάττυ δεν είναι απόδειξη της βαθιάς αγάπης του Σ. για την Π.; Ακόμα κι αν ο Στέαρ είχε τσιμπηθεί με την Κάντυ αρχικά κι ήταν η Κάντυ αυτή που σύστησε τους Σ. & Π. και στο anime και στο manga δείχνει να ήταν κεραυνοβόλο το αίσθημα ανάμεσά τους, έστω και δοσμένο με λίγο αδέξιο και κωμικό τρόπο, ήταν ο δικός τους τρόπος.

Αν ήταν έτσι συμφωνώ. Η εντύπωσή μου για αυτές τις ιστορίες ήταν πως ζευγάρωσαν όπως όπως τα κορίτσια με τ' αγόρια της παρέας. Όσο για την Άννυ φαίνεται ότι λατρεύει τον Άρτσυ, όμως εκείνος δεν ανταποκρίνεται. Δεν του κακόπεσε βέβαια, όμορφη κοπέλα ήταν και φαίνεται ότι ταιριάζανε σε πολλά. Αλλά ο τρόπος που έγιναν ζευγάρι είναι λίγο... ξενερωτικός, και κάπως αναξιοπρεπές από μέρους της Άννυ να ζητήσει απ' την Κάντυ να της τον... "αφήσει". Αν τον διεκδικούσε και τον κέρδιζε με άλλον τρόπο θα έβλεπα την ιστορία με άλλο μάτι.  
Γενικά βλέπω ότι συμφωνούμε πάντως.

stardustia έγραψε:

bettina έγραψε:Απλώς θα θεωρούσα καλύτερη την σειρά αν 1. Δεν υπήρχε αυτή η υπερβολή να ερωτεύονται όλοι την Κάντυ. Μόνο ο κύριος Ράγκαν και ο Ρίτσαρντ δεν την ερωτεύτηκαν . Ναι, είναι αξιαγάπητη αλλά αφήστε κανέναν να έχει διαφορετικό γούστο .

Έλα, τώρα!!! Μην γίνεσαι υπερβολική! Υπήρχαν τόσοι που δεν την είδαν ερωτικά (να το περιορίσω στο anime;   ): ο Τομ, ο γιατρός Μισέλ (μάλλον), οι γιατροί στα νοσοκομεία που δούλευε, οι άρρενες υπηρέτες στο Ραγκανέικο και στο Αρντλέικο, ο Τζωρτζ, ο Κούκι, οι υπόλοιποι συμμαθητές στον Άγιο Παύλο (δεν έχουμε τέτοιες ενδείξεις), μην αναφέρω τους ηλικιωμένους και τους πιτσιρικάδες της σειράς (ήταν μια σειρά αμέμπτου ηθικής) και φυσικά ο Άλμπερτ!!!

Είσαι σίγουρη για τον Τομ ; Γιατί όταν μεγάλωσε σα να την έβλεπε λίγο... "διαφορετικά" .

Μα με τέτοια νύφη που του τάξανε (πως το λέγανε το νιάνιαρο, να δεις που δε μου ' ρχεται καθόλου τώρα...), τι μάτια να έχει γι΄άλλη;

Παρεμπιπτόντως, στο anime ξενέρωσες με το σεμέν, το κασκόλ, κάτι πλεκτό τέλος πάντων που του 'χε πλέξει με τα χεράκια της και της έπεσε όταν τον είδε να εξομολογείται τα αισθήματά του στη φιλενάδα της; Δίκιο έχεις, ήταν κάπως το θέαμα... Στη Νουβέλα είναι τελείως διαφορετικά αλλά δεν θα σου χαλάσω τη μαγεία, θα το ανακαλύψεις μόνη σου!

stardustia έγραψε:Παρεμπιπτόντως, στο anime ξενέρωσες με το σεμέν, το κασκόλ, κάτι πλεκτό τέλος πάντων που του 'χε πλέξει με τα χεράκια της και της έπεσε όταν τον είδε να εξομολογείται τα αισθήματά του στη φιλενάδα της; Δίκιο έχεις, ήταν κάπως το θέαμα...

Ναι ρε παιδί μου, όλη η στάση της.

Ξέρετε, αν δεν πεταχτω κι εγω θα σκάσω!!!

Ο Τομ, δεν άλλαξε αισθήματα προς την Κάντυ ποτέ, ειπε μια σαχλαμάρα στο ανιμέ για να γλυτώσει απο το νιάνιαρο (καλέ πως το λέγανε εκείνο το παιδάκι;; )

Η Αννυ του ανιμέ, ήταν πράγματι ξενέρωμα και απογοήτευση (και δεν αναφέρομαι μόνο στη σχέση της με τον Αρτσυ!) Οι σεναριογράφοι της ΤΟΕΙ το παράκαναν στην προσπάθειά τους να φωτήσουν την Κάντυ

Κάτι που δεν είμαι σίγουρη αν αναλύσαμε αρκετά είναι ότι η Ελίζα σκάει απ' το κακό της όταν βλέπει να "ανεβαίνει" κοινωνικά μια "παρακατιανή". Την αντιλαμβάνεται σαν ένα παράσιτο που εισβάλει στον δικό της κόσμο, έναν κόσμο στον οποίο κατά την ίδια ούτε ανήκει ούτε έχει δικαιώματα.
Πιστεύω πως αν η Ελίζα ανήκε στην μεσαία ή κατώτερη τάξη θα ήταν το ίδιο δύστροπη, απλώς η αίσθηση κοινωνικής ανωτερότητας επιδείνωσε την ξιπασιά της.  
Ένας χαρακτήρας που από τότε που έβλεπα το Μικρό σπίτι στο λιβάδι μου θύμιζε πολύ την Ελίζα είναι η Νέλι Όλεσον. Ίδιες! Η οικογένεια της Νέλι δεν είναι αριστοκρατική, ούτε καν "καλή", όμως κανείς δεν την παραβγαίνει στην κακία, συκοφαντεί, στενοχωρεί, καρφώνει την χαζοχαρούμενη Λόρα. Ειδικά όταν ενδιαφέρονται για το ίδιο αγόρι, η Νέλι δίνει ρεσιτάλ!

Εύστοχη η σύγκριση!

Πράγματι! Η Ελίζα και υπηρέτρια της Κάντυ να ήταν, πάλι θα την σνόμπαρε

Συνεχίζω και μ' άλλες σκέψεις για την Ελίζα, με αφορμή το κάστινγκ. Ήταν η Ελίζα άσχημη; Δεν είναι εύκολο να το πεις με βεβαιότητα. Ήταν κακιασμένη κι αυτό φαινόταν από τις κινήσεις και τις γριμάτσες της που με τη σειράς τους πρόδιδαν τον εσωτερικό της κόσμο.
Σωστή η επιλογή της κούκλας του σατανά Lily Cole .
Σκεφτόμουν όμως... αν ζούσα την εποχή που η Μιζούκι άρχιζε την Κάντυ, ήμουν η αδερφή της (κολλητή δε νομίζω) και με συμβουλευόταν. Θα της έλεγα "Κυόκο μου νομίζω θα ήταν περισσότερο ενδιαφέρον να μην κάνουμε την Ελίζα κραυγαλέα κακιά". Προσοχή, δε θα αφαιρούσα τίποτα απ' την κακία της που παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Θα την έκανα περισσότερο υποκρίτρια, να μην κάνει μπαμ απ' την αρχή. Θα έβαζα τα δυο κορίτσια να αναμετρώνται περισσότερες φορές.
Να προσθέσω και κάτι άλλο που τώρα το συνειδητοποιώ βλέποντας παρόμοιες ιστορίες. Εκείνη την εποχή αν ήσουν ορφανό ήσουν του πεταματού, δεν άξιζες τίποτα, σε είχαν για λιγότερο από μηδενικό. Όχι μόνο για την αριστοκρατία, για την κοινωνία.
Συνεπώς μάλλον ήταν φυσικό για δυο παιδιά που δεν έχουν ενηλικιωθεί ακόμα να βλέπουν ένα ορφανό ως παιχνίδι, να θέλουν να κάνουν πλάκα με αυτό. Μπορεί εμείς να μη βρίσκουμε καμιά ευχαρίστηση να βασανίζουμε ανθρώπους όμως αυτό είναι κάτι αρκετά συχνό και σήμερα. Πιθανόν η Κάντυ αν δεν γνώριζε αυτήν την Ελίζα να γνώριζε άλλες Ελίζες και να υπέφερε απ' αυτές (τώρα δε μου φαίνεται τόσο ακραίος και σπάνιος χαρακτήρας).

Δίκιο έχεις Μπεττίνα! Και στον τρόπο που αντιμετώπιζαν τα ορφανά παλαιότερα και στις σκέψεις σου για την Ελίζα. Πράγματι η Ελίζα δεν ήταν ασχημη, ηταν κακιασμένη και αντιπαθητική. Ακόμα και με τις "φίλες" της στριμμένη ήτανε. Γιατί, κοπέλες σαν την Ελίζα, έχουν πάντα υποτακτικούς;

bettina έγραψε:Πιθανόν η Κάντυ αν δεν γνώριζε αυτήν την Ελίζα να γνώριζε άλλες Ελίζες και να υπέφερε απ' αυτές (τώρα δε μου φαίνεται τόσο ακραίος και σπάνιος χαρακτήρας).

Μπεττινάκι, κι εγώ συμφωνώ με τα σχόλιά σου. Και δε νομίζω να είναι σπάνιος ο χαρακτήρας της μοχθηρής Ελίζας, ακραίος λιγάκι ίσως, λόγω του συνδυασμού κακίας και δυναμισμού (το δηλητήριο το διαθέτουν πολλά φίδια αλλά δεν κατορθώνουν να κάνουν την ίδια ζημιά, είναι κι αυτό μια ικανότητα...). Ελίζες υπάρχουν αρκετές. Κάντυ δεν βρίσκεις εύκολα. Ίσως γι' αυτό άτομα τόσο δοτικά και φωτεινά είναι πραγματικά ξεχωριστά, γιατί είναι μοναδικά και δυσεύρετα.

...και Bettina, μόλις έγινες Stear!

Όπως πάω με βλέπω Τέρρυ σύντομα . Σταρ μπορεί να μη συναντάμε Κάντυ συχνά αλλά ευτυχώς υπάρχουν! Κι εγώ είμαι λίγο Κάντυ όχι γιατί είμαι τόοοοσο καλή αλλά γιατί με πιάνει λίγο... ζεν απέναντι στην κακία .

μεγάλο ταλέντο να είσαι ζεν στην κακία. Οι περισσότεροι, στενοχωριόμαστε ή θυμώνουμε ή και τα δύο. Ηρεμοι πάντως σπάνια παραμένουμε