Τρίτος Χρόνος Λειτουργίας

εγώ νομίζω ότι μετά το moment δεν έχω κάτι άλλο να βάλω!!     

οπότε καληνυχτίζω κι εγώ έτσι!!!! 
και του χρόνου κορίτσια!

Kι εγώ λέω να κλείσω με τον "άντρα" μου, που είναι στην κορυφή όλων...    

Καληνυχτα ευα & νταλια!

πάλι καλά που είναι και η ναν, και έκλεισε μέσα στα πλαίσια του πάρτι!!!!    

Σπόιλερ:

Καληνύχτα σας!!!    

Moνο εγω εμεινα?

Δεν πειραζει,
καληνυχτες! <3

Είχαμε κόσμο στο σπίτι και έχασα το πάρτυ...       

Τέλος πάντων...και του χρόνου να είμαστε καλά και να το επαναλάβουμε!!!!!   

Σας αφιερώνω ένα τραγούδι που άκουσα σήμερα για πρώτη φορά, στο μάθημα των σλοβενικων και μόλις μας το μετέφρασε η κοπέλα που μας κάνει μάθημα σκέφτηκα ότι μόνο τυχαίο δε μπορεί να είναι το γεγονός ότι το άκουσα σήμερα...




Ο τίτλος του τραγουδιού μεταφράζεται ως  "Freckled Girl"...:) :) :) 

Ο τραγουδιστής μιλάει για την πρώτη του αγάπη που ήταν ένα κορίτσι με φακίδες με το οποίο πήγαιναν μαζί σχολείο. Λέει ότι θυμάται τα ρούχα και τις φακίδες της, "her dreamy eyes" και "her soft smile"  και της ζητά να τον θυμηθεί, αυτόν, το αγόρι με τα μακριά μαλλιά που τώρα είναι ένας ποιητής, να θυμηθεί τα γράμματά του και τα λουλούδια που της είχε δώσει. Τέλος, λέει ότι αν και το κορίτσι καλύπτει πλέον τις φακίδες της με πούδρα γι' αυτόν θα είναι πάντα το κορίτσι με τις φακίδες...     

Κοριτσάκια βλέπω το τραβήξατε το παρτάκι!!!!!! τέλειες επιλογές και σούκα πραγματικά αυτό που έβαλες δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα εδώ μέσα :)

σουκα οντως σημαδιακο το κομματι!!

Σούκα, τι ταιριαστό κομμάτι!!!!

Δεν το περίμενα να κάτσετε τόσο χτες... αν το ήξερα θα ξαναμπαινα

Πωπω....... έχω χάσει κιόλας 16 σελίδες!!!!!! 
Κοριτσάκια μου πρώτα απ' όλα, αν και καθυστερημένα, πολλά συγχαρητήρια για την εορταστική ατμόσφαιρα του φόρουμ!!!   
Όποια την επιμελήθηκε έκανε φοβερή δουλειά!    
 Γιατί το avatar μου έγινε ο νέος μας κέρσορας!!!

Τώρα για τα τρία χρόνια λειτουργίας τι να πω...  Διάβασα ότι γράψατε και ήταν σαν να διάβαζα τις σκέψεις μου!!! Και αυτό μόνο λέει κάτι...   Βασικά μου φαίνεται σαν χθες που μπήκα στην παρέα σας και όμως έχουν περάσει λίγο παραπάνω από 2 χρόνια! Και για εμένα ήταν μια μοναχική περίοδος όταν γράφτηκα. Διάβαζα τις συζητήσεις κι έβλεπα ότι όλα τα κορίτσια γνωρίζονται πολύ καλά οπότε μου φαινόταν δύσκολο να ενταχθώ!!! Μάλιστα είχα την εντύπωση ότι το φόρουμ ήταν πολλών ετών κι εγώ ήμουν η καινούργια!!!   Τελικά το φορουμάκι ήταν φρέσκο και ο κόσμος του πολύ φιλόξενος!     Σύντομα ένιωσα μέλος αυτής της παρέας!!! 

Και ΝΑΙ σήμερα το φορουμάκι μας (ναι, δεν μπορώ να μην το οικιοποιηθώ!) αποτελεί την αγαπημένη μου συνήθεια! Είναι η στιγμή της ημέρας που δεν θα σκέφτομαι όσα με απασχολούν... Πατάω "σύνδεση" και χάνομαι στις συζητήσεις μας!
Ακόμα και όταν δεν μπορώ να αφήσω πίσω τη λύπη ή τη χαρά μου ξέρω ότι μπορώ να τη μοιραστώ μαζί σας!... Μοιραζόμαστε εμπειρίες και καταστάσεις σαν να γνωριζόμαστε χρόνια! Μου φαίνεται απίστευτο πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο ενώ δεν σας έχω καν (τις περισσότερες) δει  από κοντά! Παιδιά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ σοβαρά τώρα!!! Μου έχετε στείλε 2 φορές Χριστουγεννιάτικα δώρα!!!!! Και σας πληροφορώ ότι είναι τα μόνα που έλαβα!!!!
          

Από ότι διάβασα αυτά τα αισθήματα είναι αμοιβαία! Και για αυτό και μόνο θεωρώ ότι το φορουμάκι μας είναι η πιο όμορφη γωνιά του διαδικτύου- η πιο ζεστή, η πιο αληθινή και (για να μην ξεχνιόμαστε) η πιο Τερροφανταστική!!!
Τερροτελεία και τερροπαύλα!!!!!   
Να τα εκατοστήσει λοιπόν!!!   
Κι εύχομαι η παρέα μας να συνεχίσει έτσι δυναμικά για πολλά πολλά χρόνια!!! Πολλά μπράβο στα ιδρυτικά μέλη γιατί, χωρίς ίσως να το ξέρουν από την αρχή, δημιούργησαν μια ΤΕΡΡάστια αγκαλιά που χωράει πολύ κόσμο!!!  

libra έγραψε:Νιώθω επίσης συγκινημένη, γιατί μπορεί κάποια πράγματα να φαίνονται μικρά, αλλά κάποια άλλα είναι μεγάλα. Είναι μεγάλο στα μάτια μου να γνωρίζεις τη ντάλια ένα μικρό κοριτσάκι και να βλέπεις σιγά-σιγά πόσο μεγάλωσε και πόσο ωρίμασε μέσα σε αυτά τα χρόνια. Να ακούς το σταυρουλάκι μας να μεγαλώνει και τώρα να παρακολουθείς και τη Λίζζυ να χαράζει πορεία στη ζωή της. Εντάξει... Σε μας τις μεγαλύτερες (βάσει ταυτότητας) οι αλλαγές δεν είναι τόσο εμφανείς γιατί η κάθε μια μας έχει χαράξει το χαρακτήρα της και την πορεία της, αλλά στα μικρά μας η διαφορά μου φαίνεται πολύ έντονη.

^Λιμπ συγκεντρώσου κι 'προσγειώσου' που λέει κι ο Φιλιππίδης, τι είναι αυτά που λες;! Μήπως σου ρίξανε τίποτα στο ποτό σου;! Κι σου έχω πει μικρό ανόητο 16χρονο κορίτσι , μην πίνεις μπόμπες   Άκου εκεί σοβαρεύτηκα.

Κι έφτασε η στιγμή κυρίες μου(κι δεσποινίδες) να απλώσω κι εγώ το σεντόνι μου. Σας είχα πει πως θέλω τον χρόνο μου, να νιώσω έτοιμη, κι πως ήθελα πολλά να πω. Κι τώρα ακόμα να φανταστείτε που γράφω νομίζω πως θα ξεχάσω κάτι αλλά δεν βαριέσαι... Λίγο πολύ όλες μας συμφωνούμε σε αυτά που λέμε πιο πάνω, γιατί όλες μας εδώ μέσα μοιραζόμαστε λίγο πολύ τα ίδια πράγματα, τα μυστικά μας, τις χαρές μας, τις λύπες, τα παράπονα μας, είναι ένας ξεχωριστός κι ιδιαίτερος χώρος όπου η κάθε μία με τον δικό της τρόπο θα βρει το καταφύγιο της, θα πάρει συμβουλές , μηνύματα , θα χαρεί , θα λυπηθεί, θα στεναχωρηθεί κ.π.λ. (κι πάει λέγοντας  )
Το ίδιο ισχύει κι για μένα κι έτσι κι έγινε πριν από τρία χρόνια σχεδόν που εντάχθηκα σε αυτόν τον ξεχωριστό χώρο, τον ΝΑΌ του Εξοχότατου ή αλλιώς Τέρρενς Γκράντσεστερ   Ούτε εγώ όπως κι πολλές άλλες πιο πάνω δεν φανταζόμουν ότι θα κολλούσα τόσο πολύ με μια παρέα, που όχι μόνο μοιραζόμαστε τα ίδια κολλήματα/χόμπυ με διάφορες σειρές, βιβλία, ταινίες κτλ. αλλά θα βλεπόμασταν κι θα βγαίναμε ακόμα κι για καφέ. Κι εμένα με στεναχωρεί ιδιαίτερα το γεγονός που ακόμα δεν έχω γνωρίσει όσες λείπουν στην επαρχία.
Επίσης να αναφέρω πως για μένα αυτός ο χώρος, το φόρουμ μας όπως το αποκαλούν όλες, κι το θεωρώ κάτι σαν οικογένεια υπήρξε για μένα σταθμός/σημείο στήριξης σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου, όταν είχα χάσει ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, τότε που ούτε καν η δικοί μου άνθρωποι δεν μπορούσαν να επουλώσουν τις πληγές μου. Γι αυτό κι θα ήθελα να ευχαριστήσω τα κορίτσια εδώ, που προσπάθησαν να μου φτιάξουν το κέφι κι στο τέλος κι εγώ με την βοήθεια των αγαπημένων μου προσώπων συνήλθα κι συνέχισα την ζωή μου. :) :) 
Δεν έχω κάτι άλλο να πω, όλα τα άλλα είναι περιττά, εύχομαι απ'τα βάθη της καρδιάς μου αυτό το φόρουμ να συνεχίσει να υπάρχει, να συνεχίσει την τόσο καλή δουλειά του, να μπουν περισσότερα μέλη, να μας γνωρίσουν κι να τα γνωρίσουμε κι εμείς, κι να μεγαλώσει αυτό το παρεάκι, κι να μην χαθεί ποτέ!!!
Ένα μεγάλο ΜΠΡΆΒΟ στα κορίτσια εκείνα που δημιούργησαν με τέχνη κι μεράκι αυτόν τον χώρο που χωρίς αυτόν ίσως κι να μην συνερχόμουν γρήγορα, κι να μην είχα την κατάληξη, να μην είχα γίνει ο άνθρωπος που είμαι σήμερα, κι που ακόμα προσπαθώ να γίνω όσο καλύτερα γίνεται. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ ΚΟΡΊΤΣΙΑ!!! :http://www.emo :http://www.emo :http://www.emo :http://www.emo :http://www.emo                        

Mαριλού, Ντάλια      

Μιμάκο      

     

Μαριλού και Ντάλια                      

                                      

Σας αγαπώ όλες!!!!!!!!!!!!     

    πολύ συγκινούμε όποτε μπαίνω σε αυτό το θέμα...

και ζητώ συγνώμη δημόσια από τη ντάλια που είπα ότι σοβαρεύτηκε          

        μα στα καλα καθουμενα να της βγαλεις τετοια ρετσινια!!!

Σόκ έπαθε η κοπέλα      

^Ε μα!!! Να μην επαναληφθεί Λιμπ σε παρακαλώ!        

Κι εμείς σε αγαπάμε Μαριλού!!!!!!!!!