Η απόρριψη από τους γονείς του

Είχα πάντα στο μυαλό μου ότι έναν άνθρωπο οι δυσκολίες που περνάει τον στιγματίζουν. Κάποιοι παίρνουν δύναμη από αυτές και κάποιοι κατρακυλούν μαζί με αυτές.

Ο Τέρρυ στα νιάτα του πέρασε πολλές. Η απόρριψη από την μητέρα του (ή τουλάχιστον η στάση της, την οποία ο ίδιος εκλάμβανε ως απόρριψη) και η απόρριψη από τον πατέρα του (η αδιάφορη στάση απέναντί του). Πολύ σκληρές καταστάσεις για έναν νέο και ο Τέρρυ δείχνει σε όλο το manga (φαντάζομαι και στο anime) ότι είχε επηρεαστεί πολύ από αυτές.

Αν δούμε βαθύτερα όμως, πιστεύετε ότι αυτή η απόρριψη των γονιών του τον έκανε περισσότερο ή λιγότερο δυνατό άνθρωπο;
Έχω ξεκάθαρα στο μυαλό μου μια απάντηση, αλλά θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.

Γινεται να μην επηρεαστείς; ο Τερρυ δεν είχε ποτέ κανεναν να μοιραστεί σκέψεις, πρωτοβουλίες, αισθήματα, αποτυχίες και όσο σκέφτομαι πως στο σπίτι η θετή μητέρα του τον μισούσε στην ουσία! αυτό και αν σε διαλύει, μια άλλη γυναίκα στην θέση της μητέρας σου και όμως τοσο ανταγωνιστική και ψυχρή απέναντι σου! απορω πως την άντεξε, έπρεπε να της δώσει τα παπουτσια στο χέρι, ο νεαρός Τερρυ, αν ξεμωράθηκε ο γερο-Γκρατσεστερ δεν του εφταιγε ο Τερρυ..και όλα αυτά για την κοινωνική θέση που δεν είχε η ηθοποιός!

Μερικοί ετσι σκέφτονται και σήμερα, σε απορριπτουν γιατι δεν εχεις πτυχίο η θεση υψηλή, υπαρχουν ακομα αυτά τα στεγανά των οικογενειών! απο την μια του έκανε κακό του Τερρυ, εχασε την εμπιστοσύνη σε φίλους και γνωστούς απο την άλλη τον στερέωσε στα πόδια του!

Η απορριψη των γονιών του λοιπόν.... Για μένα, δεν είναι απορίψη ακριβώς.
Απο τη μια ο Ριτσαρντ, τον αποσπά βίαια απο τη μάνα του, τον αναγνωρίζει αν και νώθο, του κάνει όλα τα χατήρια και ανέχεται την έξαλλη συμπεριφορά του, αλλα ταυτόχρονα, είναι ψυχρός και αδιαφορος μαζί του, του απαγορευει την επαφή με την μητέρα του και επιτρέπει μια πολύ ασχημη κατασταση στο σπίτι του απο την κόντρα μητριάς - Τέρρυ!
Η Ελινορ απο την άλλη, σπαράζει οταν της παιρνουν το παιδί της, στέλνει φωτογραφίες και προσπαθει να μην τον χάσει, αλλα όταν παει ο γιος της να την βρεί, γίνεται απόμακρη και τον στέλνει πίσω στην αγγλία!
Οι γονεις του Τερρυ, απλα αρνούνται να ωριμάσουν! Αν κι εχουν περάσει δυσκολίες και πόνους, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη σχέση τους, αρα και το παιδί τους, σαν ενήλικες. Ειδικά ο Ριτσαρντ, δίνει την εντύπωση, οτι προσπαθει να πληγώσει την Ελινορ, να την εκδικηθει μέσα απο το παιδί της. Καθόλου ασυνηθιστο, θα μου πείτε! Ασχημος χωρισμός και την πληρώνουν τα παιδιά...
Η αλλοπροσαλη συμπεριφορά των γονιών, δεν θα μπορούσε παρα να επιρρεάσει το νεαρό αγόρι. Ο Τερρυ είναι εριστικός και καυγατζής, σημάδι οτι θέλει προσοχή απο το περιβάλλον του. Ο Τερρυ είναι κλειστός και μοναχικός, σημάδι οτι κουβαλάει πληγη μέσα του, οτι δεν εμπιστευεται κανένα. Ο Τερρυ δίνεται στην Κάντυ με ολο του το είναι, σημάδι οτι θέλει απελπισμένα, να τον αγαπήσουν πραγματικά, να αποκτήσει ενα δικό του ανθρωπο!
Τελικά οι γονεις του τον έκαναν πιο δυνατό ή πιο ευάλωτο; Χμ, πολύ δυσκολη η απάντηση, κλίνω ομως προς το δευτερο. Ωντας αδικημένος απο τους γονιους του, ο Τερρυ προσπαθει να είναι δικαιος, να μην πληγώσει κανέναν, οπως έκανε ο πατέρας του. Ενω λοιπόν δείχνει οτι συνηδειτά παίρνει αποφάσεις για τη ζωή του, τελικα καταρρέει, γιατι είναι ευθραυστος, η προυπηρεσία στη σχέση του με τους γονείς, καθόλου δεν τον δυνάμωσε καθόλου δεν τον προετοίμασε για την μετεπειτα σκληρη ζωή του.

νανσυ εκεί φαινεται και η ποιοτητα του χαρακτηρα του..και τα καλα του χαρακτηριστικά!

όσο θυμάμαι την Καντυ τοτε στο κολέγιο, που η κάντυ ήταν τιμωρημένη απο τις καλόγριες και αυτός της επαιζε την φυσαρμόνικα του απο εξω από τον σκοτεινό πύργο, καταλάβαινες πως είχε ψυχούλα και πονούσε !!

libra έγραψε:Η απόρριψη από την μητέρα του (ή τουλάχιστον η στάση της, την οποία ο ίδιος εκλάμβανε ως απόρριψη) και η απόρριψη από τον πατέρα του (η αδιάφορη στάση απέναντί του).

άριελ συμφωνώ σε όσα λες και γι'αυτό το έγραψα στο μήνυμα μου, ότι απόρριψη εκλάμβανε ο Τέρρυ, όχι όμως ότι οι ίδιοι τον είχαν απορρίψει. Σίγουρα τράβηξε μεγάλα ζόρια και δυσκολίες και σε όλη την ιστορία τον βλέπουμε να παλεύει με τα φαντάσματα και τις σκιές που κάλυψαν τα παιδικά του χρόνια. Ευάλωτος, ευαίσθητος, εύθικτος, οξύθυμος. υπερόπτης.

Αλλά ας δούμε και την άλλη πλευρά. Πήρε στα 15 του μια βαλίτσα και διέσχισε τον Ατλαντικό (ας υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και έγινε τελικά) και στα 16 του το ίδιο. Πήρε την βαλίτσα του και πήγε να γίνει ηθοποιός. Όταν η Κάντυ μπήκε λαθρεπιβάτης για να επιστρέψει την είπαμε δυνατή. Το ίδιο βλέπω κι εγώ στον Τέρρυ. Θέλεις πείσμα και δύναμη για να τα παρατήσεις όλα και να βρεις τον δρόμο σου. Και ο Τέρρυ, όντας μόνος και "παραμελημένος", δεν ανέπτυξε μόνο τις ευαίσθητες πλευρές του, αλλά συνάμα τις δυνατές και σκληρές του αντίστοιχα.

Άρα η στάση των γονιών του, του έδωσε τόσο θετικά όσο και αρνητικά στοιχεία και ο ίδιος δείχνει να έχει λάβει εξίσου τα θετικά και τα αρνητικά από την στάση των γονιών του.

Ομως έπεφτε και εύκολα, αναφέρομαι στο Ροκστοουν ένας καλλιτεχνης ειναι πάντα ευαισθητος αλλα είχε περάσει και μανίκι τότε με το ατυχημα της Σουζις! Αλλα αν δεν ήταν η Καντυ να τον συγκρατησει, μπορεί να επαιρνε την κατω βόλτα τελείως! η Εληνωρ, τι εκανε εκείνο τον καιρό, την Κάντυ περίμενε; σαν μάνα δεν μπορουσε να δει το παιδί της, να το πάρει απο τον βουρκο που ζόυσε!! πάλι η σταση της δεν μ'αρεσει, την περίμενα πιο μαχητική οσον αφορά το γιο της!

Ευτυχώς μετα ξανασηκώθηκε!! και ποιός δεν έχει πέσει;

libra έγραψε:
Αλλά ας δούμε και την άλλη πλευρά. Πήρε στα 15 του μια βαλίτσα και διέσχισε τον Ατλαντικό (ας υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και έγινε τελικά) και στα 16 του το ίδιο. Πήρε την βαλίτσα του και πήγε να γίνει ηθοποιός. Όταν η Κάντυ μπήκε λαθρεπιβάτης για να επιστρέψει την είπαμε δυνατή. Το ίδιο βλέπω κι εγώ στον Τέρρυ. Θέλεις πείσμα και δύναμη για να τα παρατήσεις όλα και να βρεις τον δρόμο σου. Και ο Τέρρυ, όντας μόνος και "παραμελημένος", δεν ανέπτυξε μόνο τις ευαίσθητες πλευρές του, αλλά συνάμα τις δυνατές και σκληρές του αντίστοιχα.

Άρα η στάση των γονιών του, του έδωσε τόσο θετικά όσο και αρνητικά στοιχεία και ο ίδιος δείχνει να έχει λάβει εξίσου τα θετικά και τα αρνητικά από την στάση των γονιών του.

Συμφωνω οτι θέλει πεισμα και δύναμη να βρείς το δρόμο σου. Το πείσμα το κληρονομησε απο τους γονεις του, αλλα οχι και τη δύναμη. Ο Τερρυ, οταν γνωρισε την Κάντυ, ήταν ένα νεαρό αγόρι χωρις στόχους. Ονειρευόταν το θέατρο, αλλα (μετα την σταση της μανας του ειδικά) θα τολμούσε; Για μένα τη δύναμη την πήρε απο την Κάντυ, απο την αγάπη που ένιωθε γι' αυτή, την ανάγκη του να την προστατέψει. Η παγίδα της Ελίζας, εμοιαζε να τον ανδρωσε σε μια νύχτα! Απο ανευθυνος νέος, εγινε αντρας, πήρε αποφάσεις, δύσκολες αποφάσεις, και την ζωή του στα χέρια του. Ο Τέρρυ, δεν δυνάμωσε απο την μοναξιά και την εγκατάληψη, αλλα απο την αγάπη. Οι ήρωες που δυναμώνουν απο εγκατάληψη, τείνουν να γίνουν κινικοι και σκληροι, αυτοι που δυναμώνουν απο αγάπη, κρατάνε την ευαισθησία και την τρυφεράδα τους. Για να γίνω πιο κατανοητη. Παράβαλε τον Χαουζ, με τον Τερρυ. Δυνατοι και οι δύο, αλλα πολυ διαφορετικοι μεταξύ τους.

Πριν φύγει ο Τέρρυ για τον Αμερική για να γίνει ηθοποιός και να πραγματοποιήσει το όνειρό του, έχει κάνει μία τελευταία προσπάθεια να πείσει τον πατέρα του να βοηθήσει την Κάντυ, έτσι ώστε αυτή να μην αποβληθεί, όπου και εισπράττει ένα τρανταχτό όχι, που τον οδηγεί στο να αποφασίσει ότι απο εδώ και πέρα θα πάρει τη ζωή του στα χέρια του και δεν θα εξαρτάται πια από κανέναν, και επιπλέον στο να αποκηρύξει το όνομα του πατέρα του. Επομένως, σίγουρα η αγάπη αλλά και το παράδειγμα της Κάντυ, τον κάνουν να ωριμάζει και να γίνει πάρα πολύ δυνατός, αλλά δεν νομίζω ότι αν ο πατέρας του είχε δεχθεί να τον βοηθήσει, θα κατέφευγε σε αυτήν την λύση. Δεν νομίζω ότι, σε αυτή τη χρονική στιγμή τουλάχιστον, θα έπαιρνε τη βαλίτσα του και θα έφευγε για την Αμερική.
Τελικά, κατά τη γνώμη μου, από τη μία πλευρά έχουμε ένα πάρα πολύ ευαίσθητο και ανασφαλή Τέρρυ εξαιτίας της απόρριψης που λάμβανε από τους γονείς του, κάτι όμως που τον έκανε πιο δεκτικό προς τις φροντίδες και την αγάπη της Κάντυ. Τον είδαμε πολλές φορές να λέει ότι η Κάντυ "μπερδεύεται" στις υποθέσεις των άλλων, το οποίο όμως τελικά, για αυτόν αποτελούσε ένδειξη ενδιαφέροντος. Από την άλλη, έχουμε έναν Τέρρυ που συνειδητοποιεί, ότι δεν έχει κανέναν άλλο πάνω στον οποίο μπορεί να βασιστεί, παρά μόνο τον εαυτό του, και μία κοπέλα, την αγάπη της ζωής του, την οποία δεν μπορεί κανένας άλλος να την υπερασπιστεί και να την προστατέψει παρά μόνο αυτός ο ίδιος, και στο σημείο αυτό βγαίνει όλη η ψυχική του δύναμη, όχι όμως για τον ίδιο του τον εαυτό και προς δικό του όφελος, αλλά για την γυναίκα που αγαπάει!
Επομένως, από τη μία μεριά έχουμε την ανασφάλεια, την εσωστρέφεια και ίσως και τον επιθετικό, αλλαζονικό και αντικομφορμιστικό χαρακτήρα, που έχει προκαλέσει η άρνηση που θεωρεί ότι λαμβάνει από τους γονείς του, αλλά και μία υπερτατη ψυχική δύναμη, που θεωρώ ότι πάντα υπήρχε σε λανθάνουσα κατάσταση, και η αγάπη του για την Κάντυ και τα προβλήματα που πιστεύει ότι αυτός ο ίδιος της προκάλεσε, φέρνουν στην επιφάνεια.

Αυτά που έγραψες Τιτίκα με έκαναν να σκεφτώ τι ήταν αυτό που διαμόρφωσε τη βάση του χαρακτήρα του Τέρρυ. Αρχικά σκέφτηκα οτι είχε την τύχη να γεννηθεί καλόκαρδος, αλλά μετά συνειδητοποιήσα οτι ο Τέρρυ έζησε με τους γονείς του μέχρι την κρίσιμη ηλικία των 3-4 χρόνων! Οι περισσότεροι ψυχολόγοι λένε οτι ο ανθρώπινος χαρακτήρας θέτει βάσεις μέχρι αυτην την ηλικία ακριβώς! Ο Τέρρυ έχει αναμνήσεις απο τη ζωή του με τους γονείς του και πρέπει να ήταν όμορφα χρόνια (έστω και λίγα)

ariel έγραψε:Αυτά που έγραψες Τιτίκα με έκαναν να σκεφτώ τι ήταν αυτό που διαμόρφωσε τη βάση του χαρακτήρα του Τέρρυ. Αρχικά σκέφτηκα οτι είχε την τύχη να γεννηθεί καλόκαρδος, αλλά μετά συνειδητοποιήσα οτι ο Τέρρυ έζησε με τους γονείς του μέχρι την κρίσιμη ηλικία των 3-4 χρόνων! Οι περισσότεροι ψυχολόγοι λένε οτι ο ανθρώπινος χαρακτήρας θέτει βάσεις μέχρι αυτην την ηλικία ακριβώς! Ο Τέρρυ έχει αναμνήσεις απο τη ζωή του με τους γονείς του και πρέπει να ήταν όμορφα χρόνια (έστω και λίγα)

αυτο ειναι αληθεια! και βασεις και πολλα παιδια θυμουνται οντως πραγματα απο αυτη την τοσο τρυφερη ηλικια και πολυ αργοτερα μεγαλωνοντας.

Αχ, αυτό είναι το κακό όταν δεν είσαι από τα πρώτα μέλη ενός φόρουμ, θες να γράψεις κανένα σεντονάκι και έρχονται άλλοι και σε καλύπτουν.
Ας αρχίσω μ' αυτό: πλούσιος που έχει μεγαλώσει σε άσχημο οικογενειακό περιβάλλον και φτωχούλα που πήρε πολύ αγάπη στην ζωή της, ήταν πάντα ένα απ' τα αγαπημένα μου κλισέ σε άνιμε και σειρές. Δεν ξέρω γιατί, ίσως γιατί τονίζει ότι δεν μπορεί κάποιος να τα έχει όλα και πως το χρήμα δεν είναι το παν.
Η Μιζούκι το τράβηξε στα άκρα, δημιούργησε το χειρότερο περιβάλλον για το Τέρρυ. Είμαι κατηγορηματική, μια άσχημη παιδική ηλικία δεν σε κάνει δυνατότερο, σε κάνει ευάλωτο. Ένα παιδί έχει ανάγκη την αγάπη, την χαρά, την σταθερότητα. Αν ο Τέρρυ είναι δυνατός είναι γιατί βρήκε μέσα του τη δύναμη που δεν είχαν καταφέρει να του πάρουν όλη  οι γονείς του. Αν μεγάλωνε λίγο πιο φυσιολογικά θα ήταν ευτυχισμένος.
Ο Ρίτσαρντ και η Ελινόρ αγαπάνε το παιδί τους. Η αγάπη όμως δεν φτάνει αν δεν βάλεις στην άκρη τον εγωισμό και δεν την εκδηλώσεις με τον σωστό τρόπο. Ο Ρίτσαρντ αποζητά την αγάπη του γιου του. Θυμάμαι όταν του λέει "με λες μπαμπά μόνο όταν θες κάτι". Ωστόσο στο άνιμε βλέπουμε τον Τέρρυ να του ζητά μόνο μια χάρη την οποία δεν του την κάνει. Το στραβόξυλο   . Γιατί; Με είχε σημαδεύσει η άρνησή του .

Ωραια τα ειπες Bettina , αυτη η Μιζουκι το παιδι μας το ειχε σταυρωσει....

Γι αυτο εγω θαυμαζω τον Τερρυ τοσο πολυ, γιατι καταφερε ολες τις τραγικες του εμπειριες να τις χρησιμοποιησει για να γινει ενας καλυτερος ανθρωπος

Μπετίνα, τα προηγούμενα σεντόνια δεν πρέπει να σε πτοούν καθόλου, θέλουμε πάντα να ακούμε απόψεις, ακόμα κι αν ταυτίζονται με όσα έχουν ειπωθεί.

κι εγω συμφωνώ με αυτά που γράφεις, αν και δυστυχώς έχω πλέον και την επαφή με τη νουβέλα που επιδείνωσε την άποψή μου για τους γονείς του Τερρυ.

ariel έγραψε:κι εγω συμφωνώ με αυτά που γράφεις, αν και δυστυχώς έχω πλέον και την επαφή με τη νουβέλα που επιδείνωσε την άποψή μου για τους γονείς του Τερρυ.

Έχουν δώσει και οι δυο κάποια πολύ αρνητικά δείγματα. Το θυμάμαι που ο Τέρρυ πάει να βρει την μητέρα του κι εκείνη τον διώχνει. Μα εκείνη δεν ήταν που επιδίωκε να έχει μια πιο στενή σχέση μαζί του ;

Σωστά. Τον εδιωξε και μετά τον αναζήτησε στην Σκωτία. Απλά στη νουβέλα η πρώτη τους συναντηση ήταν πολύ πιο ασχημη απο το μάνγκα

ariel έγραψε:Σωστά. Τον εδιωξε και μετά τον αναζήτησε στην Σκωτία. Απλά στη νουβέλα η πρώτη τους συναντηση ήταν πολύ πιο ασχημη απο το μάνγκα

Ίσως η Μιζούκι με τη συγκεκριμένη διαφοροποιημένη σκηνή ανάμεσα σε μητέρα και γιο στη Νουβέλα θέλησε να δώσει ακόμα περισσότερη ένταση στο δράμα του Τέρρυ αλλά και αξία στην παρουσία της Κάντυ στη ζωή του. Η Νουβέλα αλλάζει τη ρότα της ιστορίας σε σχέση με τις εκδοχές του manga και του anime, δεν είναι το ηθοπλαστικό περιεχόμενο και η αισιοδοξία μόνο που συνεχίζουν να υπάρχουν, είναι και κάτι άλλο.

Ακριβώς αυτό Σταρ μου! Η νουβέλα δίνει περισσότερο βάθος στους χαρακτήρες και καλύπτει κενά και απορίες

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα , πόσο μάλλον οι τραυματικές εμπειρίες .
Ένας άνθρωπος πάντα θα τις κουβαλάει μέσα του και θα θρηνεί μαζί τους .
Για 'μένα ο Τέρρυ είναι επαναστάτης με αιτία .Ναι , στην αρχή είναι σπαστικός , κακότροπος, δυστροπος ,οξύθυμος - αλλά αυτά είναι ένα προσωπείο άμυνας για την αγάπη που δεν έλαβε.
Κακά τα ψέματα , δεν την έλαβε .Ο πατέρας του ιδιαίτερα ψυχρός , δεν βάζει στη θέση της , τη μητριά του Τέρρυ , που του φέρεται με τραγικό τρόπο.Επίσης δεν θέλει να έχει επαφές με την μητέρα του.
Από την άλλη , η μητέρα του , φροντίζει για τη καριέρα της και είναι μακρυά του .Του φέρεται με θλιβερό τρόπο όταν πάει να την βρει.Σκεφτείτε το να ταξιδέψει κάποιος από Αγγλία στην Αμερική με πλοίο εκείνα τα χρόνια , έπαιρνε μήνες .Το ταξίδι αυτό το κάνει ολομόναχος και ενώ βρίσκεται στην εφηβεία του.
Ο Τέρρυ συγχωρεί την μητέρα του , σε αυτό τον βοηθάει η Κάντυ και μάλιστα την επιλέγει.Πως; Επιλέγει το επάγγελμά της και τη χώρα της.
Δεν μπορώ να δικαιολογήσω την Eleanor είναι μάνα και νιώθω σαν να ασχολείται μαζί του λόγω της υποκριτικής.

Ή μητριά του είναι άχαρη τελείως ρε παιδιά! Τι τράβαγε ο Τερρυ μόνο να την βλέπει ! Χαλί μαύρο.

Marianna Blue Lagoon έγραψε:Ή μητριά του είναι άχαρη τελείως ρε παιδιά! Τι τράβαγε ο Τερρυ μόνο να την βλέπει ! Χαλί μαύρο.

Έτσι.Κακιασμένη και στριμμένη. Άξιο απορίας πως ο πατέρας του της έδινε τέτοια δικαιώματα και δεν ήθελε ο Τέρρυ να έχει επαφές με την μητέρα του.Πολύ εγωιστής- για 'μένα έχει όλο το βάρος .

candy barrymore έγραψε:

Marianna Blue Lagoon έγραψε:Ή μητριά του είναι άχαρη τελείως ρε παιδιά! Τι τράβαγε ο Τερρυ μόνο να την βλέπει ! Χαλί μαύρο.

Έτσι.Κακιασμένη και σ7τριμμένη. Άξιο απορίας πως ο πατέρας του της έδινε τέτοια δικαιώματα και δεν ήθελε ο Τέρρυ να έχει επαφές με την μητέρα του.Πολύ εγωιστής- για 'μένα έχει όλο το βάρος .

Και πως από την Ελινωρ πήγε σε αυτήν την γυναίκα, απορίας άξιο.