Αγαπημένος Δευτεραγωνιστής

ΤΖΩΡΤΖ-Γραμματεας των Αρντλευ

απο τους ενδιαφεροντες δευτεραγωνιστες. σιωπηλη δυναμη. δεξι χερι του θειου και οχι αδιαφορος. σχεδον ο λογος του συμβολαιο μεσω της εντολης του Γουιλλιαμ που μπορουσε να αντικρουσει ακομα και την Θεια Ελρου.

ΤΟΜ
λογω του ανιμε δεν τον ειδα ποτε δευτερευον χαρακτηρα γιατι τον δειχνει να βρισκει τις δυο μικρες αννυ και καντυ και στη συνεχεια να διατηρουν καλες σχεσεις.



Δουκας Γκραντσεστερ

ΕΛΙΝΟΡ ΜΠΕΙΚΕΡ
θα ηθελα να τους εβλεπα να ειχαν πιο φιλικες σχεσεις εστω τυπικες για χαρη του Τερρυ..


Κυριος Μακ Γκρεγκορ-δυστροπος ασθενης(νοσοκομειο Σχολης) δεν ηθελα να πεθανει. πανω που η καντυ τον ειχε κανει να ανοιχτει και να αρχισει να χαμογελαει.

Πόπο θέμα που άνοιξες!!!!!!

Δεν ξέρω για ποιόν να πρωτογράψω....

ΤΖΟΡΤΖ. Μάλλον ο αγαπημενος μου. Εζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σαν χαμίνι στο λιμάνι, τον φαντάζομαι σπιρτόζο και βρόμικο κλεφτράκο. Εκει τον γνώρισε ο γέρο Αρντλευ, τον μάζεψε και τον μεγάλωσε σαν γιο του. Ο Τζορτζ ξεχωρίζει για την ευθυκρισία του, τη λογική και τη διακριτικότητα. Πολύ θα ήθελα να διαβάζαμε για τα νιάτα του και τον έρωτά του για τη Ρόζμαρι. Πολύ θα ήθελα να είχε τολμίσει να μιλήσει γι' αυτόν και στη Ρόζμαρι (δεν έχουμε στοιχεία, οπότε στη φαντασία μου πάντα σιωπα) Χωρίς ποτέ να εξωτερικεύει πάθη, είναι κάτα κάποιον τρόπο η πιο στοιβαρή πατρική παρουσία τόσο στο ανιμέ, όσο και στο μάνγκα, μια και κατά κάποιον τρόπο, ήταν πατέρας και για τον Αλμπερτ και για την Κάντυ. Θα ήθελα πολύ να τον δω με δική του οικογένεια. Μετά απο τόσα που πρόσφερε στην οικογένεια, θα έπρεπε να λάβει μια πιο ήρεμη θέση στην εταιρεία και να φτιάξει το δικό του σπιτικό.

Ακολουθεί η αδελφή Μερυ Τζειν. Μοιάζει αρκετά με την κα Πόνυ και την αδελφή Μαρία, αλλά παρουσιάζει μια σημαντική διαφορά. Η διευθύντρια είναι στιφή, γκρινιαρα και αυστηρή, αλλά ταυτόχρονα γεματη αγάπη. Δεν μπορώ να τη φανταστώ μακρυα απο το νοσοκομείο, σε ρόλο διαφορετικό απο της νοσοκόμας - δασκάλας. Νομίζω οτι μέχρει τέλους θα κυνηγά επεισοδιακές μαθήτριες και θα τους μεταλαμπαδευει την αγάπη της για τον ασθενη.

Στον αντίποδα, αντιπαθώ όσο δεν παίρνει τους γονείς Ράνγκαν. Θα έλεγα μάλιστα οτι μετά τη νέα νουβέλα, τους αντιπαθώ ακόμα περισσότερο. Η κυρία Ράνγκαν, είναι μια τιποτένια υστερική γυναικούλα. Δεν μπορώ να φανταστώ από που πηγάζουν όλα της τα κόμπλεξ, αλλά ήταν απαράδεκτη. Ο σύντροφός της, μια απο τα ίδια. Αν και στο ανιμέ τον έχουν συμπαθή και φιλικό με την Κάντυ, στο μάνγκα και τη νουβέλα, είναι εξίσου υπερόπτης και κακός με τη γυναίκα του. Πολύ λογικό να μεγαλώσουν τα αντιπαθητικά και δυστυχισμένα βλαστάρια Ράνγκαν. Η Μιζούκι τα καταδίκασε να μείνουν για πάντα μόνα στη μιζέρια και τη χολή τους. Και πραγματικά, δεν μπορώ να βρω καλύτερο τέλος γι' αυτούς από ότι όρισε η Μιζούκι. Οι γονείς Ράνγκαν, δεν θα δουν ποτέ τα παιδιά τους ευτυχή, ούτε τα λαμπρα τους γονίδια να περνούν στην επόμενη γενιά. Το όνομά τους θα χαθεί στην κακία τους, όπως τους αξίζει.

πεσανε τα φτυαρια στο Ραγκανεϊκο!
και λιγα λες αριελακι!!

Μμμ πολύ ενδιαφέρον θέμα θα επανέλθω αύριο που θα χω περισσότερο χρόνο

ariel έγραψε:Πόπο θέμα που άνοιξες!!!!!!

Δεν ξέρω για ποιόν να πρωτογράψω....

ΤΖΟΡΤΖ. Μάλλον ο αγαπημενος μου. Εζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σαν χαμίνι στο λιμάνι, τον φαντάζομαι σπιρτόζο και βρόμικο κλεφτράκο. Εκει τον γνώρισε ο γέρο Αρντλευ, τον μάζεψε και τον μεγάλωσε σαν γιο του. Ο Τζορτζ ξεχωρίζει για την ευθυκρισία του, τη λογική και τη διακριτικότητα. Πολύ θα ήθελα να διαβάζαμε για τα νιάτα του και τον έρωτά του για τη Ρόζμαρι. Πολύ θα ήθελα να είχε τολμίσει να μιλήσει γι' αυτόν και στη Ρόζμαρι (δεν έχουμε στοιχεία, οπότε στη φαντασία μου πάντα σιωπα) Χωρίς ποτέ να εξωτερικεύει πάθη, είναι κάτα κάποιον τρόπο η πιο στοιβαρή πατρική παρουσία τόσο στο ανιμέ, όσο και στο μάνγκα, μια και κατά κάποιον τρόπο, ήταν πατέρας και για τον Αλμπερτ και για την Κάντυ. Θα ήθελα πολύ να τον δω με δική του οικογένεια. Μετά απο τόσα που πρόσφερε στην οικογένεια, θα έπρεπε να λάβει μια πιο ήρεμη θέση στην εταιρεία και να φτιάξει το δικό του σπιτικό.

Ακολουθεί η αδελφή Μερυ Τζειν. Μοιάζει αρκετά με την κα Πόνυ και την αδελφή Μαρία, αλλά παρουσιάζει μια σημαντική διαφορά. Η διευθύντρια είναι στιφή, γκρινιαρα και αυστηρή, αλλά ταυτόχρονα γεματη αγάπη. Δεν μπορώ να τη φανταστώ μακρυα απο το νοσοκομείο, σε ρόλο διαφορετικό απο της νοσοκόμας - δασκάλας. Νομίζω οτι μέχρει τέλους θα κυνηγά επεισοδιακές μαθήτριες και θα τους μεταλαμπαδευει την αγάπη της για τον ασθενη.

Στον αντίποδα, αντιπαθώ όσο δεν παίρνει τους γονείς Ράνγκαν. Θα έλεγα μάλιστα οτι μετά τη νέα νουβέλα, τους αντιπαθώ ακόμα περισσότερο. Η κυρία Ράνγκαν, είναι μια τιποτένια υστερική γυναικούλα. Δεν μπορώ να φανταστώ από που πηγάζουν όλα της τα κόμπλεξ, αλλά ήταν απαράδεκτη. Ο σύντροφός της, μια απο τα ίδια. Αν και στο ανιμέ τον έχουν συμπαθή και φιλικό με την Κάντυ, στο μάνγκα και τη νουβέλα, είναι εξίσου υπερόπτης και κακός με τη γυναίκα του. Πολύ λογικό να μεγαλώσουν τα αντιπαθητικά και δυστυχισμένα βλαστάρια Ράνγκαν. Η Μιζούκι τα καταδίκασε να μείνουν για πάντα μόνα στη μιζέρια και τη χολή τους. Και πραγματικά, δεν μπορώ να βρω καλύτερο τέλος γι' αυτούς από ότι όρισε η Μιζούκι. Οι γονείς Ράνγκαν, δεν θα δουν ποτέ τα παιδιά τους ευτυχή, ούτε τα λαμπρα τους γονίδια να περνούν στην επόμενη γενιά. Το όνομά τους θα χαθεί στην κακία τους, όπως τους αξίζει.

Oyaaaουυυ!Εντυπωσιακες πληροφοριες για τον αγνωστο Τζορτζ!!
Το ιδιο και για τον κυριο Ρανγκαν που τον ειχα για εναν απλως αδιαφορο τραπεζιτη...χαμενο στον κοσμο των μετοχών!!!!
ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΝΟΥΒΕΛΑ!!!!

Ωστε η ΕΛΙΖΑ και Ο ΝΗΛ δεν εκαναν παιδια...Αχ για πες -τι λεει για την καταληξη τους??
Η ΕΛΙΖΑ εκανε ποτε της δεσμο?

Τα τελευταία τους νέα είναι στα εγκαίνια του ξενοδοχείου τους στο Μαϊάμι. Στη γιορτή είναι καλεσμένοι όλοι, ακόμα και το προσωπικό των Ράνγκαν, ακόμα και η Κάντυ.
Η Ελίζα εμφανίζεται μόνη και δεν έχουμε σημαντικές πληροφορίες γι' αυτην. Ξέρουμε μόνο οτι αντιτάχθηκε σθεναρά στο γάμο του Αρτσυ και της Αννυ. Ο Αρτσυ είναι ακόμα χολωμένος μαζί της οπότε στα εγκαίνια έλαμψε... δια της απουσίας του.
Ο Νηλ απο την άλλη, μαθαίνουμε οτι εκμεταλλεύτηκε την οικονομική κατάσταση και έκανε ακόμα μεγαλύτερη περιουσία. Στα εγκαίνια είναι κομματάκι αξιολύπητος, ακόμα και η Κάντυ δεν ξέρει πως να νιώσει απέναντί του. Την κοιτάζει συνεχώς μοιάζει πληγωμένος. Κατά πόσο είναι, δεν μπορώ να το απαντήσω. Καπου το έχουμε ανοίξει και θέμα αν θυμάμαι καλα

το εχουμε ξανασυζητησει το θεμα Νηλ αλλες 2 φορες.
πρωτο θεμα εδω
και ξανα εδω

Νανούκα μου ευχαριστω για τα λίνκ!!!!! χτες ήταν αδύνατο να ψάξω να τα βρω

ΤΖΩΡΤΖ-Δεν τον θυμάμαι.

ΝΤΟΡΟΘΙ-Ο δευτερεύων χαρακτήρας που συμπάθησα περισσότερο, ήταν και χαριτωμένο σκίτσο. Μια κοπελίτσα με καλή καρδιά, φίλη της Κάντυ που η μαύρη μοίρα την καταδίκασε ψυχοκόρη σ' αυτό το... ωραίο σόι (επιτρέπεται καθόλου η βωμολοχία στο φόρουμ; ). Θα ήθελα να της είχε δοθεί λίγο περισσότερος χρόνος στο άνιμε, αλλά καταλαβαίνω πως με το να δίνουν λίγο χρόνο στον κάθε τριτοτέταρτο χαρακτήρα δε θα τελειώναμε ποτέ. Θα την ήθελα ευτυχισμένη μακριά από τους Ράγκαν παντρεμένη με ένα καλό παιδί (μιας και εκείνα τα χρόνια μια φτωχή και αμόρφωτη κοπέλα δεν είχε πολλές δυνατότητες. Γάμος κι αν σου κάτσει.)  

ΤΟΜ-Καλό παιδί, θυμάμαι ήθελαν να το παντρέψουν με ένα κοριτσάκι. Θα του ευχόμουν καλά στέφανα (όταν το κοριτσάκι μεγάλωνε).

Δουκας Γκρανττσεστερ, ΕΛΙΝΟΡ ΜΠΕΙΚΕΡ-Θα τους πάρω μαζί αυτούς. Όπως τα κάνανε να τα λουστούνε. Ο Δούκας να μείνει μαζί με την στρίγγλα την γυναίκα του. Για την Ελινόρ δε θα με πείραζε να αποκατασταθεί κι αυτή. Όχι απαραιτήτως με στρίγγλο γιατί η θέση της είναι έτσι κι αλλιώς μειονεκτική.
Η Μιζούκι μας αφήνει στο σκοτάδι: για τον Δούκα η Έλινορ δεν ήταν μια περιπέτεια. Ζήσανε αρκετά χρόνια μαζί. Γιατί χωρίσανε ; Έπρεπε να κάνουν πρώτα παιδί και μετά να καταλάβει πως δεν είναι της τάξης του; Συνέβη κάτι σοβαρότερο;

Προισταμενη ΜΑΙΡΗ -ΤΖΕΙΝ-Αυστηρή αλλά μεγάλη καρδιά. Δε θα άλλαζα κάτι στην ζωή της γιατί νομίζω πως είναι ευχαριστημένη μ' αυτό που κάνει.

ΦΛΑΝΝΥ ΧΑΜΙΛΤΟΝ-Στριφνή αλλά αξιοθάυμαστη. Υπέροχος άνθρωπος αν και δεν φαίνεται αμέσως. Θα της ευχόμουν τα καλύτερα αν και φοβάμαι πως το καλύτερο για την Φλάννυ Χάμιλτον είναι να φροντίζει τραυματίες στην καρδιά του πολέμου .

ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΙΣΕΛ-Όπως περιγράφεται φαίνεται καλός άνθρωπος. Τα καλύτερα και γι αυτόν.

Η φιλοδοξη Ηθοποιος ΚΑΡΕΝ-Να φτάσει στην κορυφή. Είχε φυλακίσει την Κάντυ για να μη δει τον Τέρρυ ή αυτά ήταν βλακείες του ελληνικού περιοδικού; Να δω τι θα της ευχηθώ αναλόγως.

Κυριος Μακ Γκρεγκορ-Όλοι θα πεθάνουμε, και σ' αυτόν δεν άρεσε τίποτα, το ένα του βρώμαγε, το άλλο του ξίνιζε. Ελπίζω να του αρέσει κάτι στην άλλη ζωή.

ΛΟΥΙΖΑ-Ούνα φάτσα ούνα ράτσα με την Ελίζα αφού υπήρξε κολλητή της. Το μέλλον της προδιαγεγραμμένο: συμβατική ζωή, εγκλωβισμένη σ' έναν πλούσιο γάμο χωρίς αγάπη.

Λοιπόν, είναι εντυπωσιακό οτι οι περισσότεροι δευτεροι χαρακτήρες που σου άρεσαν, είναι δημιουργίες της.... ΤΟΕΙ.
Η Ντόροθυ στο μάνγκα είναι πιο ξινή και απο λεμόνι, ο Μισέλ και η Κάρεν, δεν υπάρχουν καν!

Το ανιμέ, παρά τις ατέλειες που του προσάπτω, ήταν πολύ πιο χαριτωμένο απο το μάνγκα και μας δημιούργησε πιο έντονες εντυπώσεις. Ήταν η κίνηση, το γεγονός οτι το είδαμε πρώτο, ίσως και τα δύο. Πάντως, νομίζω οτι όλες θα βρούμε πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες στο ανιμέ, παρά στο μάνγκα. (με μόνη εξαίρεση την Αννυ, που το ανιμέ την έκαψε!)

ariel έγραψε:Λοιπόν, είναι εντυπωσιακό οτι οι περισσότεροι δευτεροι χαρακτήρες που σου άρεσαν, είναι δημιουργίες της.... ΤΟΕΙ.
Η Ντόροθυ στο μάνγκα είναι πιο ξινή και απο λεμόνι, ο Μισέλ και η Κάρεν, δεν υπάρχουν καν!

Τα διάβασα για την Ντόροθυ, δεν το περίμενα! Σαν κάτι υπηρέτριες σε μεξικάνικα που συμπεριφέρονται τουλάχιστον σαν οικοδέσποινες (βασιλικότερες του βασιλέως), λες και δεν κάνουν την ίδια δουλειά με τις συναδέλφους τους!

Ακριβώς αυτό που λες!!!!! (μάλλον σου αρέσουν τα μεξικάνικα; δεν έχω δει πολλά, αλλά έχω άποψη)

Το κόπμλεξ του υπηρέτη που είναι πιο σνομπ και απο τα αφεντικά!

ariel έγραψε:Ακριβώς αυτό που λες!!!!! (μάλλον σου αρέσουν τα μεξικάνικα; δεν έχω δει πολλά, αλλά έχω άποψη)

Τα μεξικάνικα συγκεκριμένα όχι και τόσο, αρκετές σειρές που έχω δει από Λατινική Αμερική ναι. Τώρα βλέπω παράλληλα το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς απ' την Χιλή.

Μου άρεσαν πολύ κάτι παλιες βραζιλιάνικες σειρές. τοτε που δεν τα μεταγλώττιζαν ακόμα.