Terrence Grandchester
Καλώς ήρθατε στο forum μας.
Παρακαλώ εγγραφείτε ώστε να μπορέσετε να απολαύσετε περισσότερα οφέλη και προνόμια.
Ας αρχίσει η συζήτηση...

Εγγραφείτε στο φόρουμ, είναι εύκολο και γρήγορο

Terrence Grandchester
Καλώς ήρθατε στο forum μας.
Παρακαλώ εγγραφείτε ώστε να μπορέσετε να απολαύσετε περισσότερα οφέλη και προνόμια.
Ας αρχίσει η συζήτηση...
Terrence Grandchester
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Εικονοθήκη


«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Empty
Πρόσφατα Θέματα
» Τερρο-Δωράκια
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Πεμ Μαρ 21, 2024 4:46 pm από Marianna Blue Lagoon

» Γιορτινό Theme
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Πεμ Μαρ 21, 2024 11:49 am από ΜΙΜΙ

» Ο ΑΝΤΟΝΙ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Ο ΑΛΜΠΕΡΤ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.ΑΡΑΓΕ ΗΞΕΡΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΟΥΙΛΛΙΑΜ?
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Μαρ 13, 2024 4:06 am από Marianna Blue Lagoon

» Κάντυ Κάντυ, γύρισα στο ίντερνετ και βρήκα πολλά για σένα...
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τρι Μαρ 12, 2024 8:01 am από Marianna Blue Lagoon

» Οι ήρωες της Κάντυ και οι άλλοι.
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Δευ Μαρ 11, 2024 10:17 pm από ariel

» ποιο πιστευετε οτι είναι το αγαπημενο ποτο του τερρυ;
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Σαβ Μαρ 09, 2024 7:05 am από Marianna Blue Lagoon

» Ειναι αγχολυτικη η μικρη ξανθια;
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Παρ Μαρ 08, 2024 3:53 pm από Marianna Blue Lagoon

» Τα ομορφότερα Fan Arts
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Παρ Δεκ 22, 2023 1:21 pm από Marianna Blue Lagoon

» Με ποιον πιστεύετε οτι καταλήγει η Κάντυ στο τέλος;
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Σαβ Δεκ 16, 2023 6:01 am από stardustia

» Casting...
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Δεκ 13, 2023 2:39 pm από ΜΙΜΙ

» Εξώφυλλά του περιοδικού από διάφορες χώρες
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Δευ Δεκ 04, 2023 5:12 pm από Marianna Blue Lagoon

» Ο χωρισμός. Επιλογή ή πεπρωμένο;
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Παρ Μάης 26, 2023 4:34 pm από Marianna Blue Lagoon

» Ελληνική Έκδοση του περιοδικού
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Φεβ 15, 2023 1:49 pm από Marianna Blue Lagoon

» Σχολια για τις Τερρο-δημιουργιες!
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τρι Ιαν 31, 2023 2:01 pm από Marianna Blue Lagoon

» Χριστουγεννιάτικα αβαταρ
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Σαβ Δεκ 10, 2022 2:55 pm από Marianna Blue Lagoon

» Σχόλια για "Μετά από εκείνη τη νύχτα"
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Ιουν 29, 2022 9:12 am από ΜΙΜΙ

» Σε ποιο επεισόδιο βρίσκετε πιο όμορφο τον Τέρρυ ?
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Μάης 25, 2022 12:22 pm από Marianna Blue Lagoon

» Μετά από εκείνη τη νύχτα.
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Παρ Μάης 06, 2022 12:00 pm από bettina

» Κουίζ καντυ
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τρι Φεβ 15, 2022 10:19 am από stardustia

» Σχολια για ''η εποχη των ασφοδελων - the season of daffodils (by josephine hymes)
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Icon_minitime1Τετ Σεπ 15, 2021 12:21 pm από stardustia

Ψηφοφορία

Με ποιον πιστεύετε οτι καταλήγει η Κάντυ στο τέλος;

«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_lcap72%«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_rcap 72% [ 79 ]
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_lcap21%«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_rcap 21% [ 23 ]
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_lcap5%«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_rcap 5% [ 5 ]
«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_lcap2%«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Vote_rcap 2% [ 2 ]

Σύνολο Ψήφων : 109

TGF Networks
Find us on Facebook Follow us on Twitter Our channel on youtube
Instagram
Affiliates
Candy and Terry's Paradise
Candy In Greek Project

Vampire Knight
Greek Otaku Network
More Affiliates

«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου»

Πήγαινε κάτω

«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου» Empty «Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου»

Δημοσίευση από stavroylaki Δευ Σεπ 16, 2013 10:11 pm

«Εύχομαι το βραδύ που θα κοιμηθώ να πεθαίνω στον ύπνο μου»
 
~Τέρρυ
Η μέρα ξεκινά μουντή, γκρίζα, κρύα. Ακριβώς όπως είμαι και εγώ πλέον. Δεν θέλω να πάω στη δουλεία. Όχι. Το μονό που θέλω είναι να ξανακοιμηθώ. Γιατί μονό εκεί την νιώθω διπλά μου. Να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να μου χαρίζει τα πιο καυτά θερμά φιλιά. Δεν μπορώ καν να σηκωθώ. Πήγε κιόλας οχτώ. Οι ντροπαλές ηλιαχτίδες άρχιζαν να κάνουν την εμφάνιση τους και οι σταγόνες της βραδινής καταιγίδας γλιστρούν στο παράθυρο. Για ακόμη μια μέρα νεκρός. Νεκρός ψυχικά. Είμαι ένας νεκρός που κινείται. Ναι αυτό είμαι.
Το τηλέφωνο χτυπά, πρέπει να το σηκώσω? Ωχ θεέ μου είμαι σίγουρος ποιος θα είναι.
«Εμπρός»
«Τέρρυ μου! Καλημέρα!»
Ναι, εύχομαι να μου το έλεγε αυτό κάποια άλλη…
«Καλημέρα Σουζάννα, τι θες?»
«Πειράζει που σε πήρα για να δω αν ξύπνησες?»
Κλασική ερώτηση …
«Όχι δεν πειράζει, θα ήθελες κάτι?»
«Όχι Τέρρυ μου, καλό κουράγιο με την δουλεία σου! Να έρθεις να με δεις μετά την πρόβα!»
«Καλά…»
Πάντα της το κλείνω απότομα, στην αρχή δεν της άρεσε, αλλά το συνήθισε, έτσι πρέπει.
Ώρα για δουλεία … Ώρα για να ανεβώ και να υποκριθώ κάποιον άλλον εκτός από τον μίζερο εαυτό μου.

~Κάντυ
Όμορφη μέρα σήμερα, πέρασε η καταιγίδα, όλα μοιάζουν τόσο σιωπηλά εκεί έξω.Ένα νεκροταφείο γεμάτο χαρούμενες ψυχές! Έτσι πρέπει! Να είμαστε πάντα χαρούμενοι και να χαμογελάμε, ακόμα και αν μέσα μας κλαίμε σπαρακτικά. Αυτή η υποκρισία δυστυχώς είναι αναγκαία πολλές φορές. Η ώρα είναι οχτώ και μισή. Ώρα να πάω στην τραπεζαρία για πρωινό.
Τέρρυ, εύχομαι να ξυπνούσαμε μαζί ένα πρωί.
«Καλή σας μέρα!»
«Άργησες Κάντυ, την επόμενη φορά δεν θα στο συχωρέσω!»
«Εε, μάλιστα μεγάλη θεία Ελρόυ» 
ποπό, για πόσο καιρό θα με μισεί ακόμα?
«Καλημέρα Κάντυ!»
«Άλμπερτ! Καλημέρα!»
«Πως κοιμήθηκες? Είσαι καλά?»
«Φυσικά και είμαι καλά!»
 
φυσικά και δεν είμαι καλά
«Χαίρομαι! Έλα κάθισε!» 
«Ευχαριστώ Άλμπερτ..» 

Το φαγητό πάντα είναι τόσο πολύ που φουσκώνω όταν το τρώω, βεβαία καμιά φορά παίρνω λίγο από το φαγητό για να ταΐσω τα μικρά παιδιά του Νοσοκομείου, δυστυχώς περνάμε μια κρίση και εκεί. Όλα μοιάζουν να καταρρέουν και μονό οι πλούσιοι στεκόμαστε. Πόσο το μισώ αυτό… 
«Καλημέρα σας!»
«Άρτσυ? Άννυ? Καλημέρα!»

Η Άννυ εδώ? Από πού και ως που? 
«Πως και από εδώ Αννυ μου?» 
«Καλημέρα Κάντυ! Έχουμε να σας κάνουμε μια ανακοίνωση εγώ και ο Άρτσυ» 
«Κάθισε εδώ στο πλάι μου Άννυ. Λοιπόν, σήμερα το βραδύ θα γίνει μια εκδήλωση εδώ στην μεγάλη βίλα των Άρντλει για τους αρραβώνες μου με την Άννυ! Η θεία Ελρόυ το γνωρίζει εδώ και καιρό, αλλά σήμερα ήθελα να το ανακοινώσω σε εσάς!»
«Τι ευχάριστα νέα! Αλλά....Αχ Θεέ μου, έχω βάρδια νυχτερινή σήμερα στο νοσοκομείο!»
«Κάντυ, μιλήσαμε με το διευθυντή του νοσοκομείου, μην ανησυχείς» 
«Ευχαριστώ ! Σας ευχομαι να ειστε παντα ευτυχισμενοι Άρτσυ και Άννυ καλή μου!»
«Ευχαριστούμε Καντυ! Άντε να δούμε και εσένα με ένα γαμπρό!»
«Χαχαχαχα, μακάρι»

Δεν το βλέπω Άρτσυ αυτό… καθόλου δεν το βλέπω…
«Κάντυ, να σου μιλήσω ένα λεπτό?»
«Φυσικά Άλμπερτ, έρχομαι, λοιπόν σας αφήνω να πάω στη δουλεία, να έχετε μια όμορφη μέρα!»
Τι με θέλει άραγε ο Άλμπερτ?
«Καντυ, είσαι σίγουρη πως θες να παραβρεθείς απόψε?»
«Γιατί το λες αυτό?» 
«Ξέρεις, είναι προσκεκλημένη και η οικογένεια Μάρλοου… Μη με ρωτάς πως και γιατί καλέστηκαν, απλά έπρεπε, συγνώμη Κάντυ...Αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να έρθει και ο Τέρρυ, μαζί με την μέλλουσα μνηστή του…»
Γιατί μου το λες αυτό Αλμπερτ….?
«…. Για αυτό σε ρώταω αν θε—»
«Είναι όλα εντάξει Αλμπερτ.. Θα παραβρεθώ, καλή σου μέρα»
 Δεν ξέρω αν κάνω χαζομάρα ή όχι, αλλά θέλω πολύ να τον ξαναδώ, έστω και έτσι…
 
~Τέρρυ
Πόσο δεν θέλω να μπω εκεί μέσα με το ίδιο ηλίθιο ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μου… 
«Γεια σου Σουζαννα!»
«Τέρρυ! Ήρθες! Έλα κάθησε εδώ!»
«Τι με θέλεις?»
«Έχω να σου πω, Οι Άρντλευ έχουν αρραβώνες…»

Άρντλευ? Ποιος Αρραβωνιάζεται? Ωχ θεέ μου όχι, όχι…
«Ποιος?» 
«Ο Άρτσυ με την Άννυ, αυτοί οι φίλοι σου!» 
«Δεν είναι φίλοι μου….»
«Τέλος πάντων, είμαστε καλεσμένοι,αλλά εγώ σκέπτομαι να μην πάμε»
«Θα πάμε Σουζαννα, θα σε συνοδεύσω εγώ ως ο μέλλον μνηστήρας σου»
«Τέρρυ…»
«Δεν ακούω κουβέντα Σουζαννα..»

«ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΝΤΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ? Ε?»
«Σουζαννα ηρέμισε, είμαστε δύο χρόνια μαζί και ετοιμαζόμαστε για αρραβώνα, μην λες τέτοιες κουταμάρες..»
ανεγκέφαλο πλάσμα…
«Σ-συγγνώμη Τέρρυ, δεν το ήθελα συγγνώμη..»
«Τέλος πάντων, ας ετοιμαστούμε…»

Το μονό που θέλω είναι να την δω έστω και από μακριά… Έστω…
 
~Κάντυ 
Η εκδήλωση ξεκινάει νωρίς σχετικά, δεν έχει καν βραδιάσει ακομα…Πω και εγώ ντύθηκα και δεν ξέρω τι να κάνω, ας πάω μια βόλτα Είναι απόγευμα και ακόμη ο ήλιος είναι καυτός λες και είναι μεσημέρι. Θέλω να πάω κάπου δροσερά, όπως εδώ! Χμμμ, θα καθίσω κάτω! Τι θα πάθω άλλωστε? Θα πάρω και το τσάι μου ήσυχη αααχ… υπέροχα.
Ο Άλμπερτ ήταν πολύ ανήσυχος όταν γύρισα, πιστεύει ότι δεν πρέπει να δω τον Τέρρυ αν τυχόν έρθει, η αλήθεια είναι πως έχει δίκιο εν μέρη, αλλά εγώ θέλω να τον δω! Έστω και έτσι. Θα είναι από τις τελευταίες μου ευκαιρίες, μάλλον και η τελευταία.
Αχ... Τέρρυ, τι να κάνεις τώρα?
http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2012/145/6/6/candy_4_by_yuugray-d5110tb.png
 
~Tερυ
 Αρχίζει να νυχτώνει, ώρα να φύγουμε. Πρέπει να περάσω από το σπίτι της Σουζάννα να πάρω την ίδια και την μητέρα της. Η νύχτα είναι ζεστή, με πανσέληνο, δεν μπορώ να σκέφτομαι ζεστές μέρες και πανσελήνους, μου θυμίζουν Σκωτία, και η Σκωτία μου θυμίζει πολλά, αναρωτιέμαι για ποσό ακόμη ότι βλέπω και αναπνέω θα μου θυμίζουν εκείνη.
 Εύχομαι να την δω, έστω λίγο...
«Τέρρυυυυυ, εδώ είμαστε!»
Α, θα πάμε με το δικό τους αμάξι?
«Τέρρυ βάλε την Σουζάννα μέσα γρήγορα σε παρακαλώ!!!»
«Μάλιστα κυρία Μαρλοου»
Ποσο την μισώ αυτή την γυναικα… 
«Ξεκιναμε Τερυ, εσύ θα οδηγήσεις!»
«Ναι…»

Ένα...δύο...τρία...
«Αχ θεε μου, που πηγαινεις την Σουζαννα σε αυτή την κατασταση?»
Και η γκρίνια άρχισε....
«Έυχομαι να μην υπαρχει κάποια άλλη ανάμεσα στην υπέροχη αυτή σχέση σας….»
«Ηρέμησε μητέρα, πρέπει να βγαίνω και λίγο έξω, δεν θα πάθω και τίποτα»

«Όχι δεν ηρεμώ! Δεν μπορώ να τον καταλάβω τον Τέρρυ πραγματικά, του έσωσες την ζωή με κίνδυνο της δικής σου ζωής και αυτός συνεχίζει να έχει αυτή την ψυχρή συμπεριφορά!»
Εύχομαι να το βουλώσει κάποτε 
«Φτάσαμε...»
«Και τι κάθεσαι Τερυ? Πήγαινε να βοηθήσεις την Σουζαννα να κατεβεί!»
«Μάλιστα... Θα μου φέρετε το καροτσάκι σας παρακαλώ?»
«Να το πάρεις μονός σου!»
Την τύχη μου………
«Περίμενε Σουζαννα να βγάλω το καρότσι»
«Περιμένω Τέρρυ μου!»
Αυτή η γυναικά αναρωτιέμαι τι την νοιάζει.Να καυχιέται ότι η κόρη της έχει σχέση με τον πιο γνωστό ηθοποιό στην βόρεια Αμερική και ότι είναι μέλος της Οικογένειας των Γκρατζεστερ ή το καλό της κόρης της? Τι να πω…
«Έλα Σουζάννα»
«Αχ κορούλα μου! Αυτό το ροζ φόρεμα και τα μαλλιά σου σγουρά είναι υπέροχα!»
«Χαχα, ευχαριστώ μητέρα. Εσύ τι λες Τέρρυ?»
«Ναι, ναι. Πολύ ωραία»
Προσπαθεί να μοιάσει στην Κάντυ ή μου φαίνεται?  
«Ευχαριστώ Τέρρυ!» 
«Πάω λίγο προς τα έξω, δεν πειράζει έτσι?»
«Εεε... όχι Τέρρυ, πήγαινε»
Αυτή η ζέστη με σκοτώνει ...που να είναι η Κάντυ?
 
 
~Κάντυ
Τι να με θέλει ο Αλμπερτ στο γραφείο του? Και πάνω στην ώρα που θα πήγαινα κάτω στην δεξίωση!
«Αλμπερτ ήρθα!»
Εεε? Δεν είναι κάνεις.... Ποπό! Πως μπορεί και έχει αυτό το γραφείο μονός του πάντα καθαρό.... θα καθίσω εκεί και θα περιμένω.... χμμμ τι γράμμα μισάνοιχτο είναι αυτό?
 
Αγαπημένε μου Αλμπερτ.
Ελπίζω να είσαι καλά, δυστυχώς μετά τις διακοπές θα γυρίσω στην Αμερική, ξέρεις, οι γονείς μου πέθαναν σε αυτοκινητικό ατύχημα και την περιούσια την πήραν θειοι μου, οι οποίοι μάλλον δεν νοιάζονται για μένα και για τον αδερφό μου… και έτσι θα φύγω, με κάποιον τρόπο ...
Αλλά να ξέρεις πως πάντα θα σε αγαπάω! Δεν έχεις φύγει από το μυαλό μου καθόλου, οι διακοπές στο εξοχικό σου στη Σκωτία ήταν υπέροχες, οι ώρες που περάσαμε μαζί ,και στο σχολειό το ίδιο Χαίρομαι για τις ώρες που μιλούσαμε για βιβλία στην βιβλιοθήκη, και για τα βράδια που κρυβόμασταν, που αγκαλιαζόμασταν, που φιλιόμασταν και κάναμε όνειρα και υποσχέσεις. Συγνώμη Αλμπερτ μου, πρέπει να ξεχάσουμε τα όνειρα αυτά. Αλλά σου δίνω την υπόσχεση πως όταν βρω τρόπο θα έρθω να σε βρω!!! Να το θυμάσαι!!!
Rebecca



Ποια… ποια είναι αυτή?
«Διάβασες το γραμματάκι ε μικρή περίεργη?»
«Αλμπερτ! Α, ε, ε-εγω…»
«Δεν πειράζει Κάντυ, δυστυχώς κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται»
«Θα μου εξηγήσεις και εμένα?»
«Φυσικά …
 
Πήγα και εγώ στο κολέγιο του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, πρέπει να ήμουν δεκαέξι. Εκεί είχα γνωρίσει στην βιβλιοθήκη μια κοπέλα πολύ όμορφη, αλλά λίγο ντροπαλή, λεγόταν Ρεμπέκα. Ήταν και αυτή από μια μεγάλη τότε οικογένεια και εύπορη. Καστανομάλλα με μακριά μαλλιά, με δυο σκούρα καστανά μάτια που σου θύμιζαν μαύρο χρώμα! Τυχαία ανακάλυψα πως τα βιβλία που διάβαζα τα έπαιρνε από πριν αυτή, και έτσι την έψαξα, γνωριστήκαμε και κάναμε πολύ παρέα, ήμασταν τέλεια μαζί. Μια μέρα ανακαλύψαμε την κοινή αγάπη που είχαμε για την φύση και τα βράδια το σκάγαμε κάτω στο δάσος και καθόμασταν εκεί, την είχα ερωτευτεί τρελά μπορώ να πω, της το είπα, σοκαρίστηκε μεν, άλλα ένιωθε το ίδιο, έτσι ξεκίνησε η σχέση μας. Πήγαμε μαζί διακοπές λίγο πριν ξεκινήσει η τελευταία χρονιά και είχαμε περάσει υπέροχα.Κάναμε όνειρα για γάμο και πολλά άλλα..... όταν όμως γύρισα στο κολέγιο για την τελευταία μου χρονιά, είδα στο δωμάτιο μου ένα γράμμα, αυτό που διάβασες, οι γονείς της απεβίωσαν και την περιουσία την πήραν κάποιοι άθλιοι συγγενείς της, έτρεχα να την προλάβω, να την δω μια τελευταία φορά, τελικά την είχα προλάβει, ήταν τόσο χάλια, τα μάτια κόκκινα, τα χέρια της κρύα σαν το χιόνι, και με αγκάλιασε σφιχτά, είχα κλάψει και εγώ μαζί της, ήταν τόσο σκληρό να τελειώσουμε έτσι, υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα ξανασυναντηθούμε, και μου έδωσε αυτό...»
 
«Μια μαύρη κορδέλα»
«Ναι Καντυ, μια μαύρη κορδέλα, η δική της κορδέλα, την έχω σαν φυλαχτό μου από τότε»
Δεν περίμενα ποτέ ο Αλμπερτ να είχε κάποτε τον ίδιο πόνο που είχα και εγώ ...
«Είμαι σίγουρη πως θα γίνει αυτό που θες κάποτε»
«Και.. και εγώ Καντυ…»
«Λοιπόν τι με ήθελες?»
«Ορίστε..»
«Εεε, τι να την κάνω την κορδέλα της Ρεμπέκα?»
«Φόρεσε την, θα σου πάει!»
«Ε-ευχαριστω αλμπερτ! Πάω στην γιορτή τώρα»
«Πολύ όμορφη είσαι σήμερα, για ποιον?»
«Ααααααλμπερτ!!!!»
«Σε πειράζω χαχαχα, άντε πήγαινε»
Εύχομαι ο αλμπερτ να βρει την Ρεμπέκα του.. πραγματικά το εύχομαι ...
 
Κοίτα τι κόσμος! Ποπό τελικά η γιορτή έχει επιτυχία!
«Καντυ! Από δω!»
«Έρχομαι Αννυ! Ποπό είσαι υπέροχη!»
«Χάχα, ευχαριστώ! Και εσύ!»
Χαίρομαι τόσο για την Αννυ, μοιάζει σαν πριγκίπισσα, επιτέλους είναι ευτυχισμένη! Χμμμ και ο Αρτσυ φαίνεται χαρούμενος πολύ! Επιτέλους μοιάζουν αληθινά ερωτευμένοι. Ποπό, εδώ κάνει τρομερή ζέστη! Πάω έξω
Αααα, τι καθαρός που είναι ο ουρανός! Και η πανσέληνος τόσο φωτεινή! Χμμμ φέτος τα τριαντάφυλλα......τα τριαντάφυλλα του Αντονυ άνθησαν και πάλι! Απίστευτο και παράξενο μαζί! Τι ... τι να σημαίνει αυτό άραγε ....
Α? Ποιο είναι αυτό το αγόρι εκει… κλαίει ...για περίμενε
ω Θεέ μου… 



~Τέρρυ
Ήταν δίπλα μου, δεν το πιστεύω, διπλά μου, Καντυ…
Τα πολύτιμα αυτά πράσινα μάτια, μοιάζει με νύφη με αυτό το ολόλευκο φόρεμα
Πρέπει να την αγγίξω να την πλησιάσω να πέσω στην αγκαλιά της τώρα που μπορώ!
«Κ-καντυ….»
Δείχνει σοκαρισμένη, νιώθω τα δάκρυα της να κυλάν ...
«Τερρυ….»
Είπε το όνομα μου, γλυκιά φωνούλα Θέλω να την σφίξω και άλλο, πόσο καιρό έχω να την νιώσω τόσο κοντά μου! Επιτέλους Θεέ μου, επιτέλους ...
«Τ-τερρυ, ηρέμισε, θα μας δει κάποιο μάτι»
Ωχ Θεέ μου, ξέχασα ότι δεν είμαστε εντελώς μόνοι ...
«Σ-συγνώμη Καντυ, χίλια συγνώμη»
«Πρέπει κάπου να πάμε, να μιλήσουμε!»
Της άρπαξα το χέρι, και άρχιζα να τρέχω σαν χαζός με εκείνη από πίσω μου
«Τ-τερυ!!! Περίμενε το φόρεμα μου...»
Δεν μπορούσα να περιμένω, την πήρα αγκαλιά και άρχισα να τρέχω προς το δάσος. Μακριά από όλους και όλα, εκείνη σφίχτηκε στην αγκαλιά μου τρομαγμένη μάλλον. Συγνώμη φακιδομουρα… αλλά θέλω να περάσω λίγο χρόνο μαζί σου επιτέλους!
«Θέλω να σε κρατάω ψηλά και να διώξω τον πόνο σου μακριά»
«Τερρυ»
Καθίσαμε διπλά από την λίμνη, όταν την άφησα λίγο να ηρεμίσει.... εκείνη έβαλε τα κλάματα! Δεν μπορούσα να την βλέπω έτσι, της σκούπισα τα όμορφα πράσινα μάτια της…
«Τώρα δεν κλαίμε φακιδομουτράκι»
Έπεσε στην αγκαλιά μου .....
«Τερρυ, Τερρυ, Τερρυ, Τερρυ»
Έκλαιγε με λυγμούς και αναφιλητά μέσα στην αγκαλιά μου, δεν άντεξα, την έσφιξα ...και άρχισα να κλαίω και εγώ σαν μικρό μωρό ...

~Σουζαννα

Ο Τερρυ δεν είναι εδώ, που πήγες Τερρυ? Μήπως είναι με την Καντυ? Γκρρρ αυτή η χαζη τιποτένια νοσοκόμα… γιατί την αγαπάει τόσο αυτή την κοπέλα δεν το καταλαβαίνω!!!
«Καλησπέρα σας δεσποινίς Μαρλοου»
«Ωω, γεια σας. Πως λέγεστε? Δεν σας γνωρίζω»
Τι όμορφος ξανθός άντρας, γοητευτικός
«Λέγομαι Ερικ, είμαι ειδικός χειρουργός, είστε πολύ γοητευτική δεσποινίς μου.»
Μμμμ μου φίλησε το χέρι, τι κύριος!
«Πως είναι η υγεία σας?»
«εεε, όπως βλέπετε, όχι και πολύ καλά»
«Το πόδι σας… χμμμ.. κατάλαβα, ξέρετε, δεν είναι και πολύ γνωστό, αλλά η τεχνολογία μας επιτρέπει να σας φτιάξουμε τεχνητά άκρα! Βέβαια να σας ενημερώσω πως είναι σε αρκετα πειραματικό στάδιο και θα εφαρμόζεται αρχικα μονό σε αριστοκράτες και πλουσίους»
«Εγώ δεν είμαι αριστοκράτισσα δυστυχώς»
«Μια Ηθοποιός του κύρους σας, είναι κάτι παραπάνω από αριστοκράτισσα!»
Αχ! Πως τα λέει πως τα λέει !
«Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια»
«Είμαι μεγάλος θαυμαστής σας ξέρετε, θέλω να σας ξαναδώ στο χώρο»
«Όπως βλέπετε,  αυτό είναι μάλλον αδύνατο»
«Μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό»
«Μη-μη μου πείτε πως?»
«Ναι Σουζαννα! Μπορώ να το κάνω για εσάς!»
«Μα, μα, μα, γιατί να μου κάνετε μια τόσο μεγάλη χάρη? Τι έχω κάνει για εσάς?»
«Θυμάστε όταν ήσασταν πέντε ετών και η μητέρα σας βοήθησε ένα άπορο παιδί στο δρόμο, όπου είχε κλέψει κάτι φάρμακα από το απέναντι φαρμακείο?»
«Το θυμάμαι, του είχε δώσει και ζεστό ψωμί! Το ήθελε για την μητέρα του που ήταν βαριά άρρωστη, και τα πλήρωσε τα φάρμακα η μητέρα μου… μα… Μην μου πείτε πως?!»
«Εγώ ήμουν το παιδί! Η μητέρα μου ζει ακόμη χάρη εσάς! Θέλω να ανταποδώσω την χάρη αυτή!»
«Τώρα που το σκέφτομαι, εσείς ήσασταν το παιδί που ερχόταν σε κάθε μου παράσταση όταν πρωτοξεκινησα?»
«Χαχα, με καταλάβατε Σουζαννα..»
«Θεέ μου, σε ευχαριστώ! Σε ευχαριστώ πολύ!!!!!»
 
~Καντυ
Επιτέλους ! Θεέ μου, επιτέλους, είναι εδώ! Εδώ! Είμαι στη ζεστή αγκαλιά που ήθελα εδώ και τόσους μήνες... δεν με νοιάζει τι είναι σωστό και τι λάθος,... είμαι στην αγκαλιά του, Τερρυ, είμαστε μαζί επιτέλους!
«Τερρυ, επιτέλους!»
«Ναι Καντυ μου, επιτέλους»
Τον αφήνω για λίγο, νιώθω τόσο πόνο μέσα μου για κάποιο λόγο...
«Δεν θα καταφέρουμε να είμαστε μαζί ποτέ?»
Θλιμμένο το ύφος του ...
«Μόνο.... αν η Σουζαννα γινόταν καλά ....Στο διάβολο!»
Θλιμμένο και το δικό μου ύφος ...
«Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο Τερρυ, δεν μπορούμε!»
Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου, έκλαψα. Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να είμαστε μαζί? Γιατί? Ο κρύος αέρας που φυσούσε με έκανε να τρέμω μαζί με την καρδία μου που αιμορραγούσε από τον πόνο Νιώθω ολομόναχη και χάλια χωρίς αυτόν, είναι ένα κομμάτι μου, ένα κομμάτι που μου έλειπε εδώ και καιρό, με έκανε αυτό που είμαι τώρα, γιατί να μην μπορώ να τον έχω στη ζωή μου, τον χρειάζομαι, ναι Τερρυ σε χρειάζομαι...
«Καντυ μην κλαις, απλά μην κλαις»
Η τρεμάμενη του φωνή με έκανε χειρότερα
 
 
 
~Τερυ
Την αγκάλιασα, σφιχτά .Η ευκαιρία παραήταν ιδανική για να την προσπεράσω, έτσι και αλλιώς, ήθελα τόσο πολύ να το κάνω, σταματάω. Με κοιτάζει περίεργα με μάτια δακρυσμένα.. Της άφησα το χέρι κι έφερα και τα δυο δικά μου κάτω από το μικρό πηγούνι της. Τη φίλησα
Ήταν μονό μια ελαφριά πίεση των χειλιών, για να δω την αντίδραση της.. Μύριζα το άρωμα της, απαλό και ανάλαφρο. Το κραγιόν της είχε μια περίεργη γεύση από γλυκόξινα φρούτα
Τύλιξε τα δάχτυλα της γύρω από το στρίφωμα του σακακιού μου και έγειρε προς το μέρος μου. Ξαφνικά ένιωσα ότι θα πεθάνω. Με φίλησε τόσο παθιασμένα που ένιωθα το μυρμήγκιασμα των χειλιών της.... ανατρίχιασα, τράβηξε τα χείλη της από τα δικά μου και πίεσε το μέτωπο της στο λαιμό μου. Ήταν τόσο παγωμένη. Τύλιξα τα μπράτσα μου γύρω της για να την αγκαλιάσω ξανά .Κουλουριάστηκε μέσα μου, σαν να έβρισκε καταφύγιο. Φίλησα τα μαλλιά της και εκείνη με κοιτά
«Τερρυ?»
«Ναι?»


Η μικρή φακιδομούρα έφυγε από τη θέση της και έπεσε πάνω μου ρίχνοντας με στο έδαφος. Με φίλησε δυνατά, λες και ήθελε να μου σπάσει τα δόντια. Σοκαρίστηκα.. Έπειτα της δάγκωσα τα χείλη και την ξαναφίλησα. .Φιληθήκαμε λες και ήμασταν σε διαγωνισμό, αρπαργμένοι, απεγνωσμένα ο ένας για τον άλλον.
Άξαφνα, η Κάντυ τινάχτηκε μακριά .Μου γύρισε την πλάτη. Ήταν λαχανιασμένη.
Ένιωθα μια μικρή ζαλάδα .
«Καντυ, είσαι καλά?»
«Νομίζω μας είδε ο Άλμπερτ!» είπε και γύρισε προς το μέρος μου τρομοκρατημένη.
Σοκαρίστηκα.
 
~Αλμπερτ
Τα μικρά τα πιτσουνάκια κάνουν τρέλες. Ευτυχώς μονό εγώ τους είδα. Και η Σουζαννα μιλάει με εκείνον τον γιατρό συνέχεια, και αν βλέπω καλά φλερτάρουν κιόλας! Κάτι μου λέει πως όλα θα παν καλά
Ο Αρτσι και η Αννυ δείχνουν πραγματικά ευτυχισμένοι. Όλοι είναι ευτυχισμένοι βλέπω....
«Γουιλλιαμ Αλμπερτ Αρντλει, πως είστε?»
Γυρνώ το κεφάλι, σοκαρισμένος με αυτό που βλέπω...
Ρεμπέκα!!!
Τα μάτια της ήταν φωτεινά σαν το φεγγάρι. Το μυαλό μου στροβιλιζόταν σαν ελικόπτερο. Αναμνήσεις, υποσχέσεις, αγάπη αιώνια, πόνος. Όλα ήταν εκεί στα δυο της μάτια. Την αγκάλιασα σφιχτά. Ένας λυγμός βγήκε από μέσα μου, λυτρωτικός. Φαίνεται πως είχε ντραπεί, πισωπατησε.
«Αχ Θεέ μου, Αλμπερτ, εσύ, εεεμμ…»
Συνέχισε να μιλάει ακατανόητα. Αλλά ήταν η ευκαιρία να της πω και να μου πει τα πάντα,.. έβαλα το ένα μου χέρι στα χείλη της και την σταμάτησα.
«Έλα μαζί μου, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για όλα»
Την πήρα από το χέρι και την οδήγησα μέσα στο γραφείο μου.

~Καντυ 
Ξεκινήσαμε να προχωράμε μέσα στην δεξίωση αμήχανοι, ο Τερρυ κατευθύνθηκε προς την Σουζαννα που καθόταν με έναν άντρα, έμοιαζαν με ζευγάρι, αλλά αυτό θα ήταν μάλλον αδύνατο. Μελαγχόλησα ξανά....
Ξαφνικά συμβαίνει αυτό που δεν περίμενα να συμβεί ποτέ .Ο Τερρυ τρέχει στην αγκαλιά μου με ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη Ανατριχιάζω, τι συμβαίνει εδώ?
«Καντυ, θα είμαστε για πάντα μαζί, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!»
«Τ-τερυ? Τι λες? Η Σουζαννα σε ακούει»
«Η Σουζαννα μου είπε πως θα γίνει κάλα και ότι δεν με χρειάζεται άλλο!»
Δεν πιστεύω στα αυτιά μου.
«Τερρυ? Τι λες?»
Δεν πήρα απάντηση. Με φίλησε! Μπροστά σε όλο τον κόσμο με φίλησε και με έσφιξε στην αγκαλιά του. Τρομοκρατήθηκα. Η Μεγάλη Θεια Ελρου θα το δει και θα γίνει χαμός! Απομακρύνομαι τρομαγμένη.
Ξαφνιάζεται. 
«Καντυ? Τι έχεις είσαι καλά?»
Πάω προς το μέρος του ζαλισμένη, μια ουλή εμφανίστηκε στα χείλη μου με μια σταγόνα αίματος, είχε ανοίξει μάλλον από τα φιλιά.
«Ωχ Θεέ μου, με συγχωρείς!» Είπε τρομαγμένος και με ένα μαντίλι μου σκούπισε το χείλος.. Κοίταξα γύρω μου, η Σουζαννα ήταν στην αγκαλιά εκείνου το αγοριού. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη. Που είναι Ο Αλμπερτ?! Η θεια Ελρου ευτυχώς δεν είναι εδώ.
Ο Αρτσυ και η Αννυ φιλιόντουσαν έξω. Η Πάττυ είχε γνωρίσει έναν όμορφο άντρα και συνομιλούσε μαζί του. Όλοι είχαν βρει ένα ταίρι, εκτός από τον Αλμπερτ.
Ο Τερυ έβγαλε κάτι από την τσέπη του. Ήταν ένα μικρό κουτάκι. Το άνοιξε, είχε μέσα ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι.
«Θα με παντρευτείς Καντυ ?!» Είπε χαμογελαστά.
Δάκρυα έπεφταν από τα μάτια μου, ένιωθα τόσο ευτυχισμένη εκείνη την στιγμή
«Ναι Τερρυ, ναι»
Με αγκάλιασε σφιχτά και με στριφογύρισε γελώντας, γελούσαμε μαζί, τα ματιά μας έλαμπαν, ήμασταν επιτέλους μαζί !
«Πάμε στο γραφείο του Αλμπερτ να του πούμε τα νέα! Εκεί θα είναι!»
Κατευθυνόμασταν στο γραφείο. Είδαμε κάτι ρούχα απέξω, τα δικά του και ένα γυναικείο μπλε φόρεμα. Κοιτάμε ο ένας τον άλλο και κοκκινίζουμε....Καταλάβαμε....Γελάμε και φεύγουμε.
Μάλλον ο Αλμπερτ βρήκε την Ρεμπέκα του, κάτι πήρε το μάτι μου στην εφημερίδα που διάβασα πριν δω τον Τερρυ, ότι μια ονόματι Ρεμπέκα κατάφερε να πάρει την κληρονομία της πίσω αλλά δεν ήμουν σίγουρη.
Αρχίζαμε να τρέχουμε έξω, έξω από τον κήπο, μέσα στο δάσος, τρέχαμε ευτυχισμένοι, λυτρωμένοι, επιτέλους μαζί !
Ο Τερρυ με ρίχνει κάτω και αρχίζει να με φιλά δυνατά .Παθιασμένοι ο ένας για τον άλλο, κοιμηθήκαμε αγκαλιασμένοι κάτω από την πανσέληνο διπλά στη λίμνη.
 

Πολύ πολύ αργότερα... 






ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΝΕΑ


Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στους γάμους, αφού πολλοί γάμοι βλέπουμε να τελούνται ταυτοχρόνως, στον κύκλο των πλουσίων. Ο Γουίλιαμ Αλμπερτ Αρντλευ παντρεύεται την δις Ρεμπέκα Χιούστον, την κληρονόμο της Οικογένειας Χιούστον που μετά από πολλούς αγώνες πήρε την θέση αυτή ξανά.
 Η θετή κόρη των Αρντλευ, δις Καντις Γουαιτ Αρντλευ παντρεύεται τον Τερενς Γκράχαμ Γκραντζεστερ,διαδοχο του δουκάτου Γκραντζεστερ και επιτυχημένο σαιξπηρικό ηθοποιό, ο οποίος παρότι θα ήταν αρραβωνιαστικός της δις Σουζαννα Μαρλοου, φαίνεται ότι τα πράγματα άλλαξαν κατά πολύ και βλέπουμε και την Σουζαννα Μαρλοου να αρραβωνιάζεται τον διάσημο χειρουργό Ερικ Ανταμς.
Η Σουζαννα Μαρλοου επιστρέφει στο θέατρο μετά από μια ειδική επέμβαση από τον αρραβωνιαστικό της που της έδωσε ένα τεχνητό πόδι και την επέτρεπε να περπατήσει ξανά
Οι Κορνγουελ και οι Μπραιτον είναι σε πελάγη ευτυχίας αφού μετά από ένα μήνα γάμου τελικά η Αννυ Μπραιτον είναι έγκυος στο πρώτο της παιδι.

Όπως βλέπουμε οι πλούσιες οικογένειες της Βόρειας Αμερικής περνάνε τις καλύτερες στιγμές της ζωής τους μετά από μια τρομερή κρίση που ξέσπασε.
stavroylaki
stavroylaki
Terry Supporter
Terry Supporter

Αριθμός μηνυμάτων : 1956
Points : 7635
Ημερομηνία εγγραφής : 18/09/2011
Ηλικία : 25
Τόπος : Wandering;
Χιούμορ : ... what is humor?

https://girlwiththeblueballoon.wordpress.com/

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης